متن نوحه کوفیان حیدر به میدان آمده -حاج غلامرضا سازگار

کوفیان! حیدر به میدان آمده
یـا که پیغمبـر به میدان آمده
یـا علی‌اکبـر بــه میدان آمده
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟
این تمام عشق و احساس علی‌ست
هـم علی هم اشجع‌الناس علی‌ست
چشـم‌هایش چشم عباس علی‌ست
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟
بار عشق خود به منزل می‌برد
رو به یک دریـای قاتل می‌برد
از حسیـن‌بـن‌علـی دل می‌برد
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟ 
اهل کوفه! سورۀ طاهاست این
نـور چشم یوسف زهراست این
بـاغ سـرخ لالـۀ لیــلاست این
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟
این جوان نسل جوان را رهبر است
ایـن جوان خـون خدا را یاور است
ایـن جـوان نـامش علی‌اکبر است
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟
این جوان یک عمر بوده با حسین
این پسـر پـرواز کــرده تا حسین
اول و آخــر کلامـش یـــاحسین
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟
این جوان قـربان بابا می‌شود
جسـم پاکش ارباً اربا می‌شود
مثل قرآن نقش صحرا می‌شود
این جوان پیغمبر است          یا علی‌اکبر است؟

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه علیِ اکبرم، مه اهل حرم، تو بیا در برم - سیده نرجس رضایی

علیِ اکبرم، مه اهل حرم، تو بیا در برم
                                       تا که ببـوسم پدر، من سر و رویت
شبه پیغمبری، به پدر یاوری، تو گل مادری
                                  پُر شده است خیمه‌ها ز عطر و بویت
من، به سرت قرآن بگیرم، ای جوانم
گـر، تـو روی می‌رود صبـر و امـانم
ای گل لیلا، علی‌اکبر پسرِ من
اکبرت رو دریاب، با لبان بی‌تاب، هی میگه بابا آب
                                       داره می‌میره، ز تشنگی، گلِ من
گرما و آتش، از فرط عطش، کرده علی غش
                                         رفته از دستم تموم حاصل من
وای، بیا دهانتتو روی لبم تو بگذار
تا، شاید از تریِ اون بشی تو بیدار
ای گل لیلا، علی‌اکبر پسرِ من
شدی اِرباً اربا، زیر تیغ اعدا، زیر سمّ اسبا
                                   صد وای وقتی سرتُ شکسته دیدم
سرو آرزو، کرده با خون وضو، کو بال و پرت و کو؟
                                          مُردم، وقتی به پیـکرت رسیدم
وای، تیـر دشمـن نمـوده تـو رو سیراب
تو، خون دل می‌خوری انگار به جای آب
ای گل لیلا، علی‌اکبر پسرِ من
ای جگر گوشه‌م، جام غم نوشم، من سیه‌پوشم
                                 رفتی و راحـت شـدی از این زمونه
تازه جوانم، سرو روانـم، آرام جانم
                                 تیـر گذاشته رو تنت صدها نشونه
وای، چطوری نشون بدم تو رو به لیلا
وای، منُ شـرمنده نکن تو رو به مولا
ای گل لیلا، علی‌اکبر پسرِ من
با چه رویی روم، با تنِ اکبرم، من به سوی حرم
                                               یکی بیـاد علی رو از بابا بگیره
پاره پاره‌ست تنش، غرق خون پیکرش، گم شده پیرهنش
                                           وای نکنه بابا جونم امشب بمیره
آه، بیـا عمه‌مـونـو از علی جدا کن
تو، شکوۀ این ظالما رو به خدا کن
ای گل لیلا، علی‌اکبر پسرِ من

 

فانوسهای اشک 2 - سیده نرجس رضایی

متن نوحه اینقدر به من خیره نشو، باشه برو ای اکبرم - مهدی صفیاری

اینقدر به من خیره نشو، باشه برو ای اکبرم
اما یـادت باشـه منو، انداختـی یـاد مادرم
                                      وقتی که داری راه می‌ری، قلبم رو آتیش می‌زنی
                                      انگـاری بـا لبخنـد خـود، قلبـم رو از جا می‌کنی
بـرو بـابـا دسـت خــدا پشـت و پنـاهت
منـو کشته حرف‌هـای پنهـون، تـو نگاهت
خـدایا بـابـا نبینه داغ جـوونو
نبینه رو صورت گلهاش ردِ خونو
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا (2)
هر وقت نگـاهت می‌کنم، یـاد پیمبر می‌‌کنم
می‌چرخه تا شمشیرِ تو،من یاد حیدر می‌‌کنم
                                      صوت اذون دلربات، انگار هنوز تو گوشمه
                                      بـار غم دوریِ تــو، تــو کـربلا رو دوشمه
     الهی بـابـا فـدای خشکی لبهـات
      بیا بابا قربون اشکای تو چشمات
                                        ببین کـه زهرا مادرم طاقت نداره
                                        الان پیمبر به راهت چشم انتظاره

اگرچه جسمت عزیـزم شد پاره پاره
می‌ریزه از آسمون رو جسمت ستاره
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا (2)
تا اومـدم بالین تو، از غم کمون شد قامتم
پهلوش شکسته ای خدا، شبیه زهرا مادرم
                                هرچی بگم کم گفتم از، داغ جوون پرپرم
                                شد ارباً ارباً پیکرش، وای اکبرم وای اکبرم
رسیدم تا پیش نعش صد پارۀ تو
نتونستـم تـا کنـم فکـر چـارۀ تو
عـدو می‌خنده بـه گلایِ پیکـر تو
میـره بـابـا نبینه رو نــی سـر تو
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا (2)

 

فانوسهای اشک 2 - مهدی صفیاری

متن نوحه در حرم شده شورش و محشر - ناد علی کربلایی

در حرم شده شورش و محشر                              بهرت علی‌اکبر
رفتـی و زدی بــه جـانـم آذر                        ای سبط پیمبر
جانم علی‌اکبر    جانم علی‌اکبر
شد حجلۀ شادی تو در گور                              ای جوان مهجور
خاک غم کُند ز غصه بر سر                        نـوبــاوۀ حیـدر
جانم علی‌اکبر    جانم علی‌اکبر        
از داغ تـو ای مــاه دل‌آرا                              مجنون شده لیلا
اکبرم مـرو به سوی لشگر                        ای عـزیـز مـادر
جانم علی‌اکبر    جانم علی‌اکبر
قطعه قطعه شد پیکر اکبر                              از سنان و خنجر
نوگلم شده ز کینـه پـرپـر                        آن ثـانـی حیدر
جانم علی‌اکبر     جانم علی‌اکبر

 

فانوسهای اشک 2 – ناد علی کربلایی

متن شعر خیز و ز جا ای پسرم علی جان - ناد علی کربلایی

خیز و ز جا ای پسرم علی جان
خم شده از غم کمرم علی جان
غرقه به خون گشته قد رسایت
از چه به گـوشم نرسد صدایت
ای بـه فـدای تـو و ناله‌هایت
                       داغ تو سوزد جگرم علی جان
یوسف من دیدۀ خود باز کن
بـا پــدرت درد دل آغـاز کن
قصـه گـرگان به من ابراز کن
                          ای مه والا گهرم علی جان
ای گل نورستۀ طوبی علی
شبه نبی، زادۀ‌ طـاها علی
ای دُر رخشنـدۀ لیـلا علی
                   خیز و ببین چشم ترم علی جان 
یوسف من روی تـو گلگون شده
بخیمه مـادر تـو مجنــون شده
از غم تو قلب حسین خون شده
                      بعد تو جان در نبرم علی جان
نعش تو خواهم ببرم خیمه‌گاه
بـدرقـه ایثـار کنـم اشـک و آه
دشمن بدکینه به من بسته راه
                 خم شده از غم کمرم علی جان
مـادر تو گریـه کند زار زار
خواهر تو از المت بی‌قرار
عمّـه تـو اشک نماید نثار
                      آتش غم زد شررم علی جان
«کــرببلائـی» همـه دم بـا فغـان
گرید و نالد ز غمت ای جوان جان
بـه فــدای تــو کنــد ارمغـــان
                خون شده چشمان ترم علی جان

 

فانوسهای اشک 2 – ناد علی کربلایی

متن شعر رسد به گوش شاه دین این پیام - حاج اکبر ناظم

رسد به گوش شاه دین این پیام              یــا ابتـا علیـک مِنّـیِ سّـلام
عمر علیِّ ‌اکبر شد تمام
فــرق مــن شـد دو تا
باب تو از غصه شده پیر
علــیِّ‌اکبــــرِ حسینـم                  ز ظـلـــــم اشـقیــا
کنار جسم تو زمین‌گیر
سردارِ بی‌سـرِ حسینم
شبیـه روی خاتـم الانبیـا             خورشید دین‌آرای کرب و بلا
کشته شده ز کینه اشقیا
زادۀ حسیــن اســت
مُهجه قلب پاک زهرا
علـیِّ‌اکبــرِ حسیـنـم                    نــور نیّـریـن است
سلیـل سبـط آل طه
سردارِ بی‌سرِ حسینم
فرزند زهرا اکبر نوجوان               آمد به میدان میر آزادگان
کی گروه ستم                مگذرید بر حرم
الله اکبر                  الله اکبر
بابم به حق رهبر نهضت بوَد          سفینـة النجـات امت بود
من ازآن رهبرم            شبه پیغمبرم
الله اکبر                الله اکبر 

فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم

متن نوحه بـه جـان مـادرم زهـرا - حاج غلامرضا سازگار

بـه جـان مـادرم زهـرا
لب خونین ز هم بگشا
بگـو مــادر بگـو بـابـا
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

گـل سـرخ و سپیـد من
امیــد مـن، امیــد من
شهیـد مـن شهیـد من
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

جـــوانــم را فـــدا کردم
چو جان از خود جدا کردم
کــه تقـدیـم خــدا کردم
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

پسر، خون در رُخش جاری
پــــدر گــــرم عــزاداری
حــرم در گـــریــه و زاری
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

صدایت مانده در گوشم
دگـر بعد از تو خاموشم
دگــر آبــی نمی‌نـوشم
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

بپوشان زخم خود شاید
کـه زینـب از حــرم آید
به رویت دیـده بگشاید
                       علی اکبر، علی اکبر (2)

فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار

متن شعر ای بهار آرزو، سـرو خونین پیکرم - جعفری

ای بهار آرزو، سـرو خونین پیکرم
ای امید زندگانی، شاخۀ نیلوفرم
دیده بگشا سـوی بـابـا کن نظر
از فـراقت گشته مــادر خونجگر
لالۀ لیلا علی             یوسف زهرا علی (2)
دیده بگشا اکبرم، اشک خونْرنگم ببین
نالــه‌های بی‌کسـی، از دل تنگـم ببین
روز مـن از هجــر تــو گـردیـده شب
زینـب از داغـت بـوَد در تـاب و تـب
لالۀ لیلا علی             یوسف زهرا علی (2)
بر لبت لب می‌نهم، ای عـزیز مادرم
تا بدانی من ز تو، ای علی تشنه‌ترم
ای اذان‌گــوی حـرم قــرآن بخوان
شبـه جـدّ اطهــرم قــرآن بخـوان
لالۀ لیلا علی            یوسف زهرا علی (2)

 

فانوسهای اشک 2 – جعفری

متن شعر رفتی ای تازه جوان خون شده از غم جگر من - حاج اکبر ناظم

رفتی ای تازه جوان خون شده از غم جگر من
چه کنــم بعـد تـو آخــر علی‌اکبـر پسـر من
مه تابان، قمر من                              گل نسرین، ثمر من
طاقتم طاق شد از مرگ تـو ای نورِ دو دیده
پـدرت آمـده بـالیـن تــو بـا قـدّ خمیـده
تو به خون خفته‌ای آخر زچه با فرق دریده؟
خیـز و بخـرام در ایـن دشـت به پیش نظر
من مه تابان، قمر من                         گل نسرین، ثمر من
شـده از بهــر تـو در خیمـه‌ســرا شــــور قیــامت
حیف و صد حیف که غلطید به خون این قد و قامت
رفتــه‌ای ســوی جنـــان در بــر اجــداد گــرامت
چـه کنــم بعــد تــو ای نـــور دو چشمان تر من؟
من مه تابان، قمر من                         گل نسرین، ثمر من
خیز و برپا شده در خیمه‌سرا شورش و غوغا
باخبـر گشته ز قتلت به حـرم ســر زده لیلا
می‌رود ســوی سمـا نـالـۀ «وامهجـةُ قلبا»
ز چه ای وای شد از دست من آخـر ثمر من
مه تابان، قمر من                               گل نسرین، ثمر من
خیز ای کان ادب رو به سوی خیمه‌سرا کن
عمۀ زار و حـزین را ز غـم و غصـه رهـا کن
بـاز یـاری بنمـا ای گـل من شـور بپـا کن
بنگر آه ای پسرم خـم شده از غـم کمر من
مه تابان، قمر من                               گل نسرین، ثمر من

 

فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم

متن نوحه آمد از حـرم، شبـه پیغمبر - محمد نعیمی

آمد از حـرم، شبـه پیغمبر
روح من جدا، شود از پیکر
اکبـرم رود، سوی قربانگاه
                                 وا محمّدا، یا رسول‌الله (2)

خـواهرم بیـا، بـه تمـاشایش
تـا کنی نگـاه، قـد و بـالایش
اکبــرم دگــر، بــر نمی‌گـردد
در حـرم دگـر، بــر نمی‌گـردد
می‌رود علی، با رخی چون ماه
                                 وا محمّدا، یا رسول‌الله (2)

تـابـد از نقـــاب، چهــرۀ اکبـر
تـا کـه شـد عیـان، روی پیغمبر
او به جدّ من، اشبه الناس است
بین لاله‌ها، چون گل یاس است
مـاه هـاشمی است، بیـن آل‌الله
                                 وا محمّدا، یا رسول‌الله (2)

پرپر این گلم، می‌شود یا رب
پیـش دیـدۀ عمه‌اش زینب
بــر فـلک رسد، نــالـۀ لیلا
می‌شــود خـزان، لالـۀ لیلا
می‌سپارمش بـه تـو یـا الله
                                 وا محمّدا، یا رسول‌الله (2)

 

فانوسهای اشک 2- محمد نعیمی

متن نوحه ای گل پرپر علیّ اکبر - غلامرضا سازگار

ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت این دم آخر
رنگـم پــریـده، قـدم خمیـده
در پیش چشمم صـدپـاره پیکر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت این دم آخر
یا ولـدی یا ولـدی دیدۀ خـود باز کن
تبسمـی، تکلمـی بــا پـدر آغــاز کن
من پدر پیر توأم با من سخن ساز کن
خنــدۀ دشمــن، ســـوزِ دل مـــن
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای که تویی اشبه مردم به رسول خدا
ای که بر زیر تیغ کین زدی پدر را صدا
چرا کنـون نمی‌کنی حـقِّ سخن را ادا
ای گــل زهـــرا، ز خـــاک صحــرا
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
چه شد که مانده از سخن زبانِ گویای تو
چرا به خون شسته شده روی دل‌آرای تو
چرا شـده نقش زمیـن قـامت رعنای تو
قسـم بــه قـــرآن- دلـــم مســوزان
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
چسان برم به خیمه‌ها صدپاره پیکرت را
چه گویم ای سروِ جوان جواب مادرت را
چگونه خاموش کنم سکینـه خواهرت را
ای جــان جـانــان-  بـا لــب عطشان
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
داغ تو تـا ابـد بـوَد بـر جگـرم، ای علی
بعد تو من هم به جنان ره‌سپرم ای علی
ای پسرم، ای پسـرم، ای پسرم، ای علی
بـا روی گلـگـون، غلتـیـــده در خــون
سخن بگو با پدرت، این دم آخر
ای گل پرپر                               علیّ اکبر
سخن بگو با پدرت، این دم آخر

فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار

متن نوحه من میوه قلبم را از شاخه جدا کردم

من میوۀ قلبم را، از شاخه جدا کردم (2)
لب تشنه جـوانـم را، تقـدیم خدا کردم
                           ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)
آه از جگرم خیزد، اشک از بصرم ریزد
از صورت خونینـم، خـونِ پسرم ریزد
                          ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)
من با خبـر از تـو و تـویی بی خبری از من
من تشنۀ تو از تو و تـویی تشنه‌تری از من
                          ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)
لب تشنه شد از میدان، رو در حرم آوردی
خجلت زده سقــا را، از الـعطشت کردی
                           ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)
هنگام نماز صبح، در خیمه اذان گفتی
هنگام نماز عصر، در بستر خون خفتی
                           ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)
بـالای سـرت چشمم، با آب روان آید
زینب به حرم بیرون، زهرا ز جنان آید
                           ای لالۀ پرپر، بابا علی اکبر (2)

 

فانوسهای اشک 2

متن نوحه آریــد عـــود و عنبر و قرآن - حاج اکبر ناظم

آریــد عـــود و عنبر و قرآن
خوانید ز بهرش سورۀ رحمن
ای شبه پیغمبر                              تازه جوان اکبر
ای عزیز جانم         ای عزیز جانم
ای تازه جوانم ای نور دودیده
از فـراق رویت قـامتم خمیده
رفتی بسوی میدان                 تا کنی تو جان قربان
ای عزیز جانم         ای عزیز جانم
مـادرت بـه خیمـه در فغــان و زاری
هم چو جسم بی‌روح، غش‌کرده کناری
عمّه‌ات به کف قرآن                   تا که آیی از میدان
ای عزیز جانم        ای عزیز جانم

 

فانوسهای اشک 2 - حاج اکبر ناظم

متن نوحه ای خدا شاهدی، اکبرم می‌رود - حاج رضا عرب

ای خدا شاهدی، اکبرم می‌رود                         سرو ناز ولا، از بـرم می‌رود
راحت جـانم، نــور چشمـانم                   در قفـای او، دیـده گریانم
ای علی جانم (2)
ای همه حاصلم، ای قرار دلم                         ای سراپا صفا، رونق محفلم
شبـه پیغمبــر، ثـانی حیـدر                   رفتی و بردی، جـانم از پیکر
ای علی جانم (2)
ارباً اربا شده، نازنین اکبرم                            پرپر از تیغ کین، لالۀ احمرم
سـرو زیبـایم، ای دل‌آرایم                   دشمن استاده، بـر تماشایم
ای علی جانم (2)
از حرم آمده، مهربان خواهرم                         غنچۀ لب گشا، ای گل پرپرم
سلسله‌گیسو، ای کمـان‌ابـرو                   هـاشمی‌طلعت، ای مهِ دلجو
ای علی جانم (2)

 

فانوسهای اشک 2  - حاج رضا عرب

متن نوحه می‌زند نیش، سکـوتت به دل من، پسرم - حاج غلامرضا سازگار

می‌زند نیش، سکـوتت به دل من، پسرم
لب گشـا کُشت مرا خنـدۀ دشمن پسرم
چشم خود وا کن و یک بار دگر حرف بزن
از لـب تشنـه و سنگینـی آهــن پسـرم
اکبرم ای پسرم                       ای گل نوثمرم (2)
بی تـو از دیـدۀ من قــوّۀ بینـایی رفـت
در عوض دیدۀ دشمن شده روشن، پسرم
داغ مـرگ پســرش را بـه دلش بگذارند
آن که بگذاشته داغـت به دلِ من، پسرم
اکبرم ای پسرم                       ای گل نوثمرم (2)
پـاره‌هـای تنت افتاده بـه هر سو گویی
برگ گـل ریخته در دامن گلشن، پسـرم
کس ندیده است که از تیغ هزاران جلّاد
این همه زخم رسد بر سر یک تن، پسرم
اکبرم ای پسرم                       ای گل نوثمرم (2)
تو ذبیـح منی و من تن صـد چاک تـو را
هدیـه دادم بـه ره خـالق ذوالمن، پسـرم
نتوان گفت که از داغ تو بر من چه گذشت
هیـچ کس را نَبُــود تـاب شنیدن، پسـرم
اکبرم ای پسرم                       ای گل نوثمرم (2)

 

فانوسهای اشک 2  - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای روشنیِّ انجم سعادت - ناد علی کربلایی

ای روشنیِّ انجم سعادت
ای گوهر رخشندۀ ولایت
ای میـوۀ نورسته امامت
                     نور دو چشمان ترم علی جان
در خاک و خون افتاده پیکر تو
شق‌القمر شـد مـاه من سـر تو
چون لالـه گلگـون روی انور تو
                    ای شبه جدّ اطهرم علی جان
ای شـاخـۀ طوبــای خانـدانم
ای بلبل خوش‌صوت گل‌ستانم
از داغ خود آتش زدی به جانم
                 خیز و ببین چشم ترم علی جان
ای اوّلیـن جانبــاز راه جانان
وی گوهـر ارزنــدۀ درخشان
ای حامی احکامِ دین و قرآن
                  جان داده‌ای اندر برم علی جان
خیـز و ببین در خیمه شور و غوغاست
انـدر دعـا گیســو گشــوده لیـلاست
بـابت در این صحرا غـریب و تنهاست
                   داغت بجان زد آذرم علی جان
بـوسـم علی جان چهـرۀ نکویت
ریزم سرشک از دیدگان به رویت
خوشبو کنم این صحنه را ز بویت
                با هر دو چشمان ترم علی جان
شـه در کنــار نـعش پـاره پـاره
بـــر چهــرۀ اکبـر کنــد نظـاره
ریزد سرشک از دیده چون ستاره
                      گوید علی اکبرم علی جان
نعش علی را می‌برند جوانان
سـوی حرم با حالت پریشان
گوید به دنبالش شه شهیدان
                  رفتی به نـزد مادرم علی جان
اهل حرم هر یک بـه نالـه و آه
آینـد بــه استقبــال زادۀ شـاه
بر «کربلائی» بسته اشکِ غم راه
                      از نالۀ اهل حرم علی جان

 

فانوسهای اشک 2 - ناد علی کربلایی

متن نوحه میدان منور گشته از جمالش - حاج اکبر ناظم

میدان منور گشته از جمالش
شوم فدای شوکت و جلالش
مـاه تمامی و منـم هـلالش
شد رخش منجلی            هم چو بابش علی

این گل گلزار رسول است            نور دو چشمان بتول است
ای مه انورم                          نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده             جان پدر به لب رسیده
اول قتیل از شه کرب و بلا
بــود علــیِّ اکبــرِ مه لقا
شبیــه روی خـاتـم الانبیا
ز زین شد سرنگون            میان خاک و خون

به خیمه شد شور قیامت                  ز ناله‌های آل عصمت
ای مه انورم                                 نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده              جان پدر به لب رسیده
کجا فتاده قامت رسایت
بـه گـوش مـن نمی‌رسد
صدایت ببین چگونه گریم از برایت
علی اکبرم                               شبه پیغمبرم

قامتم از غمت خمیده                     جان پدر به لب رسیده
ای مه انورم                          نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده          جان پدر به لب رسیده
باب تو از عزای تو پیر شد           کنار نعش تو زمین‌گیر شد
ز زندگانی جهان سیر شد
ای مه انورم                          نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده            جان پدر به لب رسیده
بـار دگـر ای پسـر اعجـاز کن
دو چشم خود بر پدرت باز کن
درد دل خود بـه من ابـراز کن
 ای تو نور دلم                         حل نما مشکلم

به خیمه شد شور قیامت              ز ناله‌‌های آل عصمت
ای مه انورم                               نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده              جان پدر به لب رسیده
میـدان منـور گشتـه از جمـالش
جـانهـا فـدای خلقت و خصالش
حسین بود شمس و علی هلالش
نوجوان اکبرم                           شبه پیغمبرم

اکبر من گشته کفن‌پوش              مادر او فتاده مدهوش
ای مه انورم                           نوجوان اکبرم
قامتم از غمت خمیده           جان پدر به لب رسیده

 

فانوسهای اشک 2 - حاج اکبر ناظم

متن نوحه سرو گلستان منی، ای علی اکبرم - حسن فرح بخش

سرو گلستان منی، ای علی اکبرم (2)
خوبتر از جان منی، ای علی اکبرم (2)
                         اشبه الناس من، یار عباس من
                          ولدی یاعلی ولدی یا علی (2)
تـویی به نخل زندگی، اوّلین برگ من
داغ غم تـو مـی‌شود، باعثِ مرگ من
                        داغِ تو ای پسر، زد به جانم شرر
                          ولدی یا علی ولدی یا علی (2)
از غم داغت ای علی، جان به لب آمده
عمّـۀ قـد خمیــده‌ات، در تعـب آمده
                    ز آه جانسوز من، تیره شده روز من
                         ولدی یا علی ولدی یا علی (2)
چسان برم به خیمه‌ها، جسم صد چاک تو
که قطعه قطعه گشته است، پیکـر پاک تو
                        ای فروغ بصر، گو سخن با پدر
                          ولدی یا علی ولدی یا علی (2)
صید به خون طپیده‌ام، دیده را باز کن
به دلنـوازی پـدر، ســوز دل سـاز کن
                       پدر پیر تو شد، زمین‌گیر تو شد
                        ولدی یا علی ولدی یا علی (2)

 

فانوسهای اشک 2  - حسن فرح بخش (ژولیده)

متن شعر اختـــر مـن هلال من مـاه من - حاج غلامرضا سازگار

اختـــر مـن! هلال من! مـاه من                        همسفـر و همـدم و همـراه من
بـی تــو دلــم طایــر بی‌بال بود              داغ چهـــل‌روزه چهـل‌سـال بود
شعلـه نثـــار جگـــــرم کرده‌اند              بــا سـر تــو همسفـرم کـرده‌اند
پیش روی محمل من صـف‌ زدند              رقص‌کنــان، خنده‌زنـان کف‌زدند
محمـل مـــا در مــلاءعــام بود              همـــدم مـا سنــگ لب‌بـام بود
دیـده بـه خورشید رخت دوختم              آب شــدم ســاختم و ســوختم
رأس تــو می‌داد بـه زینب سلام              چشم تو می‌گشت به من هم‌کلام
چشم تـو از چارطـرف سـوی من              نغمــۀ قـــرآن تـــو نیـروی من
حــال، پـی عـرض سـلام آمـدم              فـاتـح و پیــــروز ز شـام آمـدم
ای بــه جمــالت نگــــه فاطمه              ای ســر نـی هـم‌سخن مـا همه
بــاز هــم از وحـــی محمّد بگو              از گلـوی پــاره خــوش‌آمد بگـو
آمـــده‌ام شـــانه بـه مویت زنم              بــوسه بـه رگ‌هـای گلویت زنـم
دست، بـرون از جگــر خـاک کن              اشـک غـم از دیـدۀ من پـاک کن
ای بـــه لبت زمــزمــــۀ آب‌آب              آب بــده آب بـــــده بـــر رباب
جـــان اخـا غنچـۀ پرپر کجاست              آب کـه آزاد شـد اصغــر کجاست
آمــدم از شـام سـوی این حـرم              تـا بـــه مـــزار تـو طـواف آورم
مــروه مـزار تــتـو، صفـا علقمه              سعـی کنــم پشـت سـر فـاطمه
آمـــده‌ام ای همـه جـا همرهم              تـا سفـر خـویش گـزارش دهـم
نـــام تـو زنـده ز قیام من است              فتح تـو درخطبۀ شـام من است
وحی خـدا داشت بیـانم حسین              تیـــغ علـــی بـود زبانم حسین
ســوختم و ســوختم و سـاختم              لـــرزه بــه کـــاخ ستم انداختم
طفــل تــو گــردید پیــام‌آورت              شــــام شد آرامگــــه دختـرت
گـرچـه بـه پـای سـرت آرام شد              سفیـــر دائـــم تـو در شـام شد
زنده شد از دفن شب دخترت
خاطـــرۀ دفـن شب مـادرت
 

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن - حاج غلامرضا سازگار

عباس، قرآن بخوان، زینب دعا کن
لیلا، در خیمـه‌گـه، محشـر بپا کن
شد کام عطشان              اکبر به میدان
واویلا واویلا آه و واویلا
ای میوۀ دلم بابا علی جان
داغ تـو قاتلم بابا علی جان
ای بود و هستم                رفتی زدستم
واویلا واویلا آه و واویلا 
آخـر جـان مــرا از مــن گرفتند
پیش چشمم، تو را، از من گرفتند
بین سوز و آهم                    بنما نگاهم
واویلا واویلا آه و واویلا 
تو می‌روی و من رنگم پریده
آهستـه‌تر بــرو ای نور دیده
گریم برایت                        گویم دعایت
واویلا واویلا آه و واویلا 
گرید، دنبال تو چشم سکینه
بـاید بی تـو رود سوی مدینه
تو در بیابان                      او شام ویران
واویلا واویلا آه و واویلا
ای تشنه‌لب ببین اشک روانم
علـی علـی شـده ورد زبــانم
از پا فتادم                           آبت ندادم
واویلا واویلا آه و واویلا
بی تو بـابـا شـود تنهـای تنها
بعد از تو خاک غم بر فرق دنیا
واویلا واویلا آه و واویلا

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای لشکر کوفه علیِ‌‌اکبرم من - حاج غلامرضا سازگار

ای لشکر کوفه علیِ‌‌اکبرم من
سر تا قدم، آیینۀ پیغمبرم من
شهــادت قیـامم                            حسین است امامم
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
از کودکی بوده شهادت افتخارم
باشد حسین ابن علی، آموزگارم
یــار قــرآن، منـم                            این سـرم، این تنم
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
بابم حسین، جدّم امیرالمؤمنین است
در یـاری دین خدا، شعـارم این است
سعـادت، سعـادت                            جهــاد و شهـادت
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
گر پیکرم گردد چو قرآن، پاره‌پاره
آید بـه زخـم پیکـرم، زخم دوباره
اِربــاً اربــا شـوم                            یــار بـابـا شـوم
علی اکبرم من                        علی اکبرم من

این خون سر، این صورت نورانی من
از هـم جـدا گـردد، اگـر پیشانی من
من و استقـامت                            به حفـظ امـامت
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
قسـم به گریۀ خجــالتِ عمـویم
خون سرم باشد به صورت آبرویم
راه من حمـایـت                            بُـــوَد از ولایـــت
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
امروزه در راه خدا عطشان بمیرم
آب روان از دست پیغمبر بگیـرم
آب من تشنگی است                             شهادت، زندگی است
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
اگر چه خود سوز عطش، دارم به سینه
شـرمنـده‌ام از حنـجـر خشـک سکینه
به اشک خـواهرم                            یــــاور رهبــــرم
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
من زنده باشم از عطـش، اصغر بمیرد؟
فـوج سپــه، دور امــامـم را بگیــرد؟
بـر دفـــاع پــــدر                            سینه کردم سپـر
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
لیلا مرا بهـر شهــادت پـــروریده
قسم به اشک چشم زهرای شهیده
به احمد به حیدر                            منـم یــار رهبـر
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
مادر حلالم کن، که من یار حسینم
در حلقۀ دشمن، طــرفدار حسینم
می‌دهم جان و سر                            خـداحـافظ پـــدر
علی اکبرم من                        علی اکبرم من
بابا بیا بگـذار بـر زانـو سـرم را
تقدیم کردم بر تو زخم پیکرم را
من ز بـالای زیـن                            شدم نقـش زمین
علی اکبرم من                        علی اکبرم من

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه دور شـدی از بـرم، با لب عطشان علی - حاج غلامرضا سازگار

دور شـدی از بـرم، با لب عطشان علی
تشنه فرستادمت، جانب میــدان علی
بی‌کس و تنهـا شدم، در این بیابان علی
هستی بابا علی                        لالۀ لیلا علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
برده دل از انبیا، روی دل‌آرای تو
ای نگـه آخـرم، بر قد و بالای تو
تند مـرو تا کنم، سیر تماشای تو
چشم به راهت بُوَد                 حضرت زهرا علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
رفتی و بردی ز کف، تاب و توان مرا
می‌روی و می‌بـری، روح و روان مرا
چشـم گشـا و ببین قـدّ کمـان مرا
دشت پر از قاتل و                     تو تن تنها علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
چو جان شیرین، تو را، ز خود جدا می‌کنم
محـاسنم روی دسـت، خـدا خـدا می‌کنم
بـا دل بشکستـه‌ام، بــر تـو دعــا می‌کنم
دو دیده‌‌ام از غمت                گشته دو دریا علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
دیده به ره دوخته، قاتل خون‌خوار تو
تـا زند از خـون سر، آب به رخسار تو
بــرو بــرو یــا علـی، خدانگهـدار تو
که همرهت می‌بری                  جان مرا یا علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
بـرو بـرو اکبــرم، ضیــاء چشـم تـرم
بدرقـه‌ات می‌کنند، تمــام اهـــل حرم
پشت‌سرت خواهر و پیش‌رویت مادرم
گشته عزادار تو                      زینب کبری، علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی
رفتی و با داغ تو، سوخت همه حاصلم
هجر تـو شـد مشکلم، داغ تو شد قاتلم
وای خـدایـا دلــم، وای خـدایــا دلـم
بَعد تو خاک سیه                     بر سر دنیا، علی
علی، علی، یاعلی، علی، علی، یا علی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای تمـام حاصلم بابا میــوۀ بـاغ دلم بابا - حاج غلامرضا سازگار

ای تمـام حاصلم بابا
میــوۀ بـاغ دلم بابا
داغ تو شد قاتلم بابا
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
در ره حق جان فدا کردی
حـق قــرآن را ادا کردی
کـربـلا را کـــربـلا کردی
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
بـاز پیغمبـر ز دسـتـم رفت
احمدی دیگـر ز دستـم رفت
بلکه یک لشگر ز دستم رفت
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
ماه در خـون خفتۀ لیلا
گشتـه راحت از غم دنیا
بی تو من تنها شدم بابا
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
حـق مهمان را ادا کردند
فـرق اکبـر را دو تا کردند
تشنه‌لب، او را فدا کردند
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
اکبـرم آخــر تـو را کشتند
کس نمی‌گوید چرا کشتند
هم تو را و هم مرا کشتند
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر
میــوۀ قلب مـــرا چیـدند
اشک چشمم را همه دیدند
کف زدنـد و جمله خندیدند
لالۀ پرپر         شبه پیغمبر        ای علی اکبر

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه مــاه پــر از ستـاره‌ام، مصحـف پـاره‌پـاره‌ام - حاج غلامرضا سازگار

مــاه پــر از ستـاره‌ام، مصحـف پـاره‌پـاره‌ام
دیده گشا، به من که من، کشتۀ یک اشاره‌ام
یا ولدی، علی علی                  یا ولدی، علی علی
همدم دلنواز من، کبوتر حجاز من
ظهر شده اذان بگو، مکبّر نماز من
یا ولدی، علی علی                 یا ولدی، علی علی
زخم تو مانده بر دلم، داغ تو گشته قاتلم
آب ندادمت ولی، از لب خشـکت خجلم
یا ولدی، علی علی                 یا ولدی، علی علی
اشک دو دیده‌ام ببین، رنگ پریده‌ام ببین
سرو به خون نشسته‌ام، قد خمیده‌ام ببین
یا ولدی، علی علی                 یا ولدی، علی علی
عمّه رسیده از حرم، مرا کمک کن پسرم
که دختـر فاطمه را، به سوی خیمه ببرم
یا ولدی، علی علی                یا ولدی، علی علی
بی‌تو غریب و بیکسم، چو طایری در قفسم
گریه شده بغض گلو، مانده به سینه نفسم
یا ولدی، علی علی                یا ولدی، علی علی 
بـه زخم دل دوا بـزن، مـرا مـرا صــدا بزن
به من بگو که زنده‌ام، دوباره دست و پا بزن
یا ولدی، علی علی                یا ولدی، علی علی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر ای گـل در بهــــار، پـرپــر شـده - حاج غلامرضا سازگار

ای گـل در بهــــار، پـرپــر شـده                      بــاغ گـــل از نیــزه و خنجـر شده
میــوۀ نخـــل دل مجـروح مـن         پــاره بــدن، پــاره‌تــنِ روح مــن
آب وضـویت، شده خـون ســرت         پــــاره‌تــر از قلـب پـدر، پیکــرت
داغ تـو صـد بــار شــده قــاتلم         خنــده زنــد زخــم تنــت بـر دلم
بحــر، ز فـریاد تـو بی‌تــاب شـد         آب، هــم از شـــرم لبــت آب شد
چشم به خون شسته ز هم باز کن         یــا ابتــــا بگـــوی و پــرواز کـن
از لـب خشکـت خجلــم راستـی         ســوختـی و آب ز مـن خــواستـی
میــوۀ قلبــم جگـرت شد کبـاب         پر شـده از خـون، دهنت جـای آب
ای ز غمت، خـونْ، دل شمشیرهـا         زخــــم تنــت در جـگــر تیـــرها
آب فرات از عطشت خون گریست
     چشـم پـدر را بنگـر، چـون گریست
دیـده، بهــر زخـم تنـت، دوختم         ســوختـم و سـوختــم و سـوختـم
جسم تو درهُرم عطش تاب خورد         خـاک هم از خـون سـرت آب خورد
تیـر که در قلـب تــو پـرواز کرد؟         تیــغ کـه قــرآن ز ســرت بـاز کرد؟
آنکه به خون پیکـرت آغشته بود         کـاش کـه پیـش از تو مرا کشته بود
خون هزاران چو تو، تقدیم دوست         دوست به من، هرچه پسندد نکوست
دوسـت، بــه زخـم تنـت آراسته         دوست، تو را غـرقه به خـون خواسته
گریه به زخم تو اگـر مشکل است         خنــدۀ او مـــرهـم زخــم دل است
من دو زبــان مکیـده‌ام در دهن         یــکی زبـــان تــو، یکـی جـدّ مـن
زبــــان او داد حیــــاتـم ولـی،         زبــان تــو کـــرد کبـــابـم، علــی!
زبــان او داد مــرا شـیــر نــاب         زبــان تـــو قلـــب مـــرا کـرد آب
زبــان او روح فـزایـنـده بــــود         زبــان تـــو آتــش ســـوزنده بـود
زبــان او چشمـه شــد و آب داد         زبــان تــو شعلـه شـد و تــاب داد
با نفست شعله برافروختی
میثم دلسوخته را سوختی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر الا که داده به خـون عـارض تو زیبایی - حاج غلامرضا سازگار

الا که داده به خـون عـارض تو زیبایی                       گـرفتـه روح ز زخم تنـت شکــوفایی
منــزه است خداوند ورنـه می گفتـم         که در عزای تو چشم خداست دریایی
بـه غیر تو که خمید آسمان ز بار غمت         کـه بــرده بــار غــم امتی به تنهایی
ز صبر تو کمر صبر هم شکست حسین         شکیب داد ز کف در غمـت، شکیبایی
روا بـود که بـه یمـن غــلامی در تــو         کند غلام سیـاهت بـــه خلــق آقایی
مرا که اشک غم توست ثروت دو جهان         چه احتیاج به این زرق و بـرق دنیایی
ز قطره قطرۀ خونت هماره تحسین باد         بـه بـانویی که بــود زینبی و زهـرایی
حیات نــور ز فیـض نگـاه نافذ توست         عطش چگونه ز چشمت گرفت بینایی
هنوز دل بــرد از خلـق صــوت قرآنت         هنــوز از سـر نـی می کنـی دل آرایی
ز ابر خـون بـه سر نی، چو آفتاب بتاب         که روی توست به چشم خدا تماشایی
قسم به زخم جبین تو می خورد "میثم"
که شست چهره به خـون سر تو زیبایی

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه ای ز رُخت پیدا حُسنِ مصطفی - محمدجواد غفور زاده

ای ز رُخت پیدا      حُسنِ مصطفی
                              تو معنی عشقی             مظهر وفا
علی ! عَلَی الدُّنیا بَعدَکَ العَفی
به حُسن و زیبایی   مثل احمدی
                                 تو نور چشم من     یا«محمّدی»؟
آینۀ غرقِ    نور سرمدی
                                  می‌شکنی امّا           از تیغ جفا
علی ! عَلَی الدُّنیا بَعدَکَ العَفی
ای گل زیبا در      گرداب عطش
                                  ای لب لعل تو      در قاب عطش
اگرچه خشکیده     از تاب عطش
                                لبت مسیحا را        می‌دهد شفا
علی ! عَلَی الدُّنیا بَعدَکَ العَفی
ای پسر یاسین       ای نورِ جَلی
                               مهرِ سپهرِ دل            ماهِ منجلی
برو که می‌خوانم      من «نادِ علی»
                                 برو ولی بنگر          گاهی به قفا
علی ! عَلَی الدُّنیا بَعدَکَ العَفی

 

فانوسهای اشک 1 - محمدجواد غفور زاده (شفق)

متن شعر یــا خیـــر المــرسلیـن یـا ختـم الانبیا - حاج غلامرضا سازگار

یــا خیـــر المــرسلیـن یـا ختـم الانبیا         صلـی صلـی علیـک ملائک فی السما
بـاد سـلامت سرت ببین بـه چشـم ترت         هــذا هــذا حسیـن مــرمـل بـالدما
پیـکـر عـریان او مــانده بــه روی زمین         مسلـــوب یـا نـبـی عمــامـه والـردا
شیـب شیـب الخضیـب خد خد التریب          جسم جسـم السلیب فـی ارض الکربلا
خــون گلـو پیــرهن غبــار صحـرا کفن         مهموم، حتی مضی عطشان حتی قضا
مصحـف و سم ستـور نیـزه و آیـات نور         جــدی واویـلتــــا امـــی واغــربتـا
ای همـه جـا یـاورم هـم سفـر بی سـرم         نــور دو چشــم تـرم یابن الام یـا اخا
دوش بـه سـوز و گــداز وقت قنوت نماز         من به تو گفتم دعا، تو هم دعا کن مـرا
کاش سنان با سنان قلب مرا می شکافت         کاش سر من ز تن جای تو می شد جدا
ارث تــو از مرتضی روی ز خون لاله گون         ارث مــن از فـاطمه روی کبـود از جفـا
کعب نی ام دم بـه دم گفت زیارت قبول                    در یــم خـون تـا زدم بوسه گلوی تو را
داغ روی داغ مــا، زخـم روی زخـم تــو         خصـم زند خنـده بـر زخم تـو و داغ ما
روز جـــزا بـا همـیــن دامـــن آلـوده اش
دست به دامان توست "میثم" بی دست و پا

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه ضجه زن زینب خون فشان لیلا فـرق اکبـر غـرق خون شد آه و واویلا - محمّدسعید میرزایی

ضجه زن زینب                      خون فشان لیلا
فـرق اکبـر غـرق خون شد آه و واویلا
مه ز مـرکب ســرنگون شد آه و واویلا
دشت و صحرا لاله‌گون شد آه و واویلا
تشنگی بر جـان او زد گر شرر، اکبر
بر لب مولای خود شد تشنه‌تر اکبر
                        گفت اَوَلسنا علی الحق با پدر، اکبر
                         بی تو ای گل، خاک    بر سر دنیـا
ضجه زن زینب                      خون فشان لیلا
فـرق اکبـر غـرق خون شد آه و واویلا
مه ز مـرکب ســرنگون شد آه و واویلا
دشت و صحرا لاله‌گون شد آه و واویلا
آمـدی اکبر، عزیزم رو بـه میدان کن
در دفاع از دین حق کار شهیدان کن
                            غیرت مولایی خود را نمـایان کن
                            رو کن از بابا              در بر مولا
ضجه زن زینب                      خون فشان لیلا
فـرق اکبـر غـرق خون شد آه و واویلا
مه ز مـرکب ســرنگون شد آه و واویلا
دشت و صحرا لاله‌گون شد آه و واویلا
رو به میدان کن که جام و ساغرت آنجاست
سـوی جنـت رو کــه جّـد اکبرت آنجاست
                      تشنگی را کن تحمّل، کوثرت آنجاست
                      تا دهد                     آبت سیّد طاها
ضجه زن زینب                      خون فشان لیلا
فـرق اکبـر غـرق خون شد آه و واویلا
مه ز مـرکب ســرنگون شد آه و واویلا
دشت و صحرا لاله‌گون شد آه و واویلا

 

فانوسهای اشک 1 - محمّدسعید میرزایی

متن شعر بهـار گـل بـه جـراحــات پیکـرت پیداست - حاج غلامرضا سازگار

بهـار گـل بـه جـراحــات پیکـرت پیداست

چقــدر زخم بـر انـدام بی‌ســرت پیداست

 

به مـادر تــو «زیـارت قبــول» بــاید گفت
که جـای بوسۀ گرمش به حنجرت پیداست

 

تو راسـت قــامت تــاریخی و خمیده قدت
خمیدگیـت ز داغ بــــرادرت پیــــداسـت

 

اگــرچـه گـم شده‌ای در هجـوم کثرت زخم
بـه پـاره‌هـای جگـر داغ اکبــرت پیـداست

 

مگــر کـه فــاطمه الان کنــار مقتــل بــود
کـه روی سینه،گـلِ ‌اشک مـادرت پیداست؟

 

مگـر نشـــان سنان‌هــا بـه پیکـرت کم بود
که جــای سیـلی بـر روی دخترت پیداست؟

 

تبسمــی کـــه زدی بــر فـراز نی می‌گفت
که در نگاه تــو لبخنـد اصغـــرت پیداست

 

هنــوز مـی‌بـــری از زخـــم کشتگانت دل
هنــوز خنــدۀ گــل‌های پــرپرت پیداست

 

بـه خـواهــر از گلـوی پــاره‌پاره حرف بزن
کـه روح در نفــس روح‌پـــرورت پیداست

 

شــرار نـالـۀ «میثـم» ز آتــش دل تـوست

همیشه در نگهـش زخـم پیکـرت پیـداست
 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر ای نماز سحر، نورِ شمس و قمر - جعفررسول زاده

ای نماز سحر، نورِ شمس و قمر       پشت این ابر خون، رفته‌ای از نظر
شـاهد زندۀ بابا علی‌اکبر
گریه و خندۀ بابا علی‌اکبر
کوثر من ساغر من          پاره پاره اکبر من
ای‌شهادت نصیب‌، گل امّن یجیب      شدی‌ آسوده آه، مانده ‌بابا غریب
دل حســرت زده دارم علـی‌اکبر
چون تویی گمشده دارم علی‌اکبر
کوثر من ساغر من          پاره پاره اکبر من
گـل نـاز پـدر، دلنـواز پــدر                    بعد تـو داغ تو، سوز و ساز پدر
تو شکفتی به گل خون علی‌اکبر
لیلی دل شده مجنـون علی‌اکبر
کوثر من ساغر من          پاره پاره اکبر من
از دل این سپاه، آمدی خیمه‌گاه        تشنه بودی و من، بر لبم نقش آه
لب خشک تو مکیدم علی‌اکبر
آب شــد شمع امیدم علی‌اکبر
کوثر من ساغر من         پاره پاره اکبر من
پدرت پیر شد، از جهان سیر شد        نفسم سوخته، غم گلوگیر شد
هیجده ساله چو زهرا علی‌اکبر
بی تو اف بر همه دنیا علی‌اکبر
کوثر من ساغر من           پاره پاره اکبر من

 

فانوسهای اشک 1- جعفررسول زاده (آشفته)

متن شعر می‌روی میدان ولی آهسته‌تر بابا - محمود شریفی

می‌روی میدان ولی آهسته‌تر بابا
                                             تا ببینم روی ماهت بیشتر بابا
بر حسین دسته گل یاسی
بـر پیمبـر اشبـه النــاسی
ای علی اکبر خدانگهدار
بر سرت قرآن بگیرد در حرم زینب
                                       دور تو گردد چو مادر، خواهرم زینب
خیمه‌ها در شورِ واویلاست
چـون وداع لالــۀ لیلاست
ای علی اکبر خدانگهدار 
چشم اهریمن به دور از حسن دلجویت
                                        می‌کند غوغای محشر تیغ ابـرویت
تـا بـه میـان از حـرم رفتی
مثـل جـان از پیـکـرم رفتی
ای علی اکبر خدانگهدار

 

فانوسهای اشک 1- محمود شریفی (کمیل)

متن شعر بـازار عشـق و عـاشقی رونق گرفته - علی انسانی

بـازار عشـق و عـاشقی رونق گرفته
اکبر به کف جان بهر دین حق گرفته
خون سر او تاج او                     میدان شده معراج او
محشر به پا شد
در نوبهــار عمر و در فصل جوانی
شد عـازم میدان برای جانفشانی
صد چشم‌تر دنبال او                    نیزه به استقبال او
محشر به پا شد
اهل حرم از خیمه‌هـا بیرون دویدند
بـا دیـده از بــاغ رخ او گُل بچیدند
هم جان به میدان می‌بَرَد        هم از حرم جان می‌بَرَد
محشر به پا شد
ماهی به سوی هاله‌ی عقرب روان شد
بــر آخریـن دیـدار او زینـب روان شد
مِجمر به کف از سینه‌اش        عـودش دلِ بی‌کینه‌اش
محشر به پا شد
از نزد من در محضر خیرالبشر رو
ای مَه برو، امّـا کمی آهسته‌تر رو
ای بر علی نور دو عین            ای میوۀ قلب حسین
محشر به پا شد

 

فانوسهای اشک 1- علی انسانی

متن شعر بـر من و زمـزمه‌ی - وا وَلَدا - محمدجواد غفورزاده

بـر من و زمـزمه‌ی - وا وَلَدا
دل جدا گریه کند دیده جدا
پیش آیینه‌ی مصباحِ هُدی
دلــم آرام نگیـرد بـه خـدا
                               هست مطلوب دلم مطلب او
                               بگـذاریــد ببــوسـم لـب او
زینبـم! ایـن دل مـا، دلبـر ماست
رویــش آیینـه‌ی پیغمبـر ماست
این به خون خفته گُلِ پرپر ماست
ایـن جگــرگوشۀ‌ مـا اکبـر ماست
                           اکبرم خیمه به صحرا زده است
                           دست در دامـن زهرا زده است
غمش آمد به سراغم چه کنم؟
با غم چشم و چراغم چه کنم؟
سوختـه لاله ز داغم چه کنم؟
آتش افتاده به باغم چه کنم؟
                      پس از این حال من و گُل نِگَرید
                      شـور و شیــدایـی بلبـل نگـرید

 

فانوسهای اشک 1 - محمدجواد غفورزاده (شفق)

متن شعر می‌چکد از چشـم لیلا اشک حسرت بهر اکبر - حمید شمس

می‌چکد از چشـم لیلا اشک حسرت بهر اکبر
مه‌لقا شد سوی میدان برده با خود قلب مادر
در دل ســوزان بـابـا
نور چشمان و امیدش                      آتـش غـم زد زبـانه
جـانب میدان روانه
«اکبر من» (4)
بسته احرام شهادت، در منای دشت سوزان
گفته اللّهــمَ لبیـک، در طـواف کعبـۀ جـان
شـد منــا و مروۀ او
زمزم او خون فرقش                        از حرم تا قتلگاهش
روی بابا قبله‌گاهش
«اکبر من» (4)
بر سر جسم جوانش گوئیا جان داده بابا
یاس او از تیـغ کینه پیکرش شد ارباً اربا
همچـو زهــرا اکـبــر او
همچو حیدر فرق ماهش                    پهلویش درهم شکسته
در یمی از خون نشسته
«اکبر من» (4)

 

فانوسهای اشک 1- حمید شمس

متن شعر آرامش جان منی تو علی رعنا پسر من - جعفر رسول زاده

آرامش جان منی     تو علی رعنا پسر من     نخل و ثمر من
                                 می‌گریم و می‌گویم    ای لالۀ مینویم       بابا علی اکبر
تو شیشۀ عمر منی مشکن      ای مهر مُنیرم      از داغ تو پیرم
                                    ای صبح امید من      آزاده شهید من    بابا علی اکبر
سجاده گشوده ز خون سرت     ذکر تو دعایم     در شور و نوایم
                                این روضۀ پیوسته     این نالۀ آهسته        بابا علی اکبر
ای تازه گل چمن علوی     عمر توچه کوتاه     از سینه کشم آه
                                        ای لالۀ علیّین    بر قاتل تو نفرین     بابا علی اکبر
یک نغمه اذان تو بگو که دلم    مشتاق نماز است   در راز و نیاز است
                                    قد قامت و تکبیرت    صبرِ پدر پیرت      بابا علی اکبر

 

فانوسهای اشک 1- جعفر رسول زاده ( آشفته)

متن شعر در خیمه‌های حسین گردیده محشر - علی انسانی

در خیمه‌های حسین گردیده محشر
عـازم بـه میـدان شــده علـیِّ اکبـر
لیلای سرگردان کجاست                  آیینه و قرآن کجاست
در خیمه‌ها در حال غَش افتاده لیلا
آه و واویلا - آه و واویلا
ای یوسف از گُرگان صحرا حذر کن
برگَرد و بـر حال من یکدم نظر کن
ای میوۀ قلب پدر                             آهسته‌تر آهسته‌تر
باب غریبت می‌شود تنهای تنها
آه و واویلا - آه و واویلا

 

فانوسهای اشک 1- علی انسانی

متن شعر نمیشه باورم الله اکبر که از تو بگذرم الله اکبر - محمّدسعید میرزایی

نمیشه باورم الله اکبر                  که از تو بگذرم الله اکبر
علی اکبرم الله اکبر
علی اکبرم الله اکبر
تو میری چشم ما بیخواب میشه
که هر تیری به قصدت پر میگیره                       دل آب از غمـت بی تاب میشه
تـوی راه از خجـالت آب میشه
گـل سـرخ منی از بــاغ حیـدر
رخــت آیینــــه روی پیمبـــر
گل سرخم چرا فرق تو شدچاک؟
چـرا افتـاد این آیینـه بر خاک؟
به ‌زاری ‌زینب ازخیمه برون شد
صدای هلهله از خصم برخاست                    فلک چون‌چشم‌لیلا غرق‌خون شد
علی اکبـر از زیــن سـرنگـون شد
شکستـه پشت دنیا از نـدامت
چقدر سنگینه یارب این غرامت
علی اکبرم! تـاوان خـونت بجا
می‌مــونــه تــا روز قیــامت
دریـغ آندم کـه رویـاروی دشمن
ندانستم که چون برگشته باشی                  سـوار مـرکبت کــردم گل مـن
بخون خـویشتن آغشته باشی
شکستـه پشت دنیا از نـدامت
چقدر سنگینه یارب این غرامت
علی اکبرم! تـاوان خـونت بجا
می‌مــونــه تــا روز قیــامت

 

فانوسهای اشک 1- محمّدسعید میرزایی

متن شعر لـب‌تشنـه می‌روی ز برم؛ صبر می‌کنم - حاج غلامرضا سازگار

لـب‌تشنـه می‌روی ز برم؛ صبر می‌کنم                 بگذار خون شود جگرم؛ صبر می‌کنم
کوه فــراق را بـه سـر دوش می‌کشم          هــرچند بشکنـد کمرم صبر می‌کنم
رگ‌هـای پاره‌پـاره، تـن قطعه‌قطعه را          در قتلگــاه می‌نگــرم؛ صبـر می‌کنم
تسلیـم محضـم و به بلا دل سپرده‌ام          غم، هرچه آورد به سـرم صبر می‌کنم
در شام و کوفه چنگ‌زنان، هر کجا زنان          تـوهین کنند بـر پـدرم، صبر می‌کنم
ای همسفـر به جان تو حتی اگـر کنند          بـا قـاتـل تـو همسفرم، صبر می‌کنم
با یاد کام خشک تـو تا صبح روز حشر          گر خون رود ز چشم ترم صبر می‌کنم
باید کـه از تو پیــــرهن پـاره‌پـاره‌ای          از بهـر مـادرم ببـــرم؛ صبـر می‌کنم
«میثم!» بگو که لحظه به ‌لحظه غم حسین
بـر جـان و دل زند شـــررم؛ صبـر می‌کنم

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر نـور چشمانم ای علی جانم - محمدجواد غفورزاده

نـور چشمانم ای علی جانم
راحـت جـانم ای علی جانم
تــو هستـی آیینـۀ حُسـن
روی جـانـانم ای علی جانم
که بـر ایـن رخسـار نـورانی
محو و حیرانم ای علی جانم
تـو هستـی اول شهیــد مـا
از بنـی هـاشم روز عــاشـورا
تـو دادی رنـگ شهـادت بـر
عید قـربـانـم ای علی جـانم
شکستـی ای ســرونـاز مـن
بید مجنـون شد از غمت لیلا
خــزان آمـد بــا فــراق تـو
در گلستـانـم ای علـی جانم
تـــوان از زانــوی من رفـت و
دل به جان آمد جان به لب آمد
شــده انــــدوه و غــمِ عـالـم
بـی تـو مهمـانم ای علی جـانم
بــر ایـن بــاغ و بـاغبـان آن
هم زمین و هـم آسمـان گرید
گـل صــدبــرگ من افتــاده
پیش چشمـانم ای علی جانم

 

فانوسهای اشک 1- محمدجواد غفورزاده (شفق)

متن شعر گمـان مـدار بــرادر! کـــه سد راه تـو هستم - حاج غلامرضا سازگار

گمـان مـدار بــرادر! کـــه سد راه تـو هستم
تـو شهـریـار جهـانی و من سپــاه تـو هستم

 

بـه جـان مـادرمان تـا که جان بود به تن من
شریک درد و غم و سوز و اشک و آه تو هستم

 

بـرو عـزیـز دلـم! خـــاطـرت مبـــاد پریشان
کـه مـن پیمبــر گــودال قتلگـــاه تو هستم

 

به پیـش کعـب نی و سنـگ و تازیانۀ دشمن
قـدم‌قــدم سپــر طفـــل بی‌گنـاه تو هستم

 

کـرم کـن از سـر نــی؛ گـاه‌گـاه یک نگهم کن
که من اسیـر تـــو و کشتــۀ نگـاه تو هستم

 

خـدا گـــواست کــه آنی جدا نمی‌شوم از تـو
ز هـر طـرف گـذری، مـن کنــار راه تـو هستم

 

نـه شام و کوفه؛ جهـان است سنگر سخن من
منـادی تو، طرفـدار تــــو، گـــواه تـو هستم

 

نهـم چـو پــای بـــه بیـدادگــاه شـام، برادر
مبلّـغ تــو، وکیــل تـــو، دادخواه توـ هستم

 

مقــدر است کــه رویـــم شود کبود در این ره
تـو آفتــاب خـدا مـن گــرفتـه‌مـاه تو هستم

 

شــرارۀ دل مــا سـرکشـد ز سینـــۀ «میثـم»
بـه حشـر، شافع این عبـد روسیـاه تـو هستم

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر آهسته بـرو میـدان، ای میـوۀ قلب من - علی انسانی

آهسته بـرو میـدان، ای میـوۀ قلب من
تا چیده شوی از شاخ، آماده شده دشمن
خواهم که تماشای تو کنم                       سِیرِ قَد و بالای تو کنم
آرام دل لیلا       در آهم و در غوغا
آرام دل لیلا       در آهم و در غوغا

خویت به علی مانَد، رویت به شه بطحا
کـوتـاهی عمر تــو، ارث تـو شد از زهرا
خواهم که تماشای تو کنم                     سِیرِ قَد و بالای تو کنم
آرام دل لیلا       در آهم و در غوغا 
آرام دل لیلا       در آهم و در غوغا 

 

فانوسهای اشک 1 - علی انسانی

متن شعر ببین چه ماه تابان علـی اکبــر اینـک شده مـه شهیـدان - محمّدسعید میرزایی

ببین چه ماه تابان
علـی اکبــر اینـک                     شده مـه شهیـدان
زند بـه قلب میدان
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا
نمانده از سپاهم
بغیـر اهـل بیتم                      به جز تو شهسواری
دگـر نمانده یــاری
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا
چه شد که بازگشتی؟
پـدر به من کمی آب                    تـو ای مـه تمامم!
بده که تشنه کامم
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا
اگـر که بـازگشتم
پدر لبت که بوسم                    عطش بهانه‌ام بـود
دوبـاره می‌روم زود
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا
ای از تبـار حیدر
برو که آب نوشی                      دلاوری، دلاور
ز سـاغر پیمبر
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا
کنون که تیـر مُنقِذ
دل ستاره خون شد                    فکنده بر زمینت
ز آه آتشـیـنـت
یا اشبه النـاس بـالمصطفی
و اغـوثاهُ مِن أَینَ لِیَ الماء؟
علی! عَلی الدنیا بَعدَکَ العَفا

 

فانوسهای اشک 1- محمّدسعید میرزایی

متن نوحه ترکی ایاقـه دور یاتما اوغول علی‌اکبر - حبیب

ایاقـه دور یاتما     اوغول علی‌اکبر
                     حسینی آغلاتما     اوغول علی‌اکبر
گوزلریمین ضیـاسی سن‌سن علی
زندگیمین صفـاسی سن‌سن علی
جان علی جان اوغول علی‌اکبر (3)
غریب و بی‌یارم      یوخومدی بیرغمخوار
                      آلوبدی اطرافی      جفائیلن اشرار
آغلیورام من که سنـه اوغلوم
کوفـه لیلر گولور منـه اوغلوم
سولوبدی رخساریم    سارالموشام اکبر
                        غم فراقیندن     قوجالموشام اکبر
دور آتـاوین یـاپیش الینــدن علی
چون قوجالوق امیدی سن سن علی
حسینی مین درده   سالوب سنون دردون
                    قراریمی اَلدن       آلوب سنون دردون
گوزلرون آچ حسینه ویرسس اوغول
دشمـن آرا قالوبدی بـی‌کس اوغول
خیامیده ایندی      رقیّه یول گوزلر
                  آخار گوزوندن یاش    علی علی سسلر
دور گیدک ای نبی نشانی علی
تپراقـا سرمیشم عبــانی علی

کربلا زمزمه سی - حبیب

متن نوحه ترکی یاتمـا ای چهـره قمـر نـور بصــر یارالی قربانیم - غفاری اردبیلی

یاتمـا ای چهـره قمـر نـور بصــر یارالی قربانیم
                              اخیامه حمل ائلیوم پیکریوی یوخومدی امکانیم
قدّیـم غمـدن بوکولـوب ایله منه نظاره اکبرجان
                               آچ زیبــا گوزلرووی باخ آتــووا دوبـاره اکبرجان
ای فقیـه آل عبــا قهــرمــان کــرب و بلا
پیکرون قانه بویانوب اولدی اِحیا دین خدا
شبیه طاهـا سن
گوزوم سنه قربان                                     عزیـز زهرا سن
میــد لیـلاسن

سینونده اوخ یاراسی گل بزیـوب حضـور جـانانه
                             اصغـر گورسه دولانــار گُل باشیـوا مثـال پـروانه
منـده بیـر شمع کیمی اودلانارام سنون کنارونـده
                             حقّیم وار نوحه دئیوب باشه وورام یانام شرارونده
ای نگاریـم یـاتمـا بئلـه یـانـدی قلبیم چاره ائله
باشووین اوستونده ویرور گوز یاشیم دنیانی سئله
شهـیـد اول سـن
یارالی سان اوغلوم                                  وحیـد افضـل سـن
سینمده دینجل سن

تلّیـن اوستونده بیبـون باشدا قـرا سنی دعا ایلر
                          گلسون اخیامه سنه غملی باجیـم جانین فدا ایلر
سنسیز وای قیزلاریمون گونلرینه جهانی داغلاللار
                           اولسـا سالـم قالانی سینه ووروب وطنده آغلاللار
گوزلریم قرباندی سنه ایله اوغلوم تکیه منه
منتظـر دور عمه‌لـرون یوسف گـل پیرهنه
گوزل نگاریمسن
سپـــاه قرآنـدا                               سولان بهاریمسن
طلایـه داریمسن

ای نخـل پـر ثمـریـم اشک تریـم آخـور فراقـوندن
                        فکریم وار اینجمه سون لیلی کیمی ئوپم دوداقوندن
ئوپسم گُـل لبلـرووی روحیـم آلار وصـالیـدن توشه
                        امکانـون اولسـا اگر آچ قولــووی منـی آل آغـوشه
ای گُل خوشبوی جنان گوزیاشیمدان یوخدی امان
چـارم اولسا جان وئررم باشوویـن اوستونده اینان
دیزیمــده یـوخ طاقت
قوی ال چالان چالسون                              گـوزوم باخـور حسرت
سینمـده یــات راحت

باشوندن قان توکولور گل یوزووه الیمده یوخ چاره
                           قاتللـر گـوز گـوزه‌دی غملـی بـابون قالوبدی آواره
بـو قانلـی بستـرووه لبلـرووه ئـوزوم فـدا اوغلوم
                            صد پـاره پیکـرووه گوزلـرووه گـوزوم فـدا اوغلوم
یاره‌لردن قان داغیلوب قان دئمه مرجان داغیلوب
دوغرانــوب آیـات خدا مقتلــه قــرآن داغیلوب
وفالی سان اوغلوم
بـلالــی لیلانـون                                  یارالی سان اوغلوم
مارالی سان اوغلوم
 

کربلا زمزمه سی - غفاری اردبیلی

متن نوحه ترکی قربان کیمی ئوز قانینه غلطان بالام وای - هادی اردبیلی

قربان کیمی ئوز قانینه غلطان بالام وای
قرآن یولونـدا دینینـه قربـان بالام وای
لیلا آنون دل داغلیار
ســن تک جوانـــه                        تائولمیوب قان آغلیار
ای نـــــاز دانـــــه
عـــزم ایلـدون حیـدرکیمی کـوی جهاده
یانّـام سنــون بـو دردوه مـن فوق‌العاده
گیتدون عقاب اوسته اوغول گلدون عباده
                           سو ایچمیوب الده ئولن عطشان بالام وای
فانـی جهانـــه عـار اولا یکسـر یالاندی
هانسـی گناهــه جـام امیّدیـم جالاندی
صَرصَراَسوب آرزی باغیم سولدی تالاندی
                                    گیتدی فنایه لاله و ریحان بالام وای
بـو آرزدیدیــم بــــاغ دلـدن لاله دَرّم
بیر گـون طویونـدا ای وجاهتـده مُکرّم
زیــر قــدوم نــو عروســه لالـه سَـرّم
                            وای بختیمـه سسلور آنون الان بالام وای
ای مرغک خوش منظر و شهپر سفیدیم
تـار تِلون تک قطع اولـوب تـار امیدیم
سس ویر سسیم باتدی ایـا زیباشهیدیم
                              آغلار سنه هر صاحب وجدان بالام وای
عمریم سماسیندن سوزوب گیتدون زواله
قانیلـه پرده سالموسان سولموش جماله
هیچ بیلموسن امـا ننـون قالدی نه حاله
                                   قبره گیدینجه ایلرم افغان بالام وای
قلبیـم تلاطــم ایلیـور سینمـده قالمـور
سعـی ایلورم صبـر ایلیـم آرامـش آلمور
هی اوخشیوب هی آغلورام دردیم آزالمور
                           اون سگیز ایل هر دردیمه درمان بالام وای
احوالـوه گــوز یـوخ دل سوزانیم آغلور
قلبیمده قان جوشه گَلـور شریانیم آغلور
اوغلوم سنه هر جان دینـده قانیم آغلور
                        هی آغلیوب هی سسلرم گریان، بالام وای
آی تک غـروبی کیم سنه ئورگتدی اکبر
قانلـی عبــاده پیکـرون راحتـدی اکبر
دنیا منـه سنسیز بوگـون ظلمتدی اکبر
                              قانلی جمالی چون مَه تابان بالام وای
هیچ لاله سن تک ای گوزل گُل پر پر اولماز
باشون کیمی عــالَمده سینمش گوهراولماز
دنیانی گـزسون من کیمی هیچ مادر اولماز
                             حنجر انوبدور باشووه هاردان بالام وای
گـرچه بـو باشـون یاره‌سی رمز ظفردی
قـرآن الینــده پیکـر دینـــه سپــردی
باش یارون اما باش دئمه شق القمردی
                                آغلار سنـه منظومۀ کیهان بالام وای

کربلا زمزمه سی - هادی اردبیلی

متن شعر ترکی سنه بو لیلی‌نون جانی فدا علیّ‌ِ‌اکبریم - تمدّن زنجانی

سنه بو لیلی‌نون جانی فدا علیّ‌ِ‌اکبریم
دوباره بـوینوما الـون دولا علیّ‌ِ‌اکبریم
فلک جهانداهیچ کسی گوروم بوحاله سالماسون
جـوان بالاسنی فلک اونــون الینـدن آلمـاسون
نه حاله قالسا یوخ سوزوم ولی بوحاله قالماسون
                                  چتین بو حالته دوزر آنا علیّ‌ِ‌اکبریم
ویــر اینــدی منلـه ال اَلـه آنـا بـالا ایاخلاشاخ
شیرین دیلیله صحبت ایت خیامدن اوزاخلاشاخ
سالاخ گچین ایلی یادا بیر آز گولوب بیر آغلاشاق
                              حسین یانوندا ایلورم حیا علیّ‌ِ‌اکبریم
نه قدری وقت تنگ اولـور نفس دوشـور شمارشه
اورک گلـــور تلاطمــه گلــــور گوزومــده بارشه
سینـیــدی گــردش فـلک او دوشمییدی گردشه
                           باتوبدی غم هواسینه سما علیّ‌ِ‌اکبریم
سالیـــدی جانیمـــه فلک او گوزلـــرون قاداسنی
محــال یوسفـــه ویـــرم فقـط گـــوزون قراسنی
اجــازه وئــر اپـــوم اوغــول ایکـی قاشون آراسنی
                                 وگرنه اولمارام بیله رضا علیّ‌ِ‌اکبریم
قـرا گونونـده سن منیـم ایشیق سراجیم آی بالا
آدوم سـانم دادیم دوزوم باشیمـدا تاجیم آی بالا
بـو غملـی وقتتــده اولا چتیـن علاجیـم آی بالا
                          منی بو لحظه ایتمه‌سن رها علیّ‌ِ‌اکبریم

کربلا زمزمه سی - تمدّن زنجانی

متن شعر شب آمد از راه فرشته را دید ستاره سر زد - سیدمحمد سادات اخوی

شب آمد از راه 
«فرشته» را دید 
ستاره سر زد... 
فرشته خوابید 
بیا دوباره- به خوابِ خواهر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 
 
نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

برای صحرا... 
شب دهم شد 
نسیم لبخند... 
دوباره گم شد 
تو خوش خبر باش- خبر بیاور! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

 
زبان گریه... 
دوباره واشد 
سپاه دشمن 
هزارها شد 
دوباره آمد- سپاه دیگر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

شده زمستان 
بهار بابا! 
کسی نمانده 
کنار بابا 
امید بابا- تویی دلاور! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 
 
نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

کسی شبانه... 
گلی نچیده 
بیا که دشمن... 
تو را ندیده 
تو را ببیند- علیِ اصغر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 
 
نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

سوار اسبی... 
تویی و دشمن 
خدا نگهدار... 
برادر من! 
رسیده وقت- نگاه آخر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 
 
نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

تن تو زخمی... 
دلم شکسته 
کنارت ای گل!... 
پدر نشسته 
تویی و دورت- هزارها پَر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

هوای دلها... 
گرفته و سرد 
شبیه پاییز... 
شکوفه ها زرد 
برادرم شد- بهار پرپر 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار) 

نشسته عمه- کنار مادر 
به خیمه مـا- بیا برادر! 
علیِ اکبر!... علیِ اکبر! (تکرار)

 

کبوتران نوحه خوان - سیدمحمد سادات اخوی

متن نوحه ای ضیـــاء بصــرم پســرم ای پسـرم - حاج غلامرضا سازگار

ای ضیـــاء بصــرم پســرم ای پسـرم                          بــا سکـوت تو شده، پاره پاره جگرم
من که باچشم ترم ازلب خشکت خجلم              خندۀ قاتـل تـو می‌زند آتش بـه دلم
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم
تــا ببینم کـه هنــوز زنده‌ای در نظرم                          چشم خود باز کن و دست و پا زن پسرم
می‌دهم جان و به زخم بدنت می‌نگرم              زخم پیشانی تـو مــانده بـه روی جگرم
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم
تنت از کثرت زخم چون گلِ چیده شده                          عضو عضـو بــدنت همـه پاشیده شده
نتــوان گفت چـه آورده عدو بر سر تو              پــاره چـون رشتۀ تسبیح شده پیکر تو
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم
عمّـه آمــد ز حـــرم کمکم کـن پسرم                          تــن صــد چاک تو را یا که او را ببرم
دیــده بگْشا و بگو دور پدر صف نزنند              بگذارنـد کـه من گریـه کنـم کف نزنند
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم
کردم ای اهل حرم مرگ خودرا احساس                          یــاریم کن قــاسم کمکم کن عباس
به سرشـک من و زخـم تـن اکبر نگرید              گل پرپر شده‌ام را سوی خیمه ببرید
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم
فاطمه می‌نگـرد بــا رســول دو ســرا                          اشک چشمـان من و خون چشمان تو را
لاله‌گون گشته ز خون صورت نورانی تو              نیست ممکن که زنم بوسه به پیشانی تو
پسرم ای پسرم   لب گشا من پدرم

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه اهل کوفه این جـوان پیغمبـر است الله اکبر - حاج غلامرضا سازگار

اهل کوفه                       اهل کوفه 
این جـوان پیغمبـر است الله اکبر                یــا علـی‌اکبـر است الله اکبـــر
واویلا واویلا از دل لیلا
قد و قامت                    قد و قامت
در زمیـن کـربـلا کـرده قیـامت                  یوسف زهـرا سرت بادا سلامت
واویلا واویلا از دل لیلا
ام لیـلا                            ام لیـلا
می‌شود جسم جوانت پاره پاره                  کـن دعـا بـرگردد از میدان دوبـاره
واویلا واویلا از دل لیلا
وامصیبت                       وامصیبت
با شهیـد کربـلا کن نـاله‌ ای دل             کس ندیده یک شهید این همه قاتل
واویلا واویلا از دل لیلا
یابن الزهرا                 یابن الزهرا
خواهرت زینب زند بر سینه و سر                 عمـه‌ات آیـد بــه استقبـال مـادر
واویلا واویلا از دل لیلا
ای جـوانان              ای جـوانان
جای اشک از دیده با هم خون فشانید         بـر علی‌اکبر همـه قـرآن بخــوانید
واویلا واویلا از دل لیلا
  ای سکینه               ای سکینه
بر علی‌اکبر بزن بر سـر و سینـه                 بی بـرادر می‌روی سـوی مدینه
واویلا واویلا از دل لیلا

دو دریا اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن شعر اجـر رسـالت شد شمشیر جفا - حاج غلامرضا سازگار

اجـر رسـالت شد شمشیر جفا                        صـورت اکبر را خـون داده صفـا
علی علَی الدنیا بعدک العَفا
داغ جوان سخت است از بهر پدر                        بـا دیـدۀ گریان می‌کنم نظــر
فـرق علی‌اکبر گردیده دو تا
علی علَی الدنیا بعدک العَفا
شـد جگـرم پـاره ای اهـل حرم                        پاشیده شد از هم جسم اکبرم
عجب ادا گردید حق مصطفی
علی علَی الدنیـا بعـدک العَفا
رفتی به دیـدار جـدّ و مـادرت                       غـریب و تنها شد دیگـر پـدرت
صدپاره از شمشیر گشته پیکرت
علی علَـی الدنیـا بعـدک العفـا
تـا دَهَمت آب از اشک دختـرم                        بـار دیگـر برخیـز رو کن به حرم
تا من به‌ دنبـالت آیم از قفـا
علی علَی الدنیـا بعدک العفا
قـرآن پیغمبـر پــاره پـاره شـد                        آیــات خونینش بی‌شماره شد
چگونه بـردارم پیکرش ز جا
علی علَی الدنیا بعدک العفا
ماه من افتاده در دریای خون                        دیگر نیازی نیست آید شمر دون
داغ علی‌اکبر می‌کُـشد مـرا
علی علَی الدنیا بعدک العفا

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه ای خـدا اکبــرم را فـدا کردم با لب تشنه از خود جدا کردم - غلامرضا سازگار

ای خـدا اکبــرم را فـدا کردم
با لب تشنه از خود جدا کردم
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر           شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
نالـه پیـــوسته در قتلگـه کــردم
تو زدی دست و پا و من نگه کردم
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر           شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
ای خــدا اکبــرم اِربــاً اِربـا شد
قطعه قطعه پیش چشم بابا شد
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر           شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
اکبرم کشته در پیش چشمم شد
مثل تسبیح پـاشیده از هـم شد
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر          شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
تو شدی کشته در بین دشمن‌ها
من شدم بعد تو، بی‌کس و تنها
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر           شبه پیغمبر ای علی‌اکبر
عمّه‌ات آمــده از حـــرم بیـرون
تا بشوید به اشک از عُذارت خون
لالۀ پرپر ای علی‌اکبر           شبه پیغمبر ای علی‌اکبر

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن شعر عبادت است به دریـای خون عبـادت مـن - حاج غلامرضا سازگار

عبادت است به دریـای خون عبـادت مـن                      شهـادت است بـه دوش پــدر ولادت من
بـه سیــدالشهـدا، شخـص سیدالشهــدا              بـه روز حشـر، کند فخـر بـر سیــادت من
اگـرچه کـودکـم امـــا همـه سـرافــرازان              ســـرآورنــد فــــرود از پــی ارادت مـن
حسین، خـون مـرا سـوی آسمـان پـاشید              کـه آسمــان شــده سجــادۀ عبـادت من
به حق، حیات دهد خون حنجـرم گــرچـه              چهـارده ســده بگـذشتـه از شهـادت مـن
مــرا بـه وادی خـون ننگـرید کودک شـیر              که چون حسین، کرم بود و هست عادت من
ز دوش خون خـدا پـر زدم به سـوی خـدا              سـلام اهــل سعـادت به این سعـادت من
گلوی تشنه بـه تیـر سه‌ شعبه خنـده زدن              حکــایتی‌سـت ز جـانبـازی و رشـادت من
قسم به حنجـر خونین و روی گلگونم
بس است بهر شهادت دو قطرۀ خونم

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر سلام بر مـن و بـر خـون پاک حنجر من - حاج غلامرضا سازگار

سلام بر مـن و بـر خـون پاک حنجر من                      کز آن خضـاب شده روی حی داور من
من آن مجاهد شش‌ مـاهـۀ شهید استم              که روی شـانۀ خون خداست سنگر من
بـه خـون حنجـر من یـافت آبـرو اسلام              سپـاه کفـر، زمیـن خــورد در برابر من
بـه غیـر تیـر سـه‌شعبـه کسـی نمی‌داند              چـه کــرد بــا دل بـابا نگـاه آخـر من
مــرا درون حـــرمخــانـۀ امـام‌حسین              بــرای کـرب‌وبـــلا پـرورید مـادر من
تبسمم بـه پـدر گفـت ای پـدر تبـریک!              که شد شراب شهادت نصیب ساغر من
چنانکـه من بــه جمـال پدر خـدا دیدم              حسین دید خدا را بـه مــاه منظر من
اگرچه آب خورد نخل دین ز خـون شهید              بقای خون شهید است خون حنجر من
حسین، ذبح عظیم است من ذبیح حسین
بـه پاس خون خدا گشته‌ام مسیح حسین

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
 

متن شعر سخن دیگر نمی‌گویی، چـرا ای طفـل سرمستم - غلامرضا سازگار

 سخن دیگر نمی‌گویی، چـرا ای طفـل سرمستم
چرا با این لب عطشان، تو جان دادی سر دستم
                     علی جانم، علی جانم، علی جانم، علی جانم
در آغــوش پــدر نـاگـه، شبیه غنچه پرپر شد
لب خشک علی‌اصغر، ز اشک چشم من تر شد
                    علی جانم، علی جانم، علی جانم، علی جانم
شده قنـداقه پرخون و لبِ خشکیده‌اش خندان
بیاییــد از حـرم بیـرون کـه اصغر آمد از میدان
                    علی جانم، علی جانم، علی جانم، علی جانم   
غـم ششماهه سربازم، به راه من شده سنگین
ز قطره قطره، خون او، کنم رخسار خود رنگین
                    علی جانم، علی جانم، علی جانم، علی جانم


فانوسهای اشک (2 )– غلامرضا سازگار

متن شعر دردها هست، ولی فرصت گفتـاری نیست - حاج علی انسانی

دردها هست، ولی فرصت گفتـاری نیست 
عـازمم قــافلـه را قـافلـه ســالاری نیست 

بگـذاریـد بمـانـم بـه بــرش یـک امشب 
تـا نگـویند بـر این کشته عـزاداری نیست 

پـای یـک طفل نبینی کـه پر از خون نشده 
دیده بگشا که به باغت گل بی خاری نیست 

بر تـو هـر زخـم تنـت گـریه کند گریۀ خون 
کس نگوید ز غمـت دیدۀ خـونباری نیست 

غـم اطفـال فـراری به بیـابـان چـه خـوری 
عمـه بـا ماست نگویی که مددکاری نیست 

آفتـاب و عطـش و داغ، همـه سـوزان لیک 
غیـر تَـب بـر سـر بیمـار، پـرستـاری نیست
 

یک دم- علی انسانی

متن شعر آب آتش، اشک خون، دم شعله، دل دشت بلاست - حاج غلامرضا سازگار

آب آتش، اشک خون، دم شعله، دل دشت بلاست          نـــاله فــریـاد درون، فــریـاد بــر اوج سماست
مشـک خشـک و کـام تفتیده نفس هـا سـوخته                       جــام خـالی چشم ها از اشک پر در خیمه هاست
غــرقه در دریــای خــون فُلـک نجـات اهل بیت         بـرفـراز نیـزه چـون خـورشید، مصبـاح الهـداست
آفـتــابی آمــده از چنـگ گـرگــان چنـگ چنـگ         مـــاه کنعــان است ایـن یـا خـامس آل عباست
مــاه لیــلا بــر زمیــن و آفتــابـش سـایـه بان         اکبـــر اسـت الله اکبـــر یـا کـه ختـم الانبیـاست
تــن کتــاب الله و زخمـش آیـــه هـای ریختــه         آیــه هـــای ریختـــه نقــش زمیــن کربلاست
در یـــم خــون از دم شمشیــر نـوشیده عســل         سیزده ساله که نُقلش سنگِ کین، خونش حناست
قــامت او لالــه گــون گـــردیده از ختتون گـلو         صـــورت او شستــه بــا اشـک امـام مجتباست
دو ستاره خفتـه در خـون بیـن هفتـاد و دو مـاه         چهــرۀ خــورشید را از رویشــان نـور و ضیـاست
ایـن دو طفـل سـر جــدا از تـن، دو طفـل زینبند         یـــا دو اسمـاعیل قـربانـی بـه صحـرای منـاست
غنچــۀ نـــورستــه ای از تشنگـی پــرپـر شده         در کمــال تشنــگی سیــــــراب از آب بقــاست
چشــم هــای نیــم بــازش چشمـۀ فیض خدا         دستهـای بستـه اش از عــالمی مشکـل گشـاست
بر لـب خشکیده اش جـای لـب خشـک حسین         بــر گلــــوی نــازکش گلبــوسـۀ تیـر جفـاست
می زنــد فـواره خـون از حنجـر خشـک حسین         زخــم او زخــم محمـــد خـون او خون خداست
ســـورۀ نــــورانی نــــور آمــده نقــش زمین         این عجب بـاشد کـه بسـم الله روی نیـزه هـاست
خیمــه هـا آتــش گـــرفتـه مثـل بیـت فاطمه         یــا امیــرالمــومنین فــریـاد، عبـاست کجـاست
از بــرای گـوشـواره گـــوش هــا را مــی درنـد         گـوش پاره، کعب نـی پـاداش و اجـر مصطفاست
ای حسینیون حسین از مـوج خـون مبعـوث شد         گــویـی او پیغمبـر اسـت و قتلگـه غـار حـراست 
مصحفـی را کـه علـی خوانده، نبی بوسیده است         از ســم اسبــش دگــر پــامـال کـردن نـارواست
کـوفیـان را در کنــار جسـم صــد چـاک حسین         تــازیانه، کعب نـی، دلجـویی از صـاحب عـزاست
با همین سوزی که "میثم" خیزد از اشعار تو
دستگیـرت فـاطمه در عـرصۀ روز جـزاست

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر وسعت ملـک خـدا عـرصـۀ جـولان توست - حاج غلامرضا سازگار

وسعت ملـک خـدا عـرصـۀ جـولان توست                    آب حیــاتِ حیات در لب خندان توست
بسکه به شوق وصال، سینه گشودی به تیغ              سینــۀ مجـروح تو، چاک گریبان توست
تــاج ســر عــرشیــان، گــــرد ره زائـرت              مهــر نمــاز ملـک، خـاک بیابان توست
خــون گلـو آب غسل، خـاک بیـابـان کفن              زخــم بـدن، پیرهن بر تن عریان توست
گر چـه قیـامت پـر از نالۀ «یافاطمه» است              فاطمه هم ناله‌اش بر لب عطشان توست
هر دل آتـــش‌زده بــر تـو بوَد یـک حـرم              هـر جگر سـوخته شمع شبستان توست
گشتـه ز روز ازل خـون تـو تقـدیم دوست              ورنـه همه تیغ‌ها گوش‌ به‌ فرمان توست
در یم خـون پر زدی خنده بـه خنجـر زدی              خــون گلو زیر تیغ در لب خندان توست
خواست ببندد عـدو، لعل لبت را بـه چوب              تا صـف محشر بلند، نغمۀ قـرآن توست
ذکــر همــه عمـر مـا زمـزمۀ «یا حسین»              اشک شب و روز ما خون شهیدان توست
«میثمِ» دل‌سوخته، چشم به تو دوخته
در مضــامین او از یم احسـان توست

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر طفــل شیــرم شیـر نـه، تیـر بلا را دوست دارم - حاج غلامرضا سازگار

طفــل شیــرم شیـر نـه، تیـر بلا را دوست دارم
تشنـه‌کــامم، آب نـه، دریــای لا را دوست دارم
از شــب میــلاد گفتــم، بــا زبــان بی زبــانی
عـــاشـق کــرب و بلایـم، کـربلا را دوست دارم
مثـل قـاسم، مثل اکبـر، مثـل عمـو، مثـل بـابـا
اشک شب، سوز درون، حال دعا را، دوست دارم
چشـم‌هـایم، نیــم بـاز و رنگم از صـورت پریده
از نــوا افتـــادم امــا، نینــوا را دوســت دارم
پــــر زدم از دامـن گـهـواره در آغــوش بـابـا
وصـل یار و دوش مصبـاح الهدا را دوست دارم
بــاید از تیـر سه شعبـه، ذبح گـردد حنجـر من
در ره جــانان، ســرِ از تن جدا را، دوسـت دارم
حرمله، این تیـر زهـرآلـود تـو، ایـن حنجـر من
مـن ز نـوک تیـرهـا، آب بقــــا را دوست دارم
کـرده‌ام خـود را جـدا از دامـن پــر مهــر مـادر
بـر سر  دوش پـدر، وصل خــدا را دوسـت دارم
مـرهـم زخم گلــوی مـن، بــوَد، اشک محبّـان
دوستان! من گـریه و اشـک شما را دوست دارم
بـا همیـن پـرونـدۀ آلـــوده از لطــف و کرامت
اشک چشم «میثم» بی‌دست و پا را دوست دارم

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر لبـت دو پـــاره آتـش دلت پر از شرر است - حاج غلامرضا سازگار

لبـت دو پـــاره آتـش دلت پر از شرر است
دهان خشک پدر از لبِ تـو، خشک‌تر است
تو پاره پاره شدی، قلب من پر از خون است
تــو تشنـه‌ای، نفسِ مـن شـرارۀ جگر است
بیـــا زبــان بــه دهــانم گـذار ای پسـرم
کـه در لبـان تــو شهــدِ لـبِ پیـامبر است
وداع آخـــر و بــــوسیـدن لــب فــرزنـد
خـدا گــواست که این آرزوی یک پدر است
اگـر چـه داغ تـــوام می‌کشـد برو پسـرم
کـه بهـر کـشتـن تو قـاتل تـو منتظر است
بــرو که زخـم تــو را ننگـــرند اهـل حرم
اگـر نگــاه کنـد جــان عمـه در خطر است
گلـوی تشنه جدا گشتن از پســر دم مـرگ
بـرای یک پـــدر از داغ او کشنده‌تـر است
سفر به خیـر، بـرو پشـت سـر نگــاه مکن
سـر بریـده مـن بـا سـر تـو همسفـر است
سپر مـگیر به سـر دست و سینـه را بگشـا
کـه پیـش تیر بلا سینه‌های مـا سپر است
خدات اجــر دهـد در صــف جـزا «میثم»
که بیت بیت تو را سوز شعله‌ای دگـر است

دو دریا اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن شعر بـه همــره تــو رود روح من ز پیـکـر من - غلامرضا سازگار

بـه همــره تــو رود روح من ز پیـکـر من                            سپردمت به خـدا ای یگانه گوهر من
اگـر کـه مـی‌روی آهستـه‌تـر بــرو پسـرم              که هست پشت سر تو نگـاه آخر من
دو غصــه بــر جگــر عمـه‌ات زده آتــش              دهان خشک تو و اشک دیـدۀ تر من
وضو بگیـر ز اشـک و بـرو به جانب مـرگ              که پیشبـاز تـو آیـد ز خلد، مـادر من
چگونـه تـاب بیــارم، چگـونه صبــر کنم؟              کــه بــر سـر تـو بـریزند در برابر من
اگــر فتــاد عبــورت کنـــار شــط فـرات              بیــار جــرعۀ آبــی بـرای اصغـر من
بپوش زخم سرت را به دستِ غرقه به خون              اگر به دیـدنت آید ز خیمه خواهر من
ز حلقــه‌هــای زره بیشتـر رســد زخمـت              هـزار پاره شـود پیکرت چو حنجر من
اگرچه فـرق تـو گـردد دو تا به تیـغ ستـم                        یکی است قبر تـو و تـربت مطهر من
عدو به گریۀ مـن خنده می‌زند «میثم»
تــو گریـه کـن بـه عزایِ علیِّ‌‌اکبر من

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن شعر ای نخلــه فتـاده ز پــایـم علـی علـی - سیدرضا موید

ای نخلــه فتـاده ز پــایـم علـی علـی         دردا هنــوز مــن ســر پـایم علی علی
ریزد ز دیده اشـک من از پـاره های دل         خیـزد ز سـوز سینـه نــوایـم علی علی
بــردی اگـر فــروغ دل و دیــده مــرا         دادی صفـا بـه کـوی منـایـم علی علی
فــریـاد من ز داغ تــو در سینه بشکند         کـز تشنـگی گـرفتـه صـدایم علی علی
از حسرتی کـه تشنه شدی از بـرم جـدا                        آتـش فتـاده بـر سـر و پـایم علی علی
فرق تو را شکست و مرا سینه چاک داد         دستی کـه کـرد از تـو جـدایم علی علی
تا بستـر تو گریه طفـلان رهــم ببست         گـر زودتــر نشـد کـه بیـایـم علی علی
زینب اگرکه بـر کمک من نمی شتـافت         جــانی دگــر نبــود بــرایـم علی علی
با قطـره هـای خـون روان از هزار زخم         تــا آخـریـن نفس بسـرایـم علی علی
رفتـی بـه پیشگـاه خـدا و پیمبـــرش                     من نیـز از قفـای تـــو آیــم علی علی
این حال زار "مؤید" که نیمه شب
او بـا دلش گرفته عزایم علی علی

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر دمـی کـه بــر سـر نعـش پسـر نشست حسین - سید رضا موید

دمـی کـه بــر سـر نعـش پسـر نشست حسین
ز جان خویش و پسر، هر دو دل گسست حسین
نگـــاه مــات علــی کـــرد مــات و حیـرانش
شکـستِ فرق پسـر دید و خود شکست حسین
فغــان پــــرد گیــان، پـــرده فلک بشکـافت
ز نـور دیـده خـود تـا کـه دیــده بست حسین
بــرای خــوانــدن قــرآن بـه بـــزم عــاشـورا
گـرفتـه مصحـف سی پـاره روی دست حسیـن
بـه جــز خـدا کــه بــود آفــریـدگــار حسین
کسی نگفت و ندانست تـا چـه هسـت حسین
خـدای هــر چـه کـه گــویــد از او بــود زیـرا
نـوشتـه بـر دل مــردان حـق پــرست حسین

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر اکبـر من، نــوگـل من، جـان من، جـانـان من - سید رضا موید

اکبـر من، نــوگـل من، جـان من، جـانـان من
خصم با جان تـو بـازی کـرد و تـو بـا جان من
دشمنــان حـال مـرا نــادیـده می گیـرند، آه!
هـر صـدایـی بشنـونـد و نشنـوند افغـان من
دشمن ار خندد به اشکم او نمی داند که هست
گـریـه هـای ســوزنـاکـم از دل ســوزان مـن
داغ یـاران یک طرف، داغ تـو بـابـا یک طرف
میهـمــان کـوفیــانـم داغ تــو مهمـان مـن
یـاد کــردم از علـی و آن ســر بشکستـه اش
چـون برآمـد روی خـونیـن تـو از دامـان من
تــر نکــردم مـن لب خشک تــو را امّـا علی
تـر شـد از خـون عـذار تــو لب عطشـان من
بـا کـلامی یــا سـلامی یـا نگـاهـی یـا دمی
نـوجــوانـم ده جــواب دیــده گــریـان من
چـونکه می سـازد رثـایت را و می سوزد ز غم
رو مگـردان از "مـؤیـد" جـان بـابـا جـان من

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر سلام مـا به حسین و به پـاره جگرش - سید رضا موید

سلام مـا به حسین و به پـاره جگرش
که پاره شد جگرش از شهادت پسرش

 

علی هــر آینــه، آیینــه پیمبـــر بود
ولی عطش بربود آب و رنـگ از گهرش

 

خمید قامتش از داغ اکبرش زان پیش
کـه بشکند ز فــراق بـــرادرش کمرش

 

ز پــاره پــاره تـن اوفتـاده بـر خاکش
نشست گـرد غـریبی به صـورت پدرش

 

غـم فـراق پـدر تـازه شد بـرای حسین
چو دیـد بر رخ خـونین او و زخم سرش

 

گـریست بــر سـر نعش علـی بلند بلند
که رفته بود دل از دست و نور از بصرش

 

حسین را نفـس از غصّــه بـر نمی آمد
بــرای تسـلیـتـش زینــب ار نمی آمد

 

یک کربلا عطش - سید رضا مؤیّد

متن شعر ای مه من که بر رخت ز خـون زدی نقـاب را - سید رضا موید

ای مه من که بر رخت ز خـون زدی نقـاب را
کـه داغ تــو شــرر زده بـه پیکـر، آفتـاب را
کتاب عشق من تویی که روی خاک خفته ای
شکسته دست آن که او گسسته این کتاب را
دلـم کبـاب شـد علی ز حسـرت سکـوت تو
سخن بگو، شفـا بـده تـو ایـن دل کبـاب را
هـر چه علی علی کنم بـه من نظـر نمی کنی
چــرا دریــغ می کنـی تـو از پـدر جـواب را
بـه عـذر آب خـوب شد که بوسه بر لبت زدم
به حـرف آب بــاز کـن دوبـاره لعـل نـاب را
بیـــا بـه همـرهـم علی بَـــریم آب در حرم
مگـر ز خیمـه نشنــوی خـــروش آب آب را
گـریـه کنم مـن و عـدو خنده کند به گریه ام
که داغ تـو ز دست من ربـوده صبر و تاب را

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه در خیمه های حسین گردیده محشر - علی انسانی

در خیمه های حسین گردیده محشر
عــازم بـه میــدان شــده علی اکبـر
آئینة خَیرُالوَراست                          آیینه و قرآن کجاست
در خیمه ها در حال غش افتاده لیلا
آه و واویـلا، آه و واویـلا     «تکرار»
 

فرزند زهرا شده آتش به خرمن
علی اکبـر روَد کفـن بـه گـردن
او در شجاعت حیدرست                سر تا به پا پیغمبرست
عـازم سـوی معراج مثل مـاه بطحا
آه و واویـلا، آه و واویـلا     «تکرار»
 

ای یوسف از گرگان صحرا حذر کن
برگرد و بر حـال من یکدم نظر کن
ای میوۀ قلب پدر                        آهسته تر آهسته تر
بـاب غـریبت می شـود تنهـای تنها
آه و واویـلا، آه و واویـلا     «تکرار»
 

یک دم- علی انسانی

متن شعر بـودی چـراغ دل من، علی جان - حاج غلامرضا سازگار

بـودی چـراغ دل من، علی جان
داغ تـو قـاتـل مــن، علی جان
اعضــای فرزندم ز هـم جدا شد
فـــرق علی اکبــر دو تـــا شد
حـق حسیـن بـن علـی ادا شد
با لـب تشنـه اکبـرش فـدا شد
این نازنین ستـارۀ حسین است
قـرآن پــاره پـارۀ حسین است
چشم من از گـریه دریـایی شده
صــورت اکبــر تمـاشـایی شده
علـی اکبــر کشتـه شـد واویـلا
در کـربلا خالی است جـای لیـلا
اهــل حـرم گـل از حـرم بیارید
بــر روی نعـش اکبــرم گذارید

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه آرام جــان لیـلا واویــلا، از من تــو را گـرفتند - حاج غلامرضا سازگار

آرام جــان لیـلا واویــلا، از من تــو را گـرفتند
با تیغ و تیر و خنجر، علی جان! دیگر چرا گرفتند
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
داغ تـو کـرده پیـرم، بمیرم، فرقت چرا دریده
ماه رخ تو گلگون شد از خون، رنگ پدر پریده
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
قــرآن آیـه آیـه یــا الله اوراق پـــاره پــاره
با نیزه ها نهادند به جسمش نقطۀ بی شماره
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
مهمـان کــربلایـم خدایـا حقـم عجـب ادا شد
لب تشنه نور عینم فرزندم در موج خون فدا شد
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
با رفتن تـو بـابا پس از این تنهایم و غریبم
در موسم جوانـی چگونه داغ تو شد نصیبم
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
در بین ره علی جان ستـاده دستـه گل مدینه
بی تو روم به خیمه چه گویم با دخترم سکینه
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
بگذار تا ببوسم علی جان چشمان بسته ات را
زینب ز خیمه آمد بپوشان فرق شکسته ات را
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه ای بسمل بی سـر شـده، ای لالۀ پرپر - حاج غلامرضا سازگار

ای بسمل بی سـر شـده، ای لالۀ پرپر                     ای شبه پیغمبر
مثـل زره گشته تنت از نیـزه و خنجر         ای ثـانی حیدر
پاشیده از هم پیکرت ای نازنین پیکر         بابا علـی اکبـر
جاری شده خون ازسرت وای ازدل بابا
ای لالۀ لیلا واویلا واویلا (تکرار)
ای لالـه گـون از خون تو گشته رخ زردم                    بی تـو همه دردم
از اشک چشمم دسته گـل بهـر تو آوردم         دور تـو می گـردم
نقش زمین شد عاقبت نخلی که پروردم         خون بر جگر کردم
شد چشم پدر از گریه چون دریا
ای لالۀ لیلا واویلا واویلا (تکرار)
ای لالۀ وحی از چه رو در خاک صحرایی                   تو جـان بـابـایی
سیــارۀ امیــد بــابــا مــاه زهـــرایی         خورشید طاهایی
قــرآن آیــه آیــه از شمشیــر اعـدایی         صد پاره اعضایی
چون بنگرم در موج خون بر این قد و بالا
ای لالۀلیلا واویلا واویلا (تکرار)
خون گشته از زخم جبین جاری به سیمایت                     از تیـغ اعـدایـت
چـون لالۀ پــرپــر ز هم پاشیـده اعضایت         خونین سـراپایت
تر گشته از خون دهن خشکیده لب هایت         شـرمنده بـابایت
لب تشنه ات کردم جدا از خود در این صحرا
ای لالۀ لیلا واویلا واویلا (تکرار)
مهمــان کوفـــه بــودم و حقـم ادا کردند                   با من چه ها کردند
اعضــای فرزنــد مــرا از هــم جـدا کردند         او را فـــدا کــردند
آهنــگ قتــل اکبــرم را یـک صـدا کردند         محشر به پـا کردند
بعد از تو بابا خاک عالم بر سر دنیا
ای لالۀ لیلا واویلا واویلا (تکرار)
یــارب تــو تنهــا آگهــی از این دل زارم                           ای حـی دادارم
بــا داغ فرزنــدم وصـــالت را خریـدارم         ای بهترین یارم
دست دعایم سوی تو تنها رود بالا
ای لالۀ لیلا واویلا واویلا (تکرار)

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه ای بنی هاشم بیایید از حرم - حاج غلامرضا سازگار

ای بنی هاشم بیایید از حرم
پاره پاره گشتـه جسم اکبرم
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
لاله ام با تیر و خنجر چیده شد
مثل برگ گـل ز هم پاشیده شد
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
شد به گردون بانگ واویلای من
گشتـه پــرپــر لالـۀ لیـلای من
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
با گلوی تشنه قربان گشته ای
آیـه آیـه مثل قـرآن گشته ای
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
یا محمـد یا علــی یا فاطمه
یک تن تنها و قاتل این همه!
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
شعله بـر جان و دل بابـا مزن
اکبرم این گونه دست و پا مزن
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی
یا علـی داغ تو گشتـه قاتلم
تـازه شد داغ محمـد در دلم
ای گل پرپر علی            شبه پیغمبر علی

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر ای گل پرپـرم از دم شمشیرها - حاج غلامرضا سازگار

ای گل پرپـرم از دم شمشیرها
سپــر نیزه هـا، نشانـۀ تیرها
لالۀ پـرپـرم، پیش چشـم ترم
                             وای علی جان، وای علی جان
من نگه میکنم، تو دست و پا میزنی
دهنت پـر ز خـون، مـرا صدا میزنی
ای عــیـز دلــــم، داغ تــو قاتلـم
                             وای علی جان، وای علی جان
از حـرم آمــده عمـۀ غـم پـرورت
چه کنم گر کند گریه به زخم سرت
خیــز و کن ای پسر گریه بهر پدر
                             وای علی جان، وای علی جان
عوض اشک، خون چکیده از دیده ات
گشته سقـا خجل از لب خشکیده ات
یـا بـه او ده جــواب یـا بگـو آب آب
                             وای علی جان، وای علی جان

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر ای اهل کوفه من علی اکبرم آیینـۀ جمــال پیغمبـــرم - غلامرضا سازگار

ای اهل کوفه من علی اکبرم
آیینـۀ  جمــال پیغمبـــرم
ارث شجاعت بـود از حیدرم
                     باشد پیامم، خون و قیامم
من زادۀ امـــام عـالمینم
من بر رسول الله نور عینم
من اولین قربانی حسینم
                     باشد پیامم، خون و قیامم
ما را بـود بالاتـرین سعادت
بر روی سجادة خون عبادت
پیوسته ارث ما بود شهادت
                       باشد پیامم خون و قیامم
ازچشم خودخون جگر گرفتم
ازچشم خودخون جگر گرفتم
تـا اذن میـدان از پدر گرفتم
                      باشد پیامم، خون و قیامم
اگر که صـد پاره شود پیکرم
اگر بجوشد خون ز فرق سرم
بـه پهلــوی شکستۀ مـادرم
                      باشد پیامم، خون و قیامم
منم عزیز مصطفـی را فـدا
خون خدا، فرزند خون خدا
هرگز نگردم از امـامم جـدا
                      باشد پیامم، خون و قیامم
مـا راه ذلـت را نمـی پــذیریم
جــــز راه ثــــارالله را نگیـریم
صد بار اگر در موج خون بمیریم
                      باشد پیامم، خون و قیامم
 

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر ای مصحف پـاره پــارۀ من خورشید و مه و ستارۀ من - حاج غلامرضا سازگار

ای مصحف پـاره پــارۀ من                               خورشید و مه و ستارۀ من
داغـت بـه جگـر شرارۀ من              ثــارالله و ابـن ثــارۀ من
آیــات جــدا جدا ز شمشیر
یکسر شده نقطه نقطه از تیر

رخساره به خاک هشتۀ من                            آیات به خـون نوشتۀ من
تسبیــح بریـده رشتـۀ من              چشمی بگشـا فرشتۀ من
کی کشت تو را؟ بگو چرا کشت؟
هم کشت تو را و هـم مرا کشت
ای ماه به خون شده خضابم                             ای کـرده غــروب آفتــابم
ای العطـش تـو کـرده آبــم                      بگشـای لب و بده جـوابم
با دیدۀ بسته کن اشاره
یک یـا ابتا بگـو دوباره
تو هست منی، مرو ز دستم                         لب باز کن و بگو که هستم
بـالای سـرت ز پـا نشستـم              یک باره خمیدم و شکستم
در موسـم دستگیـری من
بشکست عصای پیری من

فـرق تـو، کتـاب محکم تو                            چشم تو، حدیـث زمـزم تو
تقدیـم خدای مـن، دم تو              هـر زخم دوبــاره مرهم تو
یک کشته و سی هـزار قاتل
ای وای به من، بسوز ای دل
نازک بـدنت ز تیــر دشمن                           گردیده چو حلقه های جوشن
زخم تو دهن گشوده بر تن              لبخنــد زنـد بــه گـریـۀ من
گردیـده تن تـو اربا اربا
مثل دل چاک چاک بابا
زخم تو چو لاله های چیده                         اعضات چو حنجـر بریـــده
تو مثل مه به خون کشیده              مـن مثل هلال نو خمیــده
وقتی که صدات را شنیدم
یک لحظه هزار داغ دیدم
بر زخم تو خون دل فشاندم                            فریـاد بــه آسمــان رساندم
بالای سر تـو روضه خواندم              تو رفتی و من غـریب ماندم
آیینــۀ مــن چـــرا شکستـــی
همچون دل من به خون نشستی
بی تو نفس است آه سردم                          چون شمع، میـان جمع فردم
بهـر تـو بلنـد گریـه کـردم              خوب است به خیمه برنگردم
بنشینم و در برت بگیـرم
تا بر سر کشته ات بمیرم
زخـم تـو عنـایت هــو الهـوست                         داغ تو گلی است هدیه بر دوست
جـان تـو نثـار حضــرت اوسـت                    بر دوست رضای دوست نیکوست
"میثم"هدفش رضایت ماست
دلبـاختـــۀ ولایــت ماسـت

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر بـه هـر زخم تنت تصویـــر لبخنـــد خـدا دیـدم - حاج غلامرضا سازگار

بـه هـر زخم تنت تصویـــر لبخنـــد خـدا دیـدم
خدا از من تو را میخواست من چشم از تو پوشیدم
چــو دیـدم وقت بـی آبی عقیـق از تشنگی کاهـد
لبــان تشنــه ات را گــه مکیــدم، گــاه بوسیـدم
به خود گفتم که شـاید چشـم خود را بـاز بگشایی
بـه روی شستـه از خـونـت، ز اشکـم آب پاشیـدم
نیــازی نیست دیگــر ســر ببرنــد از تنــم بـابـا
کـه بـا جـان دادنت صـد بار مرگ خویش را دیدم
تنـم در خیمـه بـود و مــرغ روحـم با تو در میدان
تــو دور مـرگ گردیـدی و مـن دور تــو گردیــدم
زبــان سـرخ خــود را تـا نهـادی در دهــان مــن
سرا پـا شعلـۀ سبـزی شـدم، بـر خـویش پیچیدم
تو جان کندی و دست و پـا زدی و من نگـه کـردم
ز هــر زخـمت هــزاران نـالــۀ نشنیــده بشنیدم
تـو آب از من طلب کـردی و آبـم کـردی از خجلت
چو شمع سوخته، هم سوختم، هـم اشـک بـاریدم
تو را با فرق بشکسته، روی خونین و لـب عطشان
چو معبودم پسندید این چنین من هـم پسندیدم
اگـر "میثم" ز سـوز خـویـش دل هـا را زدی آتش
مـن اول از شـرار دل، بـه آهـت شعلـه بخشیدم
 

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه لاله ی پرپر من بهترین یاور من ای علی اکبر من - حاج غلامرضا سازگار

لاله ی پرپر من                     بهترین یاور من                    ای علی اکبر من 
میوۀ دل، نور عینم                   دیده بگشا، من حسینم 
ای علی جان ای علی جان 
زخم تو بر دل من                     داغ تو مشکل من                     قاتلت قاتل من 
ای شهیدم ای امیدم                   تو فتادی من خمیدم 
ای علی جان ای علی جان 
تن بریده بریده                     فرقت از هم دریده                     مرغ روحت پریده 
هست و بودم، بود و هستم                   تو فتادی، من شکستم 
ای علی جان ای علی جان 
ای چراغ شب من                     سوز تاب و تب من                     لب بنه بر لب من 
جسم پاکت ارباً اربا                   گشته مثل قلب بابا
ای علی جان ای علی جان 
ای قرار و شکیبم                     بعد تو من غریبم                     داغ تو شد نصیبم 
رفتـه بـر بـاد آرزویـم                   میدهی جان پیش رویم 
ای علی جان ای علی جان 
در کنارت نشینم                     گل ز زخمت بچینم                     دست و پا زن ببینم 
دیده بگشا از چه بستی                     تا ببینم زنده هستی 
ای علی جان ای علی جان 
 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه شد روان روح از پیکرم یا رب - حاج غلامرضا سازگار

شد روان روح از پیکرم یا رب 
می رود میـدان اکبـرم یا رب 
روح و ریحانم                                         ای علی جانم
ای همه هستم، رفتی از دستم 
دیـده بـر سـروِ قـامتت بستم 
روح و ریحانم                                        ای علی جانم
جان به کف داری، ترک سر کردی 
گوییــا دیگـــر بــر نمی گـردی
روح و ریحانم                                        ای علی جانم
میوۀ قلـب و جـان شیـرینم 
لحظه ای برگرد تا رخت بینم 
روح و ریحانم                                         ای علی جانم
می شود خاموش محفل لیلا 
آه و واویـــــلا از دل لیــلا 
روح و ریحانم                                        ای علی جانم
ای زخود رسته، دل به حق بسته
من پـدر هستم، قـدری آهستـه 
روح و ریحانم                                        ای علی جانم
گریه کن ای چشم، ناله کن ای دل
یـک تـن تنهــا، ایـن همـه قاتـل 
روح و ریحانم                                        ای علی جانم
تو رَوی میدان، من به همراهت 
گریــم از بهــر عمــر کوتـاهت 
روح و ریحانم                                         ای علی جانم 

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر ای مرا آشفته کرده حال تو - حاج غلامرضا سازگار

ای مرا آشفته کرده حال تو
دیده و جان و دلم دنبال تو

عزم وصل حق تعالی کرده‎ای
ترک جان یا ترک بابا کرده‎ای

روح من با این شتاب از تن مرو
ای تمام عمر من بی من مرو

کم ز هجر خویش قلبم چاک کن
باز گرد از دیده اشکم پاک کن

راه غم بر قلب تنگم بازشد
غربتم با رفتنت آغاز شد

ای دل صد پاره‎ام پیراهنت
اشک ثارالله وقف دامنت

می‎روی این قوم سنگت می‎زنند
گرگ‎های کوفه چنگت می‎زنند

صبرکن بابا تماشایت کنم
سِیر حسن و قدّ و بالایت کنم

بعدِعمری حاصل من داغ توست
جان بابا قاتل من داغ توست

عهدمن با دوست عهدی محکم است
هر چه بینم داغ در این ره کم است

عهدبستم تا که قربانت کنم
غرق خون تقدیم جانانت کنم

عهدبستم تا که در راه خدا
عضو عضوت را کنند از هم جدا

زخم تو مشکل گشایی می‎کند
مرگ از تو دلربایی می‎کند

من خلیل الله، تو اسماعیل من
داغ تو تسبیح من تهلیل من

جسم مجروحت گلستان من است
فرق خونین تو قرآن من است

خون گلاب و خاک صحرا مُشک توست
آبروی من دهان خشک توست

زخم ما را خنده برشمشیرهاست
چشم ما چشم انتظار تیرهاست

گرچه خشک از تشنگی لب‎های توست
رو که جدم مصطفی سقای توست

مابه راه دوست هستی باختیم
بعد از آن در قلب دشمن تاختیم

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار 

متن شعر ای یـاس چیده، ای گـل نقش چمن، علی - حاج غلامرضا سازگار

ای یـاس چیده، ای گـل نقش چمن، علی!
قــرآن آیـــه آیــه ی پامـــال مـن، علی 
ماننـد قلـب مــن دهنت پـر ز خون شده 
خـون گلـوت گشتـه روان از دهــن، علـی 
چسبانده خون به هـم، دو لبت را ز گفتگو
بـا چشم خـویش حـرف برایـم بـزن، علی
لب تشنه، چشم بسته، نفس مانده در گلو
زخم تو گشته بـا دل من هـم سخن، علی
تو مثل لاله ای کـه همـه گشتـه برگ برگ
من مثل شمـع سـوختـه در انجـمن، علی 
جایـی بــرای بوسـه نمانــده بــه قامتت 
از بس که زخمت آمده بـر زخـم تـن، علی 
ممکــن نشــد ز روی زمینـت کنـم بلنـد 
از بس کـه پاره پاره شده این بـدن، علـی 
لیــلا در انتظـار تــو چشمش بُـوَد به راه 
زینب چگونـه بی تــو رود در وطـن، علی 
در حیرتـم چگونــه ز خـونت خضـاب شد 
مـاه جمـال و زلــف شکـن در شکن، علی 
فـریـاد مـن بلنــد ز اشعـار «میثم» است 
سـوزد ز ســوز او دل هـر مـرد و زن، علی
 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر بس که پاشیده ز هم مثل گلِ چیده تنت - حاج غلامرضا سازگار

بس که پاشیده ز هم مثل گلِ چیده تنت 
می کند گریـه بـه زخـم بدنـت پیـرهنت 
کثـرت زخم تـو مانــع ز شمـارش گشته 
بس که زخـم آمده پیوسته به زخم بدنت 
آیـه بـا تیـغ نوشتنــد بــه سـر تـا پایت 
نقطـــه بـا تیــر نهادنـد بـه آیـات تنت 
حلقـه هـای زرهت چشمـۀ خونند همـه 
آب غسلت شده خون، خاک بیابان کفنت 
آمدم از دو لب خشک تو خـون پاک کنم 
دیـدم از خـون گلـو پـر شـده بابا دهنت 
خجلـم از تــو علی جـان که دم رفتن بود 
العطش بـا مـن دل سوختـه آخر سخنت 
لاله ی نسترنم! یاس امیدم! سخت است 
کـه ببینــم چو گـلِ ریختـه نقش چمنت 
همه امیّد من این است کـه یک بـار دگر 
چشم خود باز کنی یک نگـه افتد به مَنَت 
رو بــه روی تـو نهـادم همـه دیدند علی 
که رخم لاله صفت سـرخ شد از یـاسمنت 
شعله های دل «میثـم »زده آتش همه را 
آه او شعلـۀ شمعـی است به هر انجمنت

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر سپـر کردی به تیغ و تیر و نیـزه، پیکــر خود را - حاج غلامرضا سازگار

سپـر کردی به تیغ و تیر و نیـزه، پیکــر خود را 
گرفتی جای پرچم روی دست خـود، سر خود را 
تمام عمر من با تو، تو با من بوده ای، چون شد 
که تنهـا می گذاری بین دشمن خـواهر خود را 
کمی خم شو به زیرپای اسب خـود نگـاهی کن 
فــرود آ در بغـل گیـر ای بـرادر دختـر خـود را 
عزیــز فاطمـه دشمـن نبینــد تـا کـه تنهـایت 
مــرو تنهـا ببــر با خــود علـیّ اصغـر خـود را 
بیا از اشک خـود آبـی فشـانم بـر لب خشکت 
که سقـا جای سقـا کرده ام چشـم تـر خـود را 
خروش العطش پر کرده این صحـرای سوزان را 
خبــر کـن در کنــار علقمــه، آب آور خــود را 
رقیه، نجمه، لیلا، من، سکینه، همـرهت هستیم 
مکن احسـاس تنهـایی، نگـه کن لشگر خود را 
سر خـود را بــه بالا گیــر تـا بوسـم گلویت را 
ببوسـم بـاز جــای بوســه های مـادر خـود را 
اگـر بــاور ندارنـد ایــن سپــه جدت پیمبر را
دوبــاره روی دستت گیـر نعش اکبـر خـود را
چنان از شعله های آه زینب پـر شدی «میثم»
کـه جای شعر پُر کـردی ز آتش دفتـر خـود را

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه یا مجتبـی هنگامۀ عـزا شد - مصطفی نظری

یا مجتبـی! هنگامۀ عـزا شد
دامـادی قـاسم بـه کربلا شد
از باغ جنت بین شور و غوغا
خون سرم بر چهره ام حنا شد
گشته عروسی ام عزا        بابا بیا        برس به دادم 

شد حجله گاه عشقم عرصۀ جنگ
نقل سرم شد چوب و نیزه و سنگ
از زندگی خویش سیــرم ای کاش
جانم بـرون گـردد از این دل تنگ
بنگر به حالم از وفا          بابا بیا (2)          برس به دادم (2)
خون شد دلم ای روح پیکر من
شد غرقۀ خون از جفـا، سر من
زیــر سم اسبـم، بــده نجـاتم
شکسته استخـوان پیـکـر من
در بحر خون کردم شنا         بابا بیا (2)       برس به دادم (2)

 

فانوسهای اشک 3 - مصطفی نظری

متن شعر گـل سـرخ بـاغ یـاسمنم یـوسف حسنم قـاسمم قـاسم - حاج غلامرضا سازگار

گـل سـرخ بـاغ یـاسمنم! یـوسف حسنم! قـاسمم! قـاسم!

شدی پرپر پیش چشم تـرم برگ نسترنم! قـاسمم! قـاسم!
گـل رعنای حسن، قاسم
شهید گلگون بدن، قاسم
شـده پـــاره مثــل پیــرهنت نــازنین بــدنـت آه و واویلا

چـرا همچـون حلقـه های زره گشتـه زخـم تنت آه و واویلا
گـل رعنای حسن، قاسم
شهید گلگون بدن، قاسم
سـم اسب و نازنین بـدن و لالـۀ حسن و حجلـه گاه خـون

تکلـم کـن از بــرای عمـو تـا نـرفته ز تـن جــان من بیرون
گـل رعنای حسن، قاسم
شهید گلگون بدن، قاسم
خدا داند نـور چشـم تــرم! گشته بـر جگرم داغ تو مشکل

تـن پــاکت را بـه ســوی حرم من چگونه برم ای عزیز دل؟
گـل رعنای حسن، قاسم
شهید گلگون بدن، قاسم
تو افتــادی در بــرابر مـن داغ اکبـر مـن تـــازه گـــردیده

ز داغ تـو ای ضیـــاء بصـر اشـک و خون جگر ریزم از دیده
گـل رعنای حسن، قاسم
شهید گلگون بدن، قاسم
 

یک ماه خون گرفته 6- غلامرضا سازگار

متن نوحه بذار عمو جون که برم، به سوی میدون بلا - سیّده نرجس رضایی

بذار عمو جون که برم، به سوی میدون بلا
دلم پـر از تــاب و تبـه، واسۀ دیـدن بابا
                   تویی آروم جـونم، جون مـن مـرو قاسم
                      مبر صبر و امونم، بی کفن مرو قاسم 
تو اذن میدونم بده، آخه تنهـا شدی عمو
پرپر شـدن گلای تـو، علیِِّ اکبـر تـو کو؟
بیـا تا که بگیرم، عمـو تـو رو در آغـوش
بـرام سخته ببینم، شمع روشنو خاموش
                       تویی آروم جـونم، جون مـن مـرو قاسم
                          مبر صبر و امونم، بی کفن مرو قاسم 
قـاسم یتیـم مجتبـی، مـی ره بـه میــدون نبرد
خونی می شه فرق سرش،یه نوجوون یه کوه درد
عمــو می یـــاد بـــالایِ ســر قـاسـم خستـه
می بینـه مثــل زهـــرا، پهلـــوی اون شکسته
                      تویی آروم جـونم، جون مـن مـرو قاسم
                          مبر صبر و امونم، بی کفن مرو قاسم
سـاقۀ گـل شکسته و مــونده زیـر سـم فرس
عمــو رو تنهـا نـذاره یـاس کبـود و بی نفس
ببیـن یـاست بــرادر، شکستـه تـوی دستـم
حسن جان کن حلالم، که من شرمنده هستم
                      تویی آروم جـونم، جون مـن مـرو قاسم
                          مبر صبر و امونم، بی کفن مرو قاسم 

فانوسهای اشک 2 - سیّده نرجس رضایی

متن نوحه من چشم و چراغ مرتضایم - حاج غلامرضا سازگار

من چشم و چراغ مرتضایم
فــرزنـد امـــام مجتبـــایم
دلــــداده شــــاه کربــلایم
من یار حسینم                      غمخوار حسینم 
ســر در ره رهبـرم گـذارم
در راه حسین جان سپارم
جــز پیــرهنـم زره نــدارم
من یار حسینم                      غمخوار حسینم 
لب تشنه شـربت شهادت
در خـون گلـو کنـم عبـادت
گردیده نصیبم این سعادت
من یار حسینم                      غمخوار حسینم 
بـر پیکـر اگر زنیـد سنگم
از نیـزه کنید چنگ چنگم
وز خـون گلــو کنید رنگم
من یار حسینم                      غمخوار حسینم 
از سوز عطش در التهابم
مثـل جگـر عمــو کبـابم
شمشیر جــواب آب آبم
من یار حسینم                      غمخوار حسینم 
مـن سینـه بـه تیـرهـا گشودم
مـن چهـره‌ بـه تیـغ‌هـا گشودم
این است بـه موج خون سرودم
من یار حسینم                      غمخوار حسینم
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر نوحه ای آل هاشم را چراغ انجمن قاسم - حاج غلامرضا سازگار

ای آل هاشم را چراغ انجمن قاسم
صدپاره تن قاسم
بر پیکر پاکت زره شد پیرهن قاسم
صدپاره تن قاسم 
ای مصحف ورق ورق از ســـم اسبـــانم
مثــل علی‌اکبـر شدی در پیش چشمانم
جـانـان من بـر لب رسیـده از غمت جانم
ای گل چرا گـردیده‌ای خونین بدن قاسم
صدپاره تن قاسم 
زینـب بیـا قـرآن بخـوان قاسم فدایی شد
ماه حسن سر تـا قدم در خون خدایی شد
تـا صبح محشـر قاسمم کرب و بلایی شد
جان داده پیش چشم گریان حسن قاسم
صدپاره تن قاسم 
خشکیده لب جان دادنت بهر عمو سخت است
بر روی خــاک افتـادنت بهـر عمـو سخت است
سرـ بر زمین بنهـادنت بهـر عمـو سخت است
در پیش چشمـم دسـت و پـا کمتر بزن قاسم
صد پاره تن قاسم 
من با لب عطشان تو را از خود جـدا کردم
مثــل علـی یکبــاره تقــدیم خـــدا کردم
در ایـن منـای خـون ذبیحـم را فـدا کردم
مـن گـریم از بهـر تـو و تو بهر من قاسم
صدپاره تن قاسم 
نعـش تـو را بـا خود برم در خیمه‌ها تنها
نگـذارمت در این بیـابـان بیـن دشمن‌ها
شیـون زنند از مـاتمت در خیمه‌گه زن‌ها
خیمه شده در ماتمت بیت‌الحزن قـاسم
صدپاره تن قاسم
 
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن نوحه چراغ انجمنـــم ستــــاره حسنــم - حاج غلامرضا سازگار

چراغ انجمنـــم ستــــاره حسنــم
به غرقه خون بدنت چگونه بوسه زنم
پاره‌پاره دلبرم                          گشته مثل اکبرم
قاسمم وای قاسمم 
سرشک سرخ عمو نثار زخم بدنت
که گشتـه مثــل زره سراسر بدنت
مصحف صدپاره تن                    سوره نور حسن
قاسمم وای قاسمم 
صــدای العطشت شـرر زده بـه دلـم
هم از تو جان عمو هم از حسن خجلم
ای فروغ دیده‌ام                 ای به خون غلطیده‌ام
قاسمم وای قاسمم  
ستـاده گریه‌کنـان کنار من پدرت
که نیزه کرده فرو به پهلو و کمرت
روح در پرواز من                       بی‌زره سرباز من
قاسمم وای قاسمم 
چـه می‌شود که مرا عمـو صـدا بزنی
به پیش دیـده من تو دست و پا بزنی
سینه‌ام بی‌تاب تو                اشک چشمم آب تو
قاسمم وای قاسمم 
تو دست و پا زدی و پریدی از بر من
ببـر ســلام مـــرا بـرای مـادر مـن
می‌زنی از لانه پر                    می‌روی پیش پدر
قاسمم وای قاسمم 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر ز خـون نگــار شـــدی بـــاغ یــاس پـرپـر من - حاج غلامرضا سازگار

ز خـون نگــار شـــدی بـــاغ یــاس پـرپـر من
عمـو فــدات شــود جـــان مـــده بــرابـر من 

 

گمـان مکـن تـو یتیمـی پــدر کنـارت نیست
منـم امــام حسـن تـو علــی اکبــــر مــن

 

بــه روی خــاک مــزن دسـت و پــا غـریبانـه
مــرو مـــرو ز بــــرم ای همیشــه در بـر مـن

 

جــدا شــدی ز عمــو بــا گلـــوی خشکیـده
ببیـن بـــرای تـــو دریـــاست دیـدۀ تـر من

 

ز زخــم تیــغ، تنــت آیــه‌آیـــه گــــردیــده
چـــرا ز تیــر شـــدی نقطـه‌نقطـه کــوثـر من

 

بـه روی دست تنت را بـه سـوی خیمـه برم
خـدای صبـر دهـد در غمـت بــه دختـر من

 

بــه جسم غرقه به خون تو دوختم چشمی
بـه زخم لالـــۀ لیــلاست چشـم دیگـر من

 

تـــو را بـــه زیـــر سـم اسـب، مـن اگر دیدم
خــدا کنـد کــــه نبینـد حسـن بــــرادر مـن

 

تـن تــو بــا تـن مـن دفـن می‌شـود امـا
سرت به نوک سنان همره است با سر من

 

ســـزد کـه از قلمت خـون دل چکد «میثم»
کـه نظــم تــوسـت همــــان آه دردپـرور
 
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
 

متن شعر دلــدادگـان را وعـدۀ دیــدار اینجاست - حاج غلامرضا سازگار

دلــدادگـان را وعـدۀ دیــدار اینجاست                   محمــل نگهداریـد یـاران یــار اینجاست
بیــت‌الحـرام مـا از اول کـــربلا بــود         میقـات مــا صحـرای خـونین بــلا بـود
ما جــامۀ احــرام پــوشیدیـم از خون         گـردیم دور دوست بــا رخســار گلگـون
لبیک مــا لبخنـد زخـــم پیکـر ماست         زمزم گلوی تشنـه و چشـم تـر مــاست
هر گـام یـک حـج وصـال ماست اینجا         سعی و صفـا و مروه و مسعی ست اینجا
ما را بـــرای جـــانفشــانـی آفـریدند         این جـامۀ گلــرنـگ را بـر مـــا بـریدند
اینجا شــود دریـــا ز خـون حنجـر مـا         گـردد تمــاشایی بـه نــوک نی سـر مـا
اینجا بـه پیکـر زخـم مـا آیات نور است         اینجـا مـدال سینه‌هـا سـم ستـور است
اینجا شـود صـد پــاره جسـم اکبر من         از نــوک پیکـــان آب نــوشد اصغر من
اینجا شـود پـژمرده گـل‌های رســالت         از چشـم سقــا می‌چکـد اشـک خجالت
اینجا بـه روی خـاک ریـزد هست سقا         افتـد بـه زیـر پــا چـو قرآن دست سقـا
اینجا سنــان مـرحم شـود زخم تنـم را         اینجا ببینـد فـــاطمه جــــان دادنـم را
اینجا زنـد فـــواره خــون از حنجر من         قـــرآن بخــواند بـر فــراز نـی سـر من
اینجا بــه زیـــر خــارهــا طفلم بمیرد         مثـــل دل مـــن دامنـش آتــش بگیرد
اینجا شود چون چوبۀ خشکی لب من         آبـــی نمـــاند غیــر اشــک زینـب من
اینجا رســول‌الله آرد رو بــه ســـــویم         رنگیـن کنــد رخســار از خـــون گلـویم
اینجا ز چشم خلق عـالم خون بجوشد
از برگ‌برگ نخل «میثم» خون بجوشد
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر محیط محنت و میدان ابتـلا اینجاست - حاج غلامرضا سازگار

محیط محنت و میدان ابتـلا اینجاست
سپر شوید بـلا را کـه کــربلا اینجاست

 

نهید چهره به خاک و کنید سجدۀ شکر
کـه بـارگاه و زیــارتگه شمــا اینجاست

 

ز خـون خویش بپــوشید حُلّــۀ  احرام
به دور دوست بگردید حج ما اینجاست

 

بهشت قرب خدا بـر شمـا مبـارک باد
خـوش آمدید که آغوش کبریا اینجاست

 

دو دسـت از تـن عـاس من جـدا گردد
ز تیـغ، فــرق علی‌اکبرم جدا اینجاست

 

عروج من شود از زخم تیر و نیزه شروع
تنـم به زیـر سم اسب توطیـا اینجاست

 

تـن سه‌ساله‌ام از کعب نی کبــود شود
به روی دست،علی‌اصغرم فدا اینجاست

 

تـن مطهـر مـن پـاره‌پاره بر روی خاک
سر بـریدۀ من نــوک نیزه‌ها اینجاست

 

کنــار تـربت من می‌کند دعـا «میثم»
کـه استجابت پیوستۀ دعـا اینجاست
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر ای اشـک‌هـا ببـاریـد از چشـم‌هـا چــو بــاران - حاج غلامرضا سازگار

ای اشـک‌هـا ببـاریـد از چشـم‌هـا چــو بــاران
خون از دو دیده جاری‌ست هنگام سوگواری‌ست
دیشب عـزیـز زهـرا بگـذاشت سـر بـه صحــرا
خــالــی شـده مـدینـه از لالــه‌هـای تـوحیـد
ای دوستــان بــرآریـد آهــی ز ســوز سیـنــه                         کـز بــاغ وحـی، بــا هـم رفتـند گلـعـذاران
چشـم مـدینـه گـرید چـون چشم سوگواران
خـورشید وحـی گـردید پنهـان به کوهساران
پُـرگشتـه کــوه و صـحـرا از نــالـۀ هـزاران
ایـن بـیـت را بخـوانیـد همـراه آن سـواران
بگذار تا بگریم چون ابـر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
دیشب تو خواب بودی وقت سحر، مدینه!
دیدی چگونه از تـو هجده ستاره گم شد؟
روزت سیـاه باشـد چشمـت بـه راه بـاشد
دستی سوی سماء کـن عبـاس را دعـا کن
 آه از جگــر بــرآرم خــون از بصـر ببـارم                      یک عمـر شـد نصیبت خـون جگر، مدینه!
دیدی که قرص ماهت رفت از نظر، مدینه؟
تــا از مســافــرانت آیــد خبـر، مدینــه!
ترسم شود در این ره بی‌دست و سر، مدینه!
ایـن بیـت را بخـوانـم بــار دگـر، مدینــه!
بگذار تا بگریم چون ابـر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
بـگــذار همــره یــــار اشـکـم بـــود روانـه
امشب سرشک سرخ است جاری ز چشم زینب
امشب نگـاه عبـاس بـر صـورت حسین است
امشـب نهـاده بلبـل صـورت بـه دامـن گـل
سـوزم درون سیـنـه آهـم بـه بـــام گـردون                      بگــذار از درونــم آتـش کشــد زبـانــه
فـردا تنش کبـود اسـت از ضـرب تازیانه
فردا شود دو چشمش بر تیر کیـن نشانه
فــردا زننـد او را آتــش بـــر آشیــانـه
خـون دلـم به دیده اشک غمم بـه شانه
بگذار تا بگریم چون ابـر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
آهـت ز سینـه خیـزد بــر آسمان، مـدینه!
آبــی بـریـز از اشـک پشـت سـر مسـافـر
سوغات دخت زهرا از کوه و دشت و صحرا 
بعد از حسن گـرفتی بـر چهره گـرد غـربت
بـا سوز دل سحـر کن فـریاد و نـاله سرکن                          پشت سـر مسافر قـرآن بخـوان مدینه!
دنبـال ایـن سـواران برگـو اذان مـدینه!
یک پیرهن بـود از هجده جوان، مدینه!
بعد از حسین، دیگـر تنهـا بمان مـدینه!
با من بنال تا صبح با من بخوان مدینه!
بگذار تا بگریم چون ابـر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
خورشید روی احمد در کاروان عیان است
ای چشم‌هـا بگرییـد ای اشک‌هـا ببارید
ای کودکـان مبــادا از دشمنـان بتـرسید
هرجا که تشنـه گشتید عباس را بخوانید
شـرح وداع خوانـدم خون جگر فشاندم                       یا قرص مـاه لیـلا در بیـن کــاروان است؟
از چشم ناقه‌ها هم سیلاب خون روان است
در این سفـر شمـا را عبـاس، پاسبان است
عبــاس از ولادت سقــای تشنـگـان است
گـویی مـرا همـاره این بیت بـر زبان است
بگذار تا بگریم چون ابـر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
 

مرآت ولایت 5 – غلامرضا سازگار

 

متن نوحه ای حسین، ای شه کشور عشق - علی سهرابی تویسرکانی

ای حسین، ای شه کشور عشق                    وی ز حق بر سرت افسر عشق
کـربـلای تـو شد، محـور عشق              عـاشقـان را تویی رهبر عشق
من به درد غمت، مبتلایم
عاشقم، عاشق کربلایم (2)
تا تو را خانه در کربلا شد                    کعبۀ عاشقان نینوا شد
کربلا رشک عرش علا شد              قبلۀ جمله اهل ولا شد
من هم آخر ز اهل ولایم
عاشقم، عاشق کربلایم (2)
تا تو در کربلا جا گرفتی                    ملک دلهـا سراپــا گرفتی
از ثـری تـا ثریـا گرفتی              ز آنچه گویم تو بالا گرفتی
بر درت، خسروا، من گدایم
عــاشقم، عـاشق کربلایم (2)
من‌که از جام عشـق تـو مستم                    دست گیــرم کـه از پـا نشستم
جز تو بـر هیچ‌کس دل نبستم              خود تو دانی من اینم که هستم
ای بهین رهبر و مقتدایم
عاشقم عاشق کربلایم (2)
آتش عشــق تـو جـاودانه                    می‌کشد بر دل و جان زبانه
نغمــه‌ام، نغمــۀ عـاشقانه              می‌سرایم مـدام ایـن ترانه:
از صفای تو من با صفایم
عاشقم عاشق کربلایم (2)

 

فانوسهای اشک 3 – علی سهرابی تویسرکانی

متن شعر ای گــل ســرخ بوستــان خلیل - حاج غلامرضا سازگار

ای گــل ســرخ بوستــان خلیل                         در منـای حسیــن اسمــاعیــل
ای حسن را فــروغ دیـده سلام              باغ یاس به خـون کشیـده سلام
قـمــر محـفــــل چهـــار امام              بـرده از کـــف دل چهــار امـام
تــازه دامـــــاد حجـلـۀ ایـثـار              یـاس از خـون چهره گشتـه نگار
گـــرد ره مشـــک طـرۀ مـویت              گــل ســـرخ خـدا شـده رویـت
بـــدنـت مثــل حلقــه‌های زره              زخـم‌هـایت به تیـر خورده گـره
خلعتـت خـــاک دامـن صحـرا              عــود تــو ســوز سینــۀ زهـرا
زخم‌ها گل، گلاب،خـونِ دو عین              تخــت دامـادی تو قلب حسین
لالـۀ سیــنـه، خنجــر فــــولاد              شـانــۀ زلـف، پنجــــۀ جــلاد
خـون رخسـاره، گشتـه بود حنا               ذکــر بــزم زفــــاف، واحسنــا
مـرغ شـب کشتـۀ نمــاز شبت              مرگ، شیرین‌تر از عسل بـه لبـت
زرهـت پیـرهـن، بـدن سپــرت              سنگ می‌ریخت جای گل به سرت
پــای تــا سر شده تمام حسن              بــرده دائــم دل از امــام حسن
پــدر و مـادرم بــــه قــربـانت              از چــه کــردنـد سنـگ بـارانت
زخم شمشیر و نیزه‌ات بــه بدن              بیشتـر شـــد ز حلقـــۀ جوشن
از ســر زیــن بـه خـاک افتادی              پیـش چشم حسین جـان دادی
میــزدی از هجـــوم زخـم عدو              دست و پا روی دست‌های عمـو
پـر به سوی جنان زدی که تـو را              پـــاگشـا کـــرد مـــادرت زهرا
زخـم تــو آیــه‌های ســورۀ نور              آیـه‌هـا مـــانـده زیــر سم ستور
خـار بر گل رود فرو سخت است              داغ تـو بر دل عمـو سخت است
تـا قیـامت جهـان پـریشانت
چشم «میثم» همیشه گریانت
  
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن نوحه من طـرفدار شهید کربلایم - حاج غلامرضا سازگار

من طـرفدار شهید کربلایم
قاسمم، نجل امام مجتبایم
قاسمم من قاسمم                        بر شهادت عازمم
بوده از طفلی شهـادت آرزویم
اذن جـانبـازی گرفتم از عمویم
قاسمم من قاسمم                        بر شهادت عازمم 
خون من در پیکرم خون شهید است
بازویـم بـازوی عبــاس رشیـد است
قاسمم من قاسمم                         بر شهادت عازمم
لالۀ خـونیـن صحـرای وصـالم
در دل دریای خون بر خود ببالم
قاسمم من قاسمم                         بر شهادت عازمم
عاشق شمشیر و تیر و خنجرم من
یــار و هـم‌رزم علـی‌اکبـــرم مـن
قاسمم من قاسمم                         بر شهادت عازمم
من فدایی شهید کربلایم
لالـۀ عبـاسی بـاغ ولایم
قاسمم من قاسمم                        بر شهادت عازمم
جان به زیر سم اسبان می‌سپارم
دست یــاری از امـامم بـرندارم
قاسمم من قاسمم                         بر شهادت عازمم

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه من پسر کریم اهل‌بیتم - حاج غلامرضا سازگار

من پسر کریم اهل‌بیتم
من قاسم یتیم اهل‌بیتم
نجــل مجتبـایم                          پــور مرتضــایم
یار حسینم یار حسینم
من خون حزب‌الله را حیاتم
من کشتـۀ سفینـة النجاتم
امامم حسین است            کلامم حسین است
یار حسینم یار حسینم
مـادر مـرا پرورده بـر شهادت
در حجلۀ خون می‌کنم عبادت
می‌زنم دست و پا                  می‌کنم جـان فدا
یار حسینم یار حسینم
نوشته در صحیفـۀ جهادم
حسین باشد رهبر و مرادم
این تمام دین است            حقیقت، همین است
یار حسینم یار حسینم
اگر شود صدپاره پیکر من
اگر رود به نوک نی سر من
گرچـه پیـراهنم                       شـد زره بـر تنـم
یار حسینم یار حسینم
قسـم بـه قلب چاک‌چاک حسن
قسم بـه سرهــای جـدا از بـدن
به عباس و حسین                    امـام عالمیــن
یار حسینم یار حسینم
اگرچـه باشد سیزده بهارم
ماننـد حیـدر شیـر کارزارم
تیر و نیـزه بایـد                         به سویـم بیاید
یار حسینم یار حسینم

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه بهشت یاس حسین گل ریاض حسن - حاج غلامرضا سازگار

بهشت یاس حسین! گل ریاض حسن
چگـونه پیـراهنت زره شده بـه بـدن؟
ای بـه جـای اکبرم                       در غریبـی یـاورم
قاسم مظلوم من
چه می‌شود کـه مرا پدر صدا بزنی
برای خاطر من تو دست و پا بزنی
جان زینب جان من                      با عمو حرفی بزن
قاسم مظلوم من
کنار کشتۀ تـو من از حسن خجلم
صدای العطشت شـرر زده بـه دلم
قـاسمم! تـا زنـده‌ام                      از لبت شرمنده‌ام
قاسم مظلوم من
تو را چو اکبر خود گرفته‌ام به برم
خدا‌خدا کنـم و بـه خیمه‌هـا ببرم
اشک چشم دختـرم                     بر تـو ریزد در حـرم
قاسم مظلوم من
چگونه خون نشود ز غصه قلب عمو
کـه لاله‌گون بدنت شـده ز خون گلو
پیکرت شـد توتیـا                      زیـر ســم اسب‌هــا
قاسم مظلوم من!
زمیـن کرب و بلا شـده مــدینۀ تو
چکیده اشک حسن به زخم سینۀ تو
سنگ‌باران شد تنت                زخم تن شد جوشنت
قاسم مظلوم من

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر عسل سـرخ شهادت چقـدر شیـرین است - حاج غلامرضا سازگار

عسل سـرخ شهادت چقـدر شیـرین است
می جنت که خدا گفتـه به قرآن این است

 

سم اسبان به روی سینۀ من سنگین نیست
بر من امـروز غـریبـی عمــو سنگیـن است

 

صورتی را که حسن بـوسه چـو قرآن می‌زد
کاش می‌دید که از خون جبین رنگین است

 

استخـوان بدنـم زیـر سم اسـب شکـست
این سم اسـب به از گـردن حورالعین است

 

روز وصـل است و عروس اجلم در آغوش
قاتلم تیغ بــه کـف دارد و بر بالین است

 

من که پیش از شب میلاد، حسینی بودم
شکـرلله که امـروز همینـم دیــــن است

 

ای عمو زود بیا جانـب میـدان و ببیـــن
یک کبوتر ز تو در پنجۀ صد شاهین است

 

زخـم‌های بـدنم لالـه‌صفت مـی‌خنــدند
پای تـا سر بـدنم غرق گل و نسرین است

 

ما شرار از جگر خویش بـه «میثم» دادیم
در صف حشر همه دار و ندارش این است

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر حاجیـان حج خـون، دست الهی یارتان - حاج غلامرضا سازگار

حاجیـان حج خـون، دست الهی یارتان                              حیف! آخـر مکه شد محروم از دیدارتـان
سعی‌تـان از مکه تا صحـرای خونین بلا              طوف‌تان در خون تپیدن حجتان ایثارتان
حج‌تان مقبول بادا سعی‌تان مشکور باد              وعــدۀ دیـدارتـان بــا خالـق دادارتـان
حلـۀ احـرامتان خـون گلوتـان می‌شود 
خونتان تا صبح محشر آبروتان می‌شود
در مسیر حج خون چون یاد پیغمبر کنید                              اشـک ریــزیـد و تـمـاشـای عـلـی‌اکبـر کنید
آبــرو داریـد امـــا بــاز کسـب آبـــرو              در حضــور یـــار از خــون علـی‌اصـغـر کنید
حاجیان خود در منا سر می‌تراشند و شما                      موی خود رنگین ز خون سازید و ترک سر کنید
پای بفشارید ای اصحاب و انصار حسین
بـوسه بـرداریـد از دست علمدار حسین
ای همای بخت، حسرت برده بر اقبال‌تان                              خوش برون رفتید از مکه خوشا بر حال‌تان
زخم شمشیر است فـردا مـرحم زخم شما              مقتل خـــون است تنهـا کعبـۀ آمـال‌تان
اشک ختـم الانبیـا سـازد شمـاره بـدرقه                      فــاطمه در کـــربلا آیـد بـه استقبال‌تـان
خاک گردد خلعت انـدام عریان شما
بحر نوشد آب از لبهای عطشان شما
از حسین امشب سفر کردید با هم تا حسین                              هر نفس در قلب‌تان گردیده ذکر یا حسین
تا به خون خویشتن گیرید در این حج وضـو               راه بسپـاریـد ای چـابک‌سواران بـا حسین
در مسیر کعبـۀ خـون ذکـرتـان بـاشد همین                      واحسیـنـا واحسیـنـا واحسیـنـا واحسین
روز را از دود آه خویش همچون شب کنید
لحظه‌لحظه گریـه بـر تنهــایی زینب کنید
ای زمین کربلا! بـر آل عصمت یار باش                              میهمان، رو از حجاز آورده مهمان‌دار باش
بـر عـزیز فاطمه آغوش جـان را باز کن              مهربـان بــا خــاندان احمد مختار بـاش
خـارهایت را ز پای لاله‌ها بیرون بکش              عصر عاشورا بر آن آوارگـان غمخـوار باش
بـــر تـن بی‌تـاب اولاد پیمبــر تــاب ده
با سرشک چشم «میثم» تشنگان را آب ده

 

صیام تا قیام 4 – غلامرضا سازگار

متن شعر آیینــۀ جمـال خـداونــد ذوالجــلال - حاج غلامرضا سازگار

آیینــۀ جمـال خـداونــد ذوالجــلال
بـر عـارضت سـلام رســول و درود آل
ای مصطفی خصائل و ای مرتضی کمال
ای فـاطمی حقیقت و ای مجتبی جمال          
ریحانۀ امام حسن، ژالۀ حسین
در باغ سبز کرب‌وبلا لالۀ حسین
آییـنــۀ جـمـــال دل‌آرای پـنــج‌تـن
پا تا به سر حسینی و سر تا به پا حسن
در بیـن خاندان حسـن شمــع انجمن
در بیـن خاندان حسـن شمــع انجمن          
باید کمال حُسن پیمبر بخوانمت
باید علـی اکبـرِ دیگـر بخوانمت
باید شب عروسی تو، مـاه پاره ها
ریزند جای نقل به فرقت ستاره ها
ملک وجود پر شود از جشنواره ها
گیرنـد تا قیــام قیـامت هزاره ها                
آیند انبیـا همـه بــر دیـده‌بوسی‌ات
آرند گل به مجلس جشن عروسی‌ات
جانهـا فدات باد کـه در حجله‌گاه خون
ماه رخت ز خون جبین گشت لاله‌گون
عـود و عبیر و سوز دل و شعلــۀ درون
زخمت به جای لاله به تن از عدد فزون           
جای حنا خضاب ز خون گشت پیکرت
جای ستـاره سنگ فرو ریخت بر سرت
شیرینی زفاف تو «احلی مـن العسل»
افتاده بـود زلـف تـو در پنجـۀ اجـل
خـوش با خـدا معـامله کردید از ازل
پوشاند خون به آرزویت جـامۀ عمـل             
با قصۀ تو زنده شود یاد کربلا
دامادها فـدای تو داماد کربلا
از خون خضاب گشت تو را دست و موی و رو
کـردنـد نیــزه‌هــا بــه تنـت جملـه سر فـرو
آبـی نبـــود تــا کــــه از آن تـــر کنی گلـو
خــاتـم نهـاد در دهــــن تشنــــه‌ات عمـو      
خاتم نه! بلکه حلقۀ دامادی تو بود
این داستان حجلگه شـادی تو بود
ماه رخـت به پردۀ خون در زوال شد
سرو قـد حسیـن،خمیـد و هلال شد
خون دلت به خصم حرامی،حلال شد
جان داشتی هنـوز و تنت پایمال شد              
زیـر سم ستـــور عمـــو را صـدا زدی
تا روی دست‌های عمو دست و پا زدی

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه عموجان سینه‌ام باغ غمها شده - جعفر رسول زاده

عموجان سینه‌ام باغ غمها شده
بـی‌قـرارم دلـم تنـگ بابا شده
رخصتـم ده روم سـوی میـدان
یادگار حسنم                   برگ ‌سبز چمنم                 ای عمو جان
عمری لطف تو و عمه شد شاملم
روی دامـان خـود، داده‌ای منزلم
لحظه‌هایم شـده شــرح هجران
صید کنج قفسم                رهایی شد هوسم               ای عمو جان
در آغوش عموجان و جانان هم
هـر دو آیینـۀ چشم گریان هم
جلـوۀ عشـق حـق شـد نمایان
آسمان پا به رکاب                بر رخ افکنده نقاب               ای عمو جان
می‌زد و می‌شکست صولت دشمنش
سراپـا محـو حق سـر و جان و تنش
از رزمش محشـــری شــد نمـایـان
بر بازو، حرز خدا                در سینه مهر و ولا                 ای عمو جان
عموجان پیـش غمـت تیـغ قاتل چه کند؟
وقت پرپر زدن است صید بسمل چه کند؟
 عمـو جــان دل سپـــــردم بــه جانـان 
گرد صحرا شده‌‌ام              سیر از دنیا شده‌ام                ای عمو جان
آمـد بر بالین، یاس سرخ و سپید
ناله‌اش در جنان، فاطمه می‌شنید
قــاسمم رفتــی از دستـم آسـان
سخت است ای گل که       چنین می‌کشی پا به زمین    ای عمو جان

 

فانوسهای اشک 3 – جعفر رسول زاده

متن نوحه ای مهربان عموی من خدانگهدار - محمد نعیمی

ای مهربان عموی من خدانگهدار                      تمـام آرزوی مـن خـدانگهدار
مـرا بـوَد بـر تـو این سلام آخـر              که می‌شوم همسفر با علی‌اکبر
مولا حسین ای عموی مهربانم
گل وجودت قاسمت گردیده پرپر                      بیا به دیـدنم در ایــن وداع آخـر
عمـو بیــا کـه مــرا دیگـر نبینی              من می‌روم تو به داغم مـی‌نشینی
مولا حسین ای عموی مهربانم
عمو ببین که پاره پاره بدنم شد                      گرد و غبار ایـن بیابان، کفنم شد
از بدن غرقۀ خون و سم مرکب              اگر روی در حـرم، مگو بـه زینب
مولا حسین ای عموی مهربانم
در راه تو ای یـوسف عزیز زهرا                      چشیده‌ام بادۀ احلی من عسل را
بوییـده‌ام گــل آشنــایی تـو              فـدای تـو که شـوم فـدایـی تـو
مولا حسین ای عموی مهربانم
فــدای تـو که شــوم فـدایی تو                      از غـربتت بـا حضرت زهـرا بگویم
غریبی‌ات که مرا زد شعله بر جان              شد سخت‌تر بر من از سمّ ستوران
مولا حسین ای عموی مهربانم

 

فانوسهای اشک 3 – محمد نعیمی

متن نوحه در خون فتاده پیکرم، عموجان - غلامرضا سازگار

در خون فتاده پیکرم، عموجان
شد لحظه‌های آخـرم، عموجان
من لالۀ بستان مجتبایم                    من در ره عشق تو جانفدایم
مـن نــوجوان جانبـاز نینوایم
کرب و بلا شد، سنگرم، عموجان
از صدر زین در خون فتاده‌ام من                  هستی ز کف بهر تو داده‌ام من
بر خاک خونین رخ نهاده‌ام من
بـازآ و بنشیـن در برم عموجان
در این دم آخر که من غمینم                  باشد امیدم روی تو ببینم
گرچه شده گلگون ز خون، جبینم
بنگـر چـو لالـه پرپـرم عمـو جان
در راه تو بگسسته تار و پودم                  با جسم پاره پاره در سجودم
قطـع امیــد از جـان خــود نمودم
تا خاک و خون شد بسترم، عموجان

فانوسهای اشک 3 – غلامرضا سازگار

متن نوحه من که ز آل هاشمم من قاسمم، من قاسمم - سید محسن حسینی

من که ز آل هاشمم                       من قاسمم، من قاسمم                      عزیز مجتبایم 
چشمان بی‌سـویم بوَد سوی عمو
عمـرم اگرچه بسته بر مویش بوَد                       سر تا به پا مستم من از بوی عمو
جـانم فـدای یک سـر مـوی عمو
جانم عمو جانم، عمو جانم عمو
بیا ببین ای دلبرم                      شد لحظه‌های آخرم                       هستم در انتظارت 
یــار تمــاشــایی، تمــاشـا کـن مـرا
ماه حسن هستم که هستم در خسوف                 قاسم به زیر دست و پا زد دست و پا
در زیــر ابــر تیــره پیــدا کـن مـرا
جانم عمو جانم، عمو جانم عمو
چشم انتظارم من بیا                       بابا ندارم من بیا                       از من چرا جدایی 
با آنکه از هر زخم من، خون می‌چکید
تا مثـل زهـرا می‌شـدم نقـش زمین                 قاتل مرا این سو به آن سو می‌‌کشید
با سـمّ مـرکب، نـاز مـن را می‌خرید
جانم عمو جانم، عمو جانم عمو

 

فانوسهای اشک 3 – سید محسن حسینی

متن نوحه ای عمو بهرت جان فدا کردم بر علی‌اکبر اقتدا کردم - محمود تاری

ای عمو بهرت جان فدا کردم                  بر علی‌اکبر اقتدا کردم
ای عموجانم، ای عموجانم
در عزا و غم شد بنی‌هاشم                   آمد از میدان، نالۀ قاسم
کای عمو بنگر، شمع سوزانم
ای عموجانم، ای عموجانم
آسمان خاک، پر ستاره شد                    ماه جسم من، پاره‌پاره شد
شد نهان در خون، روی تابانم
ای عموجانم، ای عموجانم
ای عمو بنگر، با دل ناشاد                       راکب از مرکب، بر زمین افتاد
من به بحر خون، دُرّ غلطانم
ای عموجانم، ای عموجانم

 

فانوسهای اشک 3 – محمود تاری

متن نوحه افتاده ز پا سرو چمنم قاسم گـل‌ رعنـای حسنم - غلامرضا سازگار

افتاده ز پا سرو چمنم 
قاسم گـل‌ رعنـای حسنم
ای شمع دل بشکستـۀ من                    ای یاسمن نو رستۀ من
ای دیده ز گلشن بستۀ من              بنگر به غم پیوستۀ من
نام تو شده ذکر و سخنم 
ای بسته حنا از خـون گلو                    بگشا لب خود در نزد عمو
یک العطش دیگر تـو بگو              بـا کشتن تـو از تیـغ عدو
گردیده جهان بیت‌الحزنم 
ای مقتل خون بزم طربت                    خون گشته عسل، بر لعل لبت
از خیمه دویـدم در طلبت              سـوزد جگـرم از تـاب و تبـت
باید ز غمت خون گریه کنم
من زنده و تو،صد پاره تنت                    ریزد به زمین،خون از دهنت
در زیـر سمِ اسبـان، بـدنت              گـردیـده یکی بـا پیـرهنت
بر زخم تنت گلبوسه زنم 
ای روشنـیِ دو چشـمِ ترم                    جـان‌کنـدنِ تو پیش نظرم
آتش زده بـر قلب و جگرم              شد تازه بـه دل داغِ پسرم
او، سرو من و تو، یاسمنم

 

فانوسهای اشک 3 – غلامرضا سازگار

متن شعر سبط زهرای بتولم ای عمو بنما قبولم - مصطفی نظری

سبط زهرای بتولم                                  ای عمو بنما قبولم
عاشق دلدادۀ جام شهادت، در منایم
من یتیم مجتبایم 
تا به راهت جان سپارم                                   سر به پایت می‌گذارم
ای عمو رحمی به آه و ناله و شور و نوایم
من یتیم مجتبایم 
عیش دامادت عزا شد                                  خون به دستانش حنا شد
ای عمو کن جستجو، بنگر که غلطان در کجایم
من یتیم مجتبایم 
نیزه بر قلبم نشسته                                    سنگ کین، فرقم شکسته
لاله‌سان گردیده از خون سرم، سر تا به پایم
من یتیم مجتبایم
از جنان زهرای اطهر                                   آمده با دیدۀ تر
گفتم ای مادر ببین من‌ هم شهید کربلایم
من یتیم مجتبایم 

 

فانوسهای اشک 3 – مصطفی نظری

متن نوحه عمـو ببین که شـد کفن، لباس دامادی من - محمود شریفی

عمـو ببین که شـد کفن، لباس دامادی من
به زیر دست و پا شده، حجله‌گهِ شادی من
قاسم گلگون‌کفنم من                   یتیم باغ حسنم من
به دست و پا و گیسویم، ز خون، حنا گرفته‌ام
بـه یـــاد غــربت تــو و پـدر، نــوا گرفته‌ام
غریب دشت کربلایم                       که یادگار مجتبایم
دلم شکسته‌تر بوَد ز استخوان سینه‌ام
کـه غــربتِ مکـررِ حکـایتِ مـدینه‌ام
بر لب خود زمزمه دارم                 نغمۀ «یا فاطمه» دارم

 

فانوسهای اشک 3 – محمود شریفی

متن نوحه گشته دلت تنگِ پدر، می‌روی از برم - محمود شریفی

گشته دلت تنگِ پدر، می‌روی از برم
تـازه شد از رفتـن تـو، مـاتـمِ اکبرم
گل باغ حسنم                          یار گلگون کفنم
قاسم جوان من
آینـۀ حسن تـو را شکنـد به سنـگِ کینـه عدو
خجالت از مادر تو می‌کشم، در این بیابان، عمو
یادگار مجتبی                           ای بهار مجبتی
قاسم جوان من
زیر سم اسب عدو، حجلۀ شادیت
تیر و سنان و نیزه‌ها، نقل دامایت
تازه داماد منی                    شاخ شمشاد منی
قاسم جوان من
چاک شد از تیغ خزان تن چون لاله‌ات
قاتل جـان مـن شـده بـه خـدا ناله‌ات
داغ تو کشته مرا                      شکند پشت مرا
قاسم جوان من

 

فانوسهای اشک 3 – محمود شریفی

متن نوحه نجل حسن، قاسم گلگون بدن - غلامرضا سازگار

    نجل حسن، قاسم گلگون بدن
          جـای زره کـرده بـه گردن کفن
بهر دادن جان                    می‌رود به میدان
سلام بر حضرت قاسم
             آمد به میدان اکبری دوباره
             امـام مجتـبی کنـد نظـاره
عاشق این پسر                 هم عمو هم پدر
سلام بر حضرت قاسم
             نگاه مجتبی به سیمای او
             چشم عمو بر قد و بالای او
دیده گریان، حسن             بر رخش بوسه‌زن
سلام بر حضرت قاسم
             چشم پدر گـریه کند برایش
             عمو به خیمه‌گه کند دعایش
زینب فاطمه                          دارد این زمزمه
سلام بر حضرت قاسم
                شبیــه ختـم‌الانبیا روی او
                بــازوی عباس دو بازوی او
این پسر مجتباست            یا رسول خداست؟ 
سلام بر حضرت قاسم
             این سیـزده سـاله زره ندارد
             از هر دو دیده‌اش ستاره بارد
ریزد از هر دوعین              اشک غم بر حسین
سلام بر حضرت قاسم
           این سیـزده سـالۀ پیغمبر است
           شجاعتش شجاعت حیدر است
از همه اولیا                              از همه انبیا
سلام بر حضرت قاسم 

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه من قاسمم؛ نجل امام مجتبایم - غلامرضا سازگار

من قاسمم؛ نجل امام مجتبایم
من بی‌زره سرباز دشت کربلایم
خون حلق مــن شد حنای من
بــزم دامــادی کــربـلای من
یا حسین مظلوم                      یا حسین مظلوم
مادر مرا بهر شهـادت پرورش داد
از بهر ایثار و عبـادت پـرورش داد
گشته جانبازی، عشق و احساسم
کــودکـم امــا جــای عبـــاسم
یا حسین مظلوم                      یا حسین مظلوم
من از عمـو سـرخـط آزادی گرفتم
با روی خونین خلعت شادی گرفتم
بــر روی دستـــش می‌زنــم پرپر
مــرگ خـون بــاشد از عسل بهتر
یا حسین مظلوم                       یاحسین مظلوم
نقل عروسی بهر من باران سنگ است
ذلـت بـرای مــردم آزاده ننـگ است
مـــن فــدایــی رهبـــرم هستــم
دل بـــه فـــرزنــد فــاطمـه بستم
یا حسین مظلوم                       یا حسین مظلوم
بابم وصیـت کـرده در روز ولادت
باید شود قاسم سرافراز از شهادت
میدهم جــان در یــاری قـــرآن
می‌شـوم قـربـان بـا لب عطشان
یا حسین مظلوم                       یا حسین مظلوم
خـون بـر دل مولا امیرالمؤمنین شد
بنگر چگونه قاسمت نقش زمین شد
جــامـۀ خــونین کفنـــم بـــاشد
لالــه‌ام زخـم بـــدنــم بـــــاشد
یا حسین مظلوم                       یا حسین مظلوم
جان می‌سپارم در ره داور، عموجان!
بر روی دستت می‌زنم پرپر عموجان!
سـرفــرازم از ایــن فــــداکــاری
حجــت حق را مـی‌کنــم یــــاری
یا حسین مظلوم                       یا حسین مظلوم 

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه سپـــرت سینـۀ مجـــروح و زره پیــرهنت - غلامرضا سازگار

سپـــرت سینـۀ مجـــروح و زره پیــرهنت
اجلـت یار و عسـل لختـــۀ خون در دهنت

 

سیـــزده ســورۀ قــرآن عمـــو بـا چه گنه
شستـه با خـون گلـویت شـده آیات تنت؟

 

روی هــر زخم تـو بـاشد اثـــر زخـم دگـر،
جــای مــرهم که گــذارنـد بـه زخم بدنت

 

آب غسلت شـده خـون و کفنـت زخمِ فزون
تو شهیدی، چه نیاز است به غسل و کفنت؟

 

مـی‌زنـد چـــاک، گریبـان جگـر را یــوسف
گــر ببینـد که به خون شسته شده پیرهنت

 

جگر سنگ بســـوزد ز غمـت چـون دل من
تـو چه کردی که شود سنگ، جواب سخنت؟

 

قتلگــاه تـــو شــده حجلــۀ دامــادی تو
می‌چکد خون سر از زلـف شکـن در شکنـت

 

چاک‌چاک است تنت چـون جگر پاک حسن
ای ز سر تـا بـه‌ قدم حُسن حسن در حسنت

 

من نگه کـردم و تـو دیده بـه هـم دوخته‌ای
جگرم سـوخت از این دیده بـه هم دوختنت

 

هـر دلـی شمـع‌صفت سـوخته در مـاتم تو
چـون دل «میثـم» دل‌سـوخته در انجمنت

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر مـن دُرّ یتــیـــم مجـتبایـم - غلامرضا سازگار

مـن دُرّ یتــیـــم مجـتبایـم                      قــربــــانی شـــاه کـربلایـم
لـب‌تشنـــۀ آتـــش درونـم              دل‌دادۀ حجلــه‌گــاه خــونـم
نیـش سـر تیــرهاست نوشم              کـــز زخـم بــدن زره بپـوشم
من بـاغ گـل به خون خضابم              خـونـاب گلـــو بـــود گـلابم
قــرآن به خون نشسته‌ام من              آیـــات ز هـم گسسته‌ام مـن
یـک لالــه و سیــزده بهــارم              زخمـی شــده از هــزار خـارم
آن شب که شب وصال ما بود              آمـــادگی قتــــال مـــا بـود
وقتــی کـــه عمـو ارادتم دید              دل‌بـــاختــۀ شهــادتم دیــد
در مکتـب خـون مـرا پذیرفت              از سوی خدایـم «ارجعی» گفت
او کعبه، حـرم مطـاف من بود              انگـار، شــب زفــاف من بـود
من بــودم و انـس با شهادت              تـا صبح بـه موج خون، عبادت
سـوگنـد بـــه ســورۀ تبـارک              ســوگنـد بــه آن شب مبـارک
هــر گــوشه هــزار عالمم بود              صــد لیلۀ قـــدر، هـردمم بود
مـن شعلــه‌ای از تب حسینم              مـن کشتــۀ مکتــب حسینم
من خـون خـدا به موج خونم              خـون‌نـامـه عــذار لالـه‌گـونم
کردنـد چـــو لالـه بـرگ‌بـرگم              گـرفت بــه بــر عـروس مرگم
شد نُقل عروسی‌ام همه سنگ              پیوستـه زدنـد بـر تنـم چنـگ
سـرمستی‌ام از می اجـل بـود              خون گلـویم بـه لـب عسل بود
پیــراهـن نــازکــم زره بـود              بغضـم همــه در گلـو گـره بود
جسـمم هـدف هـزارهـا تیـر              آراسـت تنم بــه زخـم شمشیر
در خون گلو چو غوطه خوردم              جــان در بغــل عمـو سپـردم
بــا خنده بــه خـاک آرمیدم              بـــوی پــدر از عمــو شنیـدم
زخـم بدنـم بـه پیکـرش بود              انگــار کـه زخــم اکبـرش بـود
غم عقده شد و گلوی او بست              فرمود که داغ تو چه سخت است
مـن داغ علی دوبــاره دیـدم              اعضــای تـو پــاره‌پـاره دیـدم
بــالای ســرت بــــرابـر من              استــاده حســن بـــرادر مـن
او نــالــۀ آتشیـن کشیــده                        مـن اشـک خجــالتم به دیـده
فــریــاد که از شـــرار ایــن غم
آتش شد و سوخت نخل «میثم»

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار 

متن نوحه لاله‌های فاطمـه، گل بیارید از حرم - غلامرضا سازگار

لاله‌های فاطمـه، گل بیارید از حرم
قاسم آمد غرق خون، در کنار اکبرم
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

گشته از خون قاسمم لاله‌گون پا تا سرش
مثـل پیـراهن شـده، پـاره پـاره پیکرش
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

ای شکستـه سـمّ اسـب، سینـۀ پـاک تو را
می‌برم بر روی دست، جسم صد چاک تو را
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

ای به قربان تو و محنت و درد و غمت
خـون دلِ زار عمو، بـر تـو و عمـر کمت
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

اختران زاری کنید، خفته در خون ماه من
مـاتم قـاسم شکست، پشت عبدالله من
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

گر شد از زهر جفا، خون دل زار حسن
شد ز داغ قاسمش، پاره پاره قلب من
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

ای چراغ دیده‌ام، ای به خون غلطیده‌ام
لاله از خـون جگر، روی نعشت چیده‌ام
                         همدم و همراز من- بی زره سرباز من

   
فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار

متن شعر سرشک سرخ عاشورا است این خون - حاج غلامرضا سازگار

سرشک سرخ عاشورا است این خون
خروش زینـب کبــراست ایـن خون
روان تــا حشــر در رگ‌هــای اسلام 
خضاب گیسـوی زهراست این خون

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه پـرستوی مهـاجرم، به خون نشسته‌ای چرا - مهدی صفیاری

پـرستوی مهـاجرم، به خون نشسته‌ای چرا
شبیه قلب خسته‌ام، تو هم شکسته‌ای چرا
قــرار من، شکیــب من
تو می‌روی، دلم شکست                    مسافـر غـریب من
ز خنـدۀ رقیـب من
واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا 
عمو فتادم از فرس، بیا به فریادم برس
به زیر سمّ استران، دگـر نمی‌آید نفس
بریده شد امـان من
ببین که مثل مادرت                     بیـا عمو به جـان من
شکسته استخوان من
واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا 
عـزیـز مجتبی مـرو، نگار دلربا مرو
خجالت مرا ببین، به خاطر خدا مرو
مرا تو غرق غم ببین
فـراق تـو مـرا کشد                     مرا به قدّ خم ببین
تو سوز آتشم ببین
واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا 
به زیر سم استران، صدا زدم عمو بیا
تـو آمدی ولی چرا، نمی‌کنی مرا رها
منم فــدای اکبرت
رفتم نبینم ای عمو                     فـدای زخـم پیکرت
به روی نیزه‌ها سرت
واویلتا واویلتا واویلتا واویلتا 

 

فانوسهای اشک 2 – مهدی صفیاری

متن نوحه رفتی از دست من ای قـاسم گل پیرهنم - حافظی

رفتی از دست من ای قـاسم گل پیرهنم
بی تـو، ای لالـۀ پـرپـر شده غرق محنم
بوده‌ای پیش من ای آیینۀ حُسنِ حسن
نغمه‌پرداز، تـو ای طـوطیِ شیرین‌سخنم
                            گل باغ و چمنم، قاسم بن الحسنم 

داغ هجـران بـرادر ز تو ای تـازه جوان
آتش داغ تـو افــروخته در جان و تنم
لب لعلت مگر از شهد و عسل چسبیده
کـه دگـر هیـچ نگویی به جواب سخنم
                             گل باغ و چمنم، قاسم بن الحسنم
ز چه از تیـغ ستـم قطع شده نخـل قدت
غرق در خون شدی ای سرو ریاض حسنم
پـرپـر از تیـغ ستــم در دل صحـرای بلا
همچـو اکبـر شدی ای لالـۀ صحن چمنم
                             گل باغ و چمنم، قاسم بن الحسنم 
آب غسل تو بُوَد خون تو ای کُشتۀ عشق
خفتـه‌ای خـوش بـه بـرِ اکبرِ گلگون‌کفنم
                              گل باغ و چمنم، قاسم بن الحسنم 

 

فانوسهای اشک 2 – حافظی

متن نوحه ای گشته یکی جسمت با پیرهنت، قاسم - حاج غلامرضا سازگار

ای گشته یکی جسمت با پیرهنت، قاسم
مثـل جگـر بـابـا، صـدپـاره تنـت، قاسم
درّ حسنی قاسم                         فرزند منی قاسم
ای بسته حنا بر کف از خون دل تنگت
پیـراهـن دامـادی بـر تـن زره جنگت
خونین لب خود واکن ماننـد علی اکبر
بر گو به عمـوی خود یک العطش دیگر
درّ حسنی قاسم                        فرزند منی قاسم
ای بلبل من دیشـب، قـرآن به حرم خواندی
چون شد که به موج خون از شور و نوا ماندی
من نعش تـو مـی‌بـردم بـر شـانۀ خود ناگاه
دیـدم کـه بـه استقبـــال، گُـل آوَرَد عبـدالله
درّ حسنی قاسم                         فرزند منی قاسم
گفتـم که پس از بابا ای دسته‌گلِ پرپر
من جای حسن باشم، تو جایِ علی‌اکبر
درّ حسنی قاسم                         فرزند منی قاسم 

 

فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار

متن نوحه نـور چشم پســر حیــدر کــرار منم

نـور چشم پســر حیــدر کــرار منم                    بر حسین بن علی یاور و غمخوار منم
سیزده ساله جوانی که پی یاری دین              سینـه را کـرده سپـر در بـر کفّـار منم
لالـۀ یـاس منـم
قاسم بن الحسنم
یـار و همسنگـر و همـرزمِ علـمـدار حسین                    آنکه با دشمنِ دین است به پیکار منم
چون علی، شیرخدا، خون چکد از شمشیرم              یــار مظلـومم و کـوبنـدۀ اشــرار منم
لالـۀ یـاس منـم
قاسم بن الحسنم
تا سرم ماه صفت بر سر نی جلوه کند                    در ره عشق حسینی سـر و سردار منم
گر تنم زیر سم اسب شود نرم چه غم؟              در ره دوست بدین هدیه سزاوار، منم
لالـۀ یـاس منـم
قاسم بن الحسنم
من که از سوی پدر ارث شهادت دارم                    بـا تمام شهدا همـره و همکـار منم
تشنه‌ام تشنه، ولی تشنۀ دیـدار خدا              سوی معراج شرف بادل خونبار منم
لالـۀ یـاس منـم
قاسم بن الحسنم
این شهادت ز برایم چو عسل شیرین است                    آن که بر کشته‌شدن می‌کند اقرار منم
ای عمو جان دم مـردن مکن از من دوری              با تـو در این سفـر ای قافله‌سالار منم
لالـۀ یـاس منـم
قاسم بن الحسنم

 

فانوسهای اشک 2

متن شعر نوحه در حرم با روی خونین قرص ماه آمد - غلامرضا سازگار

در حرم با روی خونین قرص ماه آمد                  لالـۀ سـرخ حسـن از قتلگـاه آمد
تسلیـت تسلیـت ای بنـی هـاشم
کُشته شد کُشته شد حضرت قاسم
بوی گـل مـی‌‌آید از پیـراهن قاسم                      موج خون جـاری شده از دامن قاسم
کربـلا را داده از خـون آبــرو قاسم              دست و پا زد بر سر دست عمو قاسم
تسلیـت تسلیـت ای بنـی هـاشم
کُشته شد کُشته شد حضرت قاسم    
یا محمّـد یـا علی یا حضرت زهرا                      بی‌پسر شد مجتبی در روز عـاشورا
یـا امام مجتبـی در کربــلا بنــگر              قاسمت خوابیده در همراه علی‌اکبر
تسلیـت تسلیـت ای بنـی هـاشم
کُشته شد کُشته شد حضرت قاسم
بی زره دیـدی چه آمد بـر سـر قاسم                      گشتـه پیـراهـن یکـی بـا پیکـر قاسم
لالـه‌ام پـرپـر شـد و بـوی گلاب آمد              دست و پای قاسمم از خون خضاب آمد
تسلیـت تسلیـت ای بنـی هـاشم
کُشته شد کُشته شد حضرت قاسم

   

فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار

متن نوحه برون آمد از خیام حرم، قاسم بن حسن - رحمت الله صادقی

برون آمد از خیام حرم، قاسم بن حسن چون مهی تابان
شتـابـان آمد بـه نزد عمو، تا ستاند از او رخصت میدان
                      عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم
خوشم گر سر در رهت بدهم، سرفرازم چون بر تو سربازم
به شوق جـان دادن از عشقت،گاهُ می‌سوزم گاهُ می‌سازم
                      عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم
عموجان من غرق در مَحنم، زادۀ حسنم جان نثار توام
سرافـرازم سـرو ایـن چمنـم، ای گـل زهرا بی‌قرار توام
                      عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم
عمو جانم مرگ در ره تو، چون عسل شیرین شد به کام من
ز مینـای عشقـت ای سـاقـی، از کـرم تر کـن جام کام من
                      عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم، ای عمو جانم
   
فانوسهای اشک 2 – رحمت الله صادقی

متن نوحه در خیام حسین ز گریه طوفان شده - سید رضا موید

 قـاسم‌بن‌الحسن عـازم میدان شده
یادگار حسن                         کرده در بر کفن
وای حسین جان، وای حسین جان
پسر فاطمه جان ز برش می‌رود
کـه جگرگوشـۀ برادرش می‌رود
مادرش در فغان                  عمّه‌اش مویه‌کنان
وای حسین جان، وای حسین جان
گل یاس ولایت ز عطش خسته است
قاتلش بهر او حجلۀ خون بسته است
آن مه خوش خصال                شد تنش پایمال
وای حسین جان، وای حسین جان
پایمال ره دوست شده پیکرش
بر سر نی رود در ره قرآن سرش
دین از او سرافراز                      زنده از او نماز
وای حسین جان، وای حسین جان
سیزده سـاله و معلم مکتب است
با خبر از غم شهادتش زینب است
بر عزیز حسن                        زینب اندر محن
وای حسین جان، وای حسین جان
گفت در کام من، مرگ گوارا بود
آری این منطقِ عتـرت زهرا بود
او ز جان دل برید                 تا به جانان رسید
وای حسین جان، وای حسین جان
کربلا مـرکز عشـق شهـادت بود
همه را بر رهش روی ارادت بود
قبلۀ انبیاست                       کعبۀ اولیاست
وای حسین جان، وای حسین جان

فانوسهای اشک 2 – سیّدرضا مؤید

متن نوحه ای بی‌زره، ســرباز در خــون آرمیده - غلامرضا سازگار

ای بی‌زره، ســرباز در خــون آرمیده
کی پیکر پاک تو را در خون کشیده؟
گل باغ حسن                          بگو با من سخن
قاسم شهیدم، قاسم شهیدم
من از امــام مجتبی، شـرمنده هستم
اینگونه دست و پا مزن، بر روی دستم
یاس گلگون شده                   غرقه در خون شده
قاسم شهیدم قاسم شهیدم
با چشم خود، در موج خون، کردم نگاهت
دیـدم کـه خـاک حجله‌گه، شد قتلگاهت
گشته پاره تنت                             مثل پیراهنت
قاسم شهیدم قاسم شهیدم
تو ماهی و زخمت به تن مثل ستاره
مـانند اکبـر، پیکـرت شـد پـاره‌پـاره
عمویت فدایت                                بگریم برایت
قاسم شهیدم، قاسم شهیدم
اهل حرم! قاسم فدا، در راه دین شد
قــرآن پاره‌پـاره‌ام، نقـش زمین شد
زخم تو مشکلم                             داغ تو بر دلم
                    قاسم شهیدم، قاسم شهیدم

           زخم تنت را شویم از اشک دو دیده
جـان عمـو از مـاتمت بر لب رسیده
پیکرت را بـرم                                    در بر اکبرم
قاسم شهیدم قاسم شهیدم

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر ای آنکه غمت شمع شب افروز من است - سید رضا موید

ای آنکه غمت شمع شب افروز من است
اشـک غـم تـو روزی هــر روز من است
نـــذر تـــو و کــربـلا و عـــاشـورایت
آه مـن و نــاله مـن و ســوز من است

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

shمتن نوحه لالۀ پـرپـرم، قـاسم ابـن حسن - غلامرضا سازگار

لالۀ پـرپـرم، قـاسم ابـن حسن
نور چشم ترم، قاسم ابن حسن
تشنـه جان دادی بـر لب دریـا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا
زیـر خنجـر عمـو، را صــدا می‌زنی
پیش چشم عمو دست و پا می‌زنی
مـی‌روی نـــزد مـــادرم زهــــرا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا 
آب غسـل تو خون، زرهت پیرهن
پاره پاره شدی، مثـل قلب حسن
حجله‌گـاهت شـد دامـن صحـرا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا
سورۀ کوچکم شده نقش زمین
آیه آیه شـده از یسـار و یمین
گشته پـامــال لشکــر اعــدا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا
با لب تشنه‌ات، پیش چشم عمو
عسلت در دهـن، شده خون گلو
تــو شدی کشته، من شدم تنها
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا
نخل سبـز حسن، گـل سـرخ حسین
خون تو در گلو، اشک من در دو عین
بــا لـب عطشـان- رفتـــی از دنیــا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا
ای لب تشنه‌ات، مانده از زمزمه
بـر تـو آورده آب، مـادرم فاطمه
بهـــر دیـدارت- آمـــده بـابـا
آه و واویلا، آه و واویلا
آه و واویلا، آه و واویلا

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر آن گـاه که در بستر خـون خفت حسین - سید رضا موید

آن گـاه که در بستر خـون خفت حسین
لبـیـک زد و جـــواب نشنفـت حسیـن
بــانــوی خمیـــده قــامتی را دیـدنـد
می زد به سر و سینه و می گفت: حسین

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه ای گشته زره، بر تن تو پیرهن تو - غلامرضا سازگار

ای گشته زره، بر تن تو پیرهن تو
یا حضرت قاسم یا                         حضرت قاسم
پامال شد از سمّ ستوران، بدن تو
یا حضرت قاسم                         یا حضرت قاسم
        قـرآن حسـن، آیــۀ ایثـــار حسینـی
        بگرفته به کف، جان و خریدار حسینی
        از کـودکـی خـویش گـرفتـار حسینی
        افسوس که صد پاره شد از تیغ تن تو
یا حضرت قاسم                        یا حضرت قاسم
        ای خورده عسل از دم شمشیر شهادت
        ای یـافتـه در مکتـب ایثـــار، ولادت
        بـا آنکه بـود در نفـست روح عبـادت
        لبـریـز ز خـونـاب گلـو شد دهـن تو
یا حضرت قاسم                       یا حضرت قاسم
     افسوس که چون لاله، ز تیغت همه چیدند
     افسـوس! که پهلوی تـو، بـا نیـزه، دریدند
     افسوس! کـه بـر کشتن تـو تیـغ کشیدند
     افسوس! کـه افتـــاد خــزان، در چمن تو
یا حضرت قاسم                         یا حضرت قاسم
       ای کـرده عمـو مثل پدر، گریه برایت
       ای گفته عمو جان عمویت به فدایت
       ای حجله‌گـه شـادی تو، بزم عـزایت
       ای خلعت شادی تـو، بر تن، کفن تو
یا حضرت قاسم                     یا حضرت قاسم
     یک کشتۀ صد پاره‌تن و این همه قاتل
     بر بسمل خونین حسن، ناله کن ای دل
     والله بـوَد بهـــر عمـو داغ تـو مشکـل
     مثل جگــر پــاک حسن شـد بدن تو
یا حضرت قاسم                     یا حضرت قاسم
    سخت است عمو، جسم تو صدچاک ببیند
    رخســار دل آرای تــو، بــر خـاـک ببیند
    آغشتـه بـه خـون، ایـن بـدن پـاک ببیند
    مـانده است سخـن بـر لب شکّـرشکن تو
یا حضرت قاسم                       یا حضرت قاسم

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه پاره‌ پاره شده آیه قرآن حسن یا حسن - غلامرضا سازگار

پـاره‌پـاره شده آیــۀ قـرآن، حسن یا حسن
مانده در زیر پا، شاخۀ ریحان، حسن یا حسن

آل هاشم، گل بیارید                         از دو دیده، خون ببارید

واحسینا، واحسینا، واحسینا، واحسینا

           گشته بی بال و پر، بلبل بستان، حسن یا حسن
           چیـده شـد لالۀ سرخ گلستـان حسن یا حسن

آل هاشم، گل بیارید                         از دو دیده، خون ببارید

              واحسینا، واحسینا، واحسینا، واحسینا
              زرهش پیرهن، جامه خونین کفنش، یا حسن
              بـدنش پـاره‌تر آمده از پیــرهنش، یا حسین

آل هاشم، گل بیارید                         از دو دیده، خون ببارید

واحسینا، واحسینا، واحسینا، واحسینا

خورده قاسم عسل، از دم شمشیر بلا یا حسین

بدنش غـرق خون، در جگرش تیر بلا یا حسین

آل هاشم، گل بیارید                         از دو دیده، خون ببارید

واحسینا، واحسینا، واحسینا، واحسینا

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر هر کس که گریست در عزای تو حسین - سید رضا موید

هر کس که گریست در عزای تو حسین

او را بـرسـد لطف خــدای تـو حسین

در بــاغ بهشت هم بود خانه به دوش

هر کس نــرود بـه کـربلای تو حسین

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه شهید خونین بدنم زره شده پیرهنم - حاج غلامرضا سازگار

شهید خونین بدنم، زره شده پیرهنم
خون گلو: آب وضو، غبار صحرا: کفنم

 

این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم

 

خـون خدا را یـاورم، عباس را هم سنگرم
شور حسین در سرم، روح حسن در بدنم

 

این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم

 

حسین آبروی من، باب من و عموی من
شهـادت آرزوی من، عـاشق نیـزه‌ها تنم

 

این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم

 

حجله‌گهم، خاک زمین، سرم فدای ره دین
ناز کشـم، ز تیــرِکین، بوسه به خنجر بزنم

 

این سر من این بدنم             قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم             قاسم ابن حسنم

 

نیـزه بـه سینه‌ام فــرو، بـرای یاری عمو
خون دل و خون گلو عسل شده در دهنم

 

این سر من این بدنم             قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم             قاسم ابن حسنم

 

حاجت من روا شده، خون دلم حنا شده
شانه به تیغ‌ها شده، زلف شکن در شکنم

 

این سر من این بدنم             قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم              قاسم ابن حسنم

 

جان من و جان عمو، جدا نمی‌شوم از او
 جان من و جان عمو، جدا نمی‌شوم از او

این سر من این بدنم               قاسم ابن حسنم
این سر من این بدنم               قاسم ابن حسنم

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای ماه من که ماهی در خون شناوری - حاج غلامرضا سازگار

ای مـاه من! کـه مـاهی در خــون شنـاوری                  در مـــوج خــون، چقـدر شبـیه پیمبـری
با جسـم چـاک چاک تو شــد امـر، مشتـبه              تــو قـاسمی، عـزیـز دلـم، یا کـه اکبـری؟
اینقدر پیـش چشـم عمـو دسـت و پـا مزن              جان می‌دهی و جان من از دست، می‌بری
مــن بـر تـوام بـه جـای پـدر، تـو برای من              جــای علــی اکبــــر و جـــای بــرادری
مشکل‌گشای مــن شــده بـازوی کـوچکت              انگـــار می‌کنــم کــه تــو عبـاس دیگری
عمــو شــود فـــدات کـه طـاقت نـداشتی              بـــر غــربـت عمـــو بنشینـی و بنگــری
شرح غم من و تو، همین مصرع است و بس              مـن بـاغبـان پیــرم و تـو یـاس پـرپـری
امــــروز، روز غــــربــت آل پیمبـــر است              نبْــوَد روا، مـــــرا بگـــذاری و بگــذری
خـواهی بپایْ خیزی، از این دست و پـا زدن              گــویی هنـوز، بــر مـن مظلـومه یـاوری
«میثم» از این شرارۀ جانْسوز و سوزِ دل
مـرهون عفو و رحمتِ مـا، روز محشری

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه او بود و یک لشکر ولی لشگر چه کردند - غلامرضا سازگار

او بود و یک لشکر، ولی لشگر، چه کردند               با یـاس سـرخ بـاغ پیغمبر، چـه کردند

گـرگـان کـوفـه، جسـم او در بــر گرفتند              بـا هــم گـلاب از آن گــل پرپر گرفتند

بــا سـوز دل زخـم تنـش را تـاب دادند              آن تشنـهْ لب، را از دمِ تیــغ آب دادند

جسمش ز نوک نیزه بـا جوشن یکی شد              پیـراهن خـونین او، بــا تـن یکی شد

«بن‌سعد ازدی» بر تنش زد نیزه از پشت              هر سنگـدل، یکبـار آن شهزاده را کشت

افتــاد، روی خــاک و عمــو را صـدا زد              مــانند مـرغ سـر بـریده دست و پا زد

فــرزنـد زهـرا همچنــان بــاز شکـاری              آمــد بــه بـــالای سـرش با آه و زاری

در دست گلچین، دید یـاس پـرپرش را              می‌خواست، کز پیکر جدا سازد سرش را

بــا تیـغ بر او حمله، چون شیر خدا کرد              دسـت پلیـد آن ستمگـــر را جدا کـرد

لشکــر، بــرای یـــاری او حملـه کردند              آوخ! کــه بـا آن پیکر خونین چه کردند

از میهمــان خـویـش استقبــال کـردند              قــرآن ثـــاراللـه را پــامــال کـردنـد

با آنکه بر هر داغ، داغ دیگرش بود
این داغ دل، تکرار داغ اکبرش بود

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای اهل کوفه من یتیم مجتبایم - حاج غلامرضا سازگار

ای اهل کوفه! من یتیم مجتبایم              دامـاد بــزم خــون، بـه دشـت کـربلایم

مــرغ دلم، بهــر شهـادت، می‌زند بـال              مـرد جهـادم، گــرچه دارم، سیـزده سال

فـرزند پیغمبر در این صحرا غریب است              بالله! عرب را، کشتن مهمان، عجیب است

ای شمـر دون بــر حـرمت ما پا نهادی              ای ابـن سعـد آیــا بـه اسبت، آب دادی

فرزند زهـرا تشنه لـب، اسب تو سیراب              اسب تو سیراب است و اصغر رفته از تاب

اسب تـو سیـراب و زنــد در خیمـه ناله              از تشنگی، هم شیرخواره، هـم سـه ساله

اسب تو هر دم می‌برد، از آب، حظّی
چون ماهی کوچک، کند اصغر تلظی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر ما را شرف و شهادت و شیدایی است - سید رضا موید

ما را شرف و شهادت و شیدایی است
ما را شرف و شهادت و شیدایی است
در کــار حسیــن عــالمی حیــرانند
زیرا که حسین کارش استثنایی است

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه از زخم تیغت از عسل خوشتر عمو جان - غلامرضا سازگار

از زخم تیغت، از عسل خوشتر، عمو جان             ای آرزویم، بـر تو تـرک سـر، عمو جان

دادی ز لطـف و مـرحمت، اذن قتــالم              اینـک! حـلالم کن، حلالم کتن، حلالم

شمشیـرهـا و نیزه‌ها، چشـم انتظـارند              تـا بــر روی زخم دلـم مـرهـم گذارند

عمــری سـراپـا شعلـۀ جـانسوز بـودم              من سیـزده سال عـاشق امـروز بـودم

کم آه خـود را، سـدّ راهم کن، عمو جان              مثــل علـی اکبــر نگاهم کن عموجان

نیش هزاران خار و یک لاله کـه دیده؟!              یک لشکر و یک سیزده ساله که دیده

تقــدیم کـردم بـر سنـان‌ها، سینـه‌ام را              کـردم نشــان سنـگ‌هــا، آیینـه‌ام را

قـاتل بگو بیـرون کنـد، پیـراهنم را
تا حلقه‌حلقه، چون زره سازد، تنم را

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای عـارضت خــرم‌تر از بـرگ گل یاس - غلامرضا سازگار

ای عـارضت، خــرم‌تر از بـرگ گل یاس                         وی بر لب خشک تو گریان، چشم عبّاس

دامــاد بــزم خـون، بـه دشت کربلایی              هـم مصطفـا، هم مـرتضا، هم مجتبایی

داری در آغــوش عمـو، بــوی حسن را              حُسن حَسن، خُلق حَسن، خوی حَسن را

کـوثـر، گـریبـانْچـاکِ اشک دیــدۀ تـو              روح مسیحــا، در لــب خشکیـــدۀ تـو

قربـانـی مـن! رو بـه قـربـانگـاه بـردی              جـان عمــو را بــا خــودت همراه بردی

اکنون که جانت را به جانان، وقف، کردم              بگـــذار تـا جـای حسـن دورت بگــردم

زلفت کمند و نیزه قـد، مژگان شـده تیر              جسمت، زرۀ قلبت سپــر، ابروت شمشیر

آهستـه بگــذر، از بـــرم ای مــاهپاره              تـا بنگـرم بــر قـــدّ و بـــالایت دوبـاره

سخت است کز لعل لبت شرمنده باشم              تـو کشتـۀ من بـاشی و من زنـده بـاشم

از خیمه تا مقتل شتابان می‌روی سخت              در حجلـۀ خـون می‌روی یـا حجلۀ بخت

از بس‌که از شوق شهادت، شاد گشتی
حـس می‌کنی در کـربلا دامـاد گشتی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر عطش افتـاده بـه جـانـم جگــرم می سوزد - سید رضا موید

عطش افتـاده بـه جـانـم جگــرم می سوزد
هستـی ام ز آتـش غـم ها بـه برم می سوزد
در من از سوز عطش تاب سخن گفتن نیست
دهنم خشـک و دلـم خـون، جگرم می سوزد
عطش و داغ دل و تـابش خـورشید و سلاح
آتشـی هست کـه پـا تـا بـه سرم می سوزد
بــاغبـانم مــن و افســوس کـه از بـی آبی
هـر گـل و غنچـه به پیـش نظـرم می سوزد
بـاغ آتــش زده را مــانـم کـز هـر طــرفی
هـم گلـم، هم شجـرم، هم ثمـرم می سـوزد
جگـر از داغ جگـر گـوشه من خـونین است
بـصــرم از غــم نــــور بـصــرم می سوزد
گـریـه دختــرکـم بــر جگـــرم آتـــش زد
نـــالــه اصـغـــر من بیشتــرم مـی سوزد
نخـلـه عصمتـم و بــرگ و بـــرم را زده اند
طـایـر قــدسـی ام و بـال و پـرم می سوزد
اکبـرم آب ز مـن خـواهد و میسـورم نیست
جگـر سـوخته ام بـــر پســـرم می ســوزد
خصم گفتـا کـه مـرا می کشـد از بغض علی
دل در ایـن حـال بـه حـال پـدرم می سوزد
ای "مــؤید" اگـر ایـن گـونـه پـریشانم من
عطش افتــاده بـه جـانـم جگـرم می سوزد

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه ثمر ریاض دل علی - غلامرضا سازگار

ثمــــر ریـــاضِ دل علـــی، دُر فـــاطمه، گهــرِ حسن

بـه رسول، قطعـه‌ای از جگر، بــه حسین، پـاره‌ای از بدن

به دو لب عقیق- یمن یمن، به دو طره مشک- ختن ختن
                                          رخ او چراغ بهشت دل قد او قیامت کربلا

شهـدا بـه وادی سـرخ لا، شده خـم بـه عـرض ارادتش

سـر و دست و تن سپر بلا، یـمِ خـون، بهشت شهادتش

مه و سال و هفته و روز و شب، همه لحظه‌های ولادتش
                               زده خیمه در یم سرخ خون، شده مردِ سنگرِ ابتلا

گــل سرخ بـاغ محمّـدی، شکفد ز باغ جمال او

صلوات خالق ذوالمنن، بـه خصال او بـه کمال او

بـه بـراق وهم بگو مپـر نـرسی بـه اوج کمال او
                                      که گرفته جلوه جلال او ز جلال حضرت کبریا

ثمرِ حسن! کـه هماره دل به حسینِ فاطمه بسته‌ای

تـو همـای قلــه خونی و به دل شکسته نشسته‌ای

به شـتاب می‌روی از حرم تو که بند کفش نبسته‌ای
                                   زرهت به تن شده پیرهن، بدنت شده سپر بلا

تو طواف دور عمو کنی، ملکوت گـرم طـواف تو

نگه حسین به قامت و نگه حسن به مصاف تو

دل عمه و جگر عمو شده شمـع بـزم مصاف تو
                      که شود خضاب به مقتلت، ز حنای خون سر و دست و پا

بــه عمـو و عمه نظـاره کـن، شـده در قفـای تـو نوحه‌گر

دو طرف فرات و دوسو سپه،دولب تو خشک‌ ودو دیده تر

نـه به تن زره نه به کـف سپر نه بـه سـر کلـه نه کفن به‌بر
                                          زره تو زخم تنت شود ز هجوم نیزه و تیرها

تـو شهیـد عـرصـۀ کـربلا، تـو حسین را علی‌اکبری

عمـویت بــه جای پدر به تو،تو براو به جای برادری

چه شود به پیکر نازکت؟ که میاـن این همه لشکری
                                     علی اکبرِ دگرِ عمو ز چه رو شدی ز عمو جدا؟

تو روی به جانب مقتل و، دل یک حرم به قفای تو

سپهنـد منتظـرت ولـی، حـرم است بـزمِ عـزای تو

نگهی به«میثم»خسته دل که بوَد قصیده سرای تو
                                   به امید آنکه شفیع او، شوی از کرم به صف جزا

 

فانوسهای اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن شعر نوحه سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم - غلامرضا سازگار

من گل باغ محمد قمر فاطمه‌ام
                                              سیزده ساله یتیم پسر فاطمه‌ام

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

سپرم سینه خونین زرهم پیرهنم
                                               آبم از خون گلو خاک بیابان کفنم

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

تن صد پارۀ من باغ گل یاس علی است
                                   بازوی کوچک من بازوی عباس علی است

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

دوست دارم که سرم در ره قرآن شکند
                                           استخوان تنم از سمّ ستوران شکند

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

دوست دارم که خورم آب زخوناب گلو
                                             پدرم کرده وصیت که شوم یار عمو

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

دوست دارم که شود پیش دو چشم تر او
                                           بدنم غرقه به خون مثل علی اکبر او

سرو خونین بدنم قاسم ابن الحسنم

 

فانوسهای اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن شعر ای مُـحـرمــانِ مَحـــرم، بــار سفـر ببندیـد - سید رضا موید

ای مُـحـرمــانِ مَحـــرم، بــار سفـر ببندیـد      احــرام حــج خـــونین بـار دگـــر ببندید
من خـود خلیـل عشـق و چـاووش کــربلایم                      چــاووش کـــربـلا را بـــار سـفــر ببندید
عشـق خـدای خــوانـد مـا را بـه حـجّ بـرتـر         دامـــان عشقـبـازی نـک بـر کمــر ببندید
ما را رضای جانان اصل است و غیر از این فرع         از آن چـه او نخـواهـد بــاید نظــر ببندید
بـر پـرده هـای محمـل آیـات خـون نویسید         بــر گــردن شتـرهـا زنــگ خـطـر ببندید
درحِجـره هـای جنـت مـاییم و لعـل حـوران         از حجر دل بگیـریـد چشـم از حَجَـر ببندید
هـر کـس شهیـد بـاشـد جـاوید زنـده بـاشد         بـا پنـجـه شهــادت بــر مــرگ در ببندید
در پیش تیغ و پیکان جـان را بـه کف بگیرید         وز سـوز تشنـه کـامـی دل در شــرر ببندید
بــر مـــوج آب دریــا داغ عـطـش گـذاریـد         وز داغ نـــوجــوانــان زخـم جگـر ببندید
ای دختـــران معـصـــوم دل از پـدر بِبُـرّیـد         وی مـادران مظـلـوم چشـم از پسر ببندید
عبــاس و اکـبــر مـن در گــرد خـواهـر من          بــر هـر کـه جــز محـارم راه نظـر ببندید
تقدیر ما "مؤید" باشد چو در شهادت
هرگز نمی تـوانید دست قـدر ببندید

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه زیباترین گل در چمن در یتیم کربلا - جعفر رسول زاده

زیباترین گل در چمن

درّ یـتیــم کـــربـلا

نسیــم صبــح آرزو                        آئینۀ حسـنِ حسن

مست می قالوا بلی

عـزیــز عمّه و عمـو

ای نوجوان کربلا  یا قاسم بن المجتبی

آئینـه ولایـت اسـت

از خیمه آید مثل ماه

چه قامتی چه قامتی                      دسته گل محبّت است

عمـو کنـد بــر او نگاه

چـه قــامتِ قیــامتی

ای نوجوان کربلا  یا قاسم بن المجتبی

این نوگل خوش ‌رنگ‌ و بو

یا رب چه زیبـا منظر است

لالــه ز بـــــرگ یــاسم                   روح است و ریحان عمو

او مجتبایـی دیگر است

پـوشیده قـاسم در کفن

ای نوجوان کربلا  یا قاسم بن المجتبی

با شوق احلی من عسل

اذن شهـادت بــر لبش

لشگر به کین آماده شد                    عمـو گـرفتش در بغل

گرید چو بـاران زینبش

گلگلون تن شهزاده شد

ای نوجوان کربلا  یا قاسم بن المجتبی

فانوسهای اشک 1 - جعفر رسول زاده (آشفته)

متن شعر سلام مـا بـه شهیدی کـه عشـق زنده اوست - سید رضا موید

سلام مـا بـه شهیدی کـه عشـق زنده اوست
کسیکه خون خدایش دویده در رگ و پوست
سـلام ذات خـدا و آن چــه آفــریــده خدا
بـر او کـه آبـروی خلق ها بـه خون هموست
سلام مـا بـه شهیـدی کـه سیـدالشهداسـت
خـدا جــلال و علی صـولت و محمد خوست
مـلائـک از ســر هــر مــو کنـنـد تمجیدش
که حمد و شکر خدایش روان ز هر سر موست
تمـام هستـی مــن یـــا حسیـن می گویند
نه من، خدای هـم از او نـداشت بهتر دوست
ز زخـم حنجـره خــون چکــان و عطشانش
بـلــنـد زمــــزمــه لا الــــه الّا هــوسـت
عــزیــز فــاطـمـه را آه کــز قـفــا کشـتند
نه بس بـه تیـغ بـه انـواع قتـل هـا کشتند

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه همـه دلها اسیر آن زلف پرشکن بود - جعفر رسول زاده

همـه دل‌هـا اسیـر آن زلف پرشکن بود
یوسف حسن دلها قاسم بن الحسن بود

آرام دلها    شد خط و خالش                     تبارک الّه    بر آن جمالش

 

دل تنـگش بــرای شهـادت آرزو داشت
از بهار ولایت چون لاله رنگ و بو داشت

سرو بلند        قامت قیامت                 بدرقۀ او     عشق و سلامت

 

اذن میدان گرفت از عمو به صد بهانه
به ادب دست او را زد بوسه شد روانه

آمد به میدان     آزاده قاسم         بر مرگ شیرین       دل‌داده قاسم

نعره زد بر سپاه دشمن نامسلمان
که من از مجتبایم سیّد اهل قرآن

حسینی‌ام من      به دین و آئین       سلام حق باد     به آل یاسین

 

وارث قهرمـان جنگ جمل صلا زد
دشمنان را به خاک مذلّت و بلا زد 

ناگه گرفتند    او را به شمشیر       گفت ای عموجان    بیا که شد دیر

 

حسین آمد کنارش دید از فرس فتاده
لاله‌اش گشته پامال گل از نفس فتاده

دل عمو سوخت       به ماتم او            به صبر و داغ و       عمر کم او

فانوسهای اشک 1 - جعفر رسول زاده (آشفته)

متن نوحه ای گل لاله‌ من سیزده ساله‌ من - علی انسانی

ای گل لاله‌ی من           سیزده ساله‌ی من
مـی‌روی و بِـرَوَد           بر فلک ناله‌ی من

آسمان ابری و اشک دل من باران‌ست

در کـف مـادر تــو آینـه و قـرآن‌ست

                                              مرحبا قاسم من

 

هـم تو امیّـد منی           هـم یتیم حسنی
از چه با رفتن خود           دل من می‌شکنی

مرو ای گل که خزان موسم گل ریزان‌ست

در کــف مــادر تــو آینـه و قـــرآن‌ست

                                          مرحبا قاسم من

 

هم زیادست عدو        هم غریب‌ست عمو
گل من لب بگشا        به خسان رو تو بگو

پسر فاطمه آخر به شما مهمان‌ست
در کـف مادر تو آینـه و قـرآن‌ست

                                          مرحبا قاسم من

 

فانوسهای اشک 1- علی انسانی

متن شعر اسیــر عـشـق تــوام بـر ولای تـو سوگنـد - سید رضا موید

اسیــر عـشـق تــوام بـر ولای تـو سوگنـد         خـدای عشـق منـی بـر خـدای تو سوگند
شهیـد و شـاهـد پـاینده زمـــان هــایـی         به هـر زبـان کـه ستـاید ثنـای تو سوگند
تـویی حسین و خـدا بـر تــو افتـخـار کند                       به اشک و آه تو در سجده های تو سوگند
بـه اوج معـرفتت فهـم هیـچ کـس نـرسد         بــه وادی عــرفـات و دعـای تـو سوگند
مرا ز عشق تو یک لحظه هم جدایی نیست         به جسم بی کفن و سـر جـدای تو سوگند
دمیــده از ســر خـاکت نهـال دیـن خـدا          به خـون پـاک تـو و خـونبهای تو سوگند
به آن قـلـم کـه نـویسد فضیلت تـو قسم    
به آن زبــان کـه ستــاید ثنای تو سوگند
چه هسـت معنـی والشمس و آیـه واللیل                   به روی و موی تو خورده خدای تو سوگند
تمـــام آبـــروی انبـیــا ز درگــه تـوست         به خـاک پـای تــو و کــربلای تو سوگند
سـر از کمنـد ولای تــو بـر نمی تابم
به بوسه ای که گرفتم ز پای تو سوگند

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه ترکی ای سـرو چمـن قاسم - هادی اردبیلی

ای سـرو چمـن قاسم

آچ قانلی گوزون یاتما                       آهـوی خُتـن قاسم

دلبنـد حسـن قاسم

چالما چوخ شهپرتک یورقون قولوی
خیمــه ده گـوزلیـور زینـب یولـوی

عمـرون باشا تـز چاتـدی من بی‌کسی آغلاتدی

فکریمده سنون عمرون آی سانکه چخوب باتدی

یا بیـر گلیدون عشقـون گل صـاحبینه سـاتدی
                              باتدی یاسا هجرونده گلزار و چمن قاسم

 

کیم آلدی سنی مندن قان ایچره بله سالـدی

ای آینــۀ تقـــوا کیــم داشـه سنی چالدی

بیچـاره ننــون دائـم هجرونـده ملـر قالدی
                            تا وار نفسی آغلار هر اوغلی ئولن قاسم

 

ئوپدوقجه ئورک دویمور چشمن خماروندن

قانـون سوزولور سـو تک تپراقـه عُذاروندن

آلاّم حسنون عطرین جـان اوسته کناروندن
                            فریاده گلوب آغلار قارداشیم حسن قاسم

آغلار گوزلین سسلـر معنـاده بـالام لای‌لای

طوفاندا باتـان قانلی دریـاده بـالام لای‌لای

آغلور باشون اوستونده زهراده بالام لای‌لای
                          یاس دوتماقا جنّتدن وار چوخلی گلن قاسم

دنیـای فنـا داشین باشونـدن عـجب آتـدون

قانه بویانـوب گتـدون ئـوز مقصدوه چاتدون

ظلمت گئجه‌ده آی‌تک چخدون ولی‌تز باتدون
                               رُخساری قزل قاندان ای پرده‌لنن قاسم

جسموندن ئوپوب مین‌یول- گه نیزه گهی‌خنجر

جسمـون ایـاق آلتنـدا - گل‌لـرتک اولـوب پرپر

احـوالــوه وار حـقّــی – گلشنــده سـولا گُللـر
                            یرده بورونوب جسمون قانونله کفن قاسم

بیر حـاله دوشوبسن ای پـرپـر داغیلان لاله

هر یاپراقون اوستونده قاندان دوزولوب ژاله

انصافی اولان سـالماز هیـچ لاله‌نی بـو حاله
                                    گویا اَزیلوب یرده یاقوت یَمن قاسم

 

کربلا زمزمه سی - هادی اردبیلی

متن نوحه ترکی ای کـربلانون تشنه لب قربانی قاسم - غفاری اردبیلی

زبان حال امام در بالین حضرت قاسم علیه السلام

 

ای کـربلانون تشنه لب قربانی قاسم
صحرای عشقین یاره‌لی طرلانی قاسم

یاتما یارالی دور گیدک                زهرا مارالی دور گیدک

ای وای عزیزیم- لای لای عزیزیم

 

ای وای بُولوبدی بـاشوی خنجر عزیزیم
جسمون اولوبدی گل کیمی پرپر عزیزیم

گَل سینمـون اوستون ایله بستر عزیزیم
                                 لای‌لای دیوم یات آغلادوم زهرانی قاسم

یاتما یارالی ...

 

گوزدن آخان مرجان‌لاری زهرایه سای ‌ویر
قلبیم سینقدی سسلینده بـاری هـای ویر

قانلی دوداقـوندان منه بیر بوسه پای ویر
                                 اولسون او بوسه اکبرین احسانی قاسم

یاتما یارالی ...

 

سینونـده اوخـلار یاره‌سی کندویه بنزر
چشمان مَستون نـرگس جـادویه بنزر

قـاشـلارون امّــا خنجـر هِنـدویه بنزر
                                   تحت الحمایه ساخلیوب مژگانی قاسم

یاتما یارالی ...

 

تنـگ ایـلـدون میـدانــی اَرذل اشقیـایه
دیـن رســول اللّهــه قانـون ووردی پایه

قرآنــی تضمیــن ایلــدون سـن آیه آیه
                                           پاینده قانون ایلدی قرآنی قاسم

یاتما یارالی ...

 

شاهنشهین اُردوده قلبین غم سیخاندا
فخـر ایلیـر افسرلری فاتــح چیخانـدا

باشیـم اوجالـدی ازرقی آتـدان یخاندا
                                      ای مجتبانون قهرمان اصلانی قاسم

یاتما یارالی ...

 

کربلا زمزمه سی - غفاری اردبیلی

متن نوحه ترکی آلوبدور دوره‌می لشگر منه امداد ایدن یوخدور

استمداد حضرت قاسم ابن الحسن علیه السلام

 

آلوبدور دوره‌می لشگر منه امداد ایدن یوخدور
اولوبدور پیکریم پـرپر منه امداد ایدن یوخدور

عمو عمو عمو حسین جان

 

کسیلدی طاقت وصبریم یامان درده دچـار اولـدوم
گـوزل آهـو کیمـی صیّـاد بی‌رحمـه شـکار اولـدوم

یخلـدوم زینیــدن قانلـی تـرابــه زخمـدار اولدوم
                              ویرولاّر نیزه و خنجر منه امداد ایدن یوخدور

یخلدیم قانلی تپراقه یارام چوخ دوشموشم دلدن
عمــو گَل تـازه دامـادون قوتـار چنـگال قاتلـدن

اگـر سن گلمسـون قورتارمارام مـولا بو مشکلدن
                         وجودیم قاندی سرتاسر منه امداد ایدن یوخدور

ائشیتدی خیمه‌دن شاه جهان سسلندی جان گلدیم
دیمـه بی‌ یــاورم ایتمـه یـوزه اشگـون روان گلدیم

داخی الـدن گیدوبـدور طـاقتیم قـدی کمان گلدیم
                        ائشیتدی ناگران سسلر منه امداد ایدن یوخدور

اَسـوب باد ستم بیربیر گُل حق ظلمیله سولسون
مناده آز قالوبــدور گوزلـریم القانیلــن دولسون

عمو گَل قویما یرده قانلی نعشیم پایمال اولسون
                       سنی قانلی گوزوم گوزلر منه امداد ایدن یوخدور

 

کربلا زمزمه سی - نوازی

متن نوحه ترکی ای جمـاعت قاسم رزم آور نورچشم مصطفی و حیدرم

رجز و شهامت حضرت قاسم ابن الحسن علیه السلام

 

ای جمـاعت قاسـم رزم آور
نورچشم مصطفی و حیدرم

سربازیَم حسینون                    جانبازیَم حسینون

مفخر خلقتدی لشگر ابجدیم
جنگـوزه اوزگـه خیاله گلمدیم

اعتلای دیندی عالی مقصدیم

فاتحم گر من ئولم یا ئولدورم

رهبریم یوخدی او رهبردن صورا
یـاوریم یـوخ حَیّ داوردن صورا
نیلــورم دنیـانـی اکبـردن صورا

فُـرقتینـدن سینـه‌سـی پـرآذرم

قلـب دهــری آهیمیلـه دَلمیـشم
درد وغمدن هاردا من دینجلمیشم
جنـگـوزه الان زِرَه سیــزگلمیـشـم

جـان نثـــار مـکتـب پیغمبـــرم

سِنّیم آزدی گرچه عشقون پیریَم
شیر هیجا اوغلی جنگون شیریَم
دیـن اسلامیـن ایتی شمشیریم

گلمیشم دهره شجاعت گوسترم

عمرومــون الان دَم حسّاسیـدی
خـرمن کفـره قـلنجیـم داسیدی
چون منه جنگ اورگدن عبّاسیدی

مین بِلـه اشـراریدن بـاک ایتمرم

 

کربلا زمزمه سی - ثاقب

متن شعر ی شهیدان شمع روشن، عود در مجمر کنید - حاج غلامرضا سازگار

ای شهیدان شمع روشن، عود در مجمر کنید                        عمــه ســــادات از شـام آمده، باور کنید
بــا گلاب اشک خــود آیید بهــــر پیشباز              شستشو از چهـره او گرد و خـاکستر کنید
کـــوثر زهـــرا ز صحــرای اســـارت آمده              جــای گــل با هم نثارش سوره کوثر کنید
تــا گــل ســرخِ «مبــارک باد» بر لیلا برید              خلعت نـو بـر تـن پـــاک علی‌اکبـر کنید
سینــه‌ای پــر شیـر از خون دل آورده رباب              گــریه بـــر لبخندِ خونین علی‌اصغـر کنید
لالـــه‌های پـــرپــر ام‌البنین، زهــرا رسید              در پـــیِ عبـــاس، استقبـال از مادر کنید
ام‌کلثــــوم از سفــر آورده رو در علقمـــه              لحظه‌ای دلجویی ازآن مهربان خواهر کنید
همـــره زینب بــه ســـوی قتلگاه آرید رو              گـریه بـر آن خواهر و آن پیکرِ بی‌سـر کنید
تـا سکینـه چشـم نگشاید به سوی قتلگاه              خویش را ســدّ ره آن نــازنین دختر کنید
طایـران خسته اینجا نیست دیگر کعب نی              نـــاله و فــریاد بر خاک شهیدان سر کنید
این شما، این کـربلا، این علقمه، این قتلگاه              ســـرزمین نینـــوا را صحنـه محشر کنید
بــا وضــوی اشــک رو آرید سـوی قتلگاه              سجده بر زخمِ تنِ آن غرقه خون پیکر کنید
ای ملایک تا قیامت رود رود و بحر بحر
اشـک «میثـم» را نثــار آل پیغمبر کنید

دو دریا اشک 2 -غلامرضا سازگار
 

متن شعر نوحه یوسف گل پیرهنم قاسم - حاج غلامرضا سازگار

یـوسف گل پیــرهنم قاسم                      کشـته خونین بــدنم قـاسم

لاله سـرخ حسنـم قـاسم

جان عمو جانت شود به قربانت

 

شرمنـده‌ام از لب عطشانت                      گریه کنم بـه چشم گریانت

یا بـه تن و زخم فـراوانت

جان عمو جانت شود به قربانت

 

دیـده گشا گریـه بـرایم کن                      با دل بشکسته دعــایم کـن

بـار دگـر عمو صدایم کن

جان عمو جانت شود به قربانت 

 

ز خـون بـه چهره آبرو داری                     شهـد شهـادت بـه گلو داری

زمـزمۀ عمـو عمــو داری

جان عمو جانت شود به قربانت

 

ای زرهـت پیـرهنت قــاسم                      کشته مـرا زخـم تنت قـاسم

خلعت شادی کفنت قاسم

جان عمو جانت شود به قربانت

 

تا که بـه گردن کفنت کردم                      یـاد جراحات تنـت کـردم

گریه به زخم بدنت کردم

جان عمو جانت شود به قربانت

 

تو پسـرِ بـرادرم بــودی                      نور دو چشمانِ ترم بـودی

مثـل علی‌اکبرم بـودی

جان عمو جانت شود به قربانت

 

دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار
 

متن نوحه لاله بیارید از حرم ای بنی هاشم - غلامرضا سازگار

لاله بیارید از حرم ای بنی هاشم!                      بعد علی‌اکبرم کشته شد قاسم
واویلتا واویلتا آه و واویلا
یاسمن سرخ حسن در حرم آمد                      صـد پاره مثـلِ پیکرِ اکبرم آمد
واویلتا واویلتا آه و واویلا
لالۀ پرپر شده در چمنم قاسم!                      قرآن پاره پارۀ حسنم قاسم! 
واویلتا واویلتا آه و واویلا
ای بی‌زره سرباز من چشم خود وا کن                       بـرای غربت عمـو ناله بر پا کن
واویلتا واویلتا آه و واویلا
تـو بهر من مثل علی‌اکبرم بودی                      بعد از برادرم حسن، پسرم بودی
واویلتا واویلتا آه و واویلا
لب تشنه دست و پا زدی بر روی دستم                      خـیز و بزن مرا صدا من عمو هستم
واویلتا واویلتا آه و واویلا
آب از عمو کردی طلب، تشنه جان دادی                      من گریه کردم تا تو از نفس افتادی
واویلتا واویلتا آه و واویلا

 دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار

متن شعر ای کـویـرِ خشـکِ از خـون لالـه گون - حاج غلامرضا سازگار

ای کـویـرِ خشـکِ از خـون لالـه گون
کــوه هــا و دره هــا و سنــگ هـا 
این گـلان ســرخِ پـــرپــر کیستند؟
صحنـه صحنــه گـل به صحرا ریخته 
نــالـه هــا چــون آتـش افـروخـته 
تشنگــان را اشـک هــا آتـش شـده
سوخـتـه در زخِـــم دل هــا، تیـرها 
ریختـه بـــاران اشـــکِ فـــاطـمـه 
بلبـلان خـوابـیــده زیـــر خـــارهـا 
گـوش هــا چــون قلـب ثارالله چاک 
عــابــدیـن در آتــش تـب سـوخته 
خفتـــه در خـــون، آفـتـاب علقمـه 
پیــکر بـی دسـت سقـا، چـاک چاک
قــاتــلان در خیــمـه آب آورده انـد 
شیــر در پسـتــان مـــادر سـوختـه
تیـرها از حنجـرش خـون خـورده اند
دختــــرانِ داغـــــدار فـــاطمـــه 
خـوابگــاه غنــچـۀ پــرپـر کجاست؟ 
عقـــده را از قـلــب مـــادر وا کنیـد
دم به دم از صخـره ها خیـزد خـروش
روز و شب جـاری است از چشـم همه 
مرغ شـب! آرام، یـک دم گـوش شـو
بشنو آن مظلـومـه گـوید بـا حسیـن
مصحـفِ در خــاک و خـون آمیختـه
ای دلـت لبـــریـــزِ داغ لالــه هـــا
طایـرِ در مــوج خــون پـــرپــر زده 
کـی زده نیــزه بــه قلبــت از جفـا؟
ای چـراغ مهــر و مــه در مشت تـو 
شاخــۀ یــاست کجـا افتـاده است؟
غم مخـور صــاحـبﹾ لـوای تـو منـم 
یـوسف از چنـگ گـرگان، چنگ چنگ
آفـتـابی کــه دو جـا بخشیـده نــور
                    ای شـب تـاریـک، ای صحـرای خـون
شــاهــد پیـکــار نــام و ننـگ هــا
این بــدن هــای مطـهـــر کیـستند؟
روی هـر گــل اشـک زهــرا ریخــتـه
خیمه ها چـون سینــه هـای سـوخته
آب هــا در مشــک هــا آتـش شـده 
شـرمـگیـن از فـاطمـه، شمشـیـرهــا
در مسـیـــر قتلـگـــاه و عـلــقـمــه 
داده جـان از تـرس دشمـن بـــارهــا
اشک ها از چهـره هـا خون کرده پـاک
در کـنــارش جــان زینــب سـوختــه
زائــر او هــم عـلــی، هــم فــاطمــه 
مشـک و دست و پرچم، افتاده به خاک 
شعـلـه بــر قلــب ربــــاب آورده انـد
آب بــر لـب هــای اصغــر ســوختـه
مهـد نـازش را بــه غــارت بـــرده اند
داغ روی داغ بـــر قـــلــب هــمــه 
پشت خیمه تـربت اصـغـر کجـاست؟
قـبــر اصـغــر را بـــر او پیــدا کنیـد
لحظه ای این خون نمی افتد به جوش 
خـــون ثـــارالله و اشــک فــاطـمـه
بــا نــوای فــاطمه خــامــوش شـو
واحســینــا واحســیـنــا واحـسیـن
سـوره ســوره آیــه هـایــت ریخـتـه
ای به قطــره قَطـره خـونـت، نـاله ها
زخم هــایـت خنــده بـــر مــادر زده
کـی جـدا کــرده ســرت را از قــفــا؟ 
گو چـه شـد انگشتـر و انگـشـت تـو؟
دسـت عبّـاسـت کجـا افتــاده است؟
پـــاســدار خیمــه هــای تــو منــم
لالـه بـاران گشتـه از شمشیــر و سنگ
هــم بـه مقتـل، هـم بـه دامـانِ تنـور
سوز تو در بیت بیتِ میثم است
عالم ار سوزد به پای آن کم است

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه عمر ما بعـد تـو چون بسمل بی‌بال گذشت - حاج غلامرضا سازگار

عمر ما بعـد تـو چون بسمل بی‌بال گذشت
نه چهل روز که هر لحظه چهل سال گذشت
آمدم با تو بگـویم بــه چـه احـوال گذشت
همه جا بر من، چـون گوشۀ گـودال گذشت
  کاش آن دم که ز نعش تو جدا گردیم
عـوض تو سر خود را سر نی می‌دیدم 
از زمــانی که جدا گشت ز پیکـر سـر تو
مـاند جـای سـم اسبـان به روی پیکر تو
کعب نی داشت به کف قاتل بد اختر تـو
تـن آزردۀ مـن شـد سپــر دختـــر تـو
                           مـادرت فاطمـه را گوشۀ مقتل دیـدم
                           تو نـالـۀ وای حسینــای ورا بشنیـدم
دیدم از حنجر صدچاک دعایم کردی
سـر خـود را سـر نی راهنمایم کردی
گـاه از گــوشۀ گـودال صدایم کردی
گـاه بر نـوک سنان گـریه برایم کردی
                          بی‌تو از مقتــل خون رو به حرم آوردم
                          سر خونین تـو را بـر سـر نی گم کردم 
سـر تـو گم شدو بی‌روی تـو سر کردم من
دیگـر از بـودن خـود صـرف‌نظر کردم من
روز رفت و شب خود بی‌تو سحر کردم من
ظهــر فـردا به سوی کوفه سفر کردم من
                        این دو روزی که ز دیـدار تو بودم محروم
                        ذکـر من بـود فقـط وای حسیـن مظلوم
بود کوه غم تو همچو علم بر دوشم
غم گرفتی عوض فاطمه در آغوشم
تاصدای تورسید ازسر نی بر گوشم
کرد آوای تو از نوک سنان خاموشم
                        خواندی و با نفست شعلۀ آهـم کردی
                        اشـک‌ریـزان ز سـر نیـزه نگـاهم کردی
باز پـروانه شــدم دور سـرت گردیدم
بـا نگـه مـرهم زخـم جگرت گردیدم
از همان پای سرت همسفرت گردیدم
عاشق صـادق مــوج خطرت گردیدم
                        اهل هر شهر اهانت به مقامم کردند
                        بـا ســرت وارد دروازۀ شــامـم کرد
چه بگویم که چه در شام کشیدیم حسین
گـام گـام از همه دشنـام شنیدیم حسین
سر هـر کـوچه و بـازار رسیــدیم حسین
غیر شادی و کف و خنده ندیدیم حسین
                     شامیان چنگ و نی و تار و دهل آوردند
                     هیجده سـر عـوض شاخـۀ گل آوردند
بـانگ تبریک به دور سر تو سر دادند
نسبت کفــر بـه اولاد پیمبـــر دادند
نتوان گفت که دشنام به حیدر دادند
سر هر کـوچه بـه مـا زجر مکرر دادند
                    جگـرم را چـــو تـــن زخمی تو آزردند
                    دست بستـه به سوی بزم شرابم بردند 
در کنــــار سر تـو اشک فشانـدم دیدی
خصم چون مادر تو فاطمه خواندم دیدی
خصم را سخت به تحقیر کشاندم دیدی
بـر همـه خلق پیـام تــو رساندم دیدی
                    پــای قرآن دل انگیز تـو ای خون خدا
                    بر رخش سخت زدم سیلـی یابن الطقا
شام با آن همه بیداد اسیرت گردید
پسر هنـد جگـرخوار حقیرت گردید
نوبت سلطنت طفل صغیرت گردید
تا صف حشر به ویرانه سفیرت گرید
                          تا ابد طفل یتیم تو نمایندۀ توست
                          این نماینده پیـام‌آور آیندۀ توست
حـال در کوی تـو رو بار دگر آوردم
بــر تو از کوفه و از شام خبر آوردم
پـرچم صبـر بـه همـراه ظفر آوردم
داغ جای گل و ریحان ز سفر آوردم
                       دیدی از نیزه چه ها برسرما می‌آمد
                       کعب نی بود که بر پیکر مـا می‌آمد 
چادرم رفت ولی دیدن یک مـویم نه
قامتم گشت خم از هجر تو زانویم نه
بازویم بسته شد اما لب حق گویم نه
گــره افتاد بـه بــازوم بـه ابرویم نه
                 نه غـم از بند نه باک از گرهم بود حسین
                 که همین رخـت اسارت زرهم بود حسین 
یوسف فاطمه ‌ای داغ تو مُهر جگـرم
همرهم همسخنم همنفسم همسفرم
خجلم از تو و از مــادر و جد و پدرم
کز چه بـاید به وطن پیرهنت را ببرم
                         یابن زهـرا چه شود آبرویم را بخری
                         همـره خویش مـرا مثـل رقیه ببری
کاش خـونین شود از چشم ترم پیرهنم
کـاش می‌کـرد قضـا پیــرهنـم را کفنم
کاش می گشت کنـار حـرمت دفن تنم
تـو دعـا کـن نبــرد قافله سـوی وطنم
                      تـا به نظم آورد ازسوز درون این غم را
                      داده‌ام شعله دمـادم نـفس«میثم»را
 
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر جـــرس آرد خبـــر از قافلـۀ شـام و حجاز - حاج غلامرضا سازگار

جـــرس آرد خبـــر از قافلـۀ شـام و حجاز              شهـدا! وقــت نمـاز است نمـاز است نماز
ســر بــرون از جگــر خــاک بیاریـد همه              دستـه‌گل از تـن صـد چــاک بیاریـد همه
لشکــر فتـــح رسیدنـد، علَــم پیــدا شد              نـاقه‌هـا! اشــک بـریزیـد، حـرم پیـدا شد
حضـــرت فـــاطمـه از عـرش عُـلا می‌آید              یـا کـه زینب بـه سوی کرب‌وبـلا می‌آیـد؟
ای شهیــدان به خون خفته ز جا بـرخیزید              گــل بــه خــاک قــدم دختـر زهرا ریزید
بــوستانی که بوَد رشک ارم نـزدیک است              حــرم‌الله! بیــــایید حــرم نـزدیک است
بـا خـود از اشــک دُر نـــاب بیـارید همه              بهـــر سقــــای حــرم آب بیــارید همـه
نگــذاریـد کــه عبــــاس خجـالت بکشد              خجـلـت از تشنـگـی بــاغ رسـالت بکشد
وای مـن بــاز شـــرر بـــر جگـر آل افتاد              گــذر زینب مظلــومـه بــه گـودال افتـاد
بـاز هم در نفسش سـوز درون می‌جـوشد              عوض اشک ز چشمش همه خون می‌جوشد
خـاک مقتـل خجل از زینب کبراست هنوز              روی دستش بدن یـوسف زهـراست هنوز
گـویـی از حنجـــر ببــریـده نـدا مـی‌آید              صـوت جـان‌ســوز امــام شهــدا مـی‌آید
کــای ز فتـح و ظفــر آورده بشارت زینب!              ای شـده فــاتـح میــدان اسـارت زینب!
گــرچـه از شــام بـلا بـا قـد خم برگشتی              ســـرفــرازی و فراتــر ز علــم بـرگشتـی
صبــر تــو در مــلاءعـــام سـرافـرازم کرد              آتـش نطـق تـو در شــام، سرافـرازم کـرد
نخــل دین، آب حیـات از دهنت می‌نوشد                      خون من در نفـس سـوخته‌ات می‌جوشد
مـن هـم از تشت طـلا بر تو نظر می‌کردم              از تـــو بـا ذکـر خـدا دفـع خطر می‌کردم
تـو خروشیدی و مـن نیــز دعـایت کردم              در همــان تشـت طلا گـریه بـرایت کردم
آری! آری! نفست روح بــه قــرآن می‌داد              بانگ یابن‌الطلقای تـو به من جـان می‌داد
شــام، صحرای قیامت ز قیـامت شده بود              چـوب روی لب مـن محو کلامت شده بود
مـن و جد و پــدرم، حیدر و زهرا و حسن              همـه گفتیــم کـه ای دختـر زهـرا احسن!
شهــدایم همگــی فخــر ز نـامت کـردند              قــاسـم و اکبـر و عبـاس، سـلامت کـردند
حق همین است کـه با خون بنگارم زینب!              خــــواهر شیــــردلی مثل تو دارم زینب!
اقتــدار تــو بقــــا داد به قانون حسین              خطبه‌هـای تـو نیـاورد کم از خـون حسین
آن کـه می‌داد به تو تاب و توان من بودم              ســاربان تـو بــه بـالای سنـان من بـودم
سنگ دشمن به تنت خـورد، نظر می‌کردم              صــورتـم را بـه سـر نیــزه سپـر می‌کـردم
مـن بـه ویــرانه چـــراغ سحرت گردیدم              دل شب بـا سـر خـود دور سرت گـردیـدم
دفـن ریحـانـۀ خــــونین‌جگــرم را دیدم              اشــک چشـم تــو و تنها پسـرم را دیـدم
دختــرم شــد دل شب دفـن در آن ویرانه                    او سفیـــرم شــد و ویـرانـه سفـارت‌خانه
ذات حق، سـاقی مینـای بلای من و توست              وسعت ملک خـدا کرب‌وبلای من و توست
میـوۀ نخل بلندش شـده شرح غم ما
نفست خورده به سوز جگر «میثم» ما
 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه طوفانی از اشک در خیمه برخاست - سید رضا موید

طـوفانی از اشک در خیمه بـرخاست
قـاسم چو بر جنـگ قـامت بیاراست

 

یاس حسن در بین گلها جلوه گر شد
با لاله و سـرو و صنـوبـر همسفر شد

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

 

گـل هـا شنـیدنــد بــوی مــدینـه
کــردنــد رو را ســـــوی مـــدینه

 

دیـدنــد در قـاسم جمـال مجتبی را
پر کرد بانگ یا حسن آن خیمه ها را

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

 

گلبــــرگ زهـــرا دامـــن کشـیــده
وز تشنـــه کــامی رنـگش پـــریـده

 

آید به میدان و دعایش حرز جان است
جـان عمو و عمـه دنبـالش روان است

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

یک کربلا عطش - سیدرضا مؤیّد

متن نوحه یاس لاله رویی از باغ مدینه - سید رضا موید

یـاس لاله رویی از بـاغ مدینه
با جهادش افزود بر داغ مدینه

پوشیده کفن برخاست            با وجه حسن برخاست

یادگار زهرا

 

از عطـر بنفشه پـر شـد همـه صحرا
قاسم چو برافروخت رخسار چو مه را

دامان عمو بگرفت                     تا رخصت از او بگرفت

یادگار زهرا

 

مولا به کمر بست شمشیر دفاعش
بـا دیـده گـریان، می کرد وداعش

زان وداع سوزانش               می سوخت دل و جانش

یادگار زهرا

 

آن دو بهر تودیع چون بغل گشادند
از لـذت و حسـرت مدهوش فتادند

آه در چنان حالی                        جای فاطمه خالی

یادگار زهرا

 

از عطش نمانده رنگی به عذارش
شاهد خــزان بود سیزده بهارش

از تهاجم عدوان                        شد ورق ورق قرآن

یادگار زهرا

 

خون و خاک صحرا، بر تن کفنش شد
زیـر سـم اسـبـان، پـامـال تنـش شد

عقده در گلو بودش                    بانگ یا عمو بودش

یادگار زهرا

 

یاس علـوی را بـا داس بریدند
غنچه ها امید از آن یاس بریدند

داغ آن گل زیبا                           کرد در حرم غوغا

یادگار زهرا

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر ای ملایک ز جگـر آه شرربار کشید - حاج غلامرضا سازگار

ای ملایک ز جگـر آه شرربار کشید
آسمان را همگان در شرر نار کشید
نــاله وای حسینــا ز دل زار کشید
لطمه بر رخ زده فریاد دگر بار کشید
                 آسمان‌ها! همه در آتش دل دود شوید
                 آن چنان نـاله بـرآرید کـه نـابود شوید 
وقت آن است که از جسم جهان جان برود
نــالـه بــر عرش ز هــر آیـــۀ قرآن برود
در شبستــان عــدم عــالـم امکــان برود
نگـذاریــد کـه شـه جـانـب میـدان برود
                            یـا بیـایید و سـرراه بگیرید بر او
                            یا ز دل ناله برآرید و بمیرید بر او 
ملـک نـار سـرآورده به فرمان حسین
ملـک آب به فکر لب عطشان حسین
ملک بـاد شده سر بـه گریبان حسین
ملک خاک شده  خاک بیابان حسین
               آسمان سوخته و شعله به عرش افتاده
               یا که از اوج فلک عرش به فرش افتاده 
فـاطمه آمـده از خلـد بــه استقبالش
مــردها کشتـه و زنها همگان دنبالش
نه عجب گرکه خدا فخر کند بـر حالش
الـــف قـــامـت ذریـــۀ زهـرا دالش
               داغ‌ها دیــده ولـی با دل مســرور آید
               تیغ‌ها گوش به فرمان که چه دستور آید 
نیــزه دسـت عدو منتظـــر فـرمانش
تیــرها یکسره در بنـد کمـان گریانش
تیــغ‌هـا عـاشـق زخــم بدن عریانش
سنگ‌ها لاله و نسرین و گل و ریحانش
                   مرگ، پروانه‌صفت دور سرش گردیده
                   داغ دلـدادۀ زخـم جگرش گــردیده 
انبیا بسته صف از بهر فداکاری او
همه گشتند علم بهـر علمداری او
بـاز گشتند به دنیـا ز پی یاری او
او فروشنده، خدا گرم خریداری او
                          روح جبریل زند بال به دور سر او
                          ملک‌الموت شـده بندۀ فرمانبر او 
شد سراپا سپـر و منت شمشیر کشید
بهـر هر زخم ز دل نعــرۀ تکبیر کشید
عشق را بر تن مجروح به تصویر کشید
از پـی تیـر دمادم جگـرش تیر کشید
              تیـرها در خـط پـرواز پــر و بــالش بود
              دیده سوی حرم و دل سوی گودالش بود 
حـق نـدا داد که ای مقتل تو دامانم
مانده تــا لحظـۀ آخـر به سر پیمانم
دوست داری ز عـدو داد تو را بستانم
همه یـاران تـو را خود به تو برگردانم
                     تا صف حشر فراموش، قیامت نشود
                     ذره‌ای بـر در مـا کـم ز مقامت نشود 
گفـت ای وقـف تـو از روز ولادت ســر من
رب مـن صـاحب مـن خـالق من داور من
این تو این قاسم و این اکبر و این اصغر من
گـو دو صد مرتبـه صدپـاره شـود پیکر من
          خوش‌ترین لحظۀ من لحظۀ سر باختن است
          پیـش دشمن سپــر من سپر انداختن است 
دوست دارم نبود نقطۀ سالم بـه تنم
زخم پیـوسته شود مرهم زخـم بدنم
پیـرهن پاره، تنـم، پـاره‌تر از پیرهنم
سر گرفتم به کف و ذبح عظیم تو منم
                   سینۀ خویش به شمشیر بلا کردم باز
                   تـو مرا خواسته‌ای کشته ببینی زآغاز 
بود بــر سجــدۀ تسلیـم رخ چــون قمرش
نیــزه‌ها بـود که می‌رفـت فرو در جگــرش
در همان حال که لب‌تشنه جدا گشت سرش
اشک می‌ریخت به رخسار خود از چشم‌ ترش
               سر جدا شد ز تن و ذکر حقش بر لب بود
               چشمش از دامن قاتل به سوی زینب بود 
ای خـداونـد بـه زخـم تن عـریان حسین
به تن غرقه به خون و لب عطشان حسین
بـه فــداکـــاری و ایثـار جـوانان حسین
بـه نمـاز سحــر و نغـمـــۀ قـرآن حسین
                    تو کز این غم زده‌ای شعله دل عالم را
                    شرری زن که بسوزی جگر «میثم» را
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن نوحه یا حسین آینه حسنت شکسته - سید رضا موید

یا حسین آینه حسنت شکسته
یـادگــار مجتبی از پـا نشسته

عاشقت هستم          بر سر و دستم          رنگ خون بستم

ای عمو جانم

 

ماهی ام افتاده ام در دجله خون
قاسم بنشسته ام در حجله خون

سیزده ساله ام         در نگر حالم             جسم پامالم

ای عمو جانم

 

شـد زلال تشنـگی جـام وصـالـم
استخوان های شکسته شد مدالم

عقده ام وا شد            وصلم امضا شد          مکتب احیا شد

ای عمو جانم

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر مصحـف آیـه آیـه ام آیــۀ پــاره پـاره ام - حاج غلامرضا سازگار

مصحـف آیـه آیـه ام آیــۀ پــاره پـاره ام
زخـم تـن تو هم عـدد با غـم بی شماره ام
اشـک دو دیدۀ تـرم وقف گلوی خشک تو
خـون گلوی خشک تو می چکد از نظاره ام
مـاه کنـار علقمــه مهـــر میــــان قتلگـه
آه که پشت خیمه ها گم شده یک ستاره ام
می زنم از درون دل بوسه به زخـم حنجرت
می رسد از چهـار سو کعـب نـی دوبـاره ام
در یم خون نظاره کن از سر نـی اشـاره کن
تشنــۀ یک نظـاره و کشتـۀ یک اشـاره ام
یوسف من چه غـم اگر مانده برهنه پیکرت
پیـرهن تنـت شده قلـب هـزار پـــاره ام
گـریـۀ دخترت بــرد صبـر و قـــرار از کفم
خنـدۀ قـاتلت زند بر دل و جـان شرار ه ام
بی تـو چگونه سر کنم بـا سر تـو سفر کنم
مـن کـه اسیـر عشـق تو از دل گاهواره ام
نـاشده طـی زیــارتـم در سفـر اســارتـم
مانده هزار مشکل و رفته ز دست چاره ام
شعلۀ شعر "میثمت" سوخته قلب سنگ را
او که همـاره سـوزد از سـوز دل همـاره ام

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه کربلا پر شد از عطر مدینه - سید رضا موید

کربلا پر شد از عطر مدینه                      از تو ای شاهد شکسته سینه

گشته داغت با عمویت دست و دامن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یادگار برادرم تو بودی                                      اکبر بعد اکبرم تو بودی

آتش غم در وجودم گشته روشن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای تن غرقِ خون به خاک صحرا                        بر سرت دیده ام حضور زهرا

رفتی و رفت صبرم از دل، تابم از تن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

سخت باشد مرا که با امیدی                        خواندی و نصرتی ز من ندیدی

تا رهانم من تو را از دست دشمن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یاس در لاله پنهان شده من                           گل صدبرگ و عریان شده من

توتیا شد پیکرت از سُم توسن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای غمت بر دلم چو داغ اکبر                            می گرفتم ز تو سراغ اکبر

خیمه ها شد بی جمالت غرق شیون
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر در سوگ حسین داشتم سـوز و خروش - حاج غلامرضا سازگار

در سوگ حسین داشتم سـوز و خروش
خون جگـر از دو دیده‌ام می‌زد جــوش

یـک قطــرۀ اشک اوفتـــاد از چشمم
گـردیـد از آن قطـره جهنــم خـامـوش

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه من که عاشق ترین عاشق روی تو هستم - سید رضا موید

من که عاشق ترین عاشق روی تو هستم
سیـزده سـالـه سـربـاز اردوی تو هستم

شاهد عشق تو به بر گرفتم                حکم جانبازی از پدر گرفتم
ای عمو جان حسین، عمو حسین جان

 

از یتـیـمـی و تنـهـایی ام افــزوده داغـت
جسم صد چاک من شد گل صد برگ باغت

مدال عشق تو به سینه دارم                عطر گلدسته مدینه دارم

ای عمو جان حسین، عمو حسین جان

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر نوحه حسین ای همه عالم فدای قاسم تو - سید رضا موید

حسین ای همـه عـالم فـدای قـاسم تو              دوبــاره کـرده دل من هــوای قاسم تو

دل شکسته و چشم پر آب و قلب کباب              شده است قسمت من در عزای قاسم تو

به کــربلای تـــو زد آتش جگـر سوزی              حــدیث درد و غـــم کـربلای قاسم تو

قسم بـه آن تـن خـونین هنـوز می آید              ز نیـنــوای دل مــا نــــوای قاسـم تو

چـو یـادگـار حسـن کرد عـزم قـربانگاه              شکــوه داد بـه مقتـل صفـای قاسم تو

کمـر ببست بـه مــردن نبسته نعلینش              به حیـرت است ملک از وفـای قاسم تو

ز پــا نشستی و افتـاد شعله بـر جگرت              چـو شـد بلند ز میـدان صدای قاسم تو

ز داغ اکبـر اگـر سوخت هستی ات امـا              سپید موی سـرت شد بـه پای قاسم تو

نبود وقت عروسی که دشمن از نی و تیر              ببست حجلــه خــونین برای قاسم تو

شمیـم عطــر حسن بـر مشام می آمـد              ز عطـر پیکـر در خـون شنـای قاسم تو

چو پایمال شد آن جسم پاره پاره ز تیـغ               گــرفـت رونـق دیگـر منــای قاسم تو

برای سرمه چشم ملک مگر می خواست              خدا که خاک شود عضـوهـای قاسم تو

"مـؤید"م ز تــو امیــد کـربلا دارم
ز چامه ای که سرودم برای قاسم تو

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه عمـو بشتاب و در بر گیر این دلداده خود را - سید رضا موید

عمـو بشتـاب و در بر گیـر این دلدادۀ خود را
نظر کن قاسم در خاک و خـون افتادۀ خود را

 

نمـاز عشق می خوانم مـن و نــام تو تکبیرم
که در محراب خون افکنده ام سجادۀ خـود را

 

تو را می خوانم و دانم که می آیـی بـه بالینم
عمو چون دوست می دارد بــرادرزادۀ خود را

 

ولی قـدری شتـاب آور کـه شد پامال اعضایم
بیــا شـایـد ببینی عــاشـق آزادۀ خـــود را

 

شکست از سُمّ اسبـان مهاجم استخوان هایم
که مجذوب تو هرگـز پس نگیرد دادۀ خود را

 

ز جـام بـوسۀ تـودیـع مستم کـردی و اینک
به دیگر بوسه کن هشیار، مست بادۀ خود را

 

نبستم بند نعلینـم مـن از شــوق فـداکـاری
نثـارت سـاختم این عشق فوق العاده خود را

 

"مـؤیـد" را بـود قـلادۀ عشق تـو بـر گـردن
مَبُــر از گـردنـم مـولای مـن قلادۀ خــود را

 

یک کربلا عطش- سید رضا مؤیّد

متن نوحه سلام باد به مـاهی که در محـاق افتاد - سید رضا موید

سلام باد به مـاهی که در محـاق افتاد                          گـل مـدینــه کـه در دامـن عـراق افتاد

سلام بــر حسـن بـن علی و قـاسم او              که بیـن آن پــدر و این پسر فراق افتاد

در آرزوی شهــادت بـــرای اذن جهـاد              به دست و پای عمویش به اشتیاق افتاد

دریــغ زان گــل ریحــانــۀ رسول الله              کـه نــاشکفته بـه سـرپنجۀ نفـاق افتاد

دریغ زان تن صد چاک و زیر سمّ ستور              دگـر مخـواه کـه گــویم چه اتفاق افتاد

همین بس است که گویم گسست اعضایش
شکست زیـر سـم اسب، استخــوان هایش

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه در کجایی تو ای گل پرپر - حاج علی انسانی

در کجایی تو، ای گل پَرپَر 
بَدَرقه کردی، شاید از اکبر 
به جنان بُرو ای چَمَن آرا 
بنشین بـه بَـرِ گُـل لیـلا 

        خدا خدا یتیم ام رفت «تکرار»

 

بهر تو برپاست، مجلس شادی 
نیـزه ها ریـزد نقـل دامــادی 
جگــرم ز غمـت شــده پــاره 
تــو فتــاده و جملــه سـواره 

        خدا خدا یتیم ام رفت «تکرار»

 

لاله گـون بینم سنبل قاسم 
در کـف قـاتل کـاکل قاسم 
مَه مـن ز چـه روی زمینی 
بـه بـر عمـو از چه نشینی 

        خدا خدا یتیم ام رفت «تکرار»

 

یک دم - علی انسانی

متن شعر تو روح پیکــر منــی عزیــز مــادر منی - حاج غلامرضا سازگار

تو روح پیکــر منــی؟ عزیــز مــادر منی؟                        مصحف آیـه آیـه ای یا گـل پـرپـر منی؟
لاله ی سـرخ پرپرم، مـاه بـه خون شناورم               قسم به جان مادرم، بگو تو خـواهـر منی 
زائـر پیکـرت شـدم، شبیـه مـادرت شدم               گنـاه مـن بـود همیـن، که تـو برادر منی
چه در کنـار قتلگـه، چه زیـر سم اسب ها               چه بـر فـراز نیزه هـا، امام و رهبـر منـی 
به هـر کجـا کـه پـا نهـم کنـار پیکـر توام               به هـر طـرف کـه رو کنم، تو در برابر منی
حنجر چاک چاک تـو، بوده رگ حیات من               بـا تن غـرق خون خود، روح مطهـر منی
ماه به خون طپیده ام، رفتی اگر ز دیده ام               همـاره در کنـار مــن، همیشه یـاور منی 
نـام تــو حـرف اولـم، یـاد تـو ذکـر آخرم                            تو حـرف اول منــی، تـو ذکـر آخـر منی
جانِ به لب رسیده ام، همیشه نورِ دیده ام               اگــر چه رفتــی از بـرم، هنوز در برِ منی
«میثم» بی قرار ما، همیشه اشکبار ما 
مرثیـه خوان مایـی و قبول مادر منی

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار
 

متن نوحه قاسم از خیمه می رود میدان - حاج علی انسانی

قاسم از خیمه، می روَد میدان 
نَجمــه آورده، آیـنــه قــرآن 
رَوَد آنـکـه مَــهِ سَحـرم بـود 
گـل بـاغ حسـن پسـرم بـود 

«خدا خدا خدا خدا یتیم ام رفت» «تکرار»

 

مادرش کـرده شانه مویش را 
بوسه باران کرد، عمّه رویش را 
گـل لالــۀ بـاغ حسـن رفـت 
ز پی ِاش به خدا دل من رفت 

«خدا خدا خدا خدا یتیم ام رفت» «تکرار»

 

مُزد پیروزی بر عدو خواهد 
جرعه ی آبی از عمو خواهد 
گل مـن ز تـو با خبـرم من 
به خدا ز تـو تشنه ترم من 

«خدا خدا خدا خدا یتیم ام رفت» «تکرار»

 

یک دم - علی انسانی

متن نوحه فریاد که شد غرقه به خون پیکر قاسم - حاج غلامرضا سازگار

فریاد که شد غرقه به خون پیکر قاسم
فـواره زنـد خـون جبین از سـر قاسم

              گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

صدپاره زشمشیر جفا یاس حسن شد
پیــراهن نــازک زره قـاسم مـن شد

              گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

افسوس که کشتند یتیم حسنم را
چیدند بـه شمشیر، گل یاسمنم را

              گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

افسوس که قرآن حسن نقش زمین شد
رنگین رخ نورانی اش از خون جبین شد

              گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

حـق حسن از نیزه و شمشیر ادا شد
در حجلۀ خون قاسم او تشنه فدا شد

              گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

دامــاد نگردیــده در آغــوش اجل بود
خون دهنش بر لب خشکیده عسل بود

               گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار) 

 

ای اهل حرم، اهل حرم، لاله بیارید
بر پیکــر صـد پـارۀ قاسم بگذارید

                گل نسترنم وای، یتیم حسنم وای (تکرار)

 

یک ماه خون گرفته 2 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای بی زره سرباز من قاسم - حاج غلامرضا سازگار

ای بـی زره سـربـاز من قاسم
ای کشتـۀ خونین بدن قاسم

                     نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

ای نـــازنین قــرآن پـــا مـالم
طـاووس سـرخ بـی پــر و بالم

بـرخیــز و بنمــا گـریه بر حالم
این گونه دست و پا مـزن قاسم

                      نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

در حجلۀ خـون داده شد کامت
پـر شـد ز خـوناب جگر جامت

پیـراهـن خــونین بـر اندامت
هم شد زره ،هم شد کفن قاسم

                     نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

شــد شانه از تیغ ستم مـویت
نقـش زمین شد قـد دلجویت

در ابر خـون پنهان شده رویت
ای مـاه خـونین پیرهن قاسم

                     نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

تـو بـا عمو پیوسته هم دردی
بـر مـن لب خشکیـده آوردی

با اشک خود رفع عطش کردی
در هـر بـلایـی ممتحن قـاسم

                    نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

تـو یــادگـار مجتـبی هستی
قلب مـرا از غصـه بشکستـی

لب را ز خــونــاب گلو بستی
با من نمی گویی سخن قاسم

                    نجل حسن قاسم، نجل حسن قاسم

 

یک ماه خون گرفته 2 - غلامرضا سازگار

متن نوحه گشته خونین کفن آن گل یاسمن - حاج مهدی خرازی

گشته خونین کفن آن گل یاسمن
نـوگل فاطمــه قاسـم بن الحسن
آه و واویلتا، آه و واویلتا (2)

 

شده غرقـه بـه خـون همه اعضـای من
ای عموجان شکست استخوان های من
آه و واویلتا آه و واویلتا (2)

 

دشمن از هر طرف راه بر من ببست
کن نظر ای عمو پـر و بـالم شکست
آه و واویلتا آه و واویلتا (2)

 

یک ماه خون گرفته 1 - حاج مهدی خرازی 

متن شعر ای حسیـن ای از ازل پـابست مـا - حاج غلامرضا سازگار

ای حسیـن ای از ازل پـابست مـا                       ای به دستت اختیـار هست مــا
در غـــریبـی آشنــای عــــالمـی              عبـد مــایـی و خـــدای عـالمی
زخـم، روی زخم از مــا خــواستی              تــا شهـادت را بـه خـون آراستی
روز پیمــان تـو و پیــونـد ماست              چاک هر زخمت گل لبخند ماست
مــا تــو را بـا زخـم تن آراستیـم              از تو در دریای خون، سر خواستیم
ای تــو را الله، شـــاء ان یـــراک              با لب عطشان و جسـم چاک‌چاک
پیشتـر زیـن چار مام و هفت باب              کـربلا را بــر تـو کـردیـم انتـخاب
آسمــانِ اوفتــاده بــــر زمیــن              مقتـلـت آغــوش رب‌العــالمیـن
مــا شـراب از خـم لایـت داده‌ایم              جـام لبــریـز از بـلایـت داده‌ایـم
مــا تـــو را در کــربـلا آورده‌ایـم              ما تو را در خویش، فـانی کرده‌ایم
زخـم مــا گـردیده بر تن جوشنت              خـون مـا جـاری‌ست از پیـراهنت
مــا پسنــدیدیـم انصــار تــو را              مــا خــریـداریـم ایثـــار تــو را
در منــای ما فــدایـی گشتــه‌ای              مـا حسینی تـو خـدایی گشته‌ای
بال جان را بــاز کــردی یاحسین              تـا خـدا پــرواز کـردی یـاحسین
بر شفاعت خون یک یارت بس است              خنـدۀ حــر گنهکـارت بـس است
آسمـانـا! بــر زمیــن افتـــاده‌ای              هستــی‌ات را در ره مـــا داده‌ای
دوست داری تا که بی‌چون و چرا              بـــاز گــردانیـم یـــاران تــو را
بـا همیـن قدر و جلال و احتــرام              زخــم‌هـایـت را ببخشیـم التیـام
ایـن تـو و این لاله‌هـای یـاس تو              قــــاسم و عبــدالله و عبـاس تو
دشت را بـر تو گلستـان می‌کنیـم              نیـــزه‌ها را سـرو بستان می‌کنیم
شه که در دریـای خون افتـاده بود              بــاز بـر زخـم دگــر آمـاده بــود
در هجـــوم آن همــه بیــدادهـا              خـاست از هــر زخـم او فـریادها
کـای رضایت مقصد و مقصود من              خـالـق مـن! رب مـن! معبود من
زخم تو شیرین‌تر از هر مرهم است              هرچه زخمم روی زخم آید تکم است
کــاش تــا بــازت فــدایـی آورم              بـــود هفتـاد و دو یــار دیگــرم
کـاش زخــم نیــزه‌هـا و تیــرهـا              بــاز می‌شـد طعمــۀ شمشیرهـا
کــاش گـرگـان بـاز چنگم می‌زدند              در همیـن گــودال سنگم می‌زدند
در منـای سرخ خـون کـردم وقوف              گشتــه لبیکم خـذینـی یـاسیوف
سنگ‌ها مــی‌خـورد بـر آیینـه‌اش              زانـوی قـاتل بـه روی سینــه‌اش
خون و روی حــی سبحــان آه! آه              پـای کفــر و قلـب قــرآن آه! آه
کـاش می‌مـردم نمی‌گفتــم سخن              سـر به ده ضربت جدا شد از بدن
سر به رویِ دستِ قاتل، می‌گریست              چشم زهـرا در مقـابل می‌گریست
قلـب دریـا آب می‌شد بـا حسیـن              آب هــم فریـــاد می‌زد یاحسین
بس‌که «میثم!» گفتی و افروختی
ملک نـامحدود حــق را سوختی

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه دارم به سر شوق شهادت ای عمو جان - حاج مهدی خرازی

دارم به سر شوق شهادت ای عمو جان
اذنم بـده تـا من روم بسـوی میـدان

عمو مسوزان جگرم                                      تویی به جای پدرم

عمو حسین جان (2)

 

کفن بــه گردنم نمـوده مـادر من
آیینه و قـرآن گرفتـه بـر سَـرِ من

عمو مسوزان جگرم                                       تویی به جای پدرم

عمو حسین جان (2)

 

بنما نظاره ای عمو بسوی میدان
من مانده ام عمو بریز سُمِ اسبان

عمو مسوزان جگرم                                        تویی به جای پدرم

عمو حسین جان (2)

 

یک ماه خون گرفته 1 - حاج مهدی خرازی

متن نوحه گل گلزار باغ خاتم الانبیا - حاج مهدی خرازی

گـل گلـزار بــاغِ خاتـم الانبیـــا
پـارۀ قلب و جـان حسنِ مجتبی
بود آن یاسمن قاسم بن الحسن

                           نور دل طاها نوباوۀ زهرا (2)

 

ای عمو جـان بیـا مرا نجـاتم بده
سوختـم از عطش آب فـراتم بده
تشنه لب جان دهد جان به جان

                           نور دل طاها نوباوۀ زهرا (2)

 

شـده غرقه به خـون تمام اعضای من
ای عموجان شکسته استخوانهای من
رفتــه از ایـن جهان سوی بـاغ جنان

                           نور دل طاها نوباوۀ زهرا (2)

 

یک ماه خون گرفته 1 - حاج مهدی خرازی

متن نوحه ای بنی هاشم کشته شد قاسم - حاج غلامرضا سازگار

لالـۀ یـاســم در چمـن افتـاد 
قاسمم زیر دست و پا جان داد 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

صورتش خونین سینه اش پامال 
مـرغ روحش زد روی دستـم بال 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

از حــرم رو در قتلگــه کـردم
قاسمم جان داد من نگه کردم 

ای بنی هاشم                                 کشته شد قاسم

 

ناله اش بـر قلبـم شـرر می زد 
با لب عطشان بال و پر می زد 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

دسته گل های سرخ زهرایی 
قاسمم گردیــده تماشــایی 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

در بغـل باغ یاسمـن دارم 
یک گل پرپر از حسن دارم 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

بی زره سربــاز شهیــد من 
هم شهید من، هم امید من 

ای بنی هاشم                                کشته شد قاسم

 

یک ماه خون گرفته 1 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای مصحف پامالم نجل حسنم قاسم - حاج غلامرضا سازگار

ای مصحف پامالم، نجل حسنم، قاسم 
گلگون بدنم قاسم، صـد پاره تنم قاسم 

ای دهــانت پـــر از خــونِ گلـویت 
می دهی جـان، پیش چشم عمـویت 

خون شد حنایت                                                  عمو فدایت

 

من با خبـرم از تـو، تو بــا خبری از من 
من تشنه ترم از تو، تو تشنه تری از من 

تـــا فلــک مـــی رود آه از نهــــادم 
تشنــه لـب بــودی و آبــت نــدادم 

خون شد حنایت                                             عمو فدایت

 

دسته گل دامادی، گـل زخم تنت گشته 
پیراهـن خـونینت، بـر تن کفنت گشته 

مــن بــه مقتـــل عــزادار تـو هستم 
تــو بــزن دست و پـا بــر روی دستم 

خون شد حنایت                                               عمو فدایت

 

من لالۀ سرخم را پامال خزان دیدم 
از زیر سم اسبـان فـریاد تو بشنیدم 

در دلــم شعلـۀ تـاب و تبـت بـود
زیـر تیـغ از عطش جان بر لبت بود 

خون شد حنایت                                                عمو فدایت

 

با نوک سنان ها باز، از هم زِرهت گردید
یک پیـرهن نـازک بر تن گرهت گردید 

سینـۀ تنـگ مـن شـد جــوشـن تـو 
اشـک مــن مرهــم زخـم تــن تــو 

خون شد حنایت                                              عمو فدایت

 

من آب روان بر تو از چشم تر آوردم 
با سوز دل از خیمه بر تـو خبر آوردم 

مـــادر و عمـــه و دختــر عمویت 
اشکشان گشته چـون خون گلویت 

خون شد حنایت                                            عمو فدایت

 

جسم تو برم خیمه، ای دسته گل پرپر 
بنشینـم و بگـذارم پهلـوی علی اکبـر 

چشمـۀ خــون کنــم چشـم تـرم را 
گــه ببــوسم تــو را گــه اکبــرم را 

خون شد حنایت                                              عمو فدایت

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر نوحه ای عسلت از دم شمشیرها - حاج غلامرضا سازگار

ای عســلت از دم شمشیرهــــا!               خنـده زده زخـم تـو بــر تیـرها 

زخـم بــدن توشـه، خطـر زاد تـو              روز شهــادت شـب میــلاد تـو 

دستـه گل حجلـه ی تـو سنگ ها               گشته تنت دستخوش چنـگ ها 

مرگ، عروسی که هم آغوش توست               نیشِ سـرِ تیـرِ بـلا نوش توست 

ای زرهــت پیــــــرهن نــازکت              بـال در آورده تـــن از نـــاوکت 

نـرگس مـن نـرگس خـود باز کن               جـان عمـو کـم بـه عمـو ناز کن 

دیـده بــه تبخـال لـبت دوختـم               سـوختم و سـوختم و ســوختم 

تشنـه ام از اشک خــود آبم بـده               بـا دو لـب تشنــه جوابــم بده 

حیـف کـه مـن تـاب ندادم به تو               سـوختم و آب نـدادم بــه تــو 

دفتــر عمـر تــو کـه شیـرازه شد               داغ علـی اکبــر مـن تــازه شـد 

بــاده ز صهبـای اجـل خـورده ای               از دم شمشیـر عسـل خـورده ای 

تشنـه بــه دیــدار اجـل می روی               قاسـم مـن مـاه عسـل می روی 

یـا بــه جنــان بـا علی مــرتضی               فاطمـه کـرده است تـو را پاگشا 

خلعت خــود کرده کفـن می روی               بال زنـان سوی حسـن مـی روی 

نیست روا بـا همــه ســوز درون               نیـزه سـر از سینـه ات آرد بـرون 

حیف کـه اوصــاف تـو نشناختند               اسب به گلگون بــدنت تاختنـد 

در حق ما ظلم و ستم کسب شد 
مرهــم زخـم تـو سُمِ اسب شد 

 

یک ماه خون گرفته 1 - غلامرضا سازگار

متن نوحه سینه زنای نـوجوون کجایین - سید محمد سادات اخوی

سینه زنای نـوجوون، کجایین
از خونه ها به کوچه ها بیایین

شما که روی بال باد سوارین- پرچمای مشکی کجان؟... بیارین 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا 

حسین، حسین!... یا حسین  

 

فانوسای عزاداری رو چیدن 
بزرگترای«گریه کن»، رسیدن 

بگین زلال و مثل اَبر و بارون- کسی بیاد،«سخن» بگه برامون 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

کبـوتـرای مهـربـون، بخونن! 
نوحه خونای نوجوون بخونن! 

چلچراغِ روشنِ امشب کجاست؟- سینه زن حضرت زینب کجاست؟ 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا 

حسین، حسین!... یا حسین

 

کوچیکترین مردایِ خانواده!... 
فرشته های مهربون و ساده!... 

فصل عزا دوباره سررسیده- بیاین که«قاسم» از سفر رسیده 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

اسم تموم پرچما، قاسمه 
نوجوون قصه ما، قاسمه 

تاریکیِ یتیمی رو دیده بود- از کسی جز خدا نترسیده بود 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا

حسین، حسین!... یا حسین 

 

در همه جـا یـار بـرادرِش بود 
نوجوون... اما مردِ مادرِش بود 

لحظه ای که شهید میشد، نترسید- با اون همه زخمی که داشت، میخندید 

حسین، حسین!... یا حسین 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا

حسین، حسین!... یا حسین 

 

بـرادراش، دو غنچه یاس بودن 
عموهاشَم حسین و عباس بودن 

غنچه ای از باغ«امام حسن» بود- لباس جنگیِ تنِش: کفن بود 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا 

حسین، حسین!... یا حسین

 

شهید شد اما مثل آسمونه... 
نـوجوونا، کنارتون می مونه! 

قاسم اگه دعا کنه، میگیره- دیوِ غمای دلتون میمیره 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا

حسین، حسین!... یا حسین 

 

می خوام دعا کنم، خدا بشنوه 

فـرشتـه خــوبِ دعــا، بشنوه 

نشه ازین روزای خوب جدا شیم- خدا کنه«امام حسینی» باشیم 

حسین، حسین!... یا حسین 

 

مُحَـرَّمه بچه هـا!- بیـاین بریم کربلا

حسین، حسین!... یا حسین 

 

کبوتران نوحه خوان - سیدمحمد سادات اخوی

متن شعر نوحه گل من چرا زخمی از نیش خاری - حاج غلامرضا سازگار

گـل من چـرا زخمی از نیش خاری              پـراکنـده در دامــن لـالـــه زاری؟

مرا داغ لب‌هــای خشک تو بر دل              تو بهر چه از چشم خـود اشکباری؟

تنت مثل جوشن شده حلقه حلقه              تـو دیـگر نیـازی بـه جوشن نداری

مـزن اینقدر دست و پا روی دستم              قـــرار دل مــن چــرا بـی‌قـراری؟

تو مـاه به خـون خفته‌ام در زمینی              تـو بــاغ خزان دیـده‌ام در بهـاری

شهیـدان نهـادند بـر خاک، صورت              تـو سر بـر سر دوش من می‌گذاری

چگـونه عمـــو زنــده بـاشد ببیند              تو جان بر سر دست او می‌سپاری؟

همه آرزوی عمـــویت همین است              کـه یک بار، یـک ناله از دل بـرآری

چگـونه عســل از دم تیغ خـوردی              که خون از دهان تو گردیده جـاری

خدایت دهد اجر، «میثم» که بر ما
ز دل می‌سرایی، به خون می‌نگاری

دو دریا اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای عمو پاره پاره شد بدنم - حاج غلامرضا سازگار

ای عمــو پــاره پــاره شــد بدنم              زرهــم گشتــه زخــم‌هــای تنم

منـــم آن یــوسفـی کـه گردیده              بــدنـم پـــاره‌تـــر ز پیـــرهنم

سیـــــزده ســـــــال آرزو دارم              روی دست تــو دست و پـا بـزنم

از دم تیــــغ دوست خــوردم آب              کـه عسـل جــاری اسـت از دهنم

عـــاشقـم عاشقـم عمـــو بگـذار              اسب‌هـا پـــا نهنـــد بــر بـدنم

بس که خشکیده از عطـش دهنم              نیـست یــــارای گفتـــنِ سخنم

آرزوی مــــن از ازل ایــن بـــود              که شود زخم و خاک و خون، کفنم

پـدری کـن بــر ایــن یتیــم عمو              من عــزیـــز بــــرادرت حسنـم

شهـد احلـی مـن العسل خـوردم              به! چـه زیباست دست و پـا زدنم!

«میثم» از سوز دل بسوز به من
من گـل بـرگ بــرگ در چمنم

دو دریا اشک 1 - غلامرضا سازگار

متن شعر ربــاب می‌دهـد نــدا بـــای ذنـب قتلت - حاج غلامرضا سازگار

ربــاب می‌دهـد نــدا بـــای ذنـب قتلت
حسیـن می‌زنــد صــدا بــای ذنب قتلت

 

خضاب ماه پاره را کشتن شیرخواره را
با گلوی تشنـه چـرا بـای ذنب قتلت

 

تیـر بـه حنجـر آمـده یـا دم خنجـر آمده
ســر شـده از بــدن جـدا بای ذنب قتلت

 

طفل رضیع کشته شد ز خون او نوشته شد
بـه صـورت خـون خـدا بــای ذنب قتلت

 

حنجره‌ای که سوخته گشته به تیر دوخته
زخم گـلو دهـد نـــدا بـــای ذنب قتلت

 

ریخت به سینه آذرم که صید کوچک حرم
بـا لب تشنـه شد فـدا بـــای ذنب قتلت

 

تیر سه‌شعبه بر گلو بست ره نفس بر او
نشد بگویـد ابـتـا بـــای ذنــب قتلت

 

تیـــر ز حنجــر پـدر رسیـــد بــر دل پدر
حــق حسیـن شـد ادا بــای ذنــب قتلت

 

فاطمه در صـف جزا اشـک‌فشان دهد ندا
خـدا خـدا خــدا بــــای ذنـــب قتلت

 

قسم به خون حنجرش ز قاتل ستمگرش
تو هـم بپـرس «میثما» بای ذنب قتلت  
 
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر سـردیت مـرا شعلـه زند بـر جگـر ای آب - حاج غلامرضا سازگار

سـردیت مـرا شعلـه زند بـر جگـر ای آب
امـواج تـو گردیده به چشمم شرر ای آب

 

مهــریـۀ زهـرایی و لـب تشنـه حسینش
پــرپر زده چون بسمل بی‌بال و پر ای آب

 

من آب بنـوشم پسـر فــاطمه عطشــان
ای کـاش شوی در جگرم شعله‌ور ای آب

 

دریـا شـدی و مـــوج زدی شــرم نکردی
از داغ لـب زادۀ خـیـــرالبشــــر ای آب

 

بـاید کـه شوی آب زخجلت، به چه رویی
از کــرب‌وبـلایت دگــر افتــد گذر ای آب

 

تــو موج زدی مــوج زدی تـا که بریدند
از یـوسف زهــرا گلـوی تشنه سر ای آب

 

تـــو مـــوج زدی از حـــرم آل پیمبـــر
فـریـاد عطـش بـود بـه پا تا سحر ای آب

 

تو چون شکم اسب درخشیدی و می‌بود
سقـای حـرم از همگـان تشنـه‌تر ای آب

 

ای کـاش شـوی خشک‌تـر از حنجر اصغر
یـک قطـره نمـاند ز وجـودت اثـر ای آب

 

یاد لب خشک پسر فاطمه «میثم»
دارد جگر سوخته و چشم تر ای آب
  
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر من آبـم و حیــات همــه خلـق عــالمم - حاج غلامرضا سازگار

من آبـم و حیــات همــه خلـق عــالمم                      آرام جـــــان و روشنـی چشـــم آدمـم
جـــاری بــه بــاغ خلـد ز انهــار کوثرم              مهــریـــۀ مقــــدس زهــرای اطهــرم
بـــاران جــــاری‌ام ز دل کــوهسـارهـا              سـرسبـــز می‌شونــد ز مـن لالـه‌زارهــا
مـن داشتـم وجـود و وجـود جهـان نبود              از نخل و دشت و باغ و شقایق نشان نبود
مـن بــودم و ز عــالـم هستی رقـم نبود              کــرب‌وبـلا و کعبـــه و رکـن و حـرم نبود
پیـوستــه بــر حیــات خـلایق دویده‌ام              بــا اشـک بـــر عـذار نکـویـان چکیده‌ام
دیــدار مـن دل همـــه را شـاد می‌کنـد              هــر کس که تشنه گشت،ز من یاد می‌کند
تــا هسـت نــام قتـلگــه و نـم علقمـه              شـــرمنـــده‌ام ز العـطــش آل فـــاطمه
بـا آنکه سـر بـه پـای گل یـاس می‌کشم              خجـلت ز روی حضــرت عبــاس می‌کشم
آبــم ولــی بــه سینــه بـوَد کـوه آذرم              شــرمنــده از تلــظی لـب‌هـای اصغــرم
آبم که شست‌ و شـو شـده‌ام با دم حسین              خـون است سـالها جگـرم در غـم حسیـن
ســوزم بـه یـاد تشنگـی و آتـش تبش              خلـق‌اند تشنـۀ مـن و مـن تشنــۀ لبـش
آبـم ولــی شـراره بـه هـر فـوج می‌زنم              فــریاد «یـا حسیـن» ز هـر مـوج می‌زنم
آبــم ولی شــراره‌ به قلبم نشستـه بـود              حتی رهم بـه جــانب گـودال، بستـه بود
وقتی حسین در یم خــون اوفـتاده بـود              وقتـی کـه سـر بـه دامـن مقتل نهاده بود
وقتیکه سنگ‌ها به تنش بـوسه می‌زدنـد              بـا تیــر و نیــزه بـربدنش بـوسه می‌زدند
دیـدم ز تشنـگی لب خشکش کبـود بود              خـورشیـد در دو دیــدۀ او کــوه دود بـود
دیگـر در آفتـاب، رخ لالـه‌گــون نـداشت              آب بدن شده طی و یک قطره خون نداشت
شمشیرهــا بـه زخـم تنش می‌گـریستند              حتـی بــه چـاک پیـرهنـش می‌گریستنـد
من از دل فــرات بـه او چشــم دوختـم              در آتــش خجــــالت و انـدوه سـوختـم
گفتـم عزیـز فـاطمه! ‌ای خـاک بـر سـرم              من آبـم و تـو تشنـه دهی جــان بـرابـرم
ای خـاک کـربلات به از مُشک،یـاحسین              مـن آب بـاشم و تو لبت خشک، یا حسین
می‌سـوختم ز خجلت وبی‌تاب می‌شـدم              بــا آن کــه آب بــودم،هـی آب می‌شـدم
دسـت خـودم نبـود از او دور می‌شــدم              ای کــاش از خجــالـت او کــور می‌شـدم
هــرگـه عبــورم اوفتــد از نهــر علقمـه              احساس می‌کنم کــه شـدم اشک فــاطمه
من آبـم و غمـم غــم آقای عالـم است
سوز دلم نهفته در اشعـار «میثم» است

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر دلـم چــو وادی تفتیـده دیـده دریـا - حاج غلامرضا سازگار

دلـم چــو وادی تفتیـده، دیـده دریـا                    ز زخم حنجـر من خـون گـرفت زیبایی
بیـا ز خیمــه برون مـادرم! تمـاشا کن              ببین چگـونـه شـده اصغـرت تماشایی
دگـر بـه صــورت بـــابـا نگـاه نتوانم              کـه تشنگـی زدو چشمم گـرفتـه بینایی
گلـو شکافتـه امــا هنـــوز سـربــازم              اگــرچـه نیست دگـــر در تنم توانـایی
بـه خـون حنجر مـن افتخار کن مادر!              که من همیشه حسینی شدم تو زهرایی
مرا چو محسن خـود فاطمه بغل گیرد              کنــد بــه جـانب جنـت چو راه‌پیمایی
سخن ز خندۀ فتح خداست بر لب من              به هـر کجـا شهـدا راست گـردِ هم آیی
قسم بـه دامن مادر بـرای کشته شدن              نبـود خـــوب‌تـر از شـانـۀ پـدر جـایی
گلوی خویش به تیر عدو سپر کردم
بـه روی دست پدر یـاری پدر کردم

 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر اگر چه هُـرم عطش کرده همچنان آبم - حاج غلامرضا سازگار

اگر چه هُـرم عطش کرده همچنان آبم                  کمـان حرملـه بـا تیـــر کـرد سیرابم
شبـم به دامن مـادر نبـود خواب ولی              چـه زود برد سـرِ شـانـۀ پـدر خـوابم
دگر نبـود بـه تیـر سه‌شعبه‌ام حـاجت              که شعله‌های عطش کرده بود بی‌تابم
دمی که خون ز گلویم روانه شد، گفتم:              خـدای من! پدرم را چگـونـه دریابم؟
از آن بـه شانـۀ خـون خـدا زدم لبخند                    که داد فـاطمه با دست خویشتن آبم
به قبـر گمشـده‌ام حـاجت آورید همه              کـه قبـر گمشده‌ام هست سینـۀ بابم
فقط نه خون حسینم، خـدای را خونم              فقط نه بـاب مـرادم، حسیـن را بابم
ز زخم تیـــر نه! بـر غربت پـدر بـاشد              اگر ز دیـده روان اسـت گـوهــر نابم
به اشک و خون بنویسید با هزاران دست
کـه تیـر، راه نفس بـر گلـوی اصغر بست

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر با یا دلب خشکت خون شد دل آب اصغر - حاج غلامرضا سازگار

با یا دلب خشکت خون شد دل آب، اصغر                      سیـراب شدی مـادر، آسوده بخـواب اصغر
از بسکه عطش می‌زد آتش به نفس‌هایت              بر تـو جگر پیکــان، گـردیـده کبـاب اصغر
از غنچــۀ لبخنـدت بـر لالـۀ رخ پیـداست              بر اشک پدر دادی، بـا خنـده جـواب اصغر
تـو تشنه‌تـر از مـادر، من سـوختـه‌تر از تو              تو رفته‌ای از تاب و من در تب و تاب اصغر
بـر آتــش قلب تــو، بر حنجـر خشک تو              آبــی نبــوَد بهتـــر، از اشـک ربـاب اصغر
رو در بغــل زهـــرا، لبخنــد بـــزن مـادر              کز خون تو وجه‌الله گـردیده خضـاب اصغر
از حنجــر خـونینت خـون، آب بقا نـوشید              وز خجلت لـب‌هـایت دریا شده آب، اصغر
در بــزم عـــزای تـو، تــا حشـر، بـرای تو              از چشم خداجویان جـاری‌ست گلاب اصغر
بـی‌جــرم و گنـه مـادر! کشتند تـو را آخـر              گـویی کـه بـر اینان بود قتل تو ثواب اصغر
گل بودی و «میثم»گفت: افسوس! هزار افسوس
این قــوم تـو را دادنـد لب‌تشنـه بـه آب، اصغر

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

 

متن شعر ای از تلظّی‌های تـو در چشـم من دریــا خجل - حاج غلامرضا سازگار

ای از تلظّی‌های تـو در چشـم من دریــا خجل
مادر خجل، خواهر خجل، دریا خجل، سقا خجل

 

در خون، خدا را دیده‌ای جان دادی و خندیده‌ای
تا دامـن محشــر بــود از خنـده‌ات بابـا خجل

 

از حنجر خشکیده‌ات خون خــورده تیر حـرمله
پیکان زاشک چشم من،من گشتم از زهرا خجل

 

در آتش تاب و تبـت دیــدم بـه دسـت زینبت
هم از تو هم از عمه شد خـورشید عاشورا خجل

 

خشکیده‌ لب بـردم تـو را لـب‌تشنه آوردم تـو را
هم از تو هم از مادرت گشتم در ایـن صحرا خجل

 

از خـون زخـم حنجرت آمـد شهــادت سرفــراز
از اشـک چشـم مــادرت شد زینب کبـری خجل

 

دعویِّ دین و کشتن شش‌ماهه آن هم تشنه‌لب
اینجـا مسلمـان می‌شـود از گبـر واز ترسا خجل

 

با این عـذار لاله‌گـون، بـا این جمـال غرقه خون
جـا دارد ار یـوسف شود، زین صورت زیبا، خجل

 

ای غنچــۀ پـــرپـر شده، ای هدیه برداور شده!
پیـش گـل لبخنـد تــو، از بـاغبان، گـل‌ها خجل

 

بـاب‌النّجــات عــالمی، خـون خــدا را همدمی
شرمنده عالم از تـو شد، «میثم» نشد تنها خجل

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر ملـJک خــدای عــزوجل خیمـۀ غــم است - حاج غلامرضا سازگار

ملـJک خــدای عــزوجل خیمـۀ غــم است
                             هنگــامه‌ای بــزرگ‌تر از عرش اعظم است
سوگی وسیع سایه فکنده است بر وجود
                             داغـی عظیـم بـر جJگـر خلـق عـالم است
روز بــــــزرگ زلــــــــزلـــۀ ارض آمــــــده
                        یا صبح محشری است که نامش محرم است
در عــالـم وجــــود گـــرفتـه خـــدا عـزا
                              در بــاغ خلــد هم کمــر انبیـا خم است
جـوشد در آسمـان و زمیـن خــون تازه‌ای
                             آن را خـدای عــزوجـل صــاحب دم اسـت
گفتم که سروهای جنان از چه خم شدند
                              گفتنـد مــاه گــریه و انــدوه و ماتم است
وقتـی در آسمـــان نگــرم بــر ستـــاره‌ها
                              زخـم حسین پیـش نگـاهم مجسم است
              قـرآن پـاره‌پــارۀ زهــرا بـه روی خــاک
              گـردیده مثـل پیــرهن لالـه چـاک‌چـاک
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار    

متن شعر کیـست اصغــر؟ اکبــر ذبـح عظیـم - حاج غلامرضا سازگار

کیـست اصغــر؟ اکبــر ذبـح عظیـم                       خــود بـه تنهـایی صـراط المستقیـم
اختــری بــر شــانــۀ خــون خـدا              آبـــــروی روی گـلــگـــون خـــدا
به! چـه می‌گویم؟ حسیـن کــوچکی              شیـــرمـــردی در لبـــاس کــودکی
مـاه رویــش قـاب عکـس پنـج تن              خنده‌هایش؛ دوست‌کُش، دشمن‌شکن
دست‌های کوچـکش دسـت حسین              روز عـــاشـورا همـه هسـت حسیـن
دامـن خــورشیـد را مــه‌پــاره بـود              شـــانــۀ ثــــاراللهش گـــهواره بود
گــرد غــربت گشته بـر مو مُشک او              حــوض کــوثر در گلــوی خشـک او
صــورتـش پـژمــرده امــا دل‌گشـا              دست‌هـای بستـه‌اش مشکــل‌گشــا
شیــرخــواری بـا پـدر هـم‌درد بـود              آخــریـن ســربـــاز و اول‌مــرد بـود
حنـجــر خشکیـــده را کــده سپــر              چشــم‌هـایـش حـرف می‌زد با پــدر
کــای پــدر گــرچـه علـی اصغــرم              مــن بـــه تنهایی تو را یـک لشکـرم
مُهـــر مظلــومیــت عتــرت منــم              رمـــز پیـــروزیت در غــــربت منـم
تـــو «محمد» مـن «یــدالله» تـوام              همـــدم و همـــرزم و همــراه تـوام
ای پیـــمت در لـب خـامـوش مـن              بانگ «هل من ناصرت» در گوش من
مـن بـه باغِ سرخِ خون، یـاس تـوام              بـــا دو دسـت بستــه عبـاس تـوام
مظهـــــر رب جـلیـلــی ای پـــدر              مــن ذبیحــم تـــو خلیلـی ای پـدر
زودتــر کـن پیـــش پیکــانم نشان              تـــرسم آیـــد گــوسفنـد از آسمـان
بس‌کـه سـوزد از عطش پـا‌ تـا سـرم              آب هــم آتــش شــود در حنجــرم
او ز جــام وصـــل حـق سیـراب بود              هـم تلظّی داشت هـم در تــاب بود
راه سبـحــان‌الّـــذی‌اســری گـرفت              گــــردنِ افتــــاده را بـــالا گـرفت
بـر فـــراز دست بــابـا تــاب خـورد              از دم تـیــر سـه‌شعبــه آب خـــورد
تــا صـف محشـر سلام از داورش
اشک «میثم» وقف خون حنجرش

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر نوحه ماه در خون شناورم قاسم - حاج غلامرضا سازگار

مــاه در خــون شنـاورم، قاسم                یـــــادگــــار بـــرادرم، قاسم

کـم بـزن دست و پـا در آغوشم              جـــان مــده در بـرابرم، قاسم

العطـش گفتـنت کبــابــم کرد              سوخت از پـای تـا سـرم، قاسم

سخـت باشد بـه من عـزیز دلم              کـه تــو را کشتـه بنگـرم، قاسم

زخم هــای تن تــو کشت مـرا              تــازه شــد داغ اکبــرم، قاسم

جای گل جسم چاک چاک تو را              می بـــرم بـهـر دختـرم، قاسم

حیف بـا چشم خـود نگه کردم              تا چون جان رفتی از برم، قاسم

عـــوض آب بــر تــــو آوردم              اشـک بــا دیــدۀ تــرم، قاسم

بعـد اکبـر دلم به تو خوش بود              کـه تــویی یـار و یـاورم، قاسم

ای جگــر پـارۀ حسن به چه رو              رو کنــم جــانب حــرم، قاسم

گــر ســراغ تــو را ز من گیـرد              چـه بگویـم به خـواهرم، قاسم

نظم "میثم" اگر چه قابل نیست
تـو قبـولش کن از کــرم، قاسم

 

یک ماه خون گرفته 2 - غلامرضا سازگار

متن شعر نوحه ای جگر پاره امام حسن - حاج غلامرضا سازگار

ای جگــر پـارۀ امــام حسن             وی ز سـر تـا به پـا تمام حسن

تیـــرها بـر جگـر زده گرهت              زخم هــا بر بـدن شـده زرهت

گـرگ ها بر تن تو چنگ زدند              دلشان سنگ بـود و سنگ زدند

ای در آغوش من فتاده ز تاب              یک عمو جان بگو دوباره بخواب

جگـر تشنــه ات کبــابم کرد              داغ تـــو مثـــل شمع آبم کرد

تو که دریا به چشم من داری              موج خون از چه در دهن داری

گل خـونین من گلاب شدی              پای تا سر زخون خضاب شدی

زخم هایت چو لاله در گلشن              بــدنت مثــل حلقـۀ جـوشن

ای مراکشته دست وپا زدنت              جگـرم پــاره پــاره تـر ز تنت

من عمـوی غـریب تو هستم              کـم بزن دست و پا روی دستم

سـورۀ نــور گشتـه پیکـر تو              آیه آیـه است پـــای تا سر تو

نه فقط قلب چاک چاک منی              مصحـف پــاره پــارۀ حسنـی

بعـد اکبـر تــو اکـرم بـودی              بلکـه عبـــاس دیگـرم بـودی

خجلـم از لبــان عطشــانت              جگـرم ســوخت از عمو جانت

شهد مرگ از کف اجل خوردی              از دم تیــغ هـا عسل خـوردی

بس کـه دلـدادۀ خـدا بودی              بس که از خویشتن جدا بودی

تلخـی مــرگ از دم خنجــر              از عسل گشت بر تو شیرین تر

زخـم تـن آیـه های نور شده              پــایمـــال ســم ستــور شده

لالـه بـدی و پــرپـرت کردند              پـاره پــاره، چـو اکبـرت کردند

لالــۀ پــرپــرم، عـزیـز دلـم              تـا صف محشر از حسن خجلم

نشـود تـــا ابــد فـراموشم              قــاسمش داد جـان در آغوشم

تا که خیزد شفا ز خاک رهت
اشـک "میثـم" نثـار قتلگهت

 

یک ماه خون گرفته 2 - غلامرضا سازگار

متن شعر تقـدیم دوسـت کــردم، هفتــاد مـاهپاره - حاج غلامرضا سازگار

تقـدیم دوسـت کــردم، هفتــاد مـاهپاره
تنها به روی دستم، مانده است، یک ستاره

بـا دست‌هــای بسته، خــوانَد قنوت ایثار
بــا چشم نیـم بــازش، بـر من کند نظاره

شیـــران کـــارزارم، رفتـنـــد از کنـــارم
باشد همه سپــاهم این طفــل شیرخواره

نـــه اشـک تــا بگرید، نه شیـر تـا بنوشد
نـه نـور یـک نگاهش، نـه تاب یک اشاره

امــروز در نهــادم، شـد تـازه داغ محسن
کـآورده‌ام به همـراه، یک محسن دوبــاره

دوش از عطـش نخفته، با دوست راز گفته
احیــا گـرفتـه تـا صبــح در بیـن گاهواره

ای حــرمله نـدیدی، وقتـی که زه کشیدی
جــوشید خـون قلبــم، از این گلـوی پاره

تنهـا نـه چند روزی تــا صبـح روز محشر
بــر این شهیـد گـریند، ارض و سما هماره

«میثم» ز خـون اصغر تکمیـل شد شهادت
بایــد بــر او گـرفتن هــر روز یـــادواره

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر محمـل نگـه داریـد یـاران یار اینجاست

محمـل نگـه داریـد، یـاران! یار، اینجاست                      بیت الحــرام و کـعبـــۀ دلـــدار اینجاست
محمـل نگــه دارید و جـان گیرید بـر کف              زیــرا خـدا را وعــدۀ دیــــدار اینــجاست
محمــل نگهـداریـد زیـــرا تشنگـــان را              آب از دم شمشیـــر آتشبـــار اینجـــاست
محمـل نگهدارید کــز خـــون شهیــدان                        دامان صحرا، سـر بــه سـر گلـزار اینجاست
میقـات اینجا، کعبه اینجــا، زمــزم اینجا              رکن و حرم، سعی و صفا، هر چـار اینجاست
اینجا نبود و ذات حق ما را صـدا کرد
اینجا نه موی سر، که باید سر فدا کرد
مــا را بـود از حـجّ کعبــه برتـر اینجـا                        بـاید طـواف آریــم دور دلبــر اینجا
از تیر گردد سینه‌هامان، چشمه چشمه              وز تیـغ گـردد اِربــاً اِربــا اکبـر اینجا
هـم لاله‌هــا گـردنـد پامــال خزان‌ها              هم غنچه گردد روی دستم پرپر اینجا
داغ عطش، مانَـد به لب‌هـای سکینـه              خون می‌چکد از بـازوی آبْ آور اینجا
از خنجر و شمشیر و تیر و نیزه و سنگ              آید هـزاران زخـم، بر هـر پیکر اینجا
اینجا بوَد بر روی قلبم جای نیزه
اینجا رود سرهـای ما بالای نیزه
اینجا کند، در مـوج خون زینب نظـاره                        بر جسم مجــروح و گلـوی پاره پاره
اینجا بسوزد خیمه‌های مــا در آتـش              وز دامـن دردانـه‌هـا خیـــزد شراره
خلخال، بیـرون‌ آورنـد از پای طفـلان              غارت شـود از گوش زن‌هـا، گوشواره
اینجا به شوق دوست، از بیداد دشمن              آیـد بــه روی زخم مــا، زخم دوباره
اینجا بــه مـاه عـارض خورشیـد لیلا              از آسمــان چشم مـن ریــزد ستاره
اینـجــا تسـلای دل هـر نـــازدانــه
کعب نی است و سیلی است و تازیانه
اینجا شـود سرهـای مـا از تن بریــده                        اینجا شود تنها به خاک و خون کشیده
اینجا نوامـیس خدا در مقتـل خـــون              جسـم مــرا شوینــد با اشک دو دیده
اینجــا، کنــار کشتـــۀ عبـاس بایــد              خیـزم ز جای خویش، بـا قـدّ خمیـده
اینجــا شـود نیلی، رخ طفـل یتیمــم              کـو را بــوَد میــراث زهــرای شهیـده
اینجــا بــرای یــاری اسـلام، زینــب              دستــور می‌گیــرد ز رگ‌هـای بریــده
اینجا شود دریا ز اشک چشم عـالم
اینجا شود پر، از طنین نظم «میثم»
 

متن شعر سیاه، چهرۀ خورشید و تیـره ملـک خـداست - حاج غلامرضا سازگار

سیاه، چهرۀ خورشید و تیـره ملـک خـداست                          چــه روی داده مگـــر روز محشــر کبـراست؟
چــه روی داده کـه قرآن فتاده در یـم خـون؟              چه روی داده که خورشید نــوک نی پیداست؟
چــه روی داده کـه خلـق و خـدا عـزا دارند؟              چـه روی داده که ملک وجـود، غـرق عزاست؟
چـه روی داده کـه بینـم ز خـونِ خـون خـدا              خضاب، موی رسول است و گیسوی زهراست؟
چــه روی داده کـه یـک نیــم‌روز از دم تیـغ              بـه یـک منا سر هفتاد و دو ذبیح، جـداست؟
نگــه کنیـد خــدا را کــه روی هـــر سنـگی              نوشته بـا خـط خـــون: روز، روز عـاشوراست
نگــه کنیـد کـه خــون خــدا بــود جــاری              ز حنجــری که پـــر از بـوسۀ رسول‌خـداست
نگــــه کنیــد بــه قــرآن سینـــۀ احمـــد              کـه آیـه‌آیـه ز شمشیـر و تیـغ و تیـر جفاست
میــان قلــزم خــون سینــه‌ای شـده پامال              که نقطـه‌نقطـه بــر آن جــای نیزۀ اعـداست
سـری کـه از سـر نـی چشـم دوخته بـه حرم              ســـر مقــدس خــونیـن سیــدالشهـداست
کنار علقمه بـا خـون، به دست و مشک و علم              نـوشته: ایـن بـدن پـــاره‌پـــارۀ سقـــاست
بــه زیــر کعــب نــی و تــازیـانه دختـرکی              به دیده اشک و به لب‌هاش بانگ یـا ابتاست
گلـو گـرفتـه، نفـس خستـه، زیــر لب گـوید              عمـو کجاست؟ برادرکجاست؟ عمـه کجاست؟
به یـاد خـون گلـوی حسین تـا صـف حشـر              نه کـربلا کـــه جهـــان وجود، کـرب‌وبلاست
روان بـه خیمـه شــده ذوالجـناح بی‌صـاحب              صـدای شیهــۀ او واحسیـــن و واویــلاست
نـه تـا قیـام قیـامت، پـس از قیــامت هـم              همیشـه پـــرچـم خـــونین کــربلا برپاست
چهارده صده، «میثم!» گذشته است و هنوز
شـرار دامــن طفــل حسین در دل ماست

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر پــاره شـــود پیکــرت ای آسمــان - حاج غلامرضا سازگار

پــاره شـــود پیکــرت ای آسمــان                              خـاک زمیـن، بر سـرت ای آسمان
یکسـره نــابــود شــــوی آفتــاب              دود شـــوی، دود شـوی، آفتـاب
مـاه، فلـک، ستــارگان! خـون شوید              مـلایک از بهـشت بیـرون شـوید
فـرشتگاه آسمــان فــرشتگان، آه آه              شمـر، روان گشتـه سـوی قتلگـاه
فــاطمه سـر تـا بـه قـدم، سـوختـه              چشــم بـــه قتلـگــهِ او دوختـه
فـاطمه بــر حسین خـود، دعــا کن               اشــک فشـان خـدا خدا خدا کن
دسـت گشــا و بــه ختتدا دل ببنـد              آه بکــش راه بــه قــاتـــل ببند
خنجـر قـــاتل، تـو چـه بی حیــایی              تشنــۀ خــونِ حجّــت خــدایی
سنــگ کـجــا؟ آینـــۀ جـان کجــا              چکمه کجـا؟ سینـــۀ قـرآن کجـا
خنـجــر قــاتل و دل سنــگ اوست              محاسن حسین، در چنـگ اوست
خـــاتـــم انبیـــا بگــویم، چـه شد              سیّـد اوصیــا بگــویم، چــه شد
حضـــرت صـدّیقــه، خـدا خـدا کرد              شمـر سـر حسیـن، را جـــدا کرد
گشتــه عیــــان، نشـــانـۀ قیـامت              اهــل حـــرم، ســر شما سلامت
صــدای «یـــا حسیـن» را بشنــوید              همــه، مهیـــای اسیــری شـوید
حنجــر تشنـه نهــری از خـون شده              شمـــر ز قتلگــاه بیـــرون شـده
فـاطمه، مــاهت قمـــر نیـزه‌هاست              سـر حسینت، بـه سر نیـزه‌هاست
سر بـه سر نیزه به تـاب و تـب است              نگــاه او به خیمــۀ زینــب است
یک نگهش به مـادرش‌ فـاطمه است              یک نگهش به جانب علقمه است
صورتش از خون جبین، خضاب است              بـر لـب او صــدای آب آب است
بـر سـر نـــی، ذکـــر خـدا بـر لبش              قتلگه است و اسب بی صـاحبش
مـــردم کــوفه! چــه لئیـم و پستید              همـه حقیقت‌کُــش و زر پـرستید
پـــردۀ حـــرمـت نبــی، دریــدیـد              ســـر از تـن حسیــن او بـریدید
چـــرا بـــه روی اســب‌ها نشستید              سینــۀ او را ز جفــــا شکستیــد
چقـدر پسـت و بـی حیــا و بــدیـد              چــرا بـه خیمه‌هـایش آتش زدید
اگـــــر شمــــا حسیــن را دشمنید              چـرا سکینــه را کتــک می‌زنیــد
در وسـط خیـمـــۀ افــــــروخـتـه              بــه قــــول آن شـاعر دلْسـوخته
طفــل سـه ســاله کــه کتـک ندارد              او کــه قبـــالــۀ فـــدک نــدارد
فــاطمه را بــه خــویش، واگـذارید              بــه گــوشواره‌اش چـه کـار دارید
وای خـدایــا! نفسـم، شــراره است              هـدف اگــر غـارت گوشواره است
چـه شـد کـه گـوشـواره را کشیـدید    

گـوش ورا، چــو قلــب او دریدید
«میثم» از این شعله که افروختی
جـان بنـی فـاطمه را ســوختی

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر روبـه‌صفتـان! مـن پسـر شیـرخـدایـم - حاج غلامرضا سازگار

روبـه‌صفتـان! مـن پسـر شیـرخـدایـم                       ریحــانــۀ دامــان رســــول دو سـرایم
هم، در یم طوفان زده، کشتیّ نجــاتـم         هــم، در دل ظلمتکـده، مصبــاح هدایم
هــم سیّــد و آقــای جوانــان بهشتم         هــم رهبـر و مــولا و امـــام شهــدایم
بـا شیـرۀ جـان، پــرورشم داده محمّـد                    بــوده ز سر انگـشت نبی، آب و غــذایم
گــر اهــل نمــازید شمـا، جان نمـازم         ور اهـــل دعــایید، همـــان روح دعایم
هم حجرم و هم زمزم و هم رکن و مقامم         هم کعبه و هم مروه و هم سعی و صفایم
دانـنـدۀ اســـرار سمـــاوات و زمینـم         فــرمـانده جیـش قـــدر و ملک قضایم
هـم ذبـح عظیم آمده در وصف مقامم         هم معنی والفجرم و هم شمس ضحـایم
اسـلام شود، یکسـره سیراب ز خـونم         هـر چند کـه خود، تشنه‌لبِ کرب‌ و بلایم
در مـاه حـرام از چه حلال آمده خونم         مـن خـون خـدا و پســر خــون خدایم
صــدبــار مــرا، داغ روی داغ نهادید         یکـبـار نگفتیـد کــه مهمــان شمـــایم
والله! که یک لحظه، به ذلّت ندهم تن         صــد بـــار ببــرّنــد اگـر، سـر ز قفـایم
والله! کـه هـرگز نـدهم دست به ظالم         حتّــی بـه سـوی تیر، اگـر سینه‌گشـایم
دانشگـه مـن، دامن زهـراست بدانید         عـــزّت، زده از روز ازل بــوسـه بـه پایم
سر دادن و بر اهـل ستم دست‌نـدادن         تا حشر همین است، همین است، ندایم
هـر چند کـه در کــرب‌وبـلا یـار ندارم         بــاشد همـۀ ملـک خــدا، کـرب‌وبـلایم
فریاد خدا هست، بـه رگ‌هـای گلـویم         تـا حشـر رســد، از ســر ببْــریده ندایم
امــروز نـه، دیــروز نــه، از روز ولادت         جـان بـر کـف و سینـه سپــر تیـر بلایم
خـواندم ز پی یـاری دین، خلق خدا را         تا خود، که دهد گوش، بـه فـریادِ رسایم
غسل بدنم: خون، کفنم: خـاک بیـابان         بـا خـاکِ رهِ خویش، بـه هــر درد دوایم
من خود شجر نورم و بارم همه توحید         ای مــردم کــوفـه نبــوَد سنـگ، سزایم
بـر زخـم دلـم، هـر چه توانید بخندید         شیعه است که تـا حشـر کند گـریه برایم
از چـار طرف راه به سـویم ز چه بستید          والله قســم مــن بــه شمــا راهنمـایم
حاشا که نگیرد کرمم دست ز میثم
کو مرثیه خوانم بوَد و مدح سرایم

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر روز عــاشـوراست یــا آغــاز روز محشر است - حاج غلامرضا سازگار

روز عــاشـوراست یــا آغــاز روز محشر است                     آسمــان دود و زمیـن، مــانند کـــوه آذر است
جسـم هفتــاد و دو ثـــارالله، بــر روی زمین         بـرفراز نیزه، چون خورشید تـابان یـک سر است
مــاه زهـــرا، می‌درخشـد بــر فــراز نیزه‌هـا         یاکه خورشید است و یک نی از زمین بالاتر است
غـرق خـون، پیراهن یـک سیــزده‌سـاله پسر         شعلـۀ آتـش، بلنـد از دامـن یــک دختـر است
یک جوان، گردیده جسمش، چاک‌چاک و ریزریز         وای ‌بر من، وای بر من، این جوان، پیغمبر است
نـه خـدایـا این محمّد نیست، مـن نشناختم         ایــن امیـد یــوسف زهـــرا، علــیّ اکبر است
غنچـه‌ای بینـم بـــه روی شـانـۀ خون خـدا         غنچـۀ نشکفتـه‌ای، کـز بــاغ گـل، زیبـاتر است
از گــل لبخنـد و از خـــون گلــویش یـافتم         مهر طومار حسین است ایـن علـی اصغـر است
از کنـــار علقمــه آیـــد صـــدای فــاطمـه         در غـم عبـاس خود، گریان به جـای مـادر است
شاخۀ یاسی، در این صحرا شده نقـش زمین         دست عباس است این یا دستهـای حیدر است
یکطـرف، بینـم دو دختـر، خفتـه زیــر خارها         آن شبیـه زینـب، این زهـرای از پـا تا سر است
ای جــوانان بهشتـی، رو در ایـن صحـرا کنید         جـان بـه کـف یاری کنید، آقایتان بی‌یاور است
حر، علی، عباس، عبدالله، وهـب، قاسم، حبیب         حنجـر مولایتـان لـب تشنـه، زیـر خنجر است
لالــه‌هـا در خـــاک بـرگـردید یـا پرپر شوید         لاله‌های فاطمه، هم غرقه خون،هم پـرپـر است
در کنــار قتلگـه بــا هــم زنـــی را می‌زننـد         این همـان دخت علی، ناموس حیّ داور است
نیزه‌ای در دست خولی، خنجری در دست شمر         یک بدن افتـاده، دورش یک بیابان لشکر است
خـون زنـــد فـــوّاره از زخــم بریده حنجری         روی هر زخمش، نشان بوسه یک خواهر است
میثم انصافت کجا رفته‌ است بس کن، لال شو
هـر کـلامت بــر دل زهـرا، شراری دیگر است

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر مسـافــران بهشـت بــلا، بــلا اینجـاست - حاج غلامرضا سازگار

مسـافــران بهشـت بــلا، بــلا اینجـاست                        بـــه کـــوی یــار رسیدیـم، کـربلا اینجاست
اگــر ز کعبـــه بـرون آمـدید، خوش باشید              کــه کعبـــه دلِ لاهـــوتی شمــا اینجـاست
مسیـر کعبـه و کـرب و بلا بـه سعی گذشت              خــوش آمـدید عــزیـزان من! صفا اینجاست
ز خــون خـــویـش بپــوشیـد حلّه احرام              کـه مرگ، کعبه وصل است و حج ما اینجاست
بــرون شدیـد گـر از خــانـه خـدا چه زیان              رهــا کنیــد غــم خـــانه را، خـدا اینجاست
تن لطیـف شمــا قطعـه قطعـه روی زمین              ســر بـــریـده مــن نــوک نیزه‌ها اینجاست
علم به خاک و بدن غرقه خون و مشک تهی              ز تـن دو دست علمــدار مــن جدا اینجاست
بـــه حلــق خشک عـلی‌‌اصغـرم نگاه کنید              نوشته با خط خون: «حاجیان، منا اینجاست!»
ســرم بـه نـوک سنـان سایه‌بان اهل زمین              تنـــم بـــه زیــر سم اسب تـوتیا، اینجاست
بگیـر آبــرو از خاک این زمین «میثم»
که خاک پاک شهیدان نینوا اینجاست

دو دریا اشک1- غلامرضا سازگار

متن شعر یـاران مـن میعـادگـاه مــاست این جا - حاج غلامرضا سازگار

یـاران مـن میعـادگـاه مــاست این جا
هم قتلگـه، هـم قبر ما، پیداست این جا
غـم نیسـت گـر از کعبـۀ دل دور گشتید
هم حج خون، هم کعبۀ دلهاست این جا
با خون خـود دامـان صحـرا را بشویید
ای دوسـتان گلخـانـۀ زهراست این جا
از خـون نـدای عـاشقان خیزد به افلاک
از اشک چشم تشنگان دریاست این جا
غـم نیست گر مــردم جدا گشتند از ما
مـا بـا خـداییم و خدا با ماست این جا
                                  صد زمـزم از چشم تر ما می زند موج
                                  خـون خـدا از حنجـر ما می زند موج
این جــا صــدای گـریـۀ پیغمبــر آید
بـر دیـدن مـا فـاطمـه بــا حیـدر آید
این جا صدای العطش خیزد به گردون
این جـا ز قلـب آب هـم آتـش بـرآید
این جـا پیمبـــر بهــر سقــایی سقـا
در علقمــه بــا جـام آب کـوثــر آیـد
ایـن جا بــرای کشتـن فـرزنـد زهـرا
از شام و کوفه، دسته دسته لشکـر آید
اینجـا گـلاب افشـان به جـای اُم لیلا
زهــرا کنــار جسم پــاک اکبـــر آید
                               این جاست دانشگاه انسان سازی ما
                               لب تشنه در امـواج خون سربازی ما
محمـل نگه دارید ای چـابـک سـواران
کـاین جا زمین از خون ما گـردد بهاران
محمـل نگـه داریـد کـاین جا پیکـر ما
هم سنگ باران می شود، هـم تیرباران
محمل نگه دارید کـاین جـا بـر سر نی
سرهای مـا باشد به دست نیـزه داران
محمل نگه داریدکاین جـا نقش سیلی
مــانـد بــه رخســار کبــود گلعذاران
محمل نگه دارید کـاین جا از دل سنگ
جوشد چو خون پاک یحیی،خون یاران
                              روزی که من جام بلا را سر کشیدم
                              این سـرزمین بهـر شهادت برگزیدم
آسوده گشتم خوش به مقصودم رسیدم
یـاران من! تفسیر شد خـوابی که دیدم 
آن شب که از شهـر مدینــه کـوچ کردم
یک بـاره دل از هر چـه جـز دلبـر بریدم
پیـک خدا از جسم صـد چـاکم خبر داد
گفتـم خــدای من عَلـی عینـی، شنیدم
گـویی مجسـم شد بـه چشمم داغ اکبر
گــویی کـه تیـر از حنجر اصغـر کشیدم
گـویی همـان آغـــاز ره بــا داغ عبـاس
هم سوختم، هـم آب گشتم، هم خمیدم
                     دیدم که بر من چشم عالم گریه می کرد
                     حتی قلم در دست "میثم" گریه می کرد

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر کوه و سنگ و دشت این صحرا به چشمم آشناست - حاج غلامرضا سازگار

کوه و سنگ و دشت این صحرا به چشمم آشناست                            دوستـان محمـل نگـه داریـد اینجـا کربلاست
حاجیان کعبـۀ وصلیـم و ایــن صحــرای خـــون              کعبـۀ مـا، مشعر مـا، حج مـا، میقـات ماست
چشـم مــا زمــزم، طـواف ماست دور کشتـه هـا              خیمـه گـاه ماست مروه، قتلگـاه مـا صفاست
حــاجیــان را ســر تــراشیـدن بـــود سنّت ولی              در منـای حج خون سرهای ما از تـن جداست
سنگ دشمـن: مهـر سجـده، خون سـر: آب وضـو              قتلگـه سجاده و تسبیـح، نــوک نیـزه هاست
نخــل هـا بـا مـا سخـن گـویند در این سـرزمین              کاین زمین شط الفـرات و این بیابان نینواست
چشـم مـن پیوسته می بیند در این صحرای خون              دست سقـا، نعـش اکبر، تربت اصغر کجاست
ایـن زمیـن گلخـانه ای از لاله هـای فـاطمه است              این بیـابـان لاله گون دریایی از خون خداست
آب گــردد از خـجــالت، آب در ایــن ســرزمیـن              آه آه تشنـگـان فــریــادهای بـی صــداست
مــا ســراسر کشتــۀ اشکیـم و بر هر زخم ما
اشک "میثم"  گر هزاران بار خون گردد رواست

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار