شـــد بپــا غـــوغــای محشر عـزم میــدان کــرده اکبـر
ماتِ رویش دو چشمان باباست نـوبت بیقـــراری لیلاست
اکبرم، اکبرم ای جوانم
اکبرم، اکبرم نوجوانم
گـــرد اکبـــر، کـودکانند خواهـران، دامن کشـانند
مویههای غریبانه برپاست نـوبت بیقـراری لیلاست
اکبرم، اکبر نوجوانم
جــان شــده داغ کــلامش نالـۀ منّــی السـلامش
تا حسین شاهد «ارباًارباست» نوبت بیقراری لیلاست
اکبرم، اکبر نوجوانم
حرف مرگ و احتضار است انتهـــای انتظـار است
زینب و نالۀ «وا أخیّا»ست نوبت بیقراری لیلاست
اکبرم، اکبر نوجوانم
فانوسهای اشک 3 – سید محسن حسینی