محمل نگهدار اکبرم، این سرزمین عشق ماست
اینجـا منـای حـاجیِ ششمـاهۀ حـج وفـاست
نای دلم غرق نواست                اینجا زمین کربلاست
معراج مردان خدایی
اینجـا گلـوی نـازک اصغـر شود، آماج تیر
اینجا بگیرد حرمله، ششماهۀ من را ز شیر
بر دوش من پرپر شود                   قربانی دلبر شود
من مانم و داغ جدایی
اینجـا خزانـی می‌شـود، بـاغ بهـار یاس من
لب‌تشنه افتد روی خاک در علقمه، عباس من
دستش ز تن گردد جدا            فرقش ز کین گردد دوتا
گوید برادر جان کجایی؟
اینجا بگیـرد بـوسه زآن حلق بـریده، خواهرم
در پیش چشم دخترم، خورشید نی گردد سرم
از کربلا تا شهر شام                سنگم زنند از روی بام
نامردمان با بی‌حیایی

 

فانوسهای اشک 3 – جعفر رسول زاده