اشک خون می‌چکد از چشم مرتضی
قـافـلــۀ حسین، آمـــده کـــربـلا
دنبــال قـافلـه، مـادرش فاطمه
ذکر «اَمّن یُجیب» می‌کند زمزمه
واویلا واویلا واویلا واویلا (2)
اطراف محملِ زیـنبِ خون‌جگر
جمع بنی‌هاشم، گردیده نوحه‌گر
ســاقیِ عاشقان، زانوان بنهاده
ناموس کبـریـا، تا شـود پیاده
واویلا واویلا واویلا واویلا (2)
روی دوش رباب، رفته اصغر به خواب
می‌خنـدد گـوییا، می‌بیند خـوابِ آب
حیف از سوز عطش، غنچه پرپر شود
از تیـر سـه‌شعبـه، پـاره حنجـر شود
واویلا واویلا واویلا واویلا (2)
کــــربلا مهبـطِ نـورِ یـزدان تویی
مقتــل خــونین نــوجوانان تویی
حجله‌گاه قاسم، قربانگاه اکبر
قتلگـاه عبـاس، گهوارۀ اصغر
واویلا واویلا واویلا واویلا (2)
کـربلا می‌چکد بر رخم اشک خون
می‌شوی از خونِ عاشقان لاله‌گون
شـرمی از مـادرش، فاطمه، کـربلا
بهر جامی شود، دست ساقی جدا
واویلا واویلا واویلا واویلا (2)
فانوسهای اشک 3 – مصطفی نظری
