کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
ساربـان! توقف کن، دشت کربـلا اینجـاست
حاجیـان حـج خون! کعبـۀ شما اینجــاست
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
ایـــن زمیــن نورانــی مرکـز قیـام مـاست
قبضـه قبضـۀ خاکش مسجدالحـرام مـاست
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
این زمین بهشتی از سرو و لاله ویاس است
بهترین گل یاسش هردو دستِ عباس است
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
این زمین پر از اشک و سوز و آه و واویلاست
پــرپـر از دم خنجــر بــاغ لالــۀ لیــلاست
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
در همین زمیـن چون گل غنچـه‌ام شـود پرپر
بــر فــراز دسـت مـن پــر زنــد علـی‌اصغـر
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
این زمین ز خون من سر به سر شود گلگون
پیش دیـدۀ زهرا دست و پــا زنـم در خون
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
در همیـن زمیــن گـردد روی گلرخــان نیلی
عـرض تسلیت گــردد کعب نیـــزه و سیلی
کاروان رسید از راه لا الـه الـه الله
یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
