طالع شده از بُرج نیزه ماه زینب 
شد تیره روی مَه ز دودِ آه زینب 
دشمن زَنَد زخم زبان            قرآن بخوان قرآن بخوان 
ای جان زینب «تکرار» 

از نُوک نِی با خواهر خود گفتگو کن 
چـاک دلـم را بـا نگـاه خود رفو کن 
با من نگویی گر سخن             با دخترت حرفی بزن 
ای جان زینب «تکرار» 

جان دگر دِه بـا کلامی دخترت را 
یاری کن از بالای نیزه خواهرت را 
بنگر پدر با دختران                    مَه را ببین با اختران 
ای جان زینب «تکرار» 

دیدی عدو در این سفر با من چها کرد 
دیدی تـو را آخـر فلک از من جدا کرد 
دیشب کجا بودی کجا                از ما جدا بودی چرا 
ای جان زینب «تکرار»
 

یک دم- علی انسانی