اهــل کـوفـه! چه قدَر نامردید پسـت و بی‌عـاطفه و بـی‌دردید
اشکتـان بــر رختـان جاری باد کــم بخندیــــد و بگـریید زیاد
آه ای بــی‌خــردان بـد کـردید ظلـــم بــــر آل محمّـد کـردید
آبروتان همه رفت و همه ریخت رشته‌هاتان همه یکباره گسیخت
رام در حلقــه صـد سلسلـه‌اید سبــزی ســــرزده از مـزبلـه‌اید
در صف حشر که گردید دچـار همـــه در خشــم خـدای قهّـار
پنجـه ما بـه گـریبان شماست ننگ این فتنه به دامان شماست
لکــه ننــگ شمـــا از دامـان نشـود شستـه به آب دو جهـان
ننگتـان بـاد از این کرده زشت قتـل مـولای جـوانــان بهشت!
آنکـه می‌بــود طــرفـدار شما یــار و مــولا و مــددکــار شما
هـم طبیـب دل مجـروح شما ملجــاء عقــل شمــا روح شمـا
وای بر حـال شما در دل خاک کــه هـلاکیـد هلاکیـد هــلاک
مـانده بـر گردنتان خـون خدا دست‌هــاتان ز بـدن بـاد جـدا
کینه‌هـاتان همه افروخت شرر ســـوخـت از آن جگــرِ پیغمبر
دسـت بـر خـون خدا آغشتید بضعــه ختــم رسـل را کشتید
آتـش ظلـم و ستـم افشاندید جگـــر فـــاطمه را ســوزاندید
یک جهان ننگ به دامن دارید خــون عبّـاس بـه گـردن دارید
هـم علـی‌اکبـر ما را کشتیــد هـم علــی‌اصغـر مــا را کشتید
حــرم ختــم رسـل را اکنـون از ســراپـــرده کشیدید بـرون
تـا از این حیله و ظلم و تزویر حـرم وحی خـدا گشـت اسیـر
آه صـد آه از این ظلـم و ستم اهــل بیـت نبـی و نــامحـرم
ای همه ننـــگِ ابـد زاد شمـا عجبـی نیـست ز بیـداد شمـا؛
کـه شـــود پــاره زمام افلاک ابر خون گردد و ریـزد بـر خاک
وای بـر حـــال شمـا بدبختید همه در چنـگ عــذابی سختید
گـــر خــدا داد شمـا را مهلت نکنــد او بـــه عقـوبت عجلت
آتش خشم خداوند الهی به یقین
بر شمـا سخت گرفته است کمین
دو دریا اشک 2 - غلامرضا سازگار
