برادر چه آخر تو را بر سر آمد (2)
که سـروِ بلنــد تــو، از پا در آمد

علمدار لشگر                       نازنین برادر (2)

 

چه شد نخل طوبی مثال قدت را (2)
که یکبـاره بی‌شاخ و بـرگ و بــر آمد

علمدار لشگر                       نازنین برادر (2)

 

چه از تیشۀ این ستم‌پیشه مردم (2)
بـه شـاخ گـل و نــونهــالِ‌تــر آمد

علمدار لشگر                       نازنین برادر (2)

 

دریغا کـه آیینـۀ حق‌نمـا را (2)
بسی رنگ خون بر رخِ انور آمد

علمدار لشگر                       نازنین برادر (2)

 

چو خورشید خاور به خون شد شناور (2)
مهی کــز فــــروغِ رخــش خــاور آمد

علمدار لشگر                       نازنین برادر (2)

 

ندانم که ماه بنی هاشمی را (2)
چه بر سر از این قوم بداختر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2)

 

ز سردار رحمت سری دید و زحمت (2)
کـه تـاج ســر هــر بلنــد افســر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2)

 

دریغا که عنقای قاف قدم را (2)
خدنگ حوادث به بال و پـر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2)

 

دریغا که دریا دلی ز آب دریا (2)
بـرون بـا درونی پـر از اخگر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2)

 

عجب دُرّ یکدانۀ خشک و لعلی (2)
ز دریــا بـرون با دو چـشم تـر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2) 

ز سوز عطش بود و دریای آتش (2)
دهـانـی کـه سـرچشمۀ کـوثـر آمد

علمدار لشگر                      نازنین برادر (2)

 

فانوسهای اشک 3 – غلامرضا سازگار