تو شیــر شیـــر خـداونــد اکبـری عباس!
تو ذوالفقــار حسینـی و حیــدری عبـاس!
قسم به دیده و دستت که شد فدای حسین
همیشــه دیــده و دســت بـرادری عباس!
تو باب حاجـت و باب المراد و باب حسین
تــو از تمـام شهیـدان حق، ســری عباس!
عجب نه گـر بــه تـو زهـرا پسر خطاب کند
کـه در جـلال، حسیــن مـکـرری عبــاس!
به دوش توست لوای حسین در صف محشر
پـس از علــی تـو علمــدار محشری عباس!
تـو دستیــار حسینــی، اگـر چـه بـی‌دستی
تــو پــایدارتـــرین دسـت داوری عبـاس!
حسیــن را نـه فقـط ظـهـــر روز عـاشــورا
همیشــه میــــر و علمـدار لشکری عبـاس!
بـه خـون فـرق سـر ودست وصورتت سوگند
تـو شهــر خـــون خـداونـد را دری عبـاس!
روا بــــوَد کـــــه بــه آب فـرات نـاز کنـی
فـرات چیست؟ تو فــرزنـد کـوثری عبــاس!
هــزار مـرتبـه «میثـم» فــدای خــاک رهت
کـه تـــو فــدایــیِ آل پیمبـــری عبـــاس!
یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار
