کربلا پر شد از عطر مدینه                      از تو ای شاهد شکسته سینه

گشته داغت با عمویت دست و دامن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یادگار برادرم تو بودی                                      اکبر بعد اکبرم تو بودی

آتش غم در وجودم گشته روشن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای تن غرقِ خون به خاک صحرا                        بر سرت دیده ام حضور زهرا

رفتی و رفت صبرم از دل، تابم از تن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

سخت باشد مرا که با امیدی                        خواندی و نصرتی ز من ندیدی

تا رهانم من تو را از دست دشمن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یاس در لاله پنهان شده من                           گل صدبرگ و عریان شده من

توتیا شد پیکرت از سُم توسن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای غمت بر دلم چو داغ اکبر                            می گرفتم ز تو سراغ اکبر

خیمه ها شد بی جمالت غرق شیون
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد