ای گــل ســرخ بوستــان خلیل در منـای حسیــن اسمــاعیــل
ای حسن را فــروغ دیـده سلام باغ یاس به خـون کشیـده سلام
قـمــر محـفــــل چهـــار امام بـرده از کـــف دل چهــار امـام
تــازه دامـــــاد حجـلـۀ ایـثـار یـاس از خـون چهره گشتـه نگار
گـــرد ره مشـــک طـرۀ مـویت گــل ســـرخ خـدا شـده رویـت
بـــدنـت مثــل حلقــه‌های زره زخـم‌هـایت به تیـر خورده گـره
خلعتـت خـــاک دامـن صحـرا عــود تــو ســوز سینــۀ زهـرا
زخم‌ها گل، گلاب،خـونِ دو عین تخــت دامـادی تو قلب حسین
لالـۀ سیــنـه، خنجــر فــــولاد شـانــۀ زلـف، پنجــــۀ جــلاد
خـون رخسـاره، گشتـه بود حنا ذکــر بــزم زفــــاف، واحسنــا
مـرغ شـب کشتـۀ نمــاز شبت مرگ، شیرین‌تر از عسل بـه لبـت
زرهـت پیـرهـن، بـدن سپــرت سنگ می‌ریخت جای گل به سرت
پــای تــا سر شده تمام حسن بــرده دائــم دل از امــام حسن
پــدر و مـادرم بــــه قــربـانت از چــه کــردنـد سنـگ بـارانت
زخم شمشیر و نیزه‌ات بــه بدن بیشتـر شـــد ز حلقـــۀ جوشن
از ســر زیــن بـه خـاک افتادی پیـش چشم حسین جـان دادی
میــزدی از هجـــوم زخـم عدو دست و پا روی دست‌های عمـو
پـر به سوی جنان زدی که تـو را پـــاگشـا کـــرد مـــادرت زهرا
زخـم تــو آیــه‌های ســورۀ نور آیـه‌هـا مـــانـده زیــر سم ستور
خـار بر گل رود فرو سخت است داغ تـو بر دل عمـو سخت است
تـا قیـامت جهـان پـریشانت
چشم «میثم» همیشه گریانت
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.