شام غم گنجی که در ویرانه دارد گوهری از اشک مظلومانه دارد
دختر کریم است، کارش عظیم است
گـــوهـر یتـیـم است، جــانم رقیه
بسته احرام رسالت در اسارت کرده با خون جگر غسل زیارت
دارد از دادار، با سر دلدار
وعـده دیـدار، جانم رقیه
یک دل کوچک کجا و آن همه غم یک سه ساله آه و سیصد سال ماتم
تیره روزی ها، غم فروزی ها
خیمـه سوزی ها، جانم رقیه
خار صحرا تیر غم در پا و در دل داغ هجر کودک ششماهه بر دل
دیده تر گشته، در به در گشته
خون جگـر گشتـه جـانم رقیه
پا به پای عمه و مادر دویده روز و شب دنبال سرهای بریده
با دل پر خون، پا ز ره گلگون
خـاطر محـــزون، جانم رقیه
یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد
