یا مجتبـی! هنگامۀ عـزا شد
دامـادی قـاسم بـه کربلا شد
از باغ جنت بین شور و غوغا
خون سرم بر چهره ام حنا شد
گشته عروسی ام عزا بابا بیا برس به دادم
شد حجله گاه عشقم عرصۀ جنگ
نقل سرم شد چوب و نیزه و سنگ
از زندگی خویش سیــرم ای کاش
جانم بـرون گـردد از این دل تنگ
بنگر به حالم از وفا بابا بیا (2) برس به دادم (2)
خون شد دلم ای روح پیکر من
شد غرقۀ خون از جفـا، سر من
زیــر سم اسبـم، بــده نجـاتم
شکسته استخـوان پیـکـر من
در بحر خون کردم شنا بابا بیا (2) برس به دادم (2)
فانوسهای اشک 3 - مصطفی نظری
