آرام جــان لیـلا واویــلا، از من تــو را گـرفتند
با تیغ و تیر و خنجر، علی جان! دیگر چرا گرفتند
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
داغ تـو کـرده پیـرم، بمیرم، فرقت چرا دریده
ماه رخ تو گلگون شد از خون، رنگ پدر پریده
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
قــرآن آیـه آیـه یــا الله اوراق پـــاره پــاره
با نیزه ها نهادند به جسمش نقطۀ بی شماره
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
مهمـان کــربلایـم خدایـا حقـم عجـب ادا شد
لب تشنه نور عینم فرزندم در موج خون فدا شد
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
با رفتن تـو بـابا پس از این تنهایم و غریبم
در موسم جوانـی چگونه داغ تو شد نصیبم
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
در بین ره علی جان ستـاده دستـه گل مدینه
بی تو روم به خیمه چه گویم با دخترم سکینه
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم
بگذار تا ببوسم علی جان چشمان بسته ات را
زینب ز خیمه آمد بپوشان فرق شکسته ات را
نور عینم، نور عینم                دیده بگشا من حسینم


یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار