زبانحال حضرت رقیه سلام الله علیها با سر پدر

 

غم به سر شد، شبم سحر شد، خدا
مـاه خـرابـه، روی پـدر شـد، خدا
خبر به عالم دهید
مـاه منیـرم دمید
دوای دردم رسید
                       پدر! سلامٌ علیک 

 

مسافرم از سفر رسیـده، خدا
ز شیرخواره، خبر رسیده، خدا
خون خدا آمده
مونس ما آمده
ز کــربـلا آمده
                       پدر! سلامٌ علیک

 

چو غنچه بگشا، دهان خشکت پدر
کـه من ببـوسم، لبـان خشکت پدر
فـدای تـو دخترت
شـود فـدای سرت
این سر بی پیکرت
                       پدر! سلامٌ علیک

 

ای گــل زهـرا تــو را ببـــویم پدر
به اشک چشمان، رخت بشویم پدر
تـو میهمـان منی
نه بلکه جان منی
روح و روان منـی
                       پدر! سلامٌ علیک

 

کجاست دستت، در این اسیری پدر
کـه دختـرت را بـه بـر بگیـری پـدر
به سینه دارم غمی
نشیـن کنارم دمی
نـوازشم کـن کمی
                       پدر! سلامٌ علیک

 

چو سایه ات بر سرم نبوده ست پدر
ز تــازیـانه تنـم، کبــود است پـدر
فسرده حـالم ببین
شکسته بـالم ببین
چون نی بنالم ببین
                       پدر! سلامٌ علیک


یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد