نـور چشمانم ای علی جانم
راحـت جـانم ای علی جانم
تــو هستـی آیینـۀ حُسـن
روی جـانـانم ای علی جانم
که بـر ایـن رخسـار نـورانی
محو و حیرانم ای علی جانم
تـو هستـی اول شهیــد مـا
از بنـی هـاشم روز عــاشـورا
تـو دادی رنـگ شهـادت بـر
عید قـربـانـم ای علی جـانم
شکستـی ای ســرونـاز مـن
بید مجنـون شد از غمت لیلا
خــزان آمـد بــا فــراق تـو
در گلستـانـم ای علـی جانم
تـــوان از زانــوی من رفـت و
دل به جان آمد جان به لب آمد
شــده انــــدوه و غــمِ عـالـم
بـی تـو مهمـانم ای علی جـانم
بــر ایـن بــاغ و بـاغبـان آن
هم زمین و هـم آسمـان گرید
گـل صــدبــرگ من افتــاده
پیش چشمـانم ای علی جانم
فانوسهای اشک 1- محمدجواد غفورزاده (شفق)
