خیز و ز جا ای پسرم علی جان
خم شده از غم کمرم علی جان
غرقه به خون گشته قد رسایت
از چه به گـوشم نرسد صدایت
ای بـه فـدای تـو و ناله‌هایت
داغ تو سوزد جگرم علی جان
یوسف من دیدۀ خود باز کن
بـا پــدرت درد دل آغـاز کن
قصـه گـرگان به من ابراز کن
ای مه والا گهرم علی جان
ای گل نورستۀ طوبی علی
شبه نبی، زادۀ طـاها علی
ای دُر رخشنـدۀ لیـلا علی
خیز و ببین چشم ترم علی جان
یوسف من روی تـو گلگون شده
بخیمه مـادر تـو مجنــون شده
از غم تو قلب حسین خون شده
بعد تو جان در نبرم علی جان
نعش تو خواهم ببرم خیمه‌گاه
بـدرقـه ایثـار کنـم اشـک و آه
دشمن بدکینه به من بسته راه
خم شده از غم کمرم علی جان
مـادر تو گریـه کند زار زار
خواهر تو از المت بی‌قرار
عمّـه تـو اشک نماید نثار
آتش غم زد شررم علی جان
«کــرببلائـی» همـه دم بـا فغـان
گرید و نالد ز غمت ای جوان جان
بـه فــدای تــو کنــد ارمغـــان
خون شده چشمان ترم علی جان
فانوسهای اشک 2 – ناد علی کربلایی
