ماه لیلا، در یم خون غوطه‌ور بود
قلب بابا در کنـارش شعله‌ور بود
وامصیبت (3)
شه بـه روی اکبرش صـورت نهاده
درج لعل خون چکانش بوسه داده
وامصیبت (3)
از لب و روی حسین، خون گشته جاری
نـــالــه دارد او ز داغ جــان سپــاری
وامصیبت (3)
ضرب شمشیر آن چنان جسمش دریده
گــویـی انــدر قتـلگـه، لالــه دمیـده
وامصیبت (3)
زینب اندر قلزم خون شد شناور
تا شود از جان و دل یار و برادر
وامصیبت (3)
روی دست او پریشان سنبل موست
«وا اَخا» و «ابنَ اُخیّا» بر لب اوست
وامصیبت (3)
رشتـۀ امیـد لیـلا رفتـه از دسـت
تا سر اکبر ز سنگ خصم بشکست
وامصیبت (3)
فانوسهای اشک 3 – مصطفی نظری
