ای رخ تو ماه عزاخانهام سرزده آمدی به ویرانهام
همسفر بی سرم خوش آمدی در برم
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
شانه ندارم که به مویت زنم بوسه به رگهای گلویت زنم
به من نظر کن دمی نوازشم کن کمی
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
ای به فدای لب عطشان تو بگو چرا شکسته دندان تو
بگو که چوبت زده؟ بر لب خوبت زده
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
کنار ویرانهام امشب بمان ختم مرا بگیر و قرآن بخوان
بمان مرو از برم تا نفس آخرم
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
سه سالهام کوه بلا بردهام در بغل عمه کتک خوردهام
هم پدرم عمه بود هم سپرم عمه بود
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
کرب و بلا مبارکت ای پدر طشت طلا مبارکت ای پدر
خرابه آباد شد رقیّه آزاد شد
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
به عمهها بگو حلالم کنند این دل شب گریه به حالم کنند
که کهنه پیراهنم کفن شده بر تنم
مِنَ الّذی اَیْتَمَنی یا اَبا
مسافران صفر یک - غلامرضا سازگار