غنچــۀ خنــدان گلستــان مــن خـون تـو سـرسبـزی بستـان من
آبـروی حسیــن، خـــون خــدا کـرده بـه شیـرخـوارگی جـان فدا
تـو کیستی تمـام هسـت حسین دسته گلی بــر سـر دست حسین
ذکـــر خـــدا گـریـۀ شب‌های تو
آب بقـــا تشنـۀ لـب‌هــای تــو
در حـــرم دل شــــرر افــروخته خنده بـه آتــش زده و ســوخته
خیــل ملائــک شـده بیچـاره‌ات دسـت گـرفتند بـــه گهــواره‌ات
تشنـۀ آب از دم پیکـــان دوست حق توباشد که نگنجی به پوست
غنچـۀ نشکفتـه ز هــم واشــده آیـــۀ روی دســت، معنـا شـده
بــوسه‌گـــه تیـر شــده حنجرت گشتـه جـدا بـر سـر دستم سرت
بــاز مـــرا صــدا بــزن اصغـرم دوبــاره دست و پـا بـزن اصغرم
امیـد مـن دوبـــاره لـب بـاز کن به گـریه نــه به خنـده پرواز کن
تــــو را وصــــول آرزو مـبـارک تیــر سه‌شعـه در گلـو مبـــارک
قصــه ایـثــــار تـــو جـاودانی خـون گلـــویـت شــده آسمانی
چنـان کـه بـاغ نسترن خنده زد زخــم گلوی تـو بـه من خنده زد
ای حــرم‌الله ز تــــو محتـــرم تیــر کجـا و حلـق صیـد حــرم
ذبیــح مـن بــزن تبسـم، بخند که جـای تـو ذبـح نشـد گوسفند
بخنـد ای ضیــاء چشــم تــرم بخنـد تــا نــــزد ربـابت بـــرم
مُشَیِّـــع پیـکـر پــاکـت منـم آن که نهـد در دل خــاکت منـم
روز جــزا شفیـع عــالم شوی
مگر تو دستگیر «میثم» شوی
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
