مـن شیـر شیــرخـــوارۀ فـــرزنـد حیـدرم
هـر چنـد اصغـرم بـه صـف حشـر اکبـــرم
در حشر بر شفاعت خلق خـدا بـس است
یک قطره خون که می‌چکد از زخم حنجرم
شــد سینـــۀ حسیــن مـــرا مقتـل و مزار
گشتـم جدا اگـر چـــه ز آغـــوش مــادرم
ذکــــر خـــــدای عــزوجــل در تلـظــی‌ام
نقــش حسیـن مـــانـده بـــه لبخنـد آخرم
هفتــاد گـل بـه کـرب‌وبلا چیـده شد ولی
من غنچـه بـوده‌ام کــه عــدو کـرد پرپرم
تیــر سـه‌شعبه و گلـوی طفـل شیرخوار؟!
حق دارد ار جــدا شــود از پیکــرم سـرم
دل مـی‌بـــرند خیــل شهیـدان ز اهـل دل
مــن از تـمـــامـی شـهــــدا دلـربــاتــرم
تیــری کـه خــورد بــر گلــویـم کـار تیغ کرد
انگـار مـانـده زیـــر گلــو جــــای خنـجـرم
امــــروز جـــای مـن به روی سینۀ حسین
فــردا بـــه روی شـــانـۀ زهـــرای اطهرم
بــا ســوز سینــه شـرح غمم را سروده‌ای
«میثم» تــو را شفیعه بـه فردای محشرم
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار
