برده مرغانِ حرم، سر در گریبان
کـرده بـر پا مـاتم شام غریبان
مانده بر دلها سوز عاشورا داغ جانفرسا
ای حسین مظلوم
کربلا افتـاده از جوش و خروش است
غنچه ها پرپر شده بلبل خموش است
پیکر پاکان مانده بر میدان با تن عریان
ای حسین مظلوم
عالم از امـروز خـونین تر ندارد
صحنه ای را دیده کو باور ندارد
یک طرف ارشاد یک طرف بیداد زین ستم فریاد
ای حسین مظلوم
تشنگان افتاده بر خاک بیابان
کربلا سیراب از خـون شهیدان
لاله ها پرپر باغ در آذر باغبان مضطر
ای حسین مظلوم
لاله ها را پرشکسته، سر بریده
رأس بـابـا در بـر دختـر بریده
بعد ثارالله کار آل الله ناله است و آه
ای حسین مظلوم
اسب هـا را نعل تـازه بسته دشمن
استخوان سینه ها بشکسته دشمن
دشمنان خوشحال نیزه ها فعال سینه ها پامال
ای حسین مظلوم
بر جنایت هـای خـود افزوده اعدا
دست غارت در حرم بگشوده اعدا
تیره شد عالم از هجوم غم شدّت ماتم
ای حسین مظلوم
بعد کشتن خانمان سوزی، دریغا!
بعد غارت آتـش افـروزی، دریغا!
خیمه ها سوزان کودکان لرزان گشته سرگردان
ای حسین مظلوم
کودکی بگرفته در دامن شراره
دختری را رفته از کف گوشواره
گوش خونین است غصه سنگین است قلب غمگین است
ای حسین مظلوم
بـا اسیــران زینب کبــرا چه سازد؟
یک زن تنها و این غم ها چه سازد؟
آن پریشان مو اشک و غم پرور می دود هر سو
ای حسین مظلوم
یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد
