کــربـلا قبـلـه معـظّــم مــاسـت نم نمِ اشـکِ نــاب، زمـزم ماست
هـر کسـی زیـر پــرچمی زده صف پـرچم یـا حسیـن پـرچـم ماست
غم مـا نیـست جـز بــرای حسین شـادی اهـل جنـت از غـم ماست
بس که داغش به جان و دل داریم بـی تفـاوت سـرور و مـاتم ماست
گــریـه جــز در غمـش سـزا نبود نـذر این بـاغ اشـک نم نم ماست
دل مـا زخـمــی مصـیـبت اوست نمک اشـک داغ، مــرهـم ماست
او کــه دارد چنــان خــدا همـدم غم عشقش همیشه همدم ماست
محفـل یـــادمـان اوسـت بهشت بـــزم بی یــــاد او جهنم ماست
ای کــه جــویــای لیلــة القـدری لیلـة القـــدر در محـــرّم ماست
بــا محــرّم مبـــــاش نـامحـرم تـا ببینـی فــرشته مَحـرم ماست
بــه فـدایـش همـــه عــزیـزانم کـه عــزیــز رسـول خـاتم ماست
کـم مـا را گـــر او قـبــــول کنـد بیش تــر از ستـارگـان کم ماست
چون "مؤید" همیشه می گویم
کـربـلا قبـلـه معظّـم مـاست
یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد
