کربلا از لاله های چیده، باغ است
کربلا آتشفشـان درد و داغ است
                      روز عاشوراست، محشر کبراست
                      هر طرف غوغاست، یا رسول الله!
عرشیان شور شهادت را ببینند
قـدسیان روز شفاعت را ببینند
                            دامنِ همت، بسته با نهضت
                            شــافع امـت، یا رسول الله!
اشک و آه و خون بیابان در بیابان
دشنه هـا در انتظـار تشنه کـامان
                          نـاوک پیکـان، کودک عطشان
                          چون کنم عنوان، یا رسول الله!
خوانده با یاران نماز آخرین را
کرده تودیع زنان دل غمین را
                         بـا سرافـرازی، بهـر جـانبازی
                         کرده خودسازی، یا رسول الله!
پای هفتـاد و دو خُـم افتاده ساقی
مانده زین خمخانه یک پروانه باقی
                           نـور میخانه، عشـق جانانه
                           بانگ مستانه، یا رسول الله!
آن که مصباح الهُدایش خوانده بودی
وآن که روی سینه اش بنشانده بودی
                     یکّه و تنهاست، در کف اعداست
                     زیـر خنجرهاست، یا رسول الله!
این که چون ماهی میان بحر خون است
وین که زخـم پیکـرش از حد فزون است
                    در یدین توست، این حسین توست
                    نـور عیـن تــوست، یـا رسـول الله!
کربلا گرچه رباب از غم خمیده
مـوقـع سیـرابی اصغر رسیده
                روز نخجیر است، برق شمشیر است
                پــرش تیـر است، یــا رسـول الله!
بوسه گاه احمد و زهـرا و حیدر
می شود آماده بهر تیغ و خنجر
                        جسـم ثـارالله، دشنه جانکاه
                        آه از این غم آه، یا رسول الله!
شمر چون بر سینه مولا نشیند
جبـرئیلا پـر گشــا زهرا نبیند
                           در بــر مـادر، نیــزه و پیکر
                          حنجر و خنجر، یا رسول الله!

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد