سفــر کــردم بـــه دنبــال سـر تو
سپـــر بـــودم بـــرای دختـــر تو
چهــــل منـــزل کتک خوردم برادر
بـــه جـــرم این که بودم خواهر تو
حسینم وا حسین گفت و شنودم
زیـــارت نــامـه ام جسـم کبودم
چـه در زندان، چـه در ویرانۀ شام
دعــا می خـواندم و یاد تو بودم
بــرای هـــر بــلا آمــاده بودم
چــو کـوهی روی پا استاده بودم
اگــر قـرآن نمی خــواندی برایم
کنــار نیــزه ات جـان داده بودم
یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار
