تـا سـایـه سـرت بـه سـر محمـلـم فتاد بـرخاست آتش غـم و بـر حـاصلم فتاد
یـک اربعین بـود کـه نـدیـدم جمـال تو وین است شعله ای که بر آب و گلم فتاد
ای کشتــی نجـات ز طـوفـان دوری ات مــوج بـلا و حــادثـه بـر سـاحلم فتاد
بـودم هـزار مشکـل و از رنـج هـر اسیـر یک مشکـل دگـر بـه روی مشکلـم فتاد
برخاست آتش از دل و اشکم به رُخ دوید دل هـــر زمــان به یـاد ابوفاضلم فتاد
دارم مـن از خـرابه بسی خـاطرات تلـخ مُـردم همیـن کـه بـار در آن منزلم فتاد
شـد گـــریـه رقیـه سبـب تــا ببینمت هــر چنـد بــاز داغ دگــر بـر دلم فتاد
شد باز بند دست من و باز کی شود
بنـد مصیبتی که بـه پـای دلم فتاد
یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد
