همسفران کز سفر عشق رسیدند شاهد هفتاد و دو تن یار شهیدند
آمده از شام، قافلۀ عشق خوانده به هر گام، نافلۀ عشق
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
همسفـر بی سر مـا خیـز و نظـر کن با من و این همسفران عزم سفر کن
ای که غمت سوخت، حاصل زینب هم سخنی کن، با دل زینب
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
ای که ز خاک تو وزد بوی مدینه خیز و ببین بی تو روم سوی مدینه
ای گل زینب گلاب زهرا بی تو چه گویم جواب زهرا
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
رفتم و جسمت به بر خاک نهادم آمـدم و بـوسه بـه درگـاه تـو دادم
ای به ولایت امام زینب به جسم و قبرت سلام زینب
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
خاطری افسرده و ماتم زده دارم سینه‌ای از داغ تو آتشکده دارم
خار مغیلان رفته به پایم داغ رقیّه مانده بـرایم
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
آمدم از گوشۀ ویرانه حسین جان رفته ز دستم دُر یک‌دانه حسین جان
فرق شکسته بود نشانم داغ رقیّه شعله جانم
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
من که ز داغت همه جا ناله کشیدم نغمـۀ قـرآن تــو از نیـزه شنیـدم
شاهد حالم قلب کباب است هدیۀ زینب اشک رباب است
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
قصّۀ مظلومی تو گفتم و خواندم کاخ ستم را به عزای تو نشاندم
کوفه ز داغت، کرب و بلا شد روز ستمگر، شام عزا شد
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
من که به صبرم کمر ظلم شکستم دست ستم، بند ستم بست به دستم
داغ غم تو مونس ما بود جوشش خونت در همه جا بود
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
ضربت چوب و لب خونین تو دیدم از غم این حادثه من جامه دریدم
پاسخ قرآن چوب جفا شد حق رسالت عجب ادا شد
لعن الله من ظلمک یا حسین
قتـل الله من قتلک یا حسین
مسافران صفر یک- سیدرضا مؤیّد
