هـم خزانـم غم، هم بهارانم
اربعینی داغ، مانده بر جانم
ای حسین جانم ای حسین جانم
من به قربان چشمِ معصومت
بـوسه گیرم از قبـر مظلومت
من که بی تو در سوز هجرانم
ای حسین جانم ای حسین جانم
این چهـل منـزل سیـر غمهـا بود
قـافـلـه راهش غـربـت مــا بود
شمع غم می‌سوخت در شبستانم
ای حسین جانم ای حسین جانم
ای دلــم یــاد کـام عطشـانت
آمـــده زینـب بــا یتیمـــانت
ای بقـــربــانت ای بقــربـانت
بیش ازاینها نیست تاب هجرانم
ای حسین جانم ای حسین جانم
گر تنت بود و خنجر دشمن
گر اسارت بود هم رکاب من
تلخی هجران طاقت بودن
آتشی شو ای غـم بسوزانم
ای حسین جانم ای حسین جانم
مسافران صفر 2- جعفر رسول‌زاده «آشفته»
