گل باغ وفا بابا عزیز مصطفی بابا
شهیـد کـربـلا بابا بیا بابا بیا بابا
حسینم وا حسینم وا (2)
خـرابه منـزل مـا شد ز غم پر خون دل ما شد
جدایی حاصل ما شد بیـــا بـابـا بیــا بـابـا
حسینم وا حسینم وا (2)
فـدای رأس پر خونت فدای روی گلگونـت
فدای چشم محزونت بیـا بـابـا بیـا بـابـا
حسینم وا حسینم وا (2)
ز داغت دیـده گریانم نگر حال پریشانم
برون شد از تنم جانم بیـا بـابـا بیـا بابا
حسینم وا حسینم وا (2)
نگر در این عزاخانه سپارم جان غریبانه
بیـا در کنـج ویرانه بیـا بـابـا بیا بـابـا
حسینم وا حسینم وا (2)
بود غمخوار من امشب پدر جان عمه‌ام زینب
رسیده جـان او بـر لب بیـا بـابـا بیــا بـابـا
حسینم وا حسینم وا (2)
منم آن مرغ پر بسته بود از رنج و غم خسته
که در ویرانه بنشسته بیــا بـابـا بیــا بـابـا
حسینم وا حسینم وا (2)
مسافران صفر 2 - عبّاس عنقا
