امشب به زمین پیکر عریان حسین است شام است ولی شـام غـریبان حسین است
بــا نـــالۀ ای وای حسیـن وای حسینـا در کرببلا فـــاطمـه مهمــان حسین است
پــرپر شـــده از بــاد خـــزان لالـۀ لیلا این دسته گل سرخ گلستـان حسین است
هـر لالـــه خــورد آب ز خون جگر سنگ هر نخل خمی سر به گـریبان حسین است
تــا روز قیــامت جگــر آب کبـاب است پیـوسته به یاد لب عطشـان حسین است
زخمی کـه بــود بـــر گلـوی نازک اصغر یک آیۀ نــاخـوانده ز قــرآن حسین است
ایـن سـاقی بی آب که جان داده لب آب سقــای جگــر تشنۀ طفلان حسین است
یـک خیمۀ آتــش زده یک جمع پریشان این جمع همان جمع پریشان حسین است
دوزخ شـود از یـک نگهش روضۀ رضوان آن دیـده کـه گریانَد و گـریان حسین است
خـونی که از آن نخل ولایت شده سرسبز والله قســم خـون جــوانـان حسین است
"میثم" کـه بــود دامنش آلوده ز عصیان
در روز جـزا دست به دامان حسین است
یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار
