بین کار عشق و عاشقی بالا گرفته
در خیمه طفـلی دامـن بابا گرفته
گوید که کن احسان مرا بر دامَنَت بنشان مرا
مظلوم بابا «تکرار»
بابا علمدارت چه شد، لشگر کجا رفت؟
اصغر چه آمد بر سرش، اکبر کجا رفت؟
بابا چرا تنها شدی؟ بی کس در این صحرا شدی؟
مظلوم بابا «تکرار»
بابا نگر بر اشک گـرم و آه سردم
بابا بِده اِذنم که من دورت بگردم
بابا کجا شد لشکرت کو قاسم و کو اکبرت
مظلوم بابا «تکرار»
یک گـل نـدارد بـاغ مـا پرپر نگشته
هر کس به میدان رفته دیگر برنگشته
اکبر چه شد قاسم چه شد ماه بنی هاشم چه شد
مظلوم بابا «تکرار»
یک دم- علی انسانی
