بسـوز ای آب دریـا از شـرارم
که جز آتش به دل آبی ندارم
منم سقا منم عطشان واویلا
بریز ای اشک خونین از دو عینم
که من یـاد لب خشـک حسینم
منم سقا منم عطشان واویلا
ز هـر موجت شـرر دارم به سینه
که دیدم در تو من عکس سکینه
منم سقا منم عطشان واویلا
الهـی آب دریـا! شعله گـردی
که شرم از یوسف زهرا نکردی
منم سقا منم عطشان واویلا
خـدا دانـد دل دریـا کبــاب است
که اصغرت شنۀ یک جرعه آب است
منم سقا منم عطشان واویلا
الا ای ماهیـان! بـا من بنالید
زمین و آسمان! بـا من بنالید
منم سقا منم عطشان واویلا
ز خون پر شد دو چشم نازنینم
کـه دیگــر آب دریــا را نبینم
منم سقا منم عطشان واویلا
چو آتش بین دریا می خروشم
صـدای العطش آیـد به گوشم
منم سقا منم عطشان واویلا
یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار