ایـن هـلال مـاه خـون، یـا آفتاب محشـر است
یـا بــه نــوک نـی، ســر ریحـانـۀ پیغمبـر است
مصحـف قلـبِ نبـی افـتـاده در دریــای خـون آیــه هـا بـر پیکـرش از زخـم تیر و خنجـر است
زادۀ مرجـانه بـر بـالِش نهـد سـر تـا بـه صبـح صــورت فــرزنـد زهـرا بـر روی خـاکستـر است
مــاه خـون بـرگرد می دانـی کـه دامـانت هنوز مقتـل خـونین هفتــاد و دو جسم بی سـر است
بـــاغ را آتــش زدنـد و لالــه هـا پــامـال شد شعلـه بــر بــام فلـک از دامن یـک دختـر است
صــورت ریحـانۀ زهــراست از خـون لالـه گـون خـون پیشـانـی است یـا خـون علی اکبـر است
ماه خون این سرخی رخسـار تو از خون کیست؟ خــون ثـــارالله یـــا خــون علـی اصغــر است
ذوالجنـاح از خیمـه می آیــد ولـی دارد دو بـال کـس نداند این همه تیر است، یا بـال و پـر است
ماه خون در چهره ات پیـداست تصویر دو دست صـاحب آن هــم علمـدار است، هم آب آور است
مــاه خــون زینــب نشستـه در کنــار قتلگــاه یــا کــه زهــرا زائــر آن پــاره پـاره پیکـر است
ماه خـون! در دامنت افتـاده سـروی روی خـاک
وای بـر من! جسم عباس است این یا حیدر است
کوثر اشک است جـاری تـا قیـامت بر حسین
سیل اشک چشم "میثم" قطره ای از کوثر است
یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار
