خورشید علقمـه مـاه مدینه
ریزد در ماتمت اشک سکینه
در خون نشستی پشتم شکستی
الآنِ اِنکَسَر ظَهری یا عباس!
ای شیـر بیشۀ مولی الموالی
بنگر طفلان همه با جام خالی
چشـم انتظارنـد سقـا ندارند
الآن انکسر ظهری یا عباس!
طفلان را بر جگر داغ لب تو
اطـراف خیمۀ بی صاحب تو
تو بر روی خاک با جسم صد چاک
الآن انکسر ظهری یا عباس!
دیشب دور حـرم گـردیـده عباس
امروز در موج خون خوابیده عباس
پشت و پناهم بین اشک و آهم
الآن انکسر ظهری یا عباس!
ریزد بر زخمت ای در خون نشسته
اشـک فـاطمــه ی پهلــو شکسته
تنهــای صحــرا عبـاس زهـرا
الآن انکسر ظهری یا عباس!
مگذار این کوفیان راهم ببندند
من بر تـو گریم و اینان بخندند
داغت مرا کشت خصمت چرا کشت
الآن انکسر ظهری یا عباس!
با هر زخمت دلم دارد سخن ها
در خیمـه می روم تنهـای تنهـا
رنگـم پریــده قـدم خمیـده
الآن انکسر ظهری یا عباس!
یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار
