شــده مـاه محـرّم ســرت سـلامت فاطمه
مه اشک است و ماتم سرت سلامت فاطمه
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
شده عالم سیـه‌پوش از داغ هفتاد و دو تن
می‌شود خــاک صحرا بر یوسف زهـرا کفن
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
رسد از بــاغ جنت بــا چشم گریـان فاطمه
گهــی آیــد در گـــودال گـاهی کنار علقمه
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
گــل لبخنــد اصغـر آتـش زده بـر جگـرم
روی خــونین اکبــر افکنـده بـر دل شررم
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
روی خاک میـدان این شاخۀ یاس علی است
سر زهرا سلامت این دست عباس علی است
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
مه خون است و سقا خون از بصر جاری کند
عــوض دسـت عبـاس زینـب علمداری کند
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
مه خون است و قاسم گردد به قربان عمو
نـوشد آب گــوارا از چـشم گـریــان عمو
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
دو دریا اشک 1- غلامرضا سازگار
