شـده مــاه محـرّم سـرت سـلامت فاطمه
مه اشک است و ماتم سرت سلامت فاطمه
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
شده عالم سیه‌پوش از داغ هفتاد و دو تن
می‌شود خـاک صحرا بـر یوسف زهرا کفن
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
رسـد از بـاغ جنت بـا چشم گریان فاطمه
گهـی آیـد در گــودال گاهـی کنـار علقمه
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
گـل لبخنـد اصغــر آتـش زده بـر جگــرم
روی خــونین اکبــر افکنـده بـر دل شـررم
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
روی خاک میدان این شاخۀ یاس علی است
سر زهرا سلامت این دست عباس علی است
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
مه خون است و سقا خون از بصر جاری کند
عـوض دست عبــاس زینـب علمـداری کند
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
مه خون است و قاسم گردد به قربان عمو
نـوشـد آب گــوارا از چـشم گـریـان عمو
خون، روان از دو عین است مهِ قتلِ حسین است
فانوسهای اشک 2 – غلامرضا سازگار
