ای به دسـت خــدای داور دسـت از تـو بـــوسیده چار رهبر دست
تــا ابــد پــایـدار مکـتب عشـق از ازل داده بــا بـــرادر دســت
ظهـر عـاشــورا در رکــاب حسین کـرده تـقـدیم بـر پیمبــر دست
بـه تـــو دل داده یــوسف زهـرا ز تو بوسیده شخص حیدر دست
نــاز کـردی به بحر با لـب خشـک آب دریــات بــوسه زد بر دست
نـه عجـب گـر بـه ظهــر عــاشورا از تــو بــوسـد علی اکبـر دست
گــر نهـی پـا بـه چشــم گـریـانم می بــرم از فلـــک فـراتر دست
موج زد سر به سنگ و بحر گریست کــه ز آب روان کـنـی تـر، دست
یـک بیـابـان سپـاه و یـک عباس یــار تـو چشـم بود و یاور دست
نـه بـه چشـم تـو بـود دیگـر نور نـه به جسم تو ماند دیگر دست
رنــگ از چهــرۀ حسیـن پــریـد تـا جــدا شـد تو را ز پیکر دست
گشـت پـامال چـون کتـاب خـدا از تــو در زیــر پـای لشکر دست
از چه حـاجت روا شـدی بـا تیـر؟ ای کلیـد حـوائجـت در دســت
تــو ز پــــا اوفـتـادی و زیـنـب بیـن دشمـن نهـاد بـر سر دست
بـه کــه گـویم کـه از تن پــاکت زخـم هـا می رسید از هـر دست
ای زده روز و شـب بـه دامــانت جـن و انـس و ملک مکرر دست
فـاطمـه بـــر شفـــاعـت امـت آورد از تــو روز محـشـر دسـت
شـود از لطـف بـر ســر "میثم"
بکشی لحظه های آخر دست؟
یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار
