ای زمین کربلا من باغبانم
آمدم با اصغر غُنچه دهانم
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
ماهم و یک آسمـان دارم ستاره
همرهم پیر و جوان و شیرخواره
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
آمدم تـا کار دین سـامان بگیرد
پیکر بی جانش از ما جان بگیرد
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
همره من آمده بس ناز دانه
ای عدو آماده شُو، با تازیانه
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
من جهانی را به خود دیوانه دارم
شمعم و هفتـاد و دو پروانه دارم
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
گُـل شود پرپر به پیش دیده گانم
پیش من غلتد به خون سرو روانم
من حسینم، من حسینم، من حسینم «تکرار»
یک دم- علی انسانی
