نـدا آمـد ســرخـوشان بـلا عــاشقان خـدا ترک سر باید
ندا آمد فصل معرفت است دل به طـور یقین شعله ور باید
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
ندا آمد کعبه گر هدف است حجّ خون شرف است فصل میقات است
خـدا مـا را خـوانـده بهـر وصال شـوق وادی عشق جلـوۀ ذات است
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
ندا آمد کای خدا نظران گشته کار جهان ظلم و بدخواهی
کتاب و وحی و رسالت و دین گشته ملعبۀ دست گمراهی
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
چنین فرمود من حسینم و نیست پیروی ز ستم رسم و آئینم
مـن از نسـل غیـرت و شـرفم روح حـق طلبی عـزّت و دینم
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
نگردد تا هتک حرمت حق از طواف حرم دیده می‌بندم
شـدم مشتــاق لقـای خـدا بـر شهادت خود آرزومندم
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
من و بیعت با یزید و ستم حاش لله اگر این روا باشد
به ذلّت هرگــز رضـا نشـوم گـر تنم به بلا مبتلا باشد
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
بــرای احیـاء دیــن خـدا جــان فشـانـم و بـاکـم ز دشمـن نیست
در این وادی مقصدم همه اوست عزم و همت من جز رسیدن نیست
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
شهادت ایمان و راه منست تکیه‌گاه منست لطف یزدانم
رضـایم مـن بـر رضای خدا گر که کشته شوم با جوانانم
منای ما کربلای ماست نینوا اینجاست
کربلا اینجاست
فانوسهای اشک 1- جعفر رسول زاده (آشفته)
