میرسد از دشت و صحرا                                        بــوی گلهـای مدینـه
کـربلا کـن خیمـه برپـا                                  بهـر عبـاس و سکینـه
با نوای بی‌نوائی کاروان شد کربلایی (2)
حـاجیـان کعبـۀ خـون                                         رهسپــار کـوی یارند
بین هفتاد و دو عاشق                                  حاجی ششماهه دارند
با نوای بی‌نوائی کاروان شد کربلایی (2) 
از صـدای زنـگ اشتـر                                        بانگ یارب یـارب آمد
کـربلا کـن خیمـه برپا                                  زینـب آمد زینـب آمد
با نوای بی‌نوائی کاروان شد کربلایی (2)
کـربـلا آمـاده کن آب                                        تـا علی اصغـر بیاید
قـاسم از بهـر شهادت                                  بــا علـی اکبـر بیاید
با نوای بی‌نوائی کاروان شد کربلایی (2)
کـربلا صحرای خود را                                        پر کن از شور حسینی
در بیـابـان تـو امـروز                                  می‌دمـد نور حسینی
با نوای بی‌نوائی کاروان شد کربلایی (2)

 

فانوسهای اشک 1- غلامرضا سازگار