متن نوحه فاتح شـام بلایم یا حسین زائـر کرب و بلایم یا حسین - حاج غلامرضا سازگار

فاتح شـام بلایم یا حسین
زائـر کرب و بلایم یا حسین
یابن زهرا السلام                زینبت آمد ز شام
شام شد مبهوت ظالم سوزیم
 معجـرم شـد پرچم پیــروزیم
یابن زهرا السلام                زینبت آمد ز شام
من زبان را تیغ لا کردم حسین
شام را کرب و بلا کردم حسین
یابن زهرا السلام                زینبت آمد ز شام
در اسارت استقامت کرده‌ام
شام را صبـح قیـامت کرده‌ام
یابن زهرا السلام                 زینبت آمد ز شام
خیـز و استقبـال کن از خواهـرت
هر چه می‌پرسی مپرس از دخترت
یابن زهرا السلام                 زینبت آمد ز شام
بر سـر نی هم زبانم می‌شدی
با سر خود سایه‌بانم می‌شدی
یابن زهرا السلام                 زینبت آمد ز شام
من چهل منزل کتک خوردم حسین
تـا که پیغـام تـو را بـــردم حسین
یابن زهرا السلام                  زینبت آمد ز شام
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن نوحه گشته نصیب خواهرت دوباره - حاج غلامرضا سازگار

گشته نصیب خواهرت دوباره
زیـــارت گلــوی پــاره‌پــاره
همسفرم السلام علیک                برادرم السلام علیک 
حسین مظلوم
یک‌تنه یک سپاه تو منم من
زائــر قتلگــاه تــو منـم من 
عیان بود بر تنم نشانه                  جزای من شده تازیانه
حسین مظلوم
از سفر خـود خبر آورده‌ام
گزارش از این سفر آورده‌ام
می‌چکد از دیدگان، گلابم              مسافر مجلس شرابم
حسین مظلوم
جـان اخا شکسته پیشــانی‌ام
شسته به خون شد رخ نورانی‌ام
خون جگر بی‌تو نوشیده‌ام               سر تو را نوک نی دیده‌ام
حسین مظلوم
 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه زینب زینب خواهر از شام بلا خوش آمدی - حاج غلامرضا سازگار

زینب! زینب! خواهر! از شام بلا خوش آمدی
در زمیــن کربلا خـوش آمدی
ای به لب‌هایت پیام خون من
تـا قیـامت حـافظ قانـون من
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
مـولا! مـولا! گرچه خوناب جگـر آورده‌ام
پـرچم فتــح و ظفــر آورده‌ام
عشق را تفسیر کردم یاحسین
شـام را تسخیر کردم یاحسین
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
زینب! زینب! ســـرفـــراز از شام ویران آمدی
از سفـر گیســو پریشـان آمدی
ای مناجـات از دعــایت سـرفراز
ای حسین از خطبه‌هایت سرفراز
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
مــولا! مــولا! تـا قیــامت دیــده گریان توام
یابن‌زهرا مـو پـریشـان توام
ای مـرا آرام جـان، نـور بصر
با تو بودم، بی‌تو رفتم در سفر
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
زینب! زینب! در شجــاعت، کار مادر کرده‌ای
کوفه را صحرای محشرکرده‌ای
خطبه‌ات اسـلام را پاینـده کرد
خطبه‌های مرتضی را زنده کرد
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
مولا! مولا! یک گلستان لالۀ یاست کجاست؟
یابن‌زهرا دست عباست کجاست؟
ای فــدای پــاره‌پــاره پیکــرت
در کجـــا خفـتـه علـی‌اکبـرت؟
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
زینب! زینب! تیر کین در چشم عباسم نشست
در میـان دشمنان پشتم شکست
تو چرا خم گشته‌ای ای خواهرم؟
آمـدی بـا قــامت خـم در بـرم
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
مولا! مولا! گرچه از هجرت خمیدم یاحسین
غیـر زیبایی ندیدم یاحسین
با شرار خشم ظالم سوزی‌ام
آه من شد پرچم پیـروزی‌ام 
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
زینب! زینب! شـام ویـران را تو کردی کربلا
من تو را می‌دیدم از تشت طلا
با شهیدان جاودان دیدم تو را
زیـر چوب خیـزران دیدم تو را
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
مولا! مولا! از گـل نیلــوفرت از من مپرس
از سه‌ساله دخترت از من مپرس
دخترت با دست زینب دفن شد
مثل زهـرا مادرت شب دفن شد
نور چشمان ترم                   یادگار مادرم
 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه الســـلام علیــک یـــا ابــــاعبـــدالله - حاج غلامرضا سازگار

الســـلام علیــک یـــا ابــــاعبـــدالله
موی من گشته سفید جامه‌ام گشته سیاه
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
کـوفه و شـام بلا، شـادی و تشت طلا
سخت‌تر بود حسین بر من از کرب‌و‌بلا
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
منم و خون جبین منم و اشک غمت
خیـز تحویل بگیـر آمـدم در حرمت
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
ای چهـل‌ روزه غمت غم چل سالۀ من
در کجا خفته به خون، گل من لالۀ من
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
شـامیان چنـگ زدند بر دلم چنگ زدند
هم به ما خنده زده هم به ما سنگ زدند
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
جـای من ویــرانه جــای تو تشت طلا
جنگ من کوفه و شام جنگ تو کرب‌وبلا
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
دختر کوچک تو گشته در شام، سفیر
کعبـۀ روح شده قبـر آن طفــل صغیر
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
آتش افـروخته بود کودکی سوخته بود
چشم خود گریه‌کنان به عمو دوخته بود
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین
اشبه‌الناس کجـاست؟ شاخۀ یاس کجاست؟
خیـز از جــا و بگـو قبـــر عبـاس کجاست؟
انا محروم حسین               انت مظلوم حسین

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه سنگ جفا بر سر ما جای گل و لاله بود - حاج غلامرضا سازگار

سنگ جفا بر سر ما جای گل و لاله بود
داغ چهـل‌ روزۀ تـو داغ چهـل‌ساله بود
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
کاش همان لحظه که من از تو جدا می‌شدم
بـا تـن پاک تـو بــه گـودال! فـدا می‌شـدم
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
جـان اخا همسفر کـرب‌وبلا آمده
خواهر مظلومه‌ات از شام بلا آمده
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
گرچه به قلب و جگرم داغ عظیم تو بود
جسـم کبـودم سپـر طفـل یتیـم تـو بود
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
من کـه ز صحـرای بلا ره‌سپـرت گشته‌ام
تو سر نی بودی و من دور سرت گشته‌ام
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
خنده بـه سوز جگر و اشک روانم زدند
 بـا کف و دشنـام، همه زخم زبانم زدند
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام
ای همه جا قصۀ محبوب بـه لب‌های تو
 با چه گنه خصم زده چوب به لب‌‌های تو
یوسف زهرا سلام!                    آمدم از شهر شام

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن نوحه خوش آمدی خواهر قهرمانم - حاج غلامرضا سازگار

خوش آمدی خواهر قهرمانم                      زینبِ سرفرازِ قد کمانم
روح رضا و صبرم                        بیا کنار قبرم
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
شهید لب تشنۀ سر بریده                      اگر چه سرو قامتم خمیده
دمی ز ره نماندم                پیام تو رساندم
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
ای خواهر حمیدۀ خجسته                      به من بگو چرا سرت شکسته
گناه تو چه بوده‌است                 چرا تنت کبوداست
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
سر تو را به نوک نیزه دیدم                      صدای قرآن تو را شنیدم
به موج غم نشستم                جبین خود شکستم
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
مجاهدِ اسیرِ رهنوردم                      من سر نیزه بر تو گریه کردم
سرم مقابلت بود                      چراغ محملت بود
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
جان اخا به حفظ دخترت من                      سپر شدم به پیش سنگ دشمن
تنم پر از نشانه                            بود ز تازیانه
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
خوش آمدی دسته‌گل مدینه                      دختر سیلی خورده‌ام سکینه
چراغ شعله‌خیزم                   گریه مکن عزیزم
داد از جدایی، داد از جدایی (2)
پدر چرا قلب مرا فسردی                       رقیّه را بردی مرا نبردی
چگونه این حزینه                   بی تو رود مدینه
      داد از جدایی، داد از جدایی (2)

 

مسافران صفر 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه بـــرادر ز شــام بــلا آمدم من از پای طشت طلا آمدم - حاج غلامرضا سازگار

بـــرادر ز شــام بــلا آمدم
من از پای طشت طلا آمدم
ز حالم گواهی                   به اشکم نگاهی
برادر حسینم برادر حسین (2)
ز داغ تو یک اربعین سوختم
 به ملک دلم شعلـه افروختم
ز داغت کبابم                       غمت کرده آبم
برادر حسینم برادر حسین (2)
به دل بادف و چنگ چنگم زدند
بـه دروازۀ شــام سنـگــم زدند
سرت را چو دیدم                    گریبان دریدم
برادر حسینم برادر حسین (2)
همه بر تماشای ما صف زدند
به دور سر پاک تـو کف زدند
زده خنده دشمن               به اشک غم من
برادر حسینم برادر حسین (2)
تسلاّ بـه قلب کبـابم بـده
 ز رگهای خونین جوابم بده
 غریبم، شهیدم                      تمام امیدم
برادر حسینم برادر حسین (2)
سکینـه ز شـام خراب آمده
به اصغر خبر ده رباب آمده
دل از جان بریده                   علی را ندیده
برادر حسینم برادر حسین (2) 
من آن بـانوی مکتب عصمتم
که گردیده در این سفر قسمتم
جبین شکسته                   نماز نشسته
برادر حسینم برادر حسین (2)

 

مسافران صفر 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه ای زیبـاترین ستـارۀ من ای مصحف پارۀ پارۀ من - حاج غلامرضا سازگار

ای زیبـاترین ستـارۀ من
ای مصحف پارۀ پارۀ من
ای یار نازنین، بعد از یک اربعین، طفلانت را ببین
مولانا یا حسین (3)
من یک کـربلا غمنامه دارم
سر بر خاک قبرت می‌گذارم
گویم از کربلا، یا از شام بلا، یا از طشت طلا
مولانا یا حسین (3)
خون در دیده و آتش به سینه
آه از داغ گلـهــای مــدیـنـه
کو گل یاس من، باغ احساس من، قبر عباس من
مولانا یا حسین (3)
ای لب تشنه در خون آرمیده
بین دریـای اشکم را به دیده
از ره رسیده‌ام، با اشکِ دیده‌ام، دسته‌گل چیده‌‌ام
مولانا یا حسین (3)
شد سوغات شامم اشک و ناله
در فقـدان زهــرای سـه سـاله
شمع کاشانه سوخت، مثل پروانه سوخت، کنج ویرانه سوخت
مولانا یا حسین (3)
من بودم و اشک و سوز و آهم
تو در طشت زر کـردی نگـاهم
ای بر جانت درود، جرمت آخر چه بود، شد لبهایت کبود
مولانا یا حسین (3)
بود اشکـم بـه چشـم و ناله در دل
در گودال و در زندان و محمل بر دل
چنگم زدند، بر رخ رنگم زدند، بر سر سنگم زدند
مولانا یا حسین (3)

 

مسافران صفر 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه فـاتـح میـدان بـلا خـواهرم - حاج غلامرضا سازگار

فـاتـح میـدان بـلا خـواهرم
هم قدم و هم‌دم و هم سنگرم
آینـــه‌دار پــــدر و مــادرم
خوش آمدی زینبم                   خوش آمدی زینبم
من سر نیزه، به تو بالیده‌ام
صدای حیدر ز تو بشنیده‌ام 
گیسوی خونین تو را دیده‌ام
خوش آمدی زینبم                خوش آمدی زینبم
از رگ ببـریده، صدایت کنم
با دل بشکسته دعایت کنم
اشک‌فشان، ناله برایت کنم
خوش آمدی زینبم                    خوش آمدی زینبم
یک اربعین خونِ جگر خورده‌ای
رو بـه سـوی کرب و بلا کرده‌ای
رقیّــــه را چـــرا نیــاورده‌ای؟
خوش آمدی زینبم                     خوش آمدی زینبم
بــرای مــن ز شــام ویــران بگو
از لب و چوب و طشت و قرآن بگو
ز بــــازوی بسـتــۀ طفــلان بگو
خوش آمدی زینبم                    خوش آمدی زینبم
دختر فـاطمه، چها کرده‌ای
یاد من از مهر و وفا کرده‌ای
وقت نماز شب دعا کرده‌ای
خوش آمدی زینبم                     خوش آمدی زینبم
نــایبــة الحیــدر بـی قـرینه
نمــان بـه کـربلا، مـرو مدینه
ترسم ز گریه، جان دهد سکینه
خوش آمدی زینبم                     خوش آمدی زینبم

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه بعد از چهل منزل اسارت - حاج غلامرضا سازگار

بعد از چهل منزل اسارت                                        آمـــده‌ام بهــر زیــارت
السلام علیک یا بن زهرا (2)
ای یوسف زهرا کجایی؟                                        گـــردیده زینب کربلایی
السلام علیک یا بن زهرا (2)
دسته‌گلم، گریه و ناله                                        سوغاتیم، داغ سه ساله
السلام علیک یا بن زهرا (2)
من فاتح کـوفه و شامم                                        نشان سنگ لب بامم
السلام علیک یا بن زهرا (2)
نام تو ذکر لب من بود                                        روح نمـاز شـب من بـود
السلام علیک یا بن زهرا (2)
در راه تو از جان گذشتم                                        با خون پیشانی نوشتم
السلام علیک یا بن زهرا (2)
بر پیکـرت، ای نور دیده                                        آورده‌ام، ســر بــریده
السلام علیک یا بن زهرا (2)

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه ای سـاربان، اینجـا باغ گل یاس است - حاج غلامرضا سازگار

ای سـاربان، اینجـا باغ گل یاس است                      ایـن قبر ثارالله، این قبـر عبّاس است
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجا حسینـم را از مـن جـدا کـردند                      لـب تشنه رأسش را، از تـن جـدا کـردند
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجا جـدا گـردیـد، دسـت از تن سقّا                      خـون جگـر می‌ریخت بـر دامـن سقّا
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجـا ربـاب از غـم، در التهـاب افتاد                      عکـس علـی اصغـر، بـر روی آب افتاد
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجا دو گـل از مـا جان داده، زیر خار                      لب تشنه جـان دادند، بـا دیدۀ خونبار
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجا به خون،خفتند، هفتاد و دو یارم                       هجده‌ گل پرپر، در خاک و خون دارم
خون از دو عین آید، بوی حسین آید
اینجا تـن قـاسم، در خـون شناور شد                      یـک سیزده‌ ساله، صـد پاره پیکر شد
خون از دو عین آید، بوی حسین آید

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه بوی یار آشنا بر مشامم می‌رسد - حاج غلامرضا سازگار

بوی یار آشنا بر مشامم می‌رسد
                            از شهید کربلا این پیامم می‌رسد
لالــۀ بـــاغ گـــل محـمّــدی
دخترم سکینه جان خوش آمدی
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
عمه جان با من بگو تربت اصغر کجاست
                             پیکر صد پارۀ شبه پیمبر کجاست
این صدای دلبرای فاطمه است
مـادرم زهـرا کنـار علقمه است
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
اشک چشم ناقه‌ها می‌چکد بر حال من
                             ای علی اکبر بیا بهر استقبال من
من گـل نیلـوفـر مـدینه‌ام
خواهر مظلومه‌ات سکینه‌ام
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
بر پدر آورده‌ام برگ باغ لاله را
                               جامۀ اسیری خواهر سه ساله را
عمّه جان به جان من به جان من
از رقـیّـه بــا پــدر حــرفی نـزن
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
عمّه ما با یکدیگر دیده دریایی کنیم
                        جای سقّـای حرم هر دو سقّایی کنیم
خون چکد ای عمه از چشم ترم
بر لـب عطشـان سقّـای حـرم
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
در همین صحرا به مـا ظالمانه می‌زدند
                             هم مرا و هم تو را تازیانه می‌زدند
هر دو جسم غرقه در خون دیده‌ایم
هـر دو گلهـای گلـو بـوسیـده‌ایـم
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟
عمّه در ایـن سرزمین از پدر گشتم جدا
                       وقت رفتن هم تو را هم مرا می‌زد صدا
از همین جا راهی صحرا شدیم
همسفر بـا مـادرم زهـرا شدیم
عمه اینجا کربلاست                 قبر بابایم کجاست؟

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن نوحه دیـده گـریان سینه سـوزان کربلا دارالزّیارۀ - حاج غلامرضا سازگار

دیـده گـریان سینه سـوزان کربلا دارالزّیارۀ
خون بگریم خون بگریم یاد جسم پاره پاره
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
مـن گــلاب خـون بیـاد لالـه‌های چیده دارم
گریه بر هفتاد و دو صیدِ به خون غلطیده دارم
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
ای سـرت بـر نـوک نیـزه قبلــۀ راز و نیازم
خاک غم سجّاده بود و سنگِ کین مُهر نمازم
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
جـامۀ احـرام زینـب رخـت خـونین اسارت
بـا سرشـگ دیـدۀ خود کرده‌ام غسل زیارت
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
آمدم با اشک دیده زخم اکبر را بشویم
دور ایـن دارالزّیارۀ قبر اصغـر را بجویم
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
بر مزارت هدیه کردم از سرشک دیده لاله
بر تـو آوردم سلام از قبـر زهرای سه ساله
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی
ای حسین ای بـاغبان دسته گلهای مدینه
باغ عشقت لاله‌باران گشته از اشک مدینه
ای برادر جان کجائی                          داد و بیداد از جدائی

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن نوحه سنگ لب بام، حجّ اسارت - حاج غلامرضا سازگار

سنگ لب بام، حجّ اسارت                     احرام خونین فیض زیارت
کعبه و کربلای من جسم حسین است
کل زیــارتنـامـه‌ام اسـم حسین است
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
در مقتل خون احرام بستم                    مَحرمِ کوی دلدار هستم
ذکر میقات من نام حسین است
کوثر و زمزم از جام حسین است
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
در مروۀ خون دیدم صفا را                   طشت طلا و چوب جفا را
هر گامِ من یک عمره یک حجّ وفا بود
از کربلا تا شامِ غـم، سعـی و صفا بود
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
ذکر خدا بود سوز و گدازم                   سنگ جفا شد مُهر نمازم
همسفرت بودم در ایـن حج خدایی
دیدی چگونه شد سه ساله‌ات فدایی
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
حج اسیران دارد نشانه                            از کعب نیزه از تازیانه
این حج فـرزندان زهـرای بتول است
اجر ذَویِ القُربی و پاداش رسول است
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
ای کعبۀ من کرب و بلایت               در این چهل روز کردم دعایت
هم در میان قافله تو را ستودم
هم در نمـاز نـافله یاد تو بودم
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله
وقتی رخت در جلوه‌گری بود             دیدم جمالت خاکستری بود
در زیـر خـاکستـر تـو را کـردم زیارت
لحظه به لحظه بر لبم بود این عبارت
لبیک لبیک یا ثارالله، لبیک لبیک یا ثارالله

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن نوحه هـم سفــر شــام بـلا بــا ســرم زینب - حاج غلامرضا سازگار

هـم سفــر شــام بـلا بــا ســرم زینب
خوش آمدی خوش آمدی خواهرم زینب
مظهر صبر من                                 زائر قبر من
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری
خون من و خطبۀ تو یار اسلامند
شـورآفـرین کـربلا فـاتح شـامند
قهرمان خواهرم                               وارث مادرم
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری
پرچم نهضت حسین روی دوش تو
صدای مـرتضی علی در خـروش تو
بانوی عالمین                           بر تو نازد حسین
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری
خون من زنـده کند خطبۀ نورانیت
جان خواهر چرا شکسته پیشانیت
شعله بر دل زدی                   سر به محمل زدی
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری
شامیان جمله بر زخمم نمک می‌زدند
دیدم از نـوک نی بـر تو کتک می‌زدند
شد به نوک سنان                     بر تو اشکم روان
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری
ای که باخونِ دل گذشته اوقات تو
داغ طفل سه ساله شده سوغات تو
پیش چشم ترم                        داده جان دخترم
نایبۀ الزّهرا یا زینب کبری

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن نوحه پس از یک اربعین رنج و اسارت - حاج غلامرضا سازگار

پس از یک اربعین رنج و اسارت                           کنم قبر حسینم را زیارت
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم
نفسها اوفتاده در شماره                                     زیارت نامه قلب پاره پاره
برادر جان به زینب کن نظاره
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم
نهادم در بیابان پیکرت را                              چهل منزل به نی دیدم سرت را
سر عباس و عون و جعفرت را
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم
پریشانم چو گیسوی سکینه                            هزاران کوه غم دارم به سینه
که بی تو می‌روم سوی مدینه
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم
به شام و کوفه دل بردی ز دستم                         به پای صوت قرآنت نشستم
گریبان پاره کردم سر شکستم
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم
چهل شب بی‌تو خون‌دل فشاندم                       سرت بر نیزه دیدم زنده ماندم
تو قرآن خواندی و من خطبه خواندم
سلام ای نور عینم حسینم وا حسینم

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن نوحه قبـر حسینم شد عیان محمـل مران ای ساربان - حاج غلامرضا سازگار

قبـر حسینم شد عیان محمـل مران ای ساربان
با ما در این صحرا بمان محمل مران ای ساربان
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من
اینجــــا شد از بالای نی عرش خدا نقش زمین
افتــاده در دریـای خـون قــرآن ختم المرسلین
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من
اینجا ز خیـــرالمرسلین، یـک بــاغ گل پرپر شده
آغــوش خـــــونین حسین قبــر علی‌اصغر شده
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من 
اینجــا ز بیـــداد خـــزان پــرپـر گـل لیلا شده
اینجــا جـدا بـا تیـغ کین دست از تن سقّا شده
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من
اینجـا گلـوی پـــاره را در مــوج خـــون بوسیده‌ام
اینجـا بــه زیــــر دست و پـــا دستِ برادر دیده‌ام
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من
اینجــا هنــوز از قتلگـه آیــد صــدای مـــادرم
در مــوج خــون زد دسـت و پــا بــرابرم برادرم
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من
اینجا علمدار حسین افتـاده بـی دست و علـم
هم گشته فرق او دو تا هم گشته دست او قلم
اینجا همه گل‌های من
پرپر شده ای وای من

دو دریا اشک 2 - غلامرضا سازگار

متن نوحه یابن زهرا حسین داد از جدائی - حاج غلامرضا سازگار

یابن زهرا حسین داد از جدائی
گشتـه زینب دوبــاره کربـلائی
من ز شام بلا                             آمدم کربلا
السلام علی الحسین مظلوم
من چهل شب غم صد ساله دارم
آه و فـریـاد و اشـک و نـاله دارم
ای غمت قاتلم               بی تو خون شد دلم
السلام علی الحسین مظلوم
من سرت را به نوک نیزه دیدم
صوت قـرآن ز لب‌هایت شنیدم
ناله از دل زدم                       سر به محمل زدم
السلام علی الحسین مظلوم
من به طشت طلا نظاره کردم
در عـزایت گــریبان پاره کردم
کردم از جا قیام                      به تو گفتم سلام
السلام علی الحسین مظلوم 
گشته در شهر شام طفل صغیرت
هم نمــایندۀ تـو، هــم سفیـرت
در کنـار سرت                        داده جان دخترت
السلام علی الحسین مظلوم 
تو شد آن شب به رخ اشکت روانه
مـن شــدم شــاهدِ دفنِ شبـانه
تازه شد بر همه                      غـربت فاطمه
السلام علی الحسین مظلوم
از دو چشمم گلاب آوردم امروز
مـن بــرای تـو آب آوردم امروز
گشته دریای آب                     هر دو چشم رباب
السلام علی الحسین مظلوم

دو دریا اشک 2 - غلامرضا سازگار
 

متن شعر سفــر کــردم بـــه دنبــال سـر تو - حاج غلامرضا سازگار

سفــر کــردم بـــه دنبــال سـر تو
سپـــر بـــودم بـــرای دختـــر تو
چهــــل منـــزل کتک خوردم برادر
بـــه جـــرم این که بودم خواهر تو
حسینم وا حسین گفت و شنودم
زیـــارت نــامـه ام جسـم کبودم
چـه در زندان، چـه در ویرانۀ شام
دعــا می خـواندم و یاد تو بودم
بــرای هـــر بــلا آمــاده بودم
چــو کـوهی روی پا استاده بودم
اگــر قـرآن نمی خــواندی برایم
کنــار نیــزه ات جـان داده بودم

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه یـا اخـا سوغـاتی از بــازار شام آورده ام - حاج غلامرضا سازگار

یـا اخـا سوغـاتی از بــازار شام آورده ام
از سه ساله دخترت عرض سلام آورده ام
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین
معجر خاکی من شد جامۀ احرام من
ثبت شد در بین زوار تـو اول نام من
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین

این چهل روز آتش هجر تو آبم کرده است
صوت قرآنت به نـوک نی کبابم کرده است
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین
خیز و یـک بار دگـر بـر خواهرت قـرآن بخوان
آنچه خواندی با سرت با حنجر عطشان بخوان
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین
گـــاه در دروازۀ شــام بـلا دیـدم تـو را
که به زیر چوب در طشت طلا دیدم تو را
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین
ای عزیز فاطمه دستی بــرون از خـاک کن
اشک چشم خواهر مظلومه ات را پاک کن
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین
کـوفیان رگهای قلبم را ز هم بگسیختند
شامیان از بام خـاکستر به فرقم ریختند
                       یابن زهرا یا حسین واحسینا وا حسین

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن شعر بــاز آوای جــرس بــر جگـرم آتش زد - حاج غلامرضا سازگار

بــاز آوای جــرس بــر جگـرم آتش زد
اشک آتش شد و بر چشم ترم آتش زد
نـاله آتش شد و بـر برگ و برم آتش زد
سوز دل بیش تـر از پیش تـرم آتش زد
                              پاره های دلم از چشم تر آید بیرون
                              وز نیستـان وجودم شرر آید بیرون
دوستان با من و دل ناله و فریاد کنید
آه را بـا نفـس از حبـس دل آزاد کنید
اربعیـن آمـده تــا از شهــدا یاد کنید
گـریه بـر زخـم تن حضرت سجاد کنید
                   مرغ دل زد به سوی شهر شهیدان پر و بال
                   پیـش تـــا از حــرم الله کنـیـم استقبـال
جــابر ایـن جا حـرم محتــرم خون خداست
هــر طــرف سیـر کنی جلوۀ مصباح هداست
غســل از خـون جگـر کن که مـزار شهداست
سر و دست است که از پیکر صد پاره جداست
                             پیرهن پاره کن و جامۀ احرام بپوش
                            اشک ریزان به طواف حرم الله بکوش
جـــابرا هـم چـو ملـک پر بگشا بال بزن
نــاله بـــا ســــوز درون علــی و آل بزن
بـر ســر و سینـۀ خود در همه احوال بزن
خم شو و سجده کن و بوسه به گودال بزن
                     چهره بگذار به خـاکی که دهد بوی حسین
                     ریخته بر روی آن خون ز سر و روی حسین
جابرا اشک فشان ناله بزن زمزمه کن
گریه بـا فـاطمه از داغ بنی فاطمه کن
در حـریم پسـر فاطمه یاد از همه کن
روی از گوشۀ گـودال سوی علقمه کن
                         اشک جاری به رخ از دیدۀ دریایی کن
                         دست سقا ز تن افتاده، تو سقایی کن
گوش کن بانگ جرس از دل صحرا آید
ناله ای سخت جگـر سوز و غم افزا آید
پیشبـــاز اســـرا دختـــر زهــرا آید
بــه گمـــانـم ز سفــر زینـب کبرا آید
                               حرمی روی به بین الحرمین آوردند
                               از سفـر نـالۀ ای وای حسین آوردند
بلبلان آمده گل ها همه پرپر گشتند
حـرم الله دوبــاره به حرم برگشتند
زائــر پیکـر صد پارۀ بی سر گشتند
همگـی دور مــزار علـی اکبر گشتند
                       گـــودی قتلـگـه و علقمـه را می دیـدند
                       هر طرف اشک فشان فاطمه را می دیدند
آب بـر سینۀ خود دیـد چو تصویر رباب
عرق شرم شد و سوخت از شرم شد آب
جگــر بحـر ز سوز جگرش گشت کباب
شیـر در سینه مادر، علی اصغر در خواب
                     یـاد شش ماهه و گهـوارۀ او می افتاد
                     به دو دستش حرکتهای خیالی می داد
نفـس دخـت علی شعـلـۀ مــاتم می شد
قـامت خـم شـده اش بـار دگر خم می شد
تــاب می داد ز کــف طاقت او کم می شد
پیش چشمش تن صد پاره مجسم می شد
                          حنجر غرقه به خون در نظرش می آمد
                          یــادش از بوسۀ جد و پدرش می آمد
بــاز هـم داغ روی داغ مکــرر می دید
بــاغ آتـــش زده و لالـۀ پرپـر می دید
لحظه لحظه تن صد چاک برادر می دید
فــرق بشکستــۀ عبــاس دلاور می دید
                          رژه می رفت مصائب همه پیش نظرش
                          داغ ها بـــود که شد تازه درون جگرش
گـریه آزاد شـده بغـض گلو را بسته
کرده فریاد درون حنجره ها را خسته
داغـداران همـه فـریـاد زنند آهسته
ذکـرشـان یـا ابتـا یــا ابتـا پیوسته
                               اشک اطفال دل فاطمه را آتش زد
                               گریۀ زینب کبــری همه را آتش زد
گفت ای همـدمم از لحظـۀ میلاد حسین
ای سلامم بـه جـراحـات تنت باد حسین
از همان روز که چشمم به تو افتاد حسین
آتـش عشـق تــو زد بر جگرم باد حسین
                        من و تـو در بغـل فـاطمه با هم بودیم
                       همدم و یار به هر شادی و هر غم بودیم
حال برگو چه شد از خویش جدایم کردی
در بیــابـان بـلا بـــرده رهــایـم کردی
گــاه در گــوشۀ گــــودال دعایم کردی
گــاه بــر نـوک سنـان گریه برایم کردی
                          چشمم افتاد سر نیزه به اشک بصرت
                          جگرم پاره شد از خواندن قرآن سرت
کثرت داغ سـراپـا تب و تــابم کرده
خون دل سرزده از دیده خضابم کرده
سخنـی گـوی که هجران تو آبم کرده
چهـــره بنمـای که داغ تو کبابم کرده
                             بـر سر خاک تو از اشک گلاب آوردم
                            گرچه خود آب شدم بهر تو آب آوردم
روزها هر چه زمان می گذرد روز تواند
ظالمـان تــا ابـد الدهر سیه روز تواند
اهــل بیت تـو همه لشکر پیروز تواند
که پیـــام آور فــریاد ستم سوز تواند
                      سرکشان یکسره گشتند حقیر تو حسین
                      شام شـد پایگــه طفل صغیر تو حسین
دشمنان از سر کویت به شتابم بردند 
بعد کـوفه به سوی شام خرابم بردند
به اسارت نه که با رنج و عذابم بردند
بـا سـر پـاک تو در بزم شرابم بردند
                           شـام را سخت تـر از کرببلا می دیدم
                          سر خونین تو در طشت طلا می دیدم
شـامیان روز ورودم همگی خندیدند
سر هر کوچه به دور سر تو رقصیدند
عید بگـرفته همه جامۀ نو پوشیدند
لیـک بـا زلـزلۀ خطبۀ من لــرزیدند
                           گرچه باران بلا ریخت به جانم در شام
                           کـار شمشیـر علـی کـرد زبانم در شام
گرچه این بار به دوش همگان سنگین بود
آنچـه گفتیـم و شنیــدیم بـرای دین بود
و آنچه پنداشت عدو تلخ به ما شیرین بود 
ارث مـا بـــود شهـادت، شرف ما این بود
                        "میثم" ابیات تو چون شعلۀ ظالم سوزند
                        تـا خــدایی خــدا حــزب خدا پیروزند

یک ماه خون گرفته 2- غلامرضا سازگار

متن نوحه یابن زهرا، یابن زهرا، السلام - حاج غلامرضا سازگار

یابن زهرا، یابن زهرا، السلام                        پـرچم پیـروزی آوردم ز شام
مظهر صبر توام،                                  زائر قبر توام
واحسینا، واحسین (2)
بـا قیـام خود قیامت کرده ام                          مثـل مـادر استقامت کرده ام
گفته هایم آتشین،                      خطبه هایم دلنشین
واحسینا، واحسین (2)
ننگ دشمن بر ملا کردم حسین!                       شام را کرب و بلا کردم حسین!
کردم از حق یاوری،                                    با زبان حیدری
واحسینا، واحسین (2)
دخت معصومت سفیر شام شد                          آبــروی مکتـب اسـلام شد
دور تو پروانه شد،                                مدفنش ویرانه شد
واحسینا، واحسین (2)
نطق تو می بود در آوای من                      خون تو جوشید در رگ های من
شور عاشوراییم،                           خطبۀ زهراییم
واحسینا، واحسین (2)
خلعت احرام خونین جامه ام                      جسم مجروحت زیارت نامه ام
در نماز شب تو را،                               یا اخا کردم دعا
واحسینا، واحسین (2)
ای سرت گرمِ دعا نوک سنان                      خیزو یک بار دگر قرآن بخوان
از بریده حنجرت،                               کن دعا بر خواهرت
واحسینا، واحسین (2)

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن نوحه ســاربــان آهسته تر! این زمین کربلاست - حاج غلامرضا سازگار

ســاربــان آهسته تر! این زمین کربلاست
کاروان را کن خبر، این زمین کرب و بلاست
لالۀ پرپر کجاست؟                         پیکر بی سر کجاست؟
وا حسینا، واحسینا
ناقه ها زاری کنید، خون دل جاری کنید
هم مــرا یـاری کنید، هم عزاداری کنید
مقتل یارم کجاست؟                         قبر دلدارم کجاست؟
وا حسینا، واحسینا

ای زیارت گاه من، حنجر خونین تو
من خبــر آورده ام از سر خونین تو
در دلم صد کربلاست،                      قصۀ طشت طلاست
وا حسینا، واحسینا
من در این صحرای خون،جسمِ بی سر دیده ام
از گلـوی غــرق خــون بــا لبـم گـل چیده ام
در همین گودال خون،                       چهره کردم لاله گون
وا حسینا، واحسینا
سنگر تبلیـغ من محملـم گردیده بود
خودخبرداری چه ها بادلم گردیده بود
من قیامت کرده ام،                            استقامت کرده ام
وا حسینا، واحسینا
مـن خبـر آورده ام از سه ساله کـودکت
آن سه ساله کودکت، شد سفیر کوچکت
شد شبانه دخترت،                              دفن مثل مادرت
وا حسینا، واحسینا
یا اخا من زینبم، مظهر صبر توام
قاصد خون تو و مظهر صبر توام
جان زهرا مادرت،                            کن قبـول از خواهرت
وا حسینا، واحسینا

 

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر ای ســاربـان! ای سـاربــان! محمـل نگهدار - حاج غلامرضا سازگار

ای ســاربـان! ای سـاربــان! محمـل نگهدار                            آمــد بــه منــزل کـــاروان، منزل نگهدار
محمل مران، محمل مران، شهـر دل اینجاست              ایـن کـاروان خسته دل را منـزل اینجاست
اینجــا بهــار بـی خــزانِ مـن خــزان شـد              از بـــرگ بــرگ لاله هـایم خون روان شد
اینجـــا همــه دار و نـــــدارم را گــرفتنـد              بـــاغ و گــل و عشــق و بهـارم را گرفتند
اینجـا به خاک افتـاده بــود و هست عباس              هم مشک خالی، هم علم، هم دست عباس
اینجـا ز هـــم پیشــانی اکبــر جــدا شـد              بـــابـا تمــاشا کـرد و فـرزندش فـدا شد
اینجــا ز آل الله منــــــــع آب کـــردنــد              بــا تیـــر طفــــل شیـر را سیراب کردند
اینجــا صــدای العـطـش بیــداد می کـرد              بـر تشنـه کـامان آب هـم فـریـاد می کرد
اینجــا همـــه از آل پیغمبــــر بــریـدنـد              ریحــانـۀ خـیـــر البشــر را سـر بـریـدند
اینجـــا ستــم بــر عـترت و بـر آل گـردید              قـرآن بـه زیـر دسـت و پـــا پامال گردید
اینجا بـه خـون غلطیـد یـک گـردون ستاره              اینجـا کشید از گـوش، دشمن گــوشـواره
اینجــــا زدنـــد آل علــــی را ظـــالمانـه              شــد یـــاس هـــا نیلـوفـری از تـازیانه
اینجا چو از خانه به دوشان خانه می سوخت              دامـان طفلان چون پر پروانه می سوخت
اینجــا بـــه گـــردون رفـت دود آه زینـب              حَلـــقِ بـــریـده شــد زیــارتگـاه زینب
اینجـا عـــدو بـــر زخــم پیغمبر نمـک زد              هــر برگ گل را مُهری از غصب فـدک زد
اینجـا ز گـریــه نـاقـه هـا در گِـل نشستند              دُردانه هــای وحـی در محمـل نشستند
ای کـربلا! گـل هـای سـرخ یـاس مـن کو؟              ای وادی خـون! اکبـر و عبـاس مـن کو؟
بــا غنـچـۀ نشکفتـۀ پـرپـر چــه کـردی؟              بـا حنجر خشـک علی اصغر چـه کردی؟
خـون جگر از دیـده ام بـر چهـره جـاریست              پیــراهن آوردم به همره، یوسفم نیست
تصــــویـــــر درد و داغ در آیینـــه دارم              چــون آفتـاب آتـــش درون سینه دارم
خــامـوش و در دل گفتگــو بــا یـار دارم              در سینـه داغ هیجــــده دلـــدار دارم
بعـد از حسیـن از عمــر خــود آزرده بودم              ای کاش من با آن سه ساله مـرده بودم
اشکـم بــه رخ آهـم بـه دل سوزم به سینه              بـی تـو چگــونه مـن روم سـوی مدینه
ای کاش چون تـو پیکرم صد چاک می شد              ای کاش جسمم در کنـارت خاک می شد
گیـرم کــه زنــــده راه یثــــرب را بپـویم              زهــرا اگـر پـرسد حسینم کو چه گویم؟
بگــذار تـا ســوز دلـم مخفی بماند
این صفحه با سوز خود میثم بخواند

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر سـلام ای نــازنین آلالـه های سـرخ زهــرایی - حاج غلامرضا سازگار

سـلام ای نــازنین آلالـه های سـرخ زهــرایی                           کــه بشکفتیـد روی نیــزه هــا در اوج زیبـایی
سلام ای یوسف بی پیرهن! ای بحر لب تشنه!              سلام ای آفتــاب منخسـف! ای مـاه صحـرایی!
زجـا بـر خیـز، ای اشکـم نثـار حنجـر خشکت!              کـه از بهــر تــو آب آورده ام بــا چشم دریـایی
اگـر چـه قـــامتم خـم گشـت از کوه فـراق تو              خدا داند شکستم پشـت دشمـن را بـه تنهـایی
سـر تـو قطعنـامه خواند و من تکبیر می گفتم              که بر بیدادگر طشـت طلا شـد طشـت رسـوایی
اگـر از شام می پرسی ز ننگ شامیان این بس              کــه بـا سنـگ جفـا کـردند از مهمـان پـذیرایی
چنـان داغ تــو آبـم کــرده و از پـا در افکنده              که ممکن نیست جز با چشم تو زینب را تماشایی
به لطف و رأفتت نازم که در ویرانسرا یک شب              سـر پـــاک تــو شـد بر مـا چـراغ گـردهم آیی
خـدا دادِ دل مــــا را ز اهــــل شـام بستاند              کــه بهـر کـف زدن کـردند دور مـا صــف آرایی
گرفتم پیکـرت را چـون به روی دست در مقتل              گـریبــان چـاک زد از این شکیبـایی، شکیبـایی
قبـول حضـرتت افتـد که هم چون ابر باران زا
به یاد حلق خشکت چشم میثم گشته دریایی

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر عـذار نیـلی و قـدّ خـم و چشم تــر آوردم - حاج غلامرضا سازگار

عـذار نیـلی و قـدّ خـم و چشم تــر آوردم
گلاب اشک بهـر لالـه هـای پــرپــر آوردم
ز جا برخیز ای صد پـاره تر از گل! تماشا کن
که از جسم شهیـدانت، دلی زخمی تر آوردم
تمام یـاس هـایت را بـه شـام از کربلا بردم
چـو برگشتم برایت یک چمن نیلـوفر آوردم
مسـافر از بــرای یــار ســوغــات آورد اما
مـن از شـام بلا داغ سه سالـه دختـر آوردم
اگرچه سر نداری یک نگه بـر سیل اشکم کن
که با چشمان خـود آب از بـرای اصغر آوردم
تو بر من از تن بـی سر خبر ده ای عـزیز دل!
که من بر تو خبـرهـای فـراوان از سـر آوردم
چهل منزل سفر کردم به شهر شام و بـرگشتم
خبر از چـوب و از لعل لب و طشت زر آوردم
ز اشک چشم و سوز سینۀ مجروح و خون دل
همـانا مـرهمت بـر زخــم هـای پیکر آوردم
قــد خم، مـوی آشفتـه، تن خسته، رخ نیلی
به رسم هدیـه میـراثی بــود کـز مادر آوردم
ز سیل اشـک دریـا کرده ام چشم محبـان را
بـه آهـم شعله هـا از سینـۀ میثـم بـرآوردم

یک ماه خون گرفته 1- غلامرضا سازگار

متن شعر ای همسفـر ای همنفس ای روح امیـدم - حاج غلامرضا سازگار

ای همسفـر ای همنفس ای روح امیـدم                      بـردار سـر از خاک من ازشام رسیدم
هـر چند کـه تیـر سخنم کشت عــدو را
          خود مثل کمان درغم هجر تو خمیدم
روزی کـه عــدو بــرد مـرا از سر نعشت              آمدبه لبم جان و دل از خویش بریدم
گــردید دل‌سوخته‌ام طشت پـر از خون              در طشت طلا تا سر خونین تـو دیدم
یـک بـــار نلــرزیدم و زانـوم نشد خـم
          صـد کــوه بلا را به سر دوش کشیدم
از حــال دل سـوخته‌ام باز چـه پـرسی؟              کـز خصم ستمکار شنیدی چه شنیدم
آنجاکه عیان است چه حاجت به بیان است
          این روی کبود من و این موی سفیدم
یک روز چـو تـو در بغل فــاطمه بــودم
          یـک روز پیـاده بـه روی خـار دویدم
از مقتــل خــون تــا دم دروازۀ ساعات              یـک گـام نلـرزیدم و یـک دم نبریدم
با آن همه وقتی به لبت چوب جفاخورد              برخـواستم و پیرهن خـویش دریدم
من «میثم» دل سوخته‌ام دختر زهـرا
در حشـر فقط مرحمت توست امیدم 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر فــاتح شامم و بـازآمدم از شام حسین - حاج غلامرضا سازگار

فــاتح شامم و بـازآمدم از شام، حسین
کرده‌ام فتح تو را بـر همه اعلام، حسین

 

ذوالفقــار سخنـم معجـزۀ حیدر داشت
فتح شد با نفس حیدری‌ام شام، حسین

 

نـالۀ کـــودک تـــو کــاخ ستم را لرزاند
گـرچه در گـوشۀ ویرانه شد آرام، حسین

 

بـه طــواف حـــرم محتــرمت گردیده
جـامۀ مــاتم مـــا حلّـۀ احرام، حسین

 

در طـواف سر خــونین تو خواندیم نماز
مُهـر مـا بود فقط سنگ لب‌بام، حسین

 

بــاورت بـود کـه در حــال اسیری ببرند
دختــر فـــاطمه را در ملاءعـام، حسین

 

لعنــةالله علـــی آل زیـــادٍ و زیــــاد
که ز خـون تو گرفتند همه کام، حسین

 

هـدیه بــــردند سـر پاک تو را بهر یزید
تــا بگیـــرند پی قتـل تو انعام، حسین

 

بــاورت بود کـه در شـــام بلا دخترکت
بـر روی خاک گذارد سر بی‌شام، حسین

 

آتشـی بـر جگــر ســوختۀ «میثم» زن
کـه بسوزد ز غمت در همه ایام، حسین
 

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار 

متن شعر من جابـر پیـر تــوام، ای دوست نگاهی - حاج غلامرضا سازگار

من جابـر پیـر تــوام، ای دوست نگاهی
آرند همــه بــر شهــدا، لالــه و من هم
گوش‌که شنیده است‌، که بـا نیزه و خنجر
لب تشنـه، سر از پیکـر پـاک تـو، بریدند
دریـا بـه لبت سوخت و این قوم ستمکار
بـا داغ تـو، لبخنـد، حرام است به شیعه
آن کس که زد آتـش بـه حریم تو بسوزد
خـون ریخته از گـوش زنـی بر روی شانه
والله نســــوزنـد خــلایـــق بــه جهنم
                  جـز تـربت پـاک تـو، مـرا نیست پناهی
بــاشد، گلــم از سـوز جگـر، شعلـۀ آهی
بر یک تـن مجــروح کنـد، حمله سپاهی
آخر به چه جرمی چه خطایی چه گناهی؟
بـر حنجــر خشـک تــو نکـردند نگاهی
بی‌گــریه بـه پـایان نرسد، سالی و ماهی
در آتــــــش دوزخ، ابــدالدهـــر، الهی
جــان داده ز کــف، دخترکی بر سر راهی
ســـوزند اگــر در غـم تــو گاه به گاهی
«میثم» همه جـا، گفتـه من از آن شمایم
بسته است خودش را به شما نامه‌سیاهی

 

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن نوحه کی بود گمانم که کند دشمن جانی - حاج غلامرضا سازگار

کی بود گمانم که کند دشمن جانی
                                       بر مصحف صدپارۀ من اسب دوانی
ممنوع شود دیده‌ام از اشک فشانی
                                       مهلت ندهندم که کنم مرثیه خوانی
شب تا به سحر دست دعا بر تو گرفتم
در حبس غـریبـانه عـزا بـر تـو گرفتم
مظلوم حسینم
از زمـزمـه و گـریه آهستـه بگویم
                                     از دست به زنجیر ستم بسته بگویم
از کعب سنان و بدن خسته بگویم
                                     از بارش سنگ و سر بشکسته بگویم
اینها هه از دخت علی خم نکند پشت
ای لالـۀ پرپـر شده داغ تـو مرا کشت
مظلوم حسینم
من کوه بلا را به سر دوش کشیدم
                                          یک گام نلرزیدم و یکدم نبریدم
در طشت طلا تا گل رخسار تو دیدم
                                          فریاد زدم پیـرهن صبـر دریدم
چون چوب به لبهای تو می‌خورد به شدت
من بر سـر خود می‌زدم اطفـال به صورت
 مظلوم حسینم

در شام بلا بود بلا بود بلا بود
                                   بــالله قسـم سخـت‌تــر از کــرببلا بود
ظلم و ستم و کفر و ظلالت به ملا بود
                                  خورشید رخت جلوه‌گر از طشت طلا بود
آئینه صفت چشم تـو در دور زدن بود
دیدم نگهت در همۀ احوال به من بود
مظلوم حسینم
باز آمده‌ام تا ز من از شام بپرسی
                                    از بــودن مـا در مـلأعام بپـرسی
از خنده و از طعنه و دشنام بپرسی
                                    از خون سر و سنگ لب بام بپرسی
اما دگـر از قصّـه ویـرانه نپرسی
ای گوهر یکدانه ز دردانه نپرسی
مظلوم حسینم

 

مسافران صفر یک-  غلامرضا سازگار

متن شعر یک اربعین فـراق و غم و غصـه و ملال - حاج غلامرضا سازگار

یک اربعین فـراق و غم و غصـه و ملال                      هر لحظه‌اش گذشته به زینب هـزار سـال
تو روی خاک بودی و می‌زدچهل عـروج              مـرغ دلـم بـه جـانـب گـودال، بـال‌بـال
قــرآن روی سینـــۀ پیغمبــــر خـدا!              گشتـی چـرا بـه زیـر سـم اسب، پایمال؟
من دیـده‌ام کتـاب خـدا را به تشت زر              مـن دیده‌ام به نوک سنان وجه ذوالجلال
در شهر کـوفه هـر نفسم نهضتی عظیم              در شــام بــود هـر قـدمم صحنـۀ قتـال
از ضـرب تـازیانـه و از جـای کعـب نی              بـاشد بـه جـای‌جای تن خستـه‌ام مـدال
هجده ستاره کـرد غـروب از سپهـر من              هم بی‌ستـاره مـاندم و هم گشته‌ام هلال
وقتـی طلوع کرد رخـت نـوک نیزه‌هـا              یـاد آمــدم ز صبـح و اذان گفتـن بـلال
ممکن نبـود بیشتــر از ایـن کنند ظلم              بعــد از رســول، امت او بـا رسـول و آل
پـای سـر تـو خنـده و شـادی و هلهله              هـرگـز بـه شهـر شـام نمی‌دادم احتمـال
در حیـرتم کـه مـاه محـرم چگونـه شد              بـر اهـل کـوفه ریختن خـون تو حلال؟!
«میثم!» از این مصیبت جان‌سوز، روز و شب
مـاننـد شمـع آب شـو و مثـــل نـی بنـال

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن نوحه اربعین بی تو دلم، بسمل بی‌بال بود - حاج غلامرضا سازگار

اربعین بی تو دلم، بسمل بی‌بال بود                        داغ چهـــل روزه، چهـل سـال بود
طــایر جـان، دور ســـرت می‌پرید              مـــرغ دلــم، گـوشه گــودال بود
سلسلـــه، گـــردیده النگوی دست              خــار، بـه پــای همه خلخـال بود
سیـنــه مـــا، داغ روی داغ داشت              خـــال لب مــا، همه تبخـال بود
همره ما، تـار و نی و چنگ بود
دسته گل محفل ما، سنگ بود
اگر چه، خــون جگــر آورده‌ام                        پـرچم فتـح و ظـفــر آورده‌ام
ای به فـدای تن پاکت، سـرم              بـر تـن پـاک تـو، سر آورده‌ام
بر لب خشـک تــو ز شـام بلا              اشک فشان، چشم تـر آورده‌ام
گرچه تو خود از همه داری خبر              مـن ز سه سـاله، خبـر آورده‌ام
داغ بزرگی است غم کودکت
فـاطمـۀ سه سالـۀ کوچکت
خیــــز، زجــا، ای پســر مادرم                        من نه مگر این که تو را خواهرم
معجــر نـو، بـر سر خود کرده‌ام              بس‌که به سـر، ریخته خاکسترم
تــو در مدینــه، وسـط آفتــاب              عبــا کشیـدی بـه روی پیکــرم
در پـی این قصــه، گمــانم نبود              از سـر نـی، سـایه کنی بـر سرم
من نه فقط هـمسفرت گشته‌ام
سـوخته‌‌ام و دور سـرت گشته‌ام
کرب و بلا، بــاغ گل مـا کجاست؟                        مصحف صـدپارۀ زهرا کجاست؟
ای بـدنت پـــاره‌تـر از برگ یاس!              بـاغ گــل و لالـۀ لیـلا کجاست؟
ربـــاب بـــا شـــاخۀ گـل آمـده              غنچـۀ پـرپـر شـدۀ ما کجاست؟
رقیّـــــه را، اگـــــر نیـــاورده‌ام              سکینه‌ات آمـده، سقّـا کجاست؟
آن‌همه گل در چمنت کو حسین
لالـۀ بـاغ حسَنَـت کــو حسین
شام و کف و خنده و دشنام بود                          عتــرت تـــو، در ملاء عام بود
دستـه گــــل سلسله دار همه              سلسله و سنـگ لـب بـام بود
طفـل تـــو، از بیم جنایت‌گران              اشک به رخ ریخـت و آرام بود
شب همه، با گـریۀ ما صبح شد              شام هم از غـربت مـا شام بود
رأس تو تا، زینتِ دروازه شد
داغ دل مـا همگی تازه شد
پیش بـلا، سینه سپـر گشته‌ام                      راهـی طوفان خطـر، گشته‌ام
چهــره بـرافـــروز، عـزیـز دلم              مـن پـی دیـدار تو برگشته‌ام
گرچه رسیـدم ز سفـر، سـرفراز                          بـا غم تو، خمیـده‌تـر گشته‌ام
از اینکه تو رفتی و من مانده‌ام              خجــل ز مادر و پـدر گشته‌ام
داغ تو زخم جگرم شد حسین
قاتل تو هـم‌سفرم شد حسین
کـوه غمت به شـانه آورده‌ام                      قـامت خـم نشـانه آورده‌ام
نـاز مـرا مکـش که از بهر تو              قصـــۀ نـــــازدانه آورده‌ام
کبــوتران بال و پــربسته را                          بــاز بــــه آشیـانه آورده‌ام
خیز و ببین شبیه زهرا شدم              نشـــان تـــازیـانه آورده‌ام
همّت من، فاتح دینم شده
مدال من، زخم جبینم شده
ای بـه ابی انـت و امّـی فــداک                      جانِ اخا! دست، برون کن ز خاک
سـر، کـه نـداری، ز لبـت بشنـوم              حـرف بـزن، از گلوی چـاک چاک
وای اگـــر رود، ربــابت ز دسـت                           آه اگــر سکینــه، گــردد هـلاک
قلــب ربــــاب را بــده تسلیت              اشـک سکینـه را کــن از چهــره
نظر، بـه زین العابدینت، فکن
زخم غـل جـامعه را بوسه زن
قسم! بـه خون دل و زخم سرم                      قسم! به کام خشک و چشم ترم
قسـم! بـه جــان خـاتم الانبیا                         قسـم! بـه جـانِ پــدر و مـادرم
قسم! به دست‌هـای عبّاس تو              قسم! بـه آن دو کـودک بی‌سرم
هـــزار بــار اگر، به شامم برند              بــاز تــو را، بـاز تــو را، یـاورم
سایۀ من فرش بیابان توست
لالـۀ من، خار مغیلان توست
میثــم اگــر در غم مــا، سوخته                          از دل ســـوزان مــن آمــوخته
ظـرف گناهش، پر و دستش تهی              از همه سـو، چشـم به ما دوخته
هر نفسش شعلـه‌ای از آه ماست              بــا نفــس مــا شــرر افروخته
نـالۀ مـا، گــریۀ مـا، سوز ماست              هــر چـه کـه آورده و انـدوخته
اوست که یک عمر، ثناگوی ماست
خـاک قدم‌هـای سگ کوی ماست

یک ماه خون گرفته 4 - غلامرضا سازگار

متن شعر اختـــر مـن هلال من مـاه من - حاج غلامرضا سازگار

اختـــر مـن! هلال من! مـاه من                        همسفـر و همـدم و همـراه من
بـی تــو دلــم طایــر بی‌بال بود              داغ چهـــل‌روزه چهـل‌سـال بود
شعلـه نثـــار جگـــــرم کرده‌اند              بــا سـر تــو همسفـرم کـرده‌اند
پیش روی محمل من صـف‌ زدند              رقص‌کنــان، خنده‌زنـان کف‌زدند
محمـل مـــا در مــلاءعــام بود              همـــدم مـا سنــگ لب‌بـام بود
دیـده بـه خورشید رخت دوختم              آب شــدم ســاختم و ســوختم
رأس تــو می‌داد بـه زینب سلام              چشم تو می‌گشت به من هم‌کلام
چشم تـو از چارطـرف سـوی من              نغمــۀ قـــرآن تـــو نیـروی من
حــال، پـی عـرض سـلام آمـدم              فـاتـح و پیــــروز ز شـام آمـدم
ای بــه جمــالت نگــــه فاطمه              ای ســر نـی هـم‌سخن مـا همه
بــاز هــم از وحـــی محمّد بگو              از گلـوی پــاره خــوش‌آمد بگـو
آمـــده‌ام شـــانه بـه مویت زنم              بــوسه بـه رگ‌هـای گلویت زنـم
دست، بـرون از جگــر خـاک کن              اشـک غـم از دیـدۀ من پـاک کن
ای بـــه لبت زمــزمــــۀ آب‌آب              آب بــده آب بـــــده بـــر رباب
جـــان اخـا غنچـۀ پرپر کجاست              آب کـه آزاد شـد اصغــر کجاست
آمــدم از شـام سـوی این حـرم              تـا بـــه مـــزار تـو طـواف آورم
مــروه مـزار تــتـو، صفـا علقمه              سعـی کنــم پشـت سـر فـاطمه
آمـــده‌ام ای همـه جـا همرهم              تـا سفـر خـویش گـزارش دهـم
نـــام تـو زنـده ز قیام من است              فتح تـو درخطبۀ شـام من است
وحی خـدا داشت بیـانم حسین              تیـــغ علـــی بـود زبانم حسین
ســوختم و ســوختم و سـاختم              لـــرزه بــه کـــاخ ستم انداختم
طفــل تــو گــردید پیــام‌آورت              شــــام شد آرامگــــه دختـرت
گـرچـه بـه پـای سـرت آرام شد              سفیـــر دائـــم تـو در شـام شد
زنده شد از دفن شب دخترت
خاطـــرۀ دفـن شب مـادرت
 

یک ماه خون گرفته 5 – غلامرضا سازگار

متن شعر ی شهیدان شمع روشن، عود در مجمر کنید - حاج غلامرضا سازگار

ای شهیدان شمع روشن، عود در مجمر کنید                        عمــه ســــادات از شـام آمده، باور کنید
بــا گلاب اشک خــود آیید بهــــر پیشباز              شستشو از چهـره او گرد و خـاکستر کنید
کـــوثر زهـــرا ز صحــرای اســـارت آمده              جــای گــل با هم نثارش سوره کوثر کنید
تــا گــل ســرخِ «مبــارک باد» بر لیلا برید              خلعت نـو بـر تـن پـــاک علی‌اکبـر کنید
سینــه‌ای پــر شیـر از خون دل آورده رباب              گــریه بـــر لبخندِ خونین علی‌اصغـر کنید
لالـــه‌های پـــرپــر ام‌البنین، زهــرا رسید              در پـــیِ عبـــاس، استقبـال از مادر کنید
ام‌کلثــــوم از سفــر آورده رو در علقمـــه              لحظه‌ای دلجویی ازآن مهربان خواهر کنید
همـــره زینب بــه ســـوی قتلگاه آرید رو              گـریه بـر آن خواهر و آن پیکرِ بی‌سـر کنید
تـا سکینـه چشـم نگشاید به سوی قتلگاه              خویش را ســدّ ره آن نــازنین دختر کنید
طایـران خسته اینجا نیست دیگر کعب نی              نـــاله و فــریاد بر خاک شهیدان سر کنید
این شما، این کـربلا، این علقمه، این قتلگاه              ســـرزمین نینـــوا را صحنـه محشر کنید
بــا وضــوی اشــک رو آرید سـوی قتلگاه              سجده بر زخمِ تنِ آن غرقه خون پیکر کنید
ای ملایک تا قیامت رود رود و بحر بحر
اشـک «میثـم» را نثــار آل پیغمبر کنید

دو دریا اشک 2 -غلامرضا سازگار
 

متن نوحه عمر ما بعـد تـو چون بسمل بی‌بال گذشت - حاج غلامرضا سازگار

عمر ما بعـد تـو چون بسمل بی‌بال گذشت
نه چهل روز که هر لحظه چهل سال گذشت
آمدم با تو بگـویم بــه چـه احـوال گذشت
همه جا بر من، چـون گوشۀ گـودال گذشت
  کاش آن دم که ز نعش تو جدا گردیم
عـوض تو سر خود را سر نی می‌دیدم 
از زمــانی که جدا گشت ز پیکـر سـر تو
مـاند جـای سـم اسبـان به روی پیکر تو
کعب نی داشت به کف قاتل بد اختر تـو
تـن آزردۀ مـن شـد سپــر دختـــر تـو
                           مـادرت فاطمـه را گوشۀ مقتل دیـدم
                           تو نـالـۀ وای حسینــای ورا بشنیـدم
دیدم از حنجر صدچاک دعایم کردی
سـر خـود را سـر نی راهنمایم کردی
گـاه از گــوشۀ گـودال صدایم کردی
گـاه بر نـوک سنان گـریه برایم کردی
                          بی‌تو از مقتــل خون رو به حرم آوردم
                          سر خونین تـو را بـر سـر نی گم کردم 
سـر تـو گم شدو بی‌روی تـو سر کردم من
دیگـر از بـودن خـود صـرف‌نظر کردم من
روز رفت و شب خود بی‌تو سحر کردم من
ظهــر فـردا به سوی کوفه سفر کردم من
                        این دو روزی که ز دیـدار تو بودم محروم
                        ذکـر من بـود فقـط وای حسیـن مظلوم
بود کوه غم تو همچو علم بر دوشم
غم گرفتی عوض فاطمه در آغوشم
تاصدای تورسید ازسر نی بر گوشم
کرد آوای تو از نوک سنان خاموشم
                        خواندی و با نفست شعلۀ آهـم کردی
                        اشـک‌ریـزان ز سـر نیـزه نگـاهم کردی
باز پـروانه شــدم دور سـرت گردیدم
بـا نگـه مـرهم زخـم جگرت گردیدم
از همان پای سرت همسفرت گردیدم
عاشق صـادق مــوج خطرت گردیدم
                        اهل هر شهر اهانت به مقامم کردند
                        بـا ســرت وارد دروازۀ شــامـم کرد
چه بگویم که چه در شام کشیدیم حسین
گـام گـام از همه دشنـام شنیدیم حسین
سر هـر کـوچه و بـازار رسیــدیم حسین
غیر شادی و کف و خنده ندیدیم حسین
                     شامیان چنگ و نی و تار و دهل آوردند
                     هیجده سـر عـوض شاخـۀ گل آوردند
بـانگ تبریک به دور سر تو سر دادند
نسبت کفــر بـه اولاد پیمبـــر دادند
نتوان گفت که دشنام به حیدر دادند
سر هر کـوچه بـه مـا زجر مکرر دادند
                    جگـرم را چـــو تـــن زخمی تو آزردند
                    دست بستـه به سوی بزم شرابم بردند 
در کنــــار سر تـو اشک فشانـدم دیدی
خصم چون مادر تو فاطمه خواندم دیدی
خصم را سخت به تحقیر کشاندم دیدی
بـر همـه خلق پیـام تــو رساندم دیدی
                    پــای قرآن دل انگیز تـو ای خون خدا
                    بر رخش سخت زدم سیلـی یابن الطقا
شام با آن همه بیداد اسیرت گردید
پسر هنـد جگـرخوار حقیرت گردید
نوبت سلطنت طفل صغیرت گردید
تا صف حشر به ویرانه سفیرت گرید
                          تا ابد طفل یتیم تو نمایندۀ توست
                          این نماینده پیـام‌آور آیندۀ توست
حـال در کوی تـو رو بار دگر آوردم
بــر تو از کوفه و از شام خبر آوردم
پـرچم صبـر بـه همـراه ظفر آوردم
داغ جای گل و ریحان ز سفر آوردم
                       دیدی از نیزه چه ها برسرما می‌آمد
                       کعب نی بود که بر پیکر مـا می‌آمد 
چادرم رفت ولی دیدن یک مـویم نه
قامتم گشت خم از هجر تو زانویم نه
بازویم بسته شد اما لب حق گویم نه
گــره افتاد بـه بــازوم بـه ابرویم نه
                 نه غـم از بند نه باک از گرهم بود حسین
                 که همین رخـت اسارت زرهم بود حسین 
یوسف فاطمه ‌ای داغ تو مُهر جگـرم
همرهم همسخنم همنفسم همسفرم
خجلم از تو و از مــادر و جد و پدرم
کز چه بـاید به وطن پیرهنت را ببرم
                         یابن زهـرا چه شود آبرویم را بخری
                         همـره خویش مـرا مثـل رقیه ببری
کاش خـونین شود از چشم ترم پیرهنم
کـاش می‌کـرد قضـا پیــرهنـم را کفنم
کاش می گشت کنـار حـرمت دفن تنم
تـو دعـا کـن نبــرد قافله سـوی وطنم
                      تـا به نظم آورد ازسوز درون این غم را
                      داده‌ام شعله دمـادم نـفس«میثم»را
 
یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر جـــرس آرد خبـــر از قافلـۀ شـام و حجاز - حاج غلامرضا سازگار

جـــرس آرد خبـــر از قافلـۀ شـام و حجاز              شهـدا! وقــت نمـاز است نمـاز است نماز
ســر بــرون از جگــر خــاک بیاریـد همه              دستـه‌گل از تـن صـد چــاک بیاریـد همه
لشکــر فتـــح رسیدنـد، علَــم پیــدا شد              نـاقه‌هـا! اشــک بـریزیـد، حـرم پیـدا شد
حضـــرت فـــاطمـه از عـرش عُـلا می‌آید              یـا کـه زینب بـه سوی کرب‌وبـلا می‌آیـد؟
ای شهیــدان به خون خفته ز جا بـرخیزید              گــل بــه خــاک قــدم دختـر زهرا ریزید
بــوستانی که بوَد رشک ارم نـزدیک است              حــرم‌الله! بیــــایید حــرم نـزدیک است
بـا خـود از اشــک دُر نـــاب بیـارید همه              بهـــر سقــــای حــرم آب بیــارید همـه
نگــذاریـد کــه عبــــاس خجـالت بکشد              خجـلـت از تشنـگـی بــاغ رسـالت بکشد
وای مـن بــاز شـــرر بـــر جگـر آل افتاد              گــذر زینب مظلــومـه بــه گـودال افتـاد
بـاز هم در نفسش سـوز درون می‌جـوشد              عوض اشک ز چشمش همه خون می‌جوشد
خـاک مقتـل خجل از زینب کبراست هنوز              روی دستش بدن یـوسف زهـراست هنوز
گـویـی از حنجـــر ببــریـده نـدا مـی‌آید              صـوت جـان‌ســوز امــام شهــدا مـی‌آید
کــای ز فتـح و ظفــر آورده بشارت زینب!              ای شـده فــاتـح میــدان اسـارت زینب!
گــرچـه از شــام بـلا بـا قـد خم برگشتی              ســـرفــرازی و فراتــر ز علــم بـرگشتـی
صبــر تــو در مــلاءعـــام سـرافـرازم کرد              آتـش نطـق تـو در شــام، سرافـرازم کـرد
نخــل دین، آب حیـات از دهنت می‌نوشد                      خون من در نفـس سـوخته‌ات می‌جوشد
مـن هـم از تشت طـلا بر تو نظر می‌کردم              از تـــو بـا ذکـر خـدا دفـع خطر می‌کردم
تـو خروشیدی و مـن نیــز دعـایت کردم              در همــان تشـت طلا گـریه بـرایت کردم
آری! آری! نفست روح بــه قــرآن می‌داد              بانگ یابن‌الطلقای تـو به من جـان می‌داد
شــام، صحرای قیامت ز قیـامت شده بود              چـوب روی لب مـن محو کلامت شده بود
مـن و جد و پــدرم، حیدر و زهرا و حسن              همـه گفتیــم کـه ای دختـر زهـرا احسن!
شهــدایم همگــی فخــر ز نـامت کـردند              قــاسـم و اکبـر و عبـاس، سـلامت کـردند
حق همین است کـه با خون بنگارم زینب!              خــــواهر شیــــردلی مثل تو دارم زینب!
اقتــدار تــو بقــــا داد به قانون حسین              خطبه‌هـای تـو نیـاورد کم از خـون حسین
آن کـه می‌داد به تو تاب و توان من بودم              ســاربان تـو بــه بـالای سنـان من بـودم
سنگ دشمن به تنت خـورد، نظر می‌کردم              صــورتـم را بـه سـر نیــزه سپـر می‌کـردم
مـن بـه ویــرانه چـــراغ سحرت گردیدم              دل شب بـا سـر خـود دور سرت گـردیـدم
دفـن ریحـانـۀ خــــونین‌جگــرم را دیدم              اشــک چشـم تــو و تنها پسـرم را دیـدم
دختــرم شــد دل شب دفـن در آن ویرانه                    او سفیـــرم شــد و ویـرانـه سفـارت‌خانه
ذات حق، سـاقی مینـای بلای من و توست              وسعت ملک خـدا کرب‌وبلای من و توست
میـوۀ نخل بلندش شـده شرح غم ما
نفست خورده به سوز جگر «میثم» ما
 

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر مظهـر صبــر خـدای حـی داور زینبم! - حاج غلامرضا سازگار

مظهـر صبــر خـدای حـی داور زینبم!                      یـــادگـار حیــدر و زهرای اطهر زینبم!
فتح کردی شام را سنگر به سنگر زینبم!              آمدی همچون علی از فتح خیبر زینبم!
گرچه آهی نیست از آه تو ظالم سوزتر
بــازگشتی از همه ســردارهـا پیروزتر
بـاغبان از بهـر گـل‌هـایت گـلاب آورده‌ام                      بحربحر از چشم گریان بر تو آب آورده‌ام
روی نیلی گیسوی از خون خضاب آورده‌ام              پــرچم پیروزی از شــام خـراب آورده‌ام
آه دل را آتـش فـریاد کـردم یـا حسین
شام ویران را حسین‌آباد کردم یا حسین
خواهرم در این سفر فریاد عاشورا شدی                      یاس باغ وحی من نیلوفر صحرا شدی
بـا کبـودی رخـت مهرِ جهـان‌آرا شدی              هر چه می‌بینم شبیهِ مادرم زهرا شدی
بارها جان دادی امـا زنده‌تر گشتی بیا
دست بسته رفتی و پیروز برگشتی بیا
من خـدارا آیت فتح وظفر بودم حسین                      با سرت تا شام ویران هم‌ سفر بودم حسین
بر دل دشمن ز خنجر تیزتر بودم حسین              دختـران بی‌پنـاهت را سپـر بـودم حسین
بس که آمد کعب نی از چار جانب بر تنم
گشـت سر تـا پــا تنم نیلی‌تر از پیراهنم
زینبـم، پیـروز میـدان بـلا دیـدم تو را                      فـــاتح روز نبــــردِ ابتــــلا دیـدم تـو را
لحظه لحظه قهرمان کربلا دیدم تـو را              خوانده‌ام قرآن و در طشت طلا دیدم تو را
تو نگه کردی و دشمن چوب می‌زد بر لبم
بــر نگــاهِ درد خیزت گریـه کـردم زینبم
در کنـار طشت چندین طــایر افسـرده بود                      هم لب تو،هم دل مجروح من آزرده بود
کاش چوب آن ستمگر بر لب من خورده بود              کاش پای صوت قرآن تو زینب مرده بود
من که صبرم غمت برجان خریدم یا حسین
در کنـار طشت پیـراهن دریــدم یا حسین
خواهرم آن شب که در ویرانه مهمانت شدم                      بــا ســر ببْـریده‌ام شمـع شبستــانت شـدم
شستشو از گرد ره بـا اشک چشمانت شدم              چشم خود بستم، خجل از چشم گریانت شدم
دخترم پرپر زد و جان داد دیدم خواهرم
زد نفس تا از نفس افتاد دیدم خواهرم
یا اخا آن شب تو کردی با سر خود یاری‌ام                      ورنه می‌شد سیل خون در دیده اشک جاری‌ام
مـاند چون بغض گلو در سینه آه و زاری‌ام              کاش می‌مردم من آن شب زین امانت داری‌ام
دختـر مظلومـه‌ات بـا دست زینب دفن شد
حیف او هم مثل زهرا مادرت شب دفن شد
جان خواهرمن سرنی سایه‌بانت می‌شدم                      نیمـه‌هـای شـب چـراغ کـاروانت می‌شدم
بـا اشارت‌های چشمم، ساربانت می‌شدم              گه جلو، گه پشت سر، گه هم‌عنانت می‌شدم
یاد داری سنگ زد از بام، خصمم بر جبین
از فــراز نـــی ســرم افتـاد بر روی زمین
«یا اخا» خون ریخت از فرق تو و چشـم ترم                      تا سرت افتاد از نی، سوخت جـان و پیکرم
من زدم برسینه، سیلی زد بـه صـورت، مادرم              کاش پیش سنگ آن ظالم سپر می‌شدسرم
قصـۀ سنگ و جبین، بـار دگر تکرار شد
راس تو افتاد از نی، چشم زینب تار شد
جان خواهر این مصائب در رضای دوست بود                      گـر سرم افتاد از نی، پیـش پای دوست بود
بـر فــراز نی مـرا حـال و هـوای دوست بود              این اسارت، این شهادت، از برای دوست بود
تـا در اطــراف سر من طایر دل پر زند
شعله فریاد تو از نظم «میثم» سر زند

 

دو دریا اشک2 - غلامرضا سازگار