من ابوفـاضلم غیـرت کاملم
هدیه بهر حسین جان ناقابلم
یا حبیبی حسین نور عینی حسین
تا کنم جان فدا با دو دست جدا
سـاقی تشنگـان شـده‌ام از وفـا
یا حبیبی حسین نور عینی حسین
ای برادر بیا زود در علقمه
آمده در برم مادرم فاطمه
یا حبیبی حسین نور عینی حسین
تا کـه بـار دگـر بینمت یـک نظر
یا اخا پاک کن خون ز چشمان تر
یا حبیبی حسین نور عینی حسین
فانوسهای اشک 3 – حاج اکبر ناظم
عبــاس صــاحـب جـلالتم
من پـور علی، بحـر شجاعتم
من ز لطف حق غرق سعادتم
من امیرم حسین است شـه عــالـمیـن است
ز همـت شـاه ولایـت شوم فدای آل عصمت
خطـاب کــرد که ای گـروه پلیـد
حسین کجـا و بیعتش بـا یـزید؟
ز جان و دل شوم به راهش شهید
بماند یادگار تا به روز شمار
من از پی یاری قرآن به دامن حسین دهم جان
راه دهیـد ای فـرقه ضلالت
تا کـه برم بـرای آل عصمت
آب روان ای قـوم بی‌حمیّت
کودکان دل‌ْکباب گشته از بهر آب
ز همت شاه ولایت شوم فدای آل عصمت
سـردار و میـر لشگـر و سپاهم
به آسمان دین چو قرص ماهم
مـن کـه غــریـق رحمت الهم
گشته جان و سرم فدای سرورم
من از پـی یـاری قـرآن به دامن حسین دهم جان
فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم
نـدای عبــاس علـی چنیـن است
مکتب عشق و عاشقی همین است
پیـــروی آل عبـــا و دیــن است
شد دو دستم جدا بهر دین خدا
ای اهل عالم ای اهل عالم
اجل به عباس چو شد رو به رو
جدا شـده دو دست نیکـوی او
فتـاده در خـون قـد دلجوی او
کنار علقمه عزیز فاطمه
ای اهل عالم ای اهل عالم
عبـاس پـــور شــاه لافتـایم
عز و شرف همین بس از برایم
امیرم حسین است شاه عالمین است
ای اهل عالم ای اهل عالم
امیر مـن سفینة النجـات است
منبع جود و مظهر صفات است
مادرش فاطمه عرش را قائمه
ای اهل عالم ای اهل عالم
فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم
مــن زادۀ عـلــی مـرتضــایم
مـن شــاهبــاز مـلـک لافتایم
فخر و شرف همین بس از برایم
که خادمم به درگه حسینی
والله ان قطعتمـوا یمینـی
خـدمتـگـزار زادۀ بتـــولم
من بـاغبان گلشـن رسولم
ز افسردگیِّ گلشنش ملولم
دارم دلِ شکسته و غمینی
والله ان قطعتمـوا یمینـی
سقّـای تشنگـــانِ بی‌پنـاهـم
دشمن اگر چه گشته خار راهم
من یک‌تنه حریف این سپاهم
انیّ اُحامی ابداً عن دینی
والله ان قطعتموا یمینـی
استــاده‌ام در بحـر آب لغـزان
پایم بر آب و قلب من فـروزان
در آب و آتشم چو شمع سوزان
سوزم ز خاطرات آتشینی
والله ان قطعتمـوا یمینی
یارب مـدد کـن تـا فـرس برانم
ایـن آب را در خیمـه‌گـه رسـانم
دیگر چه غم که بعد از این بمانم
جانم فدای عشق نازنینی
والله ان قطعتمـوا یمینی
تنهــا میــان تیــر دشمنـانم
ای کاش نیزه‌ها خورد به جانم
در پیش کودکان خجـل نمانم
ای تیر اگر بر مشک من نشینی
والله ان قطعتموا یمینی
سقای تشنگـان کــربلایم
گرچه شده بریده دستهایم
بـا مـرکبم کنـار خیمه آیم
تا حال زارم یا اخا ببینی
والله ان قطعتموا یمینی
در خاک و خون دلم از این غمین است
کـه تشنـه پـادشــاه عـالمیـن اسـت
دستـم جــدا فتــاده بـر زمیـن است
در فرق من عمود آهنینی
والله ان قطعتمـوا یمینی
فانوسهای اشک 2 - حاج اکبر ناظم
تا دو دست شریفت از بدن شد جدا
تیـر بـر چشم تـو عــدو زده از جفا
در عوض یا اخا قامت من شد دو تا
بین سر، نعش تـو منم به شور و نوا
خیز عباس من نکو انفاس من
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
شـده از قتــل تـو با خبر آل عبا
بانگ «واغربتا» ز عترت مصطفی
می‌رود از حــرم بـه سـوی عــرش عـلا
چونکه دیشب بُدی به گرد این خیمه‌ها
می‌شود خواهرم پاسبان حرم
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
خیـــز بـــار دگـــر حــالـت زارم ببیـن
تو شدی غوطه‌ور به خون در این سرزمین
من چه گویم جواب عترت دل غمین
شـده عبـاس من ز کینه قطع‌الیمین
من شدم مبتلا در صف کربلا
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
منتظر در حرم سکینه با کودکان
گشته محشر بپـا ز آه لبْتشنگان
رفته از کف مرا طاقت و تاب و توان
یکطرف خـواهرم بهر تو شد موکنان
پور حبل المتین من شدم بی معین
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
خیز عباس که من بیکس و یاور شدم
بی علمـدار و بی معیـن و لشگر شدم
خونجگر از غم قاسم و اکبر شدم
من گرفتار این فرقۀ کـافـر شدم
ای علمدار من خیز غمخوار من
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
دشمن دون کند ز مرگ تو هلهله
یک طـرف در حرم بپا شده ولوله
عابدین می‌شود بعد تو در سلسله
رأس تو بـر سنان همره این قافله
تا ازین رهگذار دین شود استوار
جانم اباالفضل جانم ابالفضل
فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم
در عوض دو دستم ای اهل نار بال عطا کند به من کردگار
در طیران شوم به روز شمار
می‌روم از جهان سوی باغ جنان
چشم من آمادۀ تیر است دو دست من به تن اسیر است
عزیز فاطمه عرش را قائمه
طایر گلزار بهشتم
به‌به از این گل و سرشتم
بیا بیا خسرو ملک حجاز حضور کردگار بنده‌نواز
دو دست من کرده مرا سرفراز
عزیز فاطمه عرش را قائمه
طایر گلزار بهشتم
به‌به از این گل و سرشتم
چشم من آخر هدف تیر شد ز دیدن قوم عدو سیر شد
وقت ملاقات خدا دیر شد
عزیز فاطمه عرش را قائمه
طایر گلزار بهشتم
به‌به از این گل و سرشتم
فانوسهای اشک 2 – حاج اکبر ناظم
