گفـت: ای تازه جـوان اکبــر مه پیکر من نـوجوان اکبـر من (2)
از غم مــرگ تـو شد خـاک عزا بر سر من نـوجوان اکبـر من (2)
زنـدگانی به خدا بـی‌تـو حـرام است مـرا انـــدر ایــن دار فـنـا
زودتـر کـاش ببّــرند، ســـر از پیکـر من نـوجوان اکبـر من (2)
هست لیلا بـه حرم منتظـر و چشم به راه بـا دو صـد نــاله و آه
بی‌خبـر ز آنکه شدی کشته، تو اندر بر من نـوجوان اکبـر من (2)
بـا قـد خم شده و سوز دل و چشم پر آب گو چه گـویم به جواب
گر بپـرسند ز مـن حـال تو را خـواهر من نـوجوان اکبـر من (2)
هست «ذاکر» ز غم مرگ تو ای تازه جوان روز و شب، اشک‌فشان
که صـف حشـر به او اجـر دهـد داور من نـوجوان اکبـر من (2)
فانوسهای اشک 3 – مصطفی نظری
