متن نوحه در خیام حسین ز گریه طوفان شده - سید رضا موید

 قـاسم‌بن‌الحسن عـازم میدان شده
یادگار حسن                         کرده در بر کفن
وای حسین جان، وای حسین جان
پسر فاطمه جان ز برش می‌رود
کـه جگرگوشـۀ برادرش می‌رود
مادرش در فغان                  عمّه‌اش مویه‌کنان
وای حسین جان، وای حسین جان
گل یاس ولایت ز عطش خسته است
قاتلش بهر او حجلۀ خون بسته است
آن مه خوش خصال                شد تنش پایمال
وای حسین جان، وای حسین جان
پایمال ره دوست شده پیکرش
بر سر نی رود در ره قرآن سرش
دین از او سرافراز                      زنده از او نماز
وای حسین جان، وای حسین جان
سیزده سـاله و معلم مکتب است
با خبر از غم شهادتش زینب است
بر عزیز حسن                        زینب اندر محن
وای حسین جان، وای حسین جان
گفت در کام من، مرگ گوارا بود
آری این منطقِ عتـرت زهرا بود
او ز جان دل برید                 تا به جانان رسید
وای حسین جان، وای حسین جان
کربلا مـرکز عشـق شهـادت بود
همه را بر رهش روی ارادت بود
قبلۀ انبیاست                       کعبۀ اولیاست
وای حسین جان، وای حسین جان

فانوسهای اشک 2 – سیّدرضا مؤید

متن نوحه طوفانی از اشک در خیمه برخاست - سید رضا موید

طـوفانی از اشک در خیمه بـرخاست
قـاسم چو بر جنـگ قـامت بیاراست

 

یاس حسن در بین گلها جلوه گر شد
با لاله و سـرو و صنـوبـر همسفر شد

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

 

گـل هـا شنـیدنــد بــوی مــدینـه
کــردنــد رو را ســـــوی مـــدینه

 

دیـدنــد در قـاسم جمـال مجتبی را
پر کرد بانگ یا حسن آن خیمه ها را

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

 

گلبــــرگ زهـــرا دامـــن کشـیــده
وز تشنـــه کــامی رنـگش پـــریـده

 

آید به میدان و دعایش حرز جان است
جـان عمو و عمـه دنبـالش روان است

 

ای گل یاسمن، یادگار حسن

یک کربلا عطش - سیدرضا مؤیّد

متن نوحه یاس لاله رویی از باغ مدینه - سید رضا موید

یـاس لاله رویی از بـاغ مدینه
با جهادش افزود بر داغ مدینه

پوشیده کفن برخاست            با وجه حسن برخاست

یادگار زهرا

 

از عطـر بنفشه پـر شـد همـه صحرا
قاسم چو برافروخت رخسار چو مه را

دامان عمو بگرفت                     تا رخصت از او بگرفت

یادگار زهرا

 

مولا به کمر بست شمشیر دفاعش
بـا دیـده گـریان، می کرد وداعش

زان وداع سوزانش               می سوخت دل و جانش

یادگار زهرا

 

آن دو بهر تودیع چون بغل گشادند
از لـذت و حسـرت مدهوش فتادند

آه در چنان حالی                        جای فاطمه خالی

یادگار زهرا

 

از عطش نمانده رنگی به عذارش
شاهد خــزان بود سیزده بهارش

از تهاجم عدوان                        شد ورق ورق قرآن

یادگار زهرا

 

خون و خاک صحرا، بر تن کفنش شد
زیـر سـم اسـبـان، پـامـال تنـش شد

عقده در گلو بودش                    بانگ یا عمو بودش

یادگار زهرا

 

یاس علـوی را بـا داس بریدند
غنچه ها امید از آن یاس بریدند

داغ آن گل زیبا                           کرد در حرم غوغا

یادگار زهرا

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه یا حسین آینه حسنت شکسته - سید رضا موید

یا حسین آینه حسنت شکسته
یـادگــار مجتبی از پـا نشسته

عاشقت هستم          بر سر و دستم          رنگ خون بستم

ای عمو جانم

 

ماهی ام افتاده ام در دجله خون
قاسم بنشسته ام در حجله خون

سیزده ساله ام         در نگر حالم             جسم پامالم

ای عمو جانم

 

شـد زلال تشنـگی جـام وصـالـم
استخوان های شکسته شد مدالم

عقده ام وا شد            وصلم امضا شد          مکتب احیا شد

ای عمو جانم

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه کربلا پر شد از عطر مدینه - سید رضا موید

کربلا پر شد از عطر مدینه                      از تو ای شاهد شکسته سینه

گشته داغت با عمویت دست و دامن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یادگار برادرم تو بودی                                      اکبر بعد اکبرم تو بودی

آتش غم در وجودم گشته روشن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای تن غرقِ خون به خاک صحرا                        بر سرت دیده ام حضور زهرا

رفتی و رفت صبرم از دل، تابم از تن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

سخت باشد مرا که با امیدی                        خواندی و نصرتی ز من ندیدی

تا رهانم من تو را از دست دشمن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یاس در لاله پنهان شده من                           گل صدبرگ و عریان شده من

توتیا شد پیکرت از سُم توسن
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

ای غمت بر دلم چو داغ اکبر                            می گرفتم ز تو سراغ اکبر

خیمه ها شد بی جمالت غرق شیون
قاسم من، قاسم من، قاسم من

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه من که عاشق ترین عاشق روی تو هستم - سید رضا موید

من که عاشق ترین عاشق روی تو هستم
سیـزده سـالـه سـربـاز اردوی تو هستم

شاهد عشق تو به بر گرفتم                حکم جانبازی از پدر گرفتم
ای عمو جان حسین، عمو حسین جان

 

از یتـیـمـی و تنـهـایی ام افــزوده داغـت
جسم صد چاک من شد گل صد برگ باغت

مدال عشق تو به سینه دارم                عطر گلدسته مدینه دارم

ای عمو جان حسین، عمو حسین جان

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر نوحه حسین ای همه عالم فدای قاسم تو - سید رضا موید

حسین ای همـه عـالم فـدای قـاسم تو              دوبــاره کـرده دل من هــوای قاسم تو

دل شکسته و چشم پر آب و قلب کباب              شده است قسمت من در عزای قاسم تو

به کــربلای تـــو زد آتش جگـر سوزی              حــدیث درد و غـــم کـربلای قاسم تو

قسم بـه آن تـن خـونین هنـوز می آید              ز نیـنــوای دل مــا نــــوای قاسـم تو

چـو یـادگـار حسـن کرد عـزم قـربانگاه              شکــوه داد بـه مقتـل صفـای قاسم تو

کمـر ببست بـه مــردن نبسته نعلینش              به حیـرت است ملک از وفـای قاسم تو

ز پــا نشستی و افتـاد شعله بـر جگرت              چـو شـد بلند ز میـدان صدای قاسم تو

ز داغ اکبـر اگـر سوخت هستی ات امـا              سپید موی سـرت شد بـه پای قاسم تو

نبود وقت عروسی که دشمن از نی و تیر              ببست حجلــه خــونین برای قاسم تو

شمیـم عطــر حسن بـر مشام می آمـد              ز عطـر پیکـر در خـون شنـای قاسم تو

چو پایمال شد آن جسم پاره پاره ز تیـغ               گــرفـت رونـق دیگـر منــای قاسم تو

برای سرمه چشم ملک مگر می خواست              خدا که خاک شود عضـوهـای قاسم تو

"مـؤید"م ز تــو امیــد کـربلا دارم
ز چامه ای که سرودم برای قاسم تو

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه عمـو بشتاب و در بر گیر این دلداده خود را - سید رضا موید

عمـو بشتـاب و در بر گیـر این دلدادۀ خود را
نظر کن قاسم در خاک و خـون افتادۀ خود را

 

نمـاز عشق می خوانم مـن و نــام تو تکبیرم
که در محراب خون افکنده ام سجادۀ خـود را

 

تو را می خوانم و دانم که می آیـی بـه بالینم
عمو چون دوست می دارد بــرادرزادۀ خود را

 

ولی قـدری شتـاب آور کـه شد پامال اعضایم
بیــا شـایـد ببینی عــاشـق آزادۀ خـــود را

 

شکست از سُمّ اسبـان مهاجم استخوان هایم
که مجذوب تو هرگـز پس نگیرد دادۀ خود را

 

ز جـام بـوسۀ تـودیـع مستم کـردی و اینک
به دیگر بوسه کن هشیار، مست بادۀ خود را

 

نبستم بند نعلینـم مـن از شــوق فـداکـاری
نثـارت سـاختم این عشق فوق العاده خود را

 

"مـؤیـد" را بـود قـلادۀ عشق تـو بـر گـردن
مَبُــر از گـردنـم مـولای مـن قلادۀ خــود را

 

یک کربلا عطش- سید رضا مؤیّد

متن نوحه سلام باد به مـاهی که در محـاق افتاد - سید رضا موید

سلام باد به مـاهی که در محـاق افتاد                          گـل مـدینــه کـه در دامـن عـراق افتاد

سلام بــر حسـن بـن علی و قـاسم او              که بیـن آن پــدر و این پسر فراق افتاد

در آرزوی شهــادت بـــرای اذن جهـاد              به دست و پای عمویش به اشتیاق افتاد

دریــغ زان گــل ریحــانــۀ رسول الله              کـه نــاشکفته بـه سـرپنجۀ نفـاق افتاد

دریغ زان تن صد چاک و زیر سمّ ستور              دگـر مخـواه کـه گــویم چه اتفاق افتاد

همین بس است که گویم گسست اعضایش
شکست زیـر سـم اسب، استخــوان هایش

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد