متن نوحه من حسینم که بنیانگر عشقم - سید رضا موید

من حسینم که بنیانگر عشقم                        مبتلا در کف اهل دمشقم
عصمتم را، غربتم را، تو گواهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی
رفتنی ها را نهاده رفتند                       پاسخ نصرتم نداده رفتند
رو نهادند بر سیاهی، در سیاهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی
دشمن از هر طرف ببسته راهم                        مانده بهر من و آل و سپاهم:
خیمه گاهی، سجده گاهی، قتلگاهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی
هیچ کس گر مرا به بر نماند                        طفل ششماهه هم اگر نماند
غم ندارم چون تو دارم تا پناهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی
شب قتل من است و خواهم امشب                        شب من بگذرد به ذکر یا رب
با نمازی، با دعایی، اشک و آهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی
من ز اصحاب خود بهتر ندیدم                        کاندر آن ها به جز باور ندیدم
چون ندارند جز به یزدان تکیه گاهی
یا الهی، یا الهی، یا الهی

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه کــربلا را وحشـت و غــربـت گرفته - سید رضا موید

کــربلا را وحشـت و غــربـت گرفته
امشب از دشمن حسین مهلت گرفته
تــا بـــود بـیـدار تــا کنــد تکـرار
                              حمد و استغفار، ربی یا الله
صوت قرآن خواندن از هر خیمه آید
کـز عــزیـزان خـدا جـز این نشاید
این شب تبهاست، بهترین شبهاست
                            نغمۀ لب هاست: ربی یا الله
رفتنی ها رفتـه و پیمـان شکستند
ماندنی ها عهد خون از توبه بستند
آن چنـان مـاندند تا سرافشـاندند
                              وز جگر خواندند: ربی یا الله
دیده دل، عـاشقان را، وا شد امشب
هـر شهادتنامه ای امضا شد امشب
گـر نخـوابیدند، خـوشه هـا چیدند
                             جای خود دیدند، ربی یا الله
بسکه دلسوز و رئوف و مهربان است
کار زینـب سـرکشی بر کودکان است
هـر گل و نسـریـن، از غمی سنگین
                           می دهد تسکین، ربی یا الله
بین پیـرانِ کمر مــردانه بسته
یک جوان سیزده ساله نشسته
او بـود قـاسم، از بنـی هـاشم
                                  بر جدل عازم، ربی یاالله
یا علی گویان، رباب دل شکسته
در بـر گهــواره اصغــر نشسته
طفل بی شیرش کـرده دلگیرش
                              از جهان سیرش ربی یا الله
عصر عاشورا ز غم زینب چـه سازد
خسته و آواره فردا شب چه سازد
دختــر زهـــرا در کــف اعـــدا
                                 چون کند فردا، ربی یا الله

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه آلاله هـا را فصل خـزان است - سید رضا موید

آلاله هـا را
باد مخالف                           فصل خـزان است
هر سو وزان است
چندین پرستوی مهاجر پر شکسته
امید بـر طاووس دور از لانه بسته
مظلوم حسین جان
امشب حرم راست
فـردا بــه دامــن                     نــــور نیــایـش
خون است و آتش
شاید که فـردا نظم این عالم بپاشد
منظومه عشق و شرف از هم بپاشد
مظلوم حسین جان
آل علـــی را
سر بر کفان را                         عزم وداع است
شام وداع است
نور دعا از خیمه ها برخیزد امشب
آواز قـرآن محشری انگیزد امشب
مظلوم حسین جان
پیر و جوان را
بـاب مناجات                    راز و نـیـاز است
تا صبح باز است
قاسم که کرده شوق جانان بی قرارش
الموت احلی مِن عسل باشد شعارش
مظلوم حسین جان
امشب نواهاست
پایـان عمـر است                    دشت بلا را
خون خدا را
امشب برای سجده سـر بـر روی خاک است
فردا ز تیغ و نیزه جسمش چاک چاک است
مظلوم حسین جان
امشب رباب است
فــردا بـــود بــا                با شیرخواره
یک گاهواره
دارد دلی پر حسرت و گهواره خالی است
دامان و دست مــادر بیچاره خالی است
مظلوم حسین جان
مـولا ببـوسد
دشمن بسازد                    نوبـاوگـان را
تیر و کمان را
مــولا دمـــادم می کند تسبیـح و تکبیـر
دشمن به شادی می زند سوهان به شمشیر
مظلوم حسین جان
اصحاب مولا
با هم بخندند                     در فکر اویند
با هم بگویند
صد بار اگر ما کشته وز نو زنده گردیم
از راه عشــق و یـاری او بــرنگـردیم
مظلوم حسین جان
عبــاس دارد
در کف گرفته                  پاس حرم را
تیغ و علم را
فردا دو دستش با علم بر خاک افتد
وز مــاتم او شعلـه بـر افـلاک افتد
مظلوم حسین جان
عـالم پریشان
تا چون بر آید                       از یـاد فــردا
فردا به صحرا
بیش از همه زینب پریشان است امشب
پــروانـه جمـع جــوانـان است امشب
مظلوم حسین جان
چشم از حسینش
داغ حسـیـــن را                   او بر ندارد
بـاور ندارد
امشب کنـار خاندان خـود عزیز است
فردا میان خیمه های شعله خیز است
مظلوم حسین جان

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه امشب که ظلمت اندود فضای کربلا را - سید رضا موید

امشب که ظلمت اندود فضای کربلا را
یاران خموش کردند چراغ خیمه ها را
تا مردم بیگانه رفتند                             دل از گل زهرا گرفتند
حسین عریان، حسین عطشان

وقتی کزان جماعت رفت آن که رفتنی بود
مولا به یـاورانش گفت آن چه گفتنی بود
از سرّ مکتوم سعادت                           وز راز فردای شهادت
حسین عریان، حسین عطشان

امشب شـب وداع حسیـن و زینبین است
پیوسته ذکر زینب در خیمه یا حسین است
گه میرود در خیمه گاهش                    تا گیرد آرام از نگاهش
حسین عریان، حسین عطشان

امشب علی اصغر چـون بلبلی خموش است
فردا ز تیر خون بار این غنچه لاله پوش است
امشب ببین گهواره اش را                     فردا گلوی پاره اش را
حسین عریان، حسین عطشان

اهل حرم که امشب در سجده و نمازید
بهــر علی اصـغـر آبـی ذخیـره سـازید
او تاب بی آبی ندارد                     از تشنگی جان می سپارد
حسین عریان، حسین عطشان

آید بــرون ز خیمه،  گـاهی عزیز زهرا
اطراف خیمه را پاک سازد ز خار صحرا
تا پای کودکان غمگین                   کمتر شود مجروح و خونین
حسین عریان، حسین عطشان

امشب امیـر لشکـر، عبـاس قهـرمان است
فردا سرش به نیزه، در دست دشمنان است
فدای جانان گشته هستش            فتاده در میدان دو دستش
حسین عریان، حسین عطشان

وقت سحر که گردون روی از شفق بشوید
گـویـد حسیـن امــروز اکبـر اذان بگوید
این صبح خونین روز پرواز                      با صوت اکبر گردد آغاز
حسین عریان، حسین عطشان

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه کربلا که امشب صحنه وداع است - سید رضا موید

کربلا که امشب صحنه وداع است
ظهر داغ فـردا عـرصه دفـاع است
میرسد ز هر خرگاه                 ناله های یا الله
یا کریم و یا رب
این حرم که خاکش چشمه قیام است
گـویی از منـاجات مسجدالحرام است
آیات فداکاری                           گرمِ گریه و زاری
یا کریم و یا رب
هفتاد و دو موسی در طور مناجات
سـرگرم دعــایند بـا قاضی حاجات
هر یکی به یک حالت               کرده با خدا خلوت
یا کریم و یا رب
یک سـو همه از می، غـرق عیش و نوشند
یک سو همه از عشق، در جوش و خروشند
آن جا همه خماری                این جا همه بیداری
یا کریم و یا رب
آنان همه سـرمست، تکیه بر سلاحند
اینـان همه سـرگرم، با خیر و صلاحند
آنان ز هوا مستند                   اینان زخدا مستند
یا کریم و یا رب
سرهای جوانان که امشب به قیامند
فــردا بـه ســر نـی مـاهِ ره شـامند
جسم شان فتد فردا               پاره پاره در صحرا
یا کریم و یا رب
زینب که حیاتش از بوی حسین است
خیره دیـدگانش بر روی حسین است
پروانه این شمع است       خاطرش به او جمع است
یا کریم و یا رب
سالار شهیدان در کمال باور
با امـر پیمبـر با رضای داور
آماده کند پیکر                        بهر نیزه و خنجر
یا کریم و یا رب
فردا که خدا راست امتحان اکبر
می دمـد سپـیـده بـا اذان اکبر
این اذان توان اوست               آخرین اذان اوست
یا کریم و یا رب
ای رباب صبری در بلای فردا
کن آب ذخیـره از بـرای فردا
تا که کودکت اصغر                تشنگی خورد کمتر
یا کریم و یا رب

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر ای شمع گریه کن که شبِ گـریه کردن است - سید رضا موید

ای شمع گریه کن که شبِ گـریه کردن است           شام عزاست امشب و این قصه روشن است
ای شمـع گـریه کن تو و از سوز جـان بسوز                    که امشب چراغ آه به هـر کوی و برزن است
ای شمـع گـریـه کن تـو و زِهــر بلا بــریـز         بر خنده های لاله کـه در بـاغ و گلشن است
ای شمـع گـریه کن تـو بـه سوز دل حسین         کـه امشـب اسیـر پنجه بیـداد دشمن است
امشب شـب وداع حسیـن اسـت و زینبش         در خیمه هـای آل علی شـور و شیـون است
امشب حسیـن گـرم منـاجـات بـا خداست         فــردا سرش به نیزه و صد زخـم بر تن است
امشـب زمیـن کـرب و بـلا جــای امتحـان         فــردا حـــریـم عشـق خـدای مُهیمن است
امشب سخن ز طاعت و قرآن و سجده است         فردا حدیث نیـزه و شمشیر و جـوشن است
در ایـن شـب وداع از ایـن آستــان قـدس         مـــا را سـلام در بــر هفتـاد و دو تن است
آنــان کـه دیــن ز نهضتشـان دارد افتخـار                      گوید حسین هـر یکشان را، کـه از من است
ای شمـع گـریـه کن تـو چـو مولایمان رضا         که امشب ز داغ کـرب و بلا گرم شیون است
بـاغ خـداست کـرب و بـلا و در ایـن چمن
هفتاد و دو شهید، گل یاس و سوسن است

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد