متن شعر لالـۀ پـرپـر از نیــزه و خنجرم - حاج غلامرضا سازگار

لالـۀ پـرپـر از نیــزه و خنجرم                    نور چشم ترم پسر مادرم
غـرقه خون قــرص قمر زینب              بسمـل بی‌بال و پر زینب
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله 
پـاره پـاره شـده نازنیـن بدنت                    جای یک بوسه نیست در تمام تنت
ای تـمـــام آرزوی زیـنـــــب              خــون تــو آب وضــــوی زینـب
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله 
چه شود که به من نظری فکنی                    از گلوی بـریـده صـدا بــزنی
متـن کتـه مثل طـایـر بی‌بـالم              روضه‌خـوان تتو گوشۀ گودالم
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله 
بر تن خـواهرت سه نشـانه زدنـد                    سنگ و کعب نی و تازیانه زدند
کی زخون جسمت شستشو کرده              نیـزه بـر قلب تــو فــرو کـرده
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله 
ماه من بدنت پـرستاره شده                    مثل پیرهنت پاره‌پاره شده
آیه‌آیـه شــده تـن عـریانت              پدر و مادر من به قـربانت
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله 
تسبیح فاطمه دانه‌دانه شدی                    از نشان زیاد بی‌نشانـه شدی
کفنـت زخم بدنـت گشتــه              خـاک صحرا پیرهنـت گشته
ابی‌عبدالله ابی‌عبدالله
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار

متن شعر مـردم عالـم عـزای عالمین است - حاج غلامرضا سازگار

مـردم عالـم‌‌! عـزای عالمین است                    یامحمّد! یاعلی! قتل حسین است
در کنـار قتلگاه خنجــر کشیـدند              از تن فــرزنـد زهـرا ســر بـریدند
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
می‌کنـد صــدیقـۀ کبـری نظـاره                    بر حسین و بــر گـلـوی پـاره‌پـاره
زیر لب می‌گوید آن مظلومه مادر:              پیش چشم من شدی اینگونه پرپر
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
جان مادر!سیل اشکم دیده بسته                    یک شهید واین همه نیزه شکسته؟
ای شده زخم تنت بیش از ستاره              کـن تکلـم از گـلــوی پــاره‌پــاره
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
حضـرت صدیقه با اشـک دو دیده                    مـی‌زنـد بوسـه بــه رگ‌هـای بریـده
لاله‌گون سازد به مقتل روی خود را              شوید از خون حسین گیسوی خود را
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
ضرب سنگ و صورت آیینه، ‌ای وای!                    نیـزۀ خولی و زخـم سینه، ‌ای وای!
وامصیبت! زخــم سینه لـب گشوده              یوسف زهرا مگر جرمش چه بوده؟
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
اهل عـالم! کربـلا دریـای خون شد                    عـاقبت از قتلگـه قاتـل بـرون شد
یک سر خونین به روی دست قاتل              همـره این سر هـزاران کـاروان دل
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
اهـل کــوفه ظلـم بی‌انـدازه کـردند                    داغ زهـرا را دوبــاره تـازه کـردند
بعد جان دادن چه شد با نور عینش؟                      سـم اسب و سینـۀ پاک حسینش
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
وسعـت ملـک خـدا آتــش گرفته                  یـــا محمّـد! خیمه‌ها آتش گرفته
دختـری از دامـن او شعلـه خیـزد              هر طرف از ترس دشمن می‌گریزد
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
دختـری افتــاده در دامــان صحـرا                  تشنـه‌لب جـان داده در دامــان زهـرا
زینـب کبـری روان گردیـده سـویش              می‌کند در کوه و صحرا جست‌وجویش
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
فاطمه! رو جـانب کرب‌وبـلا کن                           زینـب مظلـومـۀ خـود را دعـا کن
تــا بیـارد لاله‌هــای پرپرت را              در دل صحـرا کمک کن دخترت را
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
ای جـوانان بنی‌هـاشم کجـایید؟                            دیده گریان، جـانب مقتل بیایید
در کنـار قتلگــه مــاتم بگیـریـد              تا ز دست سـاربان خـاتم بگیرید
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
در بیــابـان از بـرای گـوشــواره                          گشتـه گـوش دختری مظلومه پاره
می‌دهـد از سینۀ سـوزان ندایی              ای عموجان ای عموجان در کجایی؟
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
شیعیـان! واویـــلا از جــور زمــانه                  دختـــر زهــــرا کـجــــا و تـازیـانه؟
یابن‌زهـرا! قـامت زینب کبـود است              دختر زهرا مگر جرمش چه بوده است؟
واحسینا واحسینا واحسینا (2)
مـا پیـام از ظهـر عـاشــورا گـرفتیم                  درس خـود از یــوسـف زهــرا گرفتیم
در نگاه ما شهـادت نـور عیـن است              در دو دنیا هرچه داریم از حسین است
واحسینا واحسینا واحسینا (2)

یک ماه خون گرفته 6 – غلامرضا سازگار

متن شعر عصـر عـاشورا تنِ صحرا پر از ستاره بود - محمدسعید میرزایی

عصـر عـاشورا تنِ صحرا پر از ستاره بود
پُرِ پیکان شکستـه، جسـم پاره پاره بود

کاشکی زینـب نیــاد و نبینـه قتلگاهتو
نبینـه تو خاک و خون آینـه روی ماهتو

بگـو تا سـرها رو زودتر ببـرن که بچه‌ها
نبینـن از روی نــی نگـــاه بیگنــاهتو

زینبم یـه خواهره، چه جوری از یاد ببره
از فـراز نیـــزه‌هــا خــاطــرۀ نگـاهتو

زینبــم یه خـواهره با چه دلی جا بذاره
روی خـاک کــربلا، پیـکــر بی‌پناهتـو

یکی انگشتر و انگشتتو برده یا حسین
یکی پیرهن، یکی عمامه، یکی کلاهتـو

 

فانوسهای اشک 1 - محمدسعید میرزایی

متن شعر عرش خدا روی زمین فتاده - سید رضا موید

عرش خدا روی زمین فتاده                         یـا که حسین از سر زین فتاده
جسم عـزیز فاطمه سر جدا              غرقه به خون بود به دشت بلا
حسین مظلوم
دامن صحـرا شده دریـای خون                        زینب و یک قافله دلهای خون
افتاده خیمه ها به دست غارت              زینـب شـده آمــاده اسـارت
حسین مظلوم
خون شهیدان همه سو دویده                          رنـگ از رخ آل علی پــریده
هـر کــودکـی راه فـرار جوید              یـا فـاطمه یـا فاطمه بگوید
حسین مظلوم
دشمن به کشتن اکتفا نکرده                        شرم از نبی خوف از خدا نکرده
نخـل ولایـت را ز پـا فکنده              آتـش میـان خیمه هـا فکنده
حسین مظلوم
در خیمه ها که از شراره سوزد                        گهواره شش ماهه برفروزد
گهـواره دیگـر اصغـری ندارد              این آشیان کبوتـری ندارد
حسین مظلوم
گلخانه را آتش زده است گلچین                        سراغ گلها آمده است گلچین
با تـازیـانه غنچـه را کـه چیده؟              فـرشته و زیر کتک که دیده؟
حسین مظلوم
نگـون شـده لـوای حـق وای وای                         اکـبــر تـنـش ورق  ورق  وای  وای
شبه پیمبر غرق خون و خاک است              قلب علی زین غصه چاک چاک است
حسین مظلوم
مـدینه را داغ دگــر رسیـده                          از داغ قاسم مجتبی خمیده
فقدان قاسم جان او گسسته                داغ بــرادر کمرش شکسته
حسین مظلوم
آب فــــرات آزاد گشتـه امـا                          ربـاب بی اصغـر بـود دریغا
او اشک می ریزد به یاد اصغر              راحت ندارد آن خیمده مادر
حسین مظلوم
سـردار لشکــر بی عَلـم فتــاده                         آتـش ز داغـش در حرم فتاده
نور دو چشم فاطمه است عباس              حسین نهر علقمه است عباس
حسین مظلوم

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه ای که دین از سعی تو تضمین شده - سید رضا موید

ای که دین از سعی تو تضمین شده
کــربـلا از خـون تــو رنگیـن شده
تکیه گاه ما تویی                        مهر و ماه ما تویی
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
کربلا را لاله کـاری کرده ای
تا ز قرآن پاسداری کرده ای
هر طرف گشته نگون                  نوجوانی غرق خون
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
قتلگاهت جلوه گـاه داور است
عصر عاشورا شروع محشر است
پیکرت ای نور نور                        گشته پامال ستور
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
ای فرات عشق ما، ای تشنه کام
بر لب خشکیده ات هر دم سلام
ای لبت آب حیات                            تشنۀ آب فرات
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
جسم عبّـاست کجا افتاده است
دستش از پیکر جدا افتاده است
ساقی لب تشنگان                داده یارب تشنه جان
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
نــالـه اصـغـر نمـی آیــد دگـــر
کودکت در خواب خوش رفته مگر؟
گویی آن طفل صغیر                گشته سیر از آب تیر
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
زینبت رنج اسارت می برد
بار سنگین رسالت می برد
با غم و دردی گران                       شد اسیر کاروان
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
بـازهم طــرح جفا افکنده اند
آتش اندر خیمه ها افکنده اند
کربلا در التهاب                         کودکان در اضطراب
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
دختـرت را گرچه دشمن بسته است
تیغ نطقش پشت دشمن را شکست
حق به باطل چیره شد          چشم گردون خیره شد
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
تیر و حلق نازک او وای وای
از رباب و کودک او وای وای
خیمه، ماتم خانه است            خالی از دُردانه است
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
قاسمت در حجله گاه خون چرا؟
پـایمـال این گوهر مکنون چرا؟
کن شتابی یا حسن                 قاسمت را کن کفن
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
دشمنان آتش به دلها می زنند
کودکانت سر به صحرا می زنند
دستها در سلسله                         پای ها پر آبله
یا شهیـد و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
شب شد و آرام شد طـوفان جنگ
وز دو جانب مانده بر جا نام و ننگ
نام مردان شهید                          ننگ یاران یزید
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
ای کـه از ما غارت دل کرده ای
بر سر نی از چه منزل کرده ای؟
نیست ای مصباح طور                 جای تو کنج تنور
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب
موج خونت دشت و صحرا را گرفت
انتـقــام آل زهـــــــرا را گـرفـت
کاخ ظالم شد خراب        نقشه اش شد نقش آب
یا شهید و یا غریب
السلامُ عَلَی الشَّیبِ الخَضیب

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن نوحه برده مرغانِ حرم سر در گریبان - سید رضا موید

برده مرغانِ حرم، سر در گریبان
کـرده بـر پا مـاتم شام غریبان
مانده بر دلها               سوز عاشورا                داغ جانفرسا
ای حسین مظلوم
کربلا افتـاده از جوش و خروش است
غنچه ها پرپر شده بلبل خموش است
پیکر پاکان             مانده بر میدان                     با تن عریان
ای حسین مظلوم
عالم از امـروز خـونین تر ندارد
صحنه ای را دیده کو باور ندارد
یک طرف ارشاد            یک طرف بیداد           زین ستم فریاد
ای حسین مظلوم
تشنگان افتاده بر خاک بیابان
کربلا سیراب از خـون شهیدان
لاله ها پرپر                    باغ در آذر                باغبان مضطر
ای حسین مظلوم
لاله ها را پرشکسته، سر بریده
رأس بـابـا در بـر دختـر بریده
بعد ثارالله                      کار آل الله                 ناله است و آه
ای حسین مظلوم
اسب هـا را نعل تـازه بسته دشمن
استخوان سینه ها بشکسته دشمن
دشمنان خوشحال           نیزه ها فعال              سینه ها پامال
ای حسین مظلوم
بر جنایت هـای خـود افزوده اعدا
دست غارت در حرم بگشوده اعدا
تیره شد عالم                  از هجوم غم                  شدّت ماتم
ای حسین مظلوم
بعد کشتن خانمان سوزی، دریغا!
بعد غارت آتـش افـروزی، دریغا!
خیمه ها سوزان              کودکان لرزان             گشته سرگردان
ای حسین مظلوم
کودکی بگرفته در دامن شراره
دختری را رفته از کف گوشواره
گوش خونین است       غصه سنگین است      قلب غمگین است
ای حسین مظلوم
بـا اسیــران زینب کبــرا چه سازد؟
یک زن تنها و این غم ها چه سازد؟
آن پریشان مو               اشک و غم پرور           می دود هر سو
ای حسین مظلوم

 

یک کربلا عطش- سیدرضا مؤیّد

متن شعر دویــد شمـر ســـوی قتلگــاه بعد چه شد - حاج غلامرضا سازگار

دویــد شمـر ســـوی قتلگــاه بعد چه شد؟
کشیـد فــاطمـه از سیـنـه آه بعـد چه شد؟

 

نهـاد زانـــوی خــود را بـه روی قلب حسین
شکـست مخــزن سِّــــر الــه بعـد چه شد؟

 

سر بــریـده روی دسـت‌هـــای قــاتــل بود
کـه کــرد فــاطمــه او را نگـاه بعد چه شد؟

 

گـرفت چهـرۀ خـورشید و روز شد شـب تار
به نیزه گشت عیان قرص ماه بعد چه شد؟

 

بدن به روی زمیـن بـود و اسب بی‌صاحب
روانه شـد به سوی خیمه‌گاه بعد چه شد؟

 

فـــرار فـاطمه‌ها پـــابـرهنـه بـر سـر خـار
فتــاده از پـی‌ِشان یـک سپاه بعد چه شد؟

 

کجـا روم بــه کـه گـویم کـه کودکی از ترس
بَـــرد بـه کـودک دیگـر پنـاه بعـد چه شد؟

 

دو دسـت شوم قوی پنجه‌ای بـه بـالا رفت
کـه شـد دوگونۀ طفلی سیاه بعد چه شد؟

 

ز گــوش دختــرکـی خصـم گـوشواره کشید
فتـاد روی زمیـن بــی‌گنـــاه بعـد چه شد؟

 

جـــواب دادن «میثــــم» بـــه انتـهــا نـرسد
هـزار بـــار بپــــرسیــــد آه بعــد چــه شد؟
 

یک ماه خون گرفته 7- غلامرضا سازگار