متن نوحه ای زمیـن کــربـلا در عـدن گم کـرده‌ام - مرحوم اسدالله خاضع

ای زمیـن کــربـلا دُر عـدن گم کـرده‌ام (2)                      یک بدن گم کرده‌ام (2)
من چراغ لاله در صحنِ چمن گم کرده‌ام (2)              یک بدن گم کرده‌ام (2)
ای زمیــن کــربـلا در صحنــۀ گلـزار دیـن              گـو چه شد سالار دین؟
من به سیر گلشنت مشکِ ختن گـم کرده‌ام              یـک بـدن گـم کـرده‌ام
ای زمیـن کـربلا در وادیت غلطـان به خاک              غرق خون و چاک چاک
زیـر تیـغ و نیـزه جسمی بی‌کفن گم کرده‌ام                         یـک بـدن گـم کـرده‌ام
ای زمیـن کــربـلا مـن در لـب آب فــرات              کشـتـی بحــر نجــات
تشنه لب، خونین جگر، آزرده تن گم کرده‌ام              یـک بـدن گـم کـرده‌ام
ای زمین کـربلا میــر و علمـدارم چـه شد؟              یار و غمخوارم چه شد؟
سـرو قـدی همچـو شاخ نسترن گم کرده‌ام              یـک بـدن گـم کـرده‌ام
ای زمیـن کـربـلا دستـه گــل نیلــوفــری              شـیـرخـــواره اصغـری
یا در اینجـا بلبل شیـرین سخن گم کـرده‌ام              یـک بـدن گـم کـرده‌ام

 

فانوسهای اشک 3 – مرحوم اسدالله خاضع

متن نوحه ای ساقـی لب تشنگـان ای جـان جانانم - مرحوم خاشع

ای ساقـی لب تشنگـان، ای جـان جانانم (2)                  سقّای طفلانم (2)

داغت شکسته پشت من، ای راحت جانم (2)              سقّای طفلانم (2)

من بـی‌برادر چـون کنـم بـا ایـن سپـاه دون              در دامن هـامـون

بینـم تـــو را در ابـر خــون ای مــاه تابـانم              سقّای طفلانم (2)

خــواهم بــرم در خیمه‌گه، ای گل تن پـاکت              پیکـر صـدچاکت

ممکـن نبــاشد «یـا اخـا» محـزون و نـالانم              سقّای طفلانم (2)

بــرخیــز و ای جــان بـــرادر کـن علمداری              بنمـا مــرا یــاری

بـی تـو غـریـب و بی معیـن در این بیابـانم              سقّای طفلانم (2)

بـی تـو یقیــن دارم کـه فــردا زینـب نـالان              بـر نــاقـۀ عـریان

گـــردد ســـوار از راه کینــه بـــا یتیمــانم              سقّای طفلانم (2)

شد روز روشـن پیـش چشمم تیـره‌تر از شب              چون معجـر زینب

بینـم تـو را در مــوج خــون، ای دُرّ غلطـانم              سقّای طفلانم (2)     

 

فانوسهای اشک 3 – مرحوم خاشع